Το πιο μεγάλο ματς του Σαββατοκύριακου έγινε στη Λιβαδειά
Επισκεφτήκαμε τη Λιβαδειά για να παρακολουθήσουμε έναν από τους πιο κρίσιμους αγώνες της φετινής Super League. Και το θέαμα μάς αντάμειψε. Εντυπωσιακά γκολ μέσα στη βροχή, ανατροπές και τρομερές ενέργειες από ποδοσφαιριστές που έχουν παίξει μεταξύ άλλων σε Μπαρτσελόνα και Παρί Σεν Ζερμέν.
- 24 ΑΠΡ 2023
Οι οπαδοί των φιλοξενούμενων παρακολουθούν από κοντά την τελευταία προπόνηση της ομάδας πριν από τον κρίσιμο εκτός έδρας αγώνα. Ανάβουν καπνογόνα και τραγουδούν τα συνθήματα για να «ντοπάρουν τους παίκτες πριν το ματς-τελικό», όπως γράφουν τα μεγάλα αθλητικά μέσα της χώρας.
Όχι, δεν πρόκειται για το ντέρμπι μεταξύ του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ. Αναφερόμαστε στο ματς του Λεβαδειακού με τον Ιωνικό, τον μεγάλο αγώνα των play-out της Super League που θα έκρινε κατά πολύ το ποια ομάδα από τις δύο θα παραμείνει τελικά στην κατηγορία.
Το ματς είναι προγραμματισμένο για το απόγευμα του Σαββάτου. Η απόσταση μεταξύ της Αθήνας και της Λιβαδειάς φτάνει περίπου τις δύο ώρες, μαζί με τις στάσεις του υπεραστικού ΚΤΕΛ. Ο καιρός στην Αθήνα είναι ηλιόλουστος. Όσο προσεγγίζουμε, όμως, την πρωτεύουσα του νομού Βοιωτίας, τα σύννεφα πυκνώνουν. Οι μετεωρολόγοι κάνουν λόγο για δυνατές βροχές κατά τη διάρκεια του ματς. Έρχεται μεγάλη μάχη.
«Επόμενη στάση Ζάππειο» φωνάζει ο οδηγός. Κατεβαίνουμε. Η ώρα είναι γύρω στις 12 το μεσημέρι και στους δρόμους της πόλης κυκλοφορεί αρκετός κόσμος. Ο περισσότερος είναι φυσικά συγκεντρωμένος στα Κρύα. Η περιοχή μοιάζει πραγματικά με έναν υδάτινο παράδεισο. Τρεχούμενα νερά, διάσπαρτοι καταρράκτες, γεφύρια και μονοπάτια πάνω από τον ποταμό της Ερκύνας, πράσινο παντού.
Μία τυχαία συνάντηση με παλαίμαχο παίκτη της ομάδας
Ο προορισμός μας, όμως, είναι άλλος: το ποδοσφαιρικό μουσείο της ομάδας της πόλης, του Λεβαδειακού. Η τύχη μάς χαμογελά μερικά μέτρα μακριά. Στην προσπάθειά μας να μάθουμε πού ακριβώς βρίσκεται ο χώρος, πέφτουμε πάνω σε μια παρέα ηλικιωμένων που κάθεται σε ένα παγκάκι δίπλα στις όχθες του ποταμού.
Ένας από τους δύο συνομιλητές μας, αντιλαμβανόμαστε πως είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του συλλόγου. Το όνομά του Δημήτρης Παπαγεωργόπουλος. Όλοι βέβαια στην περιοχή τον ξέρουν ως Δεσφινιώτη (επειδή είχε καταγωγή από την Δεσφίνα). Όπως εξηγεί, έπαιξε στην ομάδα τη δεκαετία του ’60, τότε που το ποδόσφαιρο ήταν πολύ διαφορετικό από το σημερινό.
«Τότε είχαμε παίκτες που έπαιζαν για τη φανέλα. Ήμασταν νηστικοί οι φουκαράδες, όμως. Όταν πηγαίναμε να παίξουμε στη Φλώρινα, την Κοζάνη, τη Βέροια για τη Β’ Εθνική, η ομάδα είχε να μας ταΐσει μόνο στο πήγαινε. Στην επιστροφή τίποτα. Καθόμασταν και εμείς οι ποδοσφαιριστές, βάζαμε τις δραχμές που είχαμε στην τσέπη μας, τις μοιράζαμε και τρώγαμε κανένα σουβλάκι στη Λαμία» σημειώνει.
Ήταν τόσο φτωχικά εκείνα τα χρόνια που πολλοί ποδοσφαιριστές, όπως προσθέτει, δεν είχαν καν δικά τους παπούτσια και δανείζονταν από άλλους. «Θυμάμαι ήταν ο Φρυγανάς, ένας παίκτης από τους λίγους. Έβαλε ρούχα, παπούτσια όμως δεν είχε, και αναγκάστηκε να φορέσει ενός συμπαίκτη που ήταν δύο μέτρα. Ήταν νούμερο 46, όμως, και εκείνος κανονικά φορούσε 39. Έβαλε δυο ζευγάρια κάλτσες μπας και το βελτιώσει αλλά τίποτα» θυμάται και προσθέτει:
«Στον αγώνα έχανε τη μία φάση μετά την άλλη. Τότε του φωνάζει ο προπονητής: “ρε Φρυγανά, έχεις χάσει τόσα γκολ. Τι θα γίνει”. Εκείνος γύρισε και του απάντησε: “κύριε προπονητά τι να κάνω; Το πόδι μου κάνει πρώτα ένα βήμα μέσα στο παπούτσι και μετά σουτάρω”».
Το εντυπωσιακό ποδοσφαιρικό μουσείο του Λεβαδειακού
Γελάμε, βγάζουμε μερικές φωτογραφίες και παίρνουμε τον δρόμο για το μουσείο, κατά τις δικές του κατευθύνσεις. Μετά από μερικά λεπτά βρισκόμαστε έξω από αυτό. Η πρόσοψή του δε μοιάζει με τα καθιερωμένα μουσεία. Γύρω του υπάρχουν μερικά καλά ασβεστωμένα παλιά σπίτια, ενώ η πινακίδα του μουσείου είναι τοποθετημένη δίπλα στην καφέ αυλόπορτα. Ο χώρος είναι δυστυχώς, κλειστός.
Πάνω στην πόρτα, όμως, υπάρχει κολλημένο ένα χαρτί με δύο τηλέφωνα «έκτακτης ανάγκης». Καλούμε το πρώτο. Το σηκώνει αμέσως. Μερικά λεπτά αργότερα, ο Γιώργος Σύρτας, ένας από τους ανθρώπους που έβαλε μεγάλο κόπο για να δημιουργηθεί το μουσείο πριν από μερικά χρόνια, είναι εκεί. Το εσωτερικό του μάς εντυπωσιάζει από την πρώτη στιγμή.
Πρόκειται για έναν χώρο με τρεις αίθουσες που είναι γεμάτες με τρόπαια, φανέλες και παλιές φωτογραφίες της ομάδας του Λεβαδειακού. Όλα είναι τακτοποιημένα και ταξινομημένα με τέτοιο τρόπο που ούτε στα μεγάλα αθλητικά μουσεία της Αθήνας δε συναντάς. «Ήθελε πολύ χρόνο και κόπο για να διαμορφωθεί έτσι ο χώρος, γιατί πριν εδώ στεγαζόταν ένα φροντιστήριο. Φέραμε αρχιτέκτονες για να σχεδιάσουν πού θα μπει τι».
Το μάτι μας πέφτει πάνω στο πορτραίτο του νυν προέδρου της ομάδας, Γιάννη Κομπότη, στα τρόπαια από μικρότερες κατηγορίες και τα λάβαρα από συλλόγους του εξωτερικού. Όλα είναι φυσικά από φιλικούς αγώνες που έχει δώσει η ομάδα της Λιβαδειάς κατά τις καλοκαιρινές περιόδους, καθώς δεν έχει καταφέρει ποτέ να βγει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η φορά που έφτασε πιο κοντά ήταν η έβδομη θέση τη σεζόν 2011/12.
Τη χρονιά εκείνη ο Λεβαδειακός είχε κατεβάσει ένα από τα καλύτερα ρόστερ ποδοσφαιριστών στην ιστορία του, με σπουδαιότερο όλων τoν Δημήτρη Παπαδόπουλο που διακρίθηκε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, ενώ ήταν ανάμεσα σε αυτούς που συνέβαλαν προκειμένου η εθνική Ελλάδος να φτάσει ως την κορυφή της Ευρώπης το 2004. Άλλοι μεγάλοι παίκτες που φόρεσαν την πράσινη φανέλα ήταν ο Jorge Barrios, ο οποίος διετέλεσε αρχηγός της εθνικής Ουρουγουάης, ο Τάκης Λεμονής, ο Γιάννης Μαρτιναίος που σημείωσε 705 συμμετοχές με την ομάδα, ο Leonardo και ο Βαγγέλης Μάντζιος.
Ένα ματς γεμάτο ένταση, ανατροπές και γκολάρες
Το σημερινό ματς, όπως εξηγεί ο κ. Σύρτας, είναι πολύ κρίσιμο για την ιστορία της ομάδας. Αυτή η αναστάτωση υπάρχει σε ολόκληρη την πόλη. Η ώρα είναι λίγο μετά τις 5 το απόγευμα και, μετά από σουβλάκι στα γρήγορα, ανεβαίνουμε την ανηφόρα για να φτάσουμε στο γήπεδο της πόλης που βρίσκεται ουσιαστικά πάνω στο βουνό. Γύρω από το στάδιο είναι παραταγμένες αρκετές κλούβες της αστυνομίας που δε δείχνουν να ταράσσουν δύο κοτόπουλα που κυκλοφορούν στο δρόμο πίσω από τις εξέδρες.
Η βροχή έχει αρχίσει να πέφτει για τα καλά και εμείς μπαίνουμε στα δημοσιογραφικά θεωρία, τα οποία είναι γεμάτα με δημοσιογράφους που έχουν έρθει στην πόλη για να καλύψουν το ματς. Πιάνουμε τη θέση μας και περιμένουμε τους ποδοσφαιριστές να μπουν στο γήπεδο. Οι κερκίδες όσο περνά η ώρα αρχίζουν να γεμίζουν. Όλοι βέβαια μαζεύονται κάτω από το σκέπαστρο για να αποφύγουν τη δυνατή βροχή.
Εκτός, φυσικά, από μερικούς γενναίους οπαδούς των γηπεδούχων που δε σταματούν να φωνάζουν. Μόλις οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων μπαίνουν στο γήπεδο για να ξεκινήσει το ματς, στις εξέδρες επικρατεί πανικός. Ένα από τα πιο κρίσιμα ματς των φετινών play-out της Super League ξεκινά. Αν δει κανείς το ρόστερ των δύο ομάδων, δε θα πιστέψει εύκολα πως παλεύουν για την παραμονή.
Ανάμεσα στους παίκτες που βρίσκονται σήμερα στο γήπεδο της Λιβαδειάς είναι ο Dmytro Chyhrynskyi, ο οποίος υπήρξε συμπαίκτης με τον Lionel Messi στην Μπαρτσελόνα της χρυσής εποχής, οι πρώην ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, Seba και Alaixys Romao, και ο Bakary Sako που ξεχώρισε για την παρουσία του στην Premier League με τη φανέλα της Κρίσταλ Πάλας.
Το άγχος και η ένταση των ποδοσφαιριστών που κυλιούνται πάνω στο βρεγμένο χορτάρι για να διεκδικήσουν κάθε φάση, δεν αφήνει χώρο για μεγάλες ποδοσφαιρικές στιγμές. Όλα, όμως, αλλάζουν στο 26ο λεπτό. Ο Bandiougou Fadiga, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του από την Παρί Σεν Ζερμέν, κατεβάζει την μπάλα, κάνει ένα κοντρόλ και με ένα σουτ αρκετά έξω από την περιοχή, την οδηγεί στο γάμα του τερματοφύλακα του Λεβαδειακού. Στο γήπεδο επικρατεί παγωμάρα. Όλα δείχνουν να χάνονται.
Ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου με τους φιλοξενούμενους να προηγούνται με 0-1. Με το που αρχίζει, όμως, το δεύτερο όλα αλλάζουν. Ο Λεβαδειακός μπαίνει δυνατά και μέσα σε μόλις έξι λεπτά κάνει την απόλυτη ανατροπή. Οι οπαδοί τρελαίνονται και κατευθύνονται προς τους παίκτες, χωρίς να καταλαβαίνουν από βροχή.
Τώρα έχει έρθει η σειρά του Ιωνικού να πιέσει. Γνωρίζει άλλωστε πως με αυτό το σκορ μένει τελευταίος στη βαθμολογία, καθώς η Λαμία κερδίζει στο ματς που συμβαίνει την ίδια ώρα 96 χιλιόμετρα μακριά, κόντρα στον Ατρόμητο. Στο 85ο λεπτό, το γκολ που οι Νικαιώτες ψάχνουν με μανία, έρχεται. Σκόρερ ο Dmytro Chyhrynskyi. O βοηθός το ακυρώνει αρχικά ως offside, ωστόσο, η απόφαση αλλάζει μέσω του VAR.
Ο σιωπηλός ταξιτζής και ο σκασμένος οπαδός στο τρένο
Μένουν λίγα λεπτά για τη λήξη του ματς. Εμείς, όμως, ξέρουμε πως πρέπει να φύγουμε γιατί το τρένο από τη Λιβαδειά με προορισμό την Αθήνα αναχωρεί σε μερικά λεπτά. Καλούμε ένα ταξί στα γρήγορα και αποχωρούμε όσο ακόμη μέσα στο γήπεδο παίζεται μπάλα. Ο ταξιτζής παραμένει σιωπηλός και ακούει την εξέλιξη του ματς από το ραδιόφωνο. Η ένταση του εκφωνητή είναι τόσο μεγάλη που μεταφέρεται και σε εμάς.
Λίγα μέτρα πριν φτάσουμε στον σταθμό, το ματς τελειώνει. 2-2. Ένα αποτέλεσμα που δε βολεύει κυρίως την ομάδα της Βοιωτίας που παραμένει στην τελευταία θέση της βαθμολογίας της Super League. Στον σταθμό επικρατεί η απόλυτη σιγή. Όλα αλλάζουν όταν στον σταθμό φτάνει ένας μεσήλικας οπαδός του Λεβαδειακού που ήρθε σκαστός από το γήπεδο για να προλάβει το τρένο της επιστροφής στην Αθήνα.
«Μα δε γίνεται με τόσες φάσεις να μην πάρουμε το ματς» τον ακούμε να λέει νευριασμένος και παράλληλα απογοητευμένος στο τηλέφωνο. Στις 21:48 το τρένο έχει φτάσει. Το δρομολόγιο της επιστροφής ξεκινά.
