Το δρομολόγιο του 140 είναι ό,τι πιο κοντά στο ταξίδι στο κέντρο της Γης

Το ‘140’ αποτελεί ένα από τα θρυλικότερα λεωφορεία Αθηνών και περιχώρων. Διασχίζει το μισό λεκανοπέδιο και τερματίζει στη θάλασσα. Οι ιστορίες που το συνοδεύουν θα μπορούσαν άνετα να του δώσουν μια θέση στο κείμενο με τους 10 πιο γνωστούς αστικούς μύθους, ωστόσο η πλειοψηφία του κόσμου -ακόμα και αυτού που το χρησιμοποιεί- δεν ξέρει ούτε τα βασικά σχετικά με αυτό, όπως το από πού ξεκινάει το δρομολόγιό του.

Είδες που ούτε εσύ ξέρεις;

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και για να μελετήσουμε αν η συμπεριφορά του λεωφορείου, που εντός Αττικής ξεπερνάει σε φήμη το Magic Bus και αν το είχε εντοπίσει εγκαίρως ο Κέρουακ το ‘On the Road’ δεν θα είχε γραφτεί με φόντο τις Η.Π.Α., είναι η ίδια σε κάθε περιοχή από όπου περνάει, το ακολουθήσαμε σ’ ένα ολόκληρο δρομολόγιό του. Από το Πολύγωνο (εεεεε;) μέχρι τη Γλυφάδα.

09:25 Το 140 είναι σταματημένο μπροστά από το παρκάκι στην Πριγκιποννήσων. Ακίνητο θα το δεις μόνο εδώ και στον τερματισμό. Τις ενδιάμεσες ‘στάσεις’ τις κάνει εν κινήσει.

09:27 Το δρομολόγιο ξεκινά και ο ηλεκτρονικός πίνακας του λεωφορείου γράφει 17 βαθμούς κελσίου. Ένας από τους εφτά επιβάτες χύνει κατά λάθος (;) έναν καφέ στα πόδια μου. Άγνωστες δυνάμεις δεν θέλουν να γραφτεί αυτό το κείμενο.

09:28 Όπως μας πληροφορεί μια ταμπέλα πάνω από τον οδηγό, το 140 μπορεί να εξυπηρετήσει 71 όρθιους και 32 καθιστούς επιβάτες.

09:30 Το 140 ανεβαίνει μία από τις ανηφόρες του Πολυγώνου με μεγαλύτερη άνεση από ένα Smart. Εκτός βάρδιας θα κάνει και παντιλίκια.

09:32 Σύμφωνα με το σάιτ του ΟΑΣΑ, το 140 έχει 75 στάσεις.

09:34 Ξεναγεί τους επιβάτες στα studios της Βριλησσού. Όταν λέμε studio, δεν εννοούμε ούτε το ΑΤΑ ούτε αυτό που τζάμαρες στην εφηβεία σου.

09:38 Οι ανηφόρες και οι κατηφόρες εναλλάσσονται πιο γρήγορα από το μαύρο και το κόκκινο σε μια ρουλέτα.

09:40 Κολλάμε σ’ ένα στενό με απίστευτη κίνηση. Στην επόμενη στάση κατεβαίνει ένα ζευγάρι απηυδισμένο από την ακινησία μας.

09:45 Μας πιάνει το τελευταίο φανάρι πριν βγούμε στην Κηφισίας. Πλανόδιος κουλουρτζής πουλάει κουλούρια στον οδηγό. Το ‘χεις δει αυτό σε άλλο λεωφορείο;

09:48 Στην πρώτη στάση της Κηφισίας συναντάμε το ζευγάρι που είχε κατέβει λίγο νωρίτερα απηυδισμένο. Το 140 κορνάρει χαιρέκακα.

09:49

Περνάμε έξω από μία Πίτα Παν. Τι διάολο; Σε λίγο θα περάσουμε έξω κι από Hambo

09:51Έχουμε φάτσα το ‘Σωτηρία’ και μπροστά μας έχουμε μόνο τρία αυτοκίνητα περιμένοντας το πράσινο. Το πράσινο ανάβει, αλλά προλαβαίνουν να περάσουν μόνο δύο αυτοκίνητα. Το φανάρι της συμβολής Βούρβαχη-Συγγρού μπροστά του είναι πιο γρήγορο και από τον Road Runner.

09:54 Στάση στη Μεσογείων. Κόσμος ανεβαίνει και κόσμος κατεβαίνει, αλλά ο αριθμός των επιβατών διατηρείται σε νούμερα κάτω του 15.

9:56 Περιμένουμε στο φανάρι για να μπούμε στην Κατεχάκη. Ο οδηγός ανεβάζει τα μανίκια. Το καλύτερο μέρος της πίστας είναι μπροστά μας.

09:57 Σταματάμε στο δεύτερο φανάρι της Κατεχάκη. Όχι επειδή ήταν κόκκινο. Το 140 δεν ψαρώνει με κάτι τέτοια. Απλώς ένα αυτοκίνητο από την απέναντι πλευρά πέρασε με κόκκινο και θα το χτυπούσαμε.

10:00 Στάση Πολυτεχνειούπολη μπροστά από το κολυμβητήριο στο Γουδί. Κατεβαίνουν οι μισοί επιβάτες. Συμπέρασμα: Το 50% των επιβατών του 140 είναι φοιτητές ή κολυμβητές.

10:02 Όσο εμείς κατεβαίνουνε την Κοκκινοπούλου συναντάμε ένα 140 που την ανεβαίνει. Οι πιθανότητες να συμβεί αυτό ήταν μικρότερες από το να έχεις αυτή τη στιγμή friend request από την Έμιλι Ρατακόφσκι.

10:03 Πολίτης σε στάση σηκώνει το χέρι για να σταματήσουμε. Δεν σταματάμε γιατί δεν το είχε σε πλήρη έκταση. Το 140 δεν συγχωρεί.

10:04 Στάση: Πλατεία Ελευθερίας. Ανεβαίνει τόσος κόσμος, ώστε να καλυφθεί το κενό που άφησαν οι φοιτητές και οι κολυμβητές.

10:07 Περνάμε μπροστά από το Ραβαΐσι με κόκκινο. Η είδηση είναι ότι το Ραβαΐσι (σουβλατζίδικο) μετά από χρόνια στη λεωφόρο Παπάγου έχει μεταφερθεί στην Παπαδιαμαντοπούλου.

10:08 Στάση: Άλεξ’. Θέμα χρόνου να συναντήσουμε και στάση ‘Μήτσος’.

10:09 Το 140 πάσχει από σύνδρομο καταδίωξης. Πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι βγαίνει στη Μιχαλακοπούλου μόνο για λίγα μέτρα, κάνει αναστροφή με βαθύ πορτοκαλί και χώνεται σ’ ένα στενό που οδηγεί στα Ιλίσσια. Ίσως, βέβαια, φταίει ότι το σημείο που κάνει την αναστροφή βρίσκεται λίγα μέτρα από το ‘FBI’, στριπτιζάδικο της περιοχής.

10:12 Ανεβαίνουμε την Αυξεντίου και στρίβουμε στην Ούλωφ Πάλμε προς Παγκράτι.

10:16 Επιβάτης εξηγεί σε κυρία που μόλις ανέβηκε και δεν μπορεί να επικυρώσει το εισιτήριό της. ”Δεν έχουν μελάνι τα μηχανήματα και δεν ακυρώνονται τα εισιτήρια”. Τι περίεργο.

10:18 Το μποτιλιάρισμα στο δρόμο προς Φιλολάου είναι μεγαλύτερο από αυτό που συναντήσαμε στον δρόμο προς Κηφισίας.

10:26 Περνάμε μέσα από τον Βύρωνα. Γιατί;

(Βύρωνας. 140)

10:27 Συνειδητοποιώ πως οι στάσεις του 140 είναι σαν τους πυροσβεστικούς κρουνούς. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει με πιο κριτήριο έχουν επιλεγεί τα σημεία τοποθέτησής τους.

10:29 Τερχυομε τσοο γηροργα πυο δεν μροπω καν να γαψρω.

10:30 Περνάμε από περιοχή που υπάρχουν σπίτια με αυλές.

10:32

Παίρνω όρκο πως μόλις είδα κάποιον με μια απόχη να καθαρίζει μια πισίνα/συντριβάνι στη μέση μιας πλατείας

10:34 Έχουμε βγάλει τη μπέμπελη. Ο πίνακας συνεχίζει να δείχνει 17 βαθμούς κελσίου.

10:35 Περνάμε μπροστά από σουβλατζίδικο με την επωνυμία ‘Λαός και Καλαμάκι’. Όντως τώρα;

10:36 Περνάμε μπροστά από random πλατεία Ηλιούπολης.

10:38 Περνάμε μπροστά από random πλατεία Ηλιούπολης.

10:40 Περνάμε μπροστά από random πλατεία Ηλιούπολης.

10:42 Περνάμε έξω από σχολή καράτε Wado-Ryu. Μήπως υπάρχει και Wado-Dhalsim; Κακό.

10:44 Ο ογοηδς εεχι γζωσακει ξναα.

10:45 ‘Φρεσκοκατεψυγμένα αλιεύματα’ γράφει η ταμπέλα ψαράδικου στα δεξιά μας.

10:46

‘Δεν πιστεύω να είναι αυτό το 140’, αναφωνεί επιβάτης που μόλις ανέβηκε. ‘Ωωωχ το 140 είναι! Οδηγέ κατέβασέ με. Δεν ήθελα να ανέβω σε αυτό’. Τον αδικείς;

10:49 Κατηφορίζουμε των οδό Τιτάνων. Μας αξίζει.

10:50 Γίνεται αντικατάσταση οδηγού. Ο προηγούμενος κατεβαίνει κουτσαίνοντας. Μα τον Θεό!

(Το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί μας)

10:51 Το πρώτο φανάρι που περνάει ο νέος οδηγός είναι βαθύ πορτοκαλί. Θα τους το μαθαίνουν στη σχολή.

10:54 Πλησιάζουμε στον Άλιμο και στο αριστερό μας χέρι βλέπουμε για πρώτη φορά θάλασσα.

10:55 Περνάμε πλάι σε ταμπέλα που γράφει ‘Ελαττώστε ταχύτητα’. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

10:56 Βγαίνουμε στην παραλιακή.

10:57 Συνειδητοποιώ πως είμαι ο μόνος από όσους ανεβήκαμε στο 140 στην αφετηρία. Ακόμα κι ο οδηγός έχει αλλάξει.

10:58 Ανεβαίνει στο λεωφορείο ένας μονόκερος.

10:59 Από τις έξι επόμενες στάσεις σταματάμε μόνο στις δύο. Το 140 δεν είναι για Ν.Π. Είναι λαϊκό λεωφορείο.

11:02 Δεξιά μας βρίσκεται δρόμος που ονομάζεται΄Κ. Καραμανλή’. Δύο πινακίδες δείχνουν προς τα εκεί και γράφουν ‘προς Γκολφ’ και ‘προς Αγιο Παντελεήμονα’. Παρά τις αριστερές καταβολές του 140, στρίβουμε.

10:58 Τι; Το θεωρείς απίθανο αυτό με τον μονόκερο;

11:05 Χωρίς να σταματήσουμε σε καμία άλλη στάση, φτάνουμε στο τέρμα, το οποίο δεν είναι το ίδιο με τα υπόλοιπα λεωφορεία, αλλά λίγα μέτρα από εκεί που σκάει το κύμα.

11:06 Η διαδρομή Πολύγωνο-Γλυφάδα με το 140 κρατάει 98′ και η θερμοκρασία είτε έξω λιώνουν οι πάγοι είτε η ζέστη είναι τέτοια που μπορεί να προκαλέσει αυτόματη ανάφλεξη, παραμένει 17 βαθμούς κελσίου.