“Απορώ γιατί σπουδάζετε ακόμα”: 5 ινφλουένσερς γελάνε μαζί σας

Χθες βγήκαν οι Βάσεις, κλάματα, χαρές, χαμός, πήραν φωτιά τα τηλέφωνα, όλα αναμενόμενα και κλασικά, τα περάσαμε και θα τα περνάμε κάθε χρόνο.

Οι ινφλούνσερς όμως; Πώς το πήρανε το γεγονός ότι κάποιοι θέλουν να κάνουν κανονική δουλειά όταν μεγαλώσουν; Τους φάνηκε τόσο εξωφρενικό όσο φανταζόμαστε ή είπαν “OK, όσο μπορεί ο καθένας, δεν κάνουν όλοι για ινσταγκραμιλίκι”;

Ρωτήσαμε πέντε απ’ αυτούς, απορίες λύθηκαν, απαντήσεις δόθηκαν.

Δες:

Takis Sotor

“Πού ζούμε ρε; Στο ’50; Ο Καΐλας είσαι που ήθελε να γίνει γιατρός για να κάνει καλά τη μικρή του αδερφούλα, να βρει το φως της; Ο κόσμος προχωράει. Όσοι βρήκαν το φως τους το βρήκαν, εμείς να δούμε τι θα κάνουμε τώρα. Ποδοσέλφις και stories με δημητριακά, αυτό θα κάνουμε. Σπουδάστε ιατρική εσείς. Αν πιαστούμε ποτέ απ’ το καθισιό, θα σας φωνάξουμε.”

Μαριάντζελα Μπουρεκάκη

“Γιατί να διαβάσεις ολόκληρα βιβλία – να κάτι κουμούτσες-, αφού μπορείς να γκουγκλάρεις αποφθέγματα για να βάζεις κάτω από φωτογραφίες; Ένα quote χρειάζεσαι και έναν κώλο. Καμύ, Δαλάι Λάμα, Κοέλιο, τα πάντα έχει στο ίντερνετ (και τους κώλους τους). Εκτιμώ τη γνώση, don’t get me wrong φολοεράκια μου, αλλά το άγχος δεν αδειάζει το αύριο από τις λύπες του, αλλά αδειάζει το σήμερα από τη δύναμή του……. #quoteoftheday #travel #travelenthousiast #mysummer #ready #mylife #mychoice”

Τούμπανος Ουσταμπασίδης

“‘Δεν τα παίρνει το παιδί τα λάηκ, να το στείλουμε να μάθει καμιά τέχνη, δεν κάνει για ινφλουένσερ’. Έτσι έλεγε ο πατέρας στη μάνα μου, αλλά ξέρεις τι; Κάτι το γυμναστήριο, κάτι τα σέικερ με τις πρωτεΐνες, άρχισα να ανεβαίνω. 100 λάηκ στην αρχή, 200 μετά, 300, 400 και να ‘μαι τώρα, 11.800. Ο βασιλιάς στον θρόνο του. Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ο Άκης Πετρετζίκης των πεκ ντεκ. Αυτοί που σου λένε “δεν μπορείς”, είναι αυτοί που δεν θέλουν να σε δουν να πετυχαίνεις. Και ναι πατέρα, αυτό πάει σε σένα και στις άφιλτρες φωτογραφίες σου. Τι έγινε; Δεν σου μάθανε το sepia και το X-PRO II στο Πολυτεχνείο;”

Μάνος Τσαμπατζίδης

“Μόνο τα ριάλιτι είναι συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας, κανένα πανεπιστήμιο. Άσε τις σχολές και τις μπετοστοκιές και κοίτα να ξεφτιλιστείς σε κανά ριάλιτι, να σε κάνει φόλοου μετά κανά πρόβατο που δεν είναι ικανό να διαλέξει μόνο του ούτε παντελόνι, μπας και βγάλεις κανά φράγκο. Και αν δεν σου φύγει αυτή η τρέλα του πτυχίου, σπουδάζεις κάτι αργότερα, δεν φεύγει το πανεπιστήμιο, εκεί θα ‘ναι. Απλά θα είναι κρίμα τα πιο παραγωγικά σου χρόνια να τα περάσεις κάνοντας κάτι ουσιαστικό.”

Πέννυ Νιαρ

“Δεν τη φοβήθηκα ποτές μου τη δουλειά. Απ’ τα 18 στο ινφλουενσιλίκι. Κρέμες; Μάσκες προσώπου; Γιαούρτια μηδέν τις εκατό; Ένα τις εκατό; ΔΥΟ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ; Και τι δεν έχω ποστάρει στο account μου. Giveaway να δουν τα μάτια σου. Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω ότι κάποιος προτίμησε τις σπουδές απ’ το ινσταγκραμικό μεροκάματο είναι “φυγόπονος”. Φυγόπονος, τεμπέλης, ξύστης, χασομέρης, ένας κανονικός μελλοντικός τράπερ, έτοιμος να μας ζαλίσει με τις σαμπάνιες του 5ευρου και τα γκάνια του.

Τεσπά. Καλή επιτυχία στα παιδιά που πέρασαν στη σχολή που θέλανε οι γονείς τους και να μη ξεχνάνε να μου πατάνε λάηκ. Στις εξεταστικές να τσεκάρουν τα στόρις μου, κάνω giveaway σημειώσεις και 5άρια.”