Βερολίνο ημέρα δεύτερη: Βουντού, ντου και πράσινη μαγεία
- 25 ΜΑΙ 2024
Ούτε το 2024 έμελλε να δούμε για πρώτη φορά στην ιστορία των Final 4 δύο ομάδες από την ίδια χώρα να διεκδικούν το τρόπαιο. Ο ελληνικός τελικός έμεινε ένα όνειρο και μόνο ο κόσμος του Παναθηναϊκού περιμένει με αγωνία το βράδυ της Κυριακής και το ραντεβού με τη Ρεάλ Μαδρίτης, για πρώτη φορά στην ιστορία(!) των Final 4.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η ημέρα των δύο ημιτελικών, ξεκίνησε με βόλτα στην Alexanderplatz, το νησί των μουσείων, την πύλη του Βραδεμβούργου και το μνημείο του Ολοκαυτώματος, στο ζεστό και ηλιόλουστο Βερολίνο.
Περπατώντας στην πόλη, έβλεπες πια παντού φίλους του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού να περπατάνε μαζί στους δρόμους, να κάθονται σε κοινές παρέες και να δείχνουν ότι μπορούν να συνυπάρξουν χωρίς να τους χωρίζουν διμοιρίες ΜΑΤ.
Τη μάχη της εξέδρας στην πόλη βέβαια, την κέρδιζαν με άνεση οι φίλοι της Καϊζερσλάουτερν, οι οποίοι περιμένουν εναγωνίως τον αποψινό τελικό κυπέλλου Γερμανίας με τη Λεβερκούζεν, φίλοι της οποίας επίσης είχαν πιάσει θέση στις μπυραρίες.
Λίγο πριν φτάσουμε στο γήπεδο, τα πρώτα αρνητικά νέα είχαν έρθει. Ντου οπαδών της Φενέρ, συμπλοκές με τους Παναθηναϊκούς, συλλήψεις, κλείσιμο όλων των θυρών και ατέλειωτες ουρές έξω από την Uber Arena. Οι Γερμανοί δυστυχώς πιάστηκαν απροετοίμαστοι.
Φτάνοντας στην αρένα, συναντήσαμε τις ουρές των εκνευρισμένων φιλάθλων, είδαμε Τούρκους με χειροπέδες και καταλάβαμε ότι ο ημιτελικός δεν πρόκειται να ξεκινούσε στην ώρα του. Τελικά άρχισε με καθυστέρηση σχεδόν μισής ώρας, ενώ δεν είχαν μπει καν όλοι όσοι είχαν πληρώσει εισιτήριο.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού, καταλάβαμε ότι οι πληροφορίες για ερυθρόλευκη κυριαρχία στις εξέδρες δεν θα επιβεβαιωθεί. Πολλοί Τούρκοι αλλά και πολλοί Παναθηναϊκοί είχαν δώσει δυναμικό «παρών», με τους πράσινους να είναι αυτοί που κέρδισαν τη μάχη σε πανηγυρικό κλίμα λόγω της μεγάλης πρόκρισης.
Ανάμεσα στους δύο ημιτελικούς, το κλίμα συνέχισε να μυρίζει μπαρούτι. Στους διαδρόμους του γηπέδου, Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί αντάλλαζαν ευχές και φιλοφρονήσεις, υπό τη διακριτική παρουσία της αστυνομίας, που είχε επιστρατεύσει σκυλιά και είχε πάρει θέση μέχρι και πίσω από τα επίσημα, για να δώσει μια καλή ιστορία στους Γιάννη Αντετοκούνμπο, Bill Murray και Scottie Pippen, με τον τελευταίο να μην έχει ιδέα πού βρίσκεται.
Γενικά ας πούμε ότι το Final 4 δεν παίρνει ακριβώς και Όσκαρ οργάνωσης. Πέρα από τα κενά της ασφάλειας, τα δημοσιογραφικά είναι τοποθετημένα πολύ ψηλά και με κάγκελα μπροστά, ενώ λάθη έγιναν και στις εκφωνήσεις των πεντάδων και τον φωτεινό πίνακα, που ξεκίνησε τον δεύτερο ημιτελικό με τη Ρεάλ να προηγείται του Ολυμπιακού με 60-33.
Δυστυχώς παραλίγο να αποδειχθεί προφητικό αυτό το σκορ, αφού το ξεκίνημα των ερυθρόλευκων ήταν τραγικό και η ανατροπή δεν ήρθε ποτέ. Έτσι, την Κυριακή θα έχουμε τελικό Παναθηναϊκού-Ρεάλ και ήδη από τη λήξη του πρώτου αγώνα οι πράσινοι φίλαθλοι πλεύριζαν τους Τούρκους για να τους πουλήσουν τα εισιτήρια.
Αν κρίνω και από τα μηνύματα αναζήτησης εισιτηρίων που έχω λάβει, το Σαββατοκύριακο το Βερολίνο θα αποκτήσει πολύ πιο έντονο πράσινο χρώμα. Μετά τη λήξη των αγώνων, στο Βερολίνο είχε ξεσπάσει μπόρα, απέναντι από το γήπεδο είχε στηθεί υπαίθριο πάρτι και η βραδιά μας έκλεισε με ποτό σε εξαιρετικό μπαρ πέριξ του γηπέδου και παραδοσιακό γερμανικό λουκάνικο σε καντίνα που στην τηλεόραση έδειχνε NBA.
Το Σάββατο θα φέρει μπασκετική αποφόρτιση και καλύτερη γνωριμία με την πόλη, μιας και η Κυριακή αναμένεται να φέρει έναν τελικό που θα τον θυμόμαστε για χρόνια και αρκετές χιλιάδες Παναθηναϊκών ακόμη στο Βερολίνο.
