Το Ατρόμητος-ΑΕΚ είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ’ το Super Bowl. Change my mind
Αλήθειες, γκρίνια και ξανά αλήθειες.
- 3 ΦΕΒ 2020
Φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο δηλαδή, να μπαίνουμε στο γραφείο και να σε ρωτάνε “το είδες χθες” και να μην εξηγούν καν για ποιο πράγμα μιλάνε κι εσύ να ψάχνεσαι και να λες στον εαυτό σου “OK, βγήκε το ‘Uncut Gems’ στο Netflix, γι’ αυτό θα μιλάνε, είμαι καιπαραπολύψαγμένος, με ξέρουν, τι άλλο να εννοούν; Ή μπορεί και το ‘Κόκκινο Ποτάμι’, το ‘χε βάλει τέρμα χθες η μάνα τους και το ακούγανε θέλανε δεν θέλανε, σαν βραδινό Αυτιά”.
Όλα αυτά βέβαια τα σκέφτεσαι μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, σιγά μην κάτσεις να αναλύσεις ιδιαίτερα πρωινοδευτεριάτικα τη χαζομάρα του διπλανού σου -πράγμα που όμως θα έπρεπε να το έχεις κάνει παλιότερα γιατί κοίτα τώρα που σε χτύπησε ξαφνικά πώς θόλωσες.
“Εννοώ το Super Bowl, ρε γαβ γαβ. Το είδες;”
Δεν το περίμενες αυτό, το περίμενες;
Σκέφτεσαι λίγο. “Ποιο;”. Κι πριν απαντήσει, του λες “όχι. Πώς σου ‘ρθε αυτό; ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΛΕMΜΑ, ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟ”.
Εξηγώ, βέβαια, ότι μακριά από μένα λογικές του τύπου “είχες και στο χωριό σου Super Bowl”. Δεν είχες, ούτε εγώ είχα, αλλά ούτε και φρέντο καπουτσίνο είχα και τώρα που έχω εδώ μια χαρά τον παραγγέλνω. Τα έχει εξηγήσει και παλιότερα σε ένα stand up του ο Ζάμπρας, δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο.
ΌΜΩΣ (δεν βάζω “αλλά”, γιατί μετά το “αλλά” έρχεται κάτι ρατσιστικό), ΟΜΩΣ γιατί να θέλω να ξενυχτήσω για να δω ένα παιχνίδι που δεν καταλαβαίνω πώς παίζεται, ποιοι παίζουν και για ποιο λόγο παίζουν; Και κυρίως: από πότε αποτελεί mainstream επιλογή για μας εδώ το να βλέπουμε τον τελικό του αμερικανικού φούτμπολ; (άντε NFL, OK)
Ποιον κοροϊδεύετε;
Όταν στα ’90s συνέλαβαν τον OJ Simpson για τον φόνο της γυναίκας του, εμείς αναρωτιόμασταν ποιος είναι αυτός και οι πιο ψαγμένοι παινεύονταν ότι τον είχαν δει στις ‘Γυμνές Σφαίρες’, παρέα με τον ασπρομάλλη Αμερικανό Σεφερλή. Δεν είχαμε ιδέα.
Πριν το Facebook και το Twitter θυμάμαι ελάχιστους να μιλάνε για αμερικανικό ποδόσφαιρο. Βασικά θυμάμαι δύο, με τον έναν να είναι στον στρατό, απογοητευμένο ΑΕΚτζή σαν εμένα τότε, οπότε έλεγα “εντάξει, του την έδωσε εκεί αυτουνού, θα μπορούσε να ξεσπάει και πουθενά χειρότερα. Και καλά είναι”.
(Σημείωση αρχισυντάκτη: “αυτουνού”;;;)
Και ξαφνικά χθες ένας σωρός κόσμος τουήταρε και έγραφε για τον Μεγάλο Τελικό. Τι συνέβη; Χρειαζόμαστε άλλο ένα μεγάλο θέαμα; Μας δημιουργήθηκε μία επιπλέον ανάγκη να συμμετέχουμε σε κάτι μεγαλύτερο από μας; Να εκφράζουμε επιπόλαιες άποψεις; Ή απλά ανακαλύψαμε ότι είναι ωραίο άθλημα;
Είπα και πριν μακριά από μένα οι λογική “είχατε και στο χωριό σας”. Κάποιοι προφανώς το γουστάρουν, κάποιοι απλά νιώθουν την “πίεση” των social media να πάρουν μέρος σε ένα ακόμη ένα ιντερνετικό θέαμα. Σήμερα δεν επιτρέπεται να μένεις εκτός καμίας συζήτησης. Για κάποιο λόγο.
Μισώ τα γκρινιάρικα ποστ, εν τω μεταξύ. Αν γκρίνιαξα έστω και λίγο, σόρυ. Δεν μπορείς όμως να με ρωτάς “το είδες χθες;” και να εννοείς το Super Bowl χωρίς να λες και τη λέξη ‘Super Bowl’.
Το Ατρόμητος-ΑΕΚ είδα χθες. Μαγεία. Χόρτασα ποδόσφαιρο. Γέμισα εικόνες και παραστάσεις. Πάμε παρακάτω τώρα.
