Το ότι σου απαντάει στο τσατ δεν σημαίνει ότι θέλει να σε παντρευτεί
"Μα αφού μου μίλαγε συνέχεια στο τσατ, γιατί δεν θέλει να βγούμε" και άλλες απορίες που τελικά δεν έχουν κανένα νόημα.
- 27 ΝΟΕ 2020
“Μα γιατί αφού μου μίλαγε όλη την ώρα στο τσατ, δεν θέλει να βγούμε”. Αυτή, λοιπόν, σίγουρα είναι μια απορία με την οποία έχετε έρθει αντιμέτωποι είτε εσείς είτε κάποιος από τον στενό σας κύκλο. Μπορεί να ακολουθεί και το κλασικό πόιντ για τις γυναίκες που είναι η ψυχή τους άβυσσος και ο κόσμος τους περίεργος και “έχουν ορμόνες αυτές” (γιατί εμάς οι αδένες μας βγάζουν πετρέλαιο). Οκ, το πόιντ της αβύσσου που είναι η ψυχή τους το βλέπω. Και μένα αν με πετάξουν στην Ιατρική στο ‘ΠΡΟΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΙΙ” πιθανόν να αρχίσω να κοιτάω σαν εξωγήινος. Πρώτο, επειδή φαντάζομαι το ίδιο είναι σύνθετο μάθημα, όπως σύνθετη είναι και η ψυχοσύνθεση κάθε ανθρώπου. Κυρίως όμως θα κοιτάω ως να ήμουν εξωγήινος, επειδή δεν έκατσα ποτέ στα σοβαρά να ασχοληθώ μαζί του. Όταν κάτι σου είναι παντελώς άγνωστο ή φανταστικά περίπλοκο δεν φταίει μόνο το ίδιο για την άγνοιά σου.
Η καραντίνα έχει φέρει μια έκρηξη των dating apps και του διαδικυακού φλερτ. Λογικό είναι. Τα μπαρ που είναι ο κατεξοχήν πραγματικός χώρος του φλερτ έχουν πλέον κλείσει. Ο ψηφιακός χώρος κάνει, λοιπόν, τη ρελάνς του και προσφέρει πάρα πολλές επιλογές. Είτε λέγεται tinder, είτε Facebook Dating είτε απλά Instagram και Messenger. Όλοι βρίσκονται σε μια αδιανόητη δίψα για επικοινωνία, όπως και αν αυτή επιτελείται. Με πιο απλά λόγια, τα “kalispera, ti kaneis?” βρίσκονται παντού εκεί έξω. Και πολύ καλά κάνουν. Σημαίνει κάτι όμως όλο αυτό;
Υπάρχει ένα πράγμα που λέει πως όταν υπεραπλουστεύεις την πραγματικότητα, αυτή γίνεται πράγματι πιο απλή. Ακριβώς γιατί έσυ την προσλαμβάνεις ως τέτοια. Ο κόσμος όμως που σε περιβάλλει συνεχίζει να είναι το ίδιο σύνθετος. Το ίδιο συμβαίνει και με την ανθρώπινη επικοινωνία. Όταν έχεις στο μυαλό σου, λοιπόν, ότι υπάρχουν μόνο τριών ειδών ανθρώπινες σχέσεις: η φιλική, η σεξουαλική και η συγγενική, τότε πράγματι τα πράγματα είναι φανταστικά. Στέλνεις το “καλησπέρα και καλή βραδιά σου” και τα πράγματι μπαίνουν κατευθείαν σε έτοιμα κανάλια. Ghosting ή friendzone ή σεξ. Για κάποιους μάλιστα που δεν βλέπουν καν φιλική σχέση μεταξύ άντρα και γυναίκας τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο απλά. Σαν μπασκετικό ματσάκι. Σεβόμαστε αλλά δεν φοβόμαστε τον αντίπαλο. Έντεκα εμείς, έντεκα αυτοί. Θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και ό,τι γίνει.
Ωραία. Όμως ευτυχώς ή δυστυχώς (κλινω προς το πρώτο) οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι ακριβώς “Ιωνικός Νέας Φιλαδελφείας-Νήαρ Ήστ”. Είναι πολύ πιο σύνθετες. Και αυτή αν θέλετε τη γνώμη μου είναι και η μαγεία τους. Πράγματι, λοιπόν, μπορεί κάποιος ή κάποια να βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση στη ζωή του που να θέλει να τσατάρει. Μπορεί να απαντάει πάρα πολύ γρήγορα στα μηνύματα. Μπορεί να στέλνει μάλιστα και πρώτος ή πρώτη. Μπορεί να κάνει reaction στα στόριζ. Μπορεί να κάνει και λάικ στη φώτο προφίλ σου. Μπορεί να έστειλε και καρδούλα. Όλα αυτά είναι πράγματι είναι δείγματα ενδιαφέροντος. Όχι όμως απαραίτητα ερωτικού. Ή ακόμα και ερωτικού να είναι μπορεί να μην είναι απαραίτητα ερωτικού με τον ίδιο τρόπο που το σκέφτεσαι εσύ.
Εδώ ξεκινάει το πρόβλημα. Όταν μπαίνεις έχοντας υπεραπλουστευμένες θεωρίες για τις ανθρώπινες σχέσεις, τότε έρχεσαι και κουτουλάς στη συνθετότητα του κόσμου. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, όταν ξεκινάς την επικοινωνία με έναν άνθρωπο -όποιες και αν είναι οι προθέσεις οι δικές σου- δεν ανοίγονται μπροστά σου 2 ή 3 πόρτες εκ των οποίων η μια είναι η επιτυχημένη και οι άλλες οι αποτυχημένες. Κάτι τέτοιο αφενός θα υποβιβάσει τον άλλον. Αφετέρου θα οδηγήσει και εσένα σε ένα τρομερό υπαρξιακό άγχος. Θα σε εμποδίσει να φτιάξεις πραγματικές και ουσιαστικές σχέσεις με τους άλλους (είτε είναι να κάνεις τα παιδιά της απέναντι είτε να φτιάξετε ένα τσατ που να επικοινωνείτε μόνο με memes). Το πεδίο των σχέσεών σου θα γίνει ένα πεδίο επιτυχιών και αποτυχιών. Αρκετά κακή συνθήκη. Και μάντεψε, όταν εργαλειοποιείς τον άλλον, αυτό φαίνεται.
Ευτυχώς υπάρχουν εκεί χιλιάδες τρόποι και hints που σου δίνει μια επικοινωνία, ώστε να καταλάβεις προς τα πού πηγαίνει. Τι επιζητά το άλλο μέλος της από αυτό. Με αυτή την έννοια δεν ξέρω, για παράδειγμα, τι μπορεί να προσφέρει το 10ο αναπάντητο “τι κάνεις;”. Ακόμα περισσότερο δεν ξέρω από που απορρέει η απαίτηση και η επιμονή να απαντήσει η απέναντι σε κάποιον τον οποίο δεν ξέρει καν. Πιθανόν είναι απλά μια ακόμα αφορμή έκφρασης του μισογυνισμού. Αλλά ας αφήσουμε αυτούς τους τελευταίους από το συγκεκριμένο.
Ξέρω ότι όταν στην απέναντι οθόνη είναι το crush σου και αρχίζεις να χοροπηδάς κάθε φορά που στέλνει πρώτη ταυτόχρονα ανυπομονείς να αποκωδικοποιήσεις τι σημαίνει αυτό. Καταλαβαίνω επίσης ότι πράγματι το να σου μιλάει αυτό σου δημιουργεί κάποιες ελπίδες. Πολύ συχνά πραγματικές. Αλλά αυτές οι ελπίδες αφορούν εσένα και έχουν να κάνουν με πράγμαα που σου δίνει το παρόν μπας και προβλέψεις τι θα συμβεί στο μέλλον. Δεν είναι σε καμία περίπτωση ελπίδες που σου γεννάει η απέναντι οθόνη και μετά στις γκρεμίζει μεμιάς. Δεν σε κορόιδεψε. Απλώς δεν εκτίμησες καλά την κατάσταση.
Είναι δυσβάσταχτο, λοιπόν, να περιμένεις να μάθεις τι θέλει από σένα. Ειδικά από τη στιγμή που ανοίγονται άπειρες επιλογές σε έναν κόσμο που -ευτυχώς- δεν βλέπει τις σχέσεις του άντρα και της γυναίκας ως κατ’ανάγκη ερωτικές. Το καταλαβαίνω. Υπάρχει όμως κάτι τελείως ανακουφιστικό. Στο τέλος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αργά ή γρήγορα, θα μάθεις τι θέλει ο άλλος από εσένα. Και αυτό είναι τελικά το μόνο δεδομένο στις ανθρώπινες σχέσεις. Εκτός από μια περίπτωση. Ο μόνος τρόπος για να μην πάρεις ποτέ απάντηση για το τι ήθελε από εσένα είναι να μην κάτσεις να την ακούσεις. Το να τη σεβαστείς, λοιπόν, δεν θα σε κάνει μόνο καλύτερο τύπο. Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα και με τον εαυτό σου.
