6 ερωτήσεις στα κόμματα της Βουλής λίγο πριν τις εκλογές
Λίγες ώρες πριν τις εκλογές, Γιάννης Σαρακιώτης από τον ΣΥΡΙΖΑ, Παύλος Χρηστίδης από το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής, Θοδωρής Κωτσαντής από το ΚΚΕ και Πάολα Ρεβενιώτη από το ΜέΡΑ25, απαντούν στις ερωτήσεις του OneMan.
- 19 ΜΑΙ 2023
Η προεκλογική περίοδος βρίσκεται πια στις τελευταίες της ώρες και η μεγάλη στιγμή της κάλπης, την Κυριακή 21 Μαΐου πλησιάζει. Στο OneMan, αποφασίσαμε να δώσουμε τον λόγο σε υποψηφίους των κομμάτων, θέτοντας τους από μία ερώτηση πάνω σε κάθε θεματική που κινήθηκε και το debate των πολιτικών αρχηγών. Οικονομία, Εξωτερική Πολιτική, Κράτος/Θεσμοί/Διαφάνεια, Υγεία/Παιδεία/Κοινωνικό Κράτος, Περιβάλλον και Νέα Γένια.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, απαντάει ο υποψήφιος στον Νομό Φθιώτιδας, Γιάννης Σαρακιώτης, για το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής ο υποψήφιος στον Νότιο Τομέα Β’ Αθήνας, Παύλος Χρηστίδης, για το ΚΚΕ ο υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, Θοδωρής Κωτσαντής και για το ΜέΡΑ25 η υποψήφια στην Α’ Αθηνών, Πάολα Ρεβενιώτη.
Η Νέα Δημοκρατία επέλεξε να μην απαντήσει, διαφωνώντας με κάποιες από τις ερωτήσεις που τέθηκαν.
Πώς σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα με τα ενοίκια που έχουν φτάσει στα ύψη;
Γιάννης Σαρακιώτης (ΣΥΡΙΖΑ): Η στεγαστική κρίση έχει πράγματι λάβει ανησυχητικές διαστάσεις ιδιαίτερα για τη νέα γενιά, καθώς το ποσοστό των νέων ανθρώπων, που εξακολουθεί να διαμένει στο σπίτι των γονιών του έχει εκτιναχτεί στο 73%, από 58% το 2008, τοποθετώντας τη χώρα μας στη δεύτερη χειρότερη θέση στην Ε.Ε.. Μέριμνά μας, όπως αποτυπώνεται στο κοστολογημένο πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία, είναι να εξασφαλίσουμε το δικαίωμα της στέγασης για όλους μέσω της Τράπεζας Στέγης, η οποία θα αποσκοπεί στη ρυθμιζόμενη παραχώρηση κυριότητας ή χρήσης για νέα ζευγάρια και μέλη οικιστικών συνεταιρισμών, καθώς και στη ρυθμιζόμενη ενοικίαση του ενεργού αποθέματος κατοικιών σε μειωμένες τιμές.
Μεταξύ άλλων, προτείνουμε μια πολιτική επιδότησης ενοικίου για νέες, νέους και νέα ζευγάρια από 24 μέχρι 44 ετών, η οποία θα αφορά 150.000 νοικοκυριά με 400.000 μέλη, με την επιδότηση να διπλασιάζεται από 70 ευρώ σε 140 ευρώ/μήνα για μονοπρόσωπο νοικοκυριό και από 175 ευρώ σε 350 ευρώ/μήνα για ζευγάρι με 2 παιδιά, ενώ το εισοδηματικό όριο αυξάνεται από 7.000 ευρώ σε 10.000 για μονοπρόσωπο νοικοκυριό και από 17.500 ευρώ σε 25.000 για ζευγάρι με 2 παιδιά. Επιπροσθέτως, λόγω και των συνθηκών εργασίας μιας μεγάλης μερίδας της νεολαίας, η Πολιτεία οφείλει να εγγυηθεί το ενοίκιο για νέες και νέους, που εργάζονται σε επισφαλείς ή εποχικές θέσεις εργασίας, εξασφαλίζοντας στέγη σε εποχικούς εργαζόμενους και δημόσιους λειτουργούς (δάσκαλοι/ες, γιατροί κ.λπ.) σε τουριστικές περιοχές μέσω της Τράπεζας Στέγης.
Παύλος Χρηστίδης (ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής): Ενάμισι χρόνο πριν ανοίξαμε το θέμα αυτό. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το πρώτο κόμμα που έθεσε στη δημόσια ατζέντα το θέμα αυτό. Με μια καινοτόμο πρόταση που έχει ήδη εφαρμοστεί με επιτυχία στην Πορτογαλία. Είναι μια τολμηρή κίνηση που μπορεί να αλλάξει ριζικά το τοπίο. Εμείς λοιπόν προτείνουμε να δημιουργηθεί ένα δημόσιο απόθεμα κατοικιών, που θα διατίθενται προς ενοικίαση. Ακίνητα του δημοσίου καθώς και δημόσιες εκτάσεις μπορούν να αξιοποιηθούν σε αυτή την κατεύθυνση. Με τη στήριξη του Ταμείου Συνοχής θα κατασκευαστούν και θα ανακαινιστούν χιλιάδες κατοικίες και θα διατίθενται προς ενοικίαση με κοινωνικά κριτήρια σε προσιτές τιμές. Στην πρότασή μας υπάρχει και ειδική πρόβλεψη για τις νέες οικογένειες. Με αυτό το απόθεμα – και το παράδειγμα της Πορτογαλίας το δείχνει – μπορούμε να εγγυηθούμε την πτώση των ενοικίων αλλά και μιας νέας εποχής για την ποιότητα ζωής χιλιάδων οικογενειών.
Θοδωρής Κωτσαντής (ΚΚΕ): Κάνοντας «έξωση» δηλαδή αντιπαλεύοντας την πολιτική που αντιμετωπίζει τη στέγη ως εμπόρευμα κι επενδυτικό προϊόν που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι χιλιάδες πλειστηριασμοί, η αύξηση των ενοικίων και των δόσεων των δανείων, το gentrification, η επέλαση του Airbnb και η έξωση των κατοίκων από τα κέντρα των πόλεων, για να μετατραπούν σε τουριστικά θέρετρα, το υψηλό κόστος της «ενεργειακής αναβάθμισης» κτιρίων. Όλα αυτά παρουσιάζονται ως «ανάπτυξη». Αφορούν όμως τα κέρδη των λίγων σε βάρος των πολλών. Το ΚΚΕ πρωτοστατεί στις διεκδικήσεις για επιδότηση ενοικίου, επανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, κρατικό πρόγραμμα λαϊκής στέγης, απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Προβάλλει την ανάγκη μιας διαφορετικής οργάνωσης της οικονομίας, όπου η κατοικία δε θα είναι εμπόρευμα και αντί για ενοικιαστές θα γίνουμε ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουμε. Σε αυτή την κοινωνία θα μπορούμε να αξιοποιήσουμε την τεχνολογία, τους εργαζόμενους στις κατασκευές, τις πρώτες ύλες, για να εξασφαλίσουμε σύγχρονη, δωρεάν, ασφαλή, υψηλής ποιότητας στέγη για όλους.
Πάολα Ρεβενιώτη (ΜέΡΑ25): Πρώτο βήμα, ίδρυση Οργανισμού Κοινωνικής Στέγης, που δε θα δανείζει ούτε θα πουλάει σπίτια αλλά θα παρέχει άρτιες, ανθρώπινες και οικολογικά δομημένες κοινωνικές κατοικίες σε νέες και νέους και στα λαϊκά στρώματα. Είναι βασική δέσμευση του ΜέΡΑ25, στις 7+1 Τομές. Υπάρχουν ένα σωρό διεθνή προηγούμενα. Αλλά και περιστολή του AirBnB, και ένα μεγάλο στοπ σε αυτό που λέμε… ύπουλο gentrification, όπου παίρνουν ζωντανούς χώρους της πόλης και τους κάνουν μπιμπελό για «επενδυτές». Πάντως ο πιο μεγάλος κίνδυνος για τη στέγαση σήμερα είναι οι πλειστηριασμοί από τα κόκκινα δάνεια: μιλάμε για 700.000 πρώτες κατοικίες που κινδυνεύουν! Εκεί το ΜέΡΑ25 προτείνει το νομοσχέδιο «Οδυσσέας» που έχει ετοιμάσει, αφότου καταργηθεί φυσικά ο «Ηρακλής». Ψάξτε το σχέδιο «Οδυσσέας» του ΜέΡΑ25, και θα με θυμηθείτε… βέβαια, όλα αυτά προϋποθέτουν ρήξεις, όχι απλώς καλές ιδέες. Και λόγος ύπαρξης του ΜέΡΑ25 είναι ακριβώς οι ρήξεις που χρειάζονται.
Πώς θα αντιμετωπίσετε μία νέα προκλητική ρητορική της Τουρκίας ή ακόμη και μία εχθρική ενέργεια;
Γιάννης Σαρακιώτης: Η Τουρκία συνιστά έναν άκρως αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή, ο οποίος θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια επιζητώντας την αλλαγή του status quo. Με δεδομένο ότι ο νεοοθωμανισμός συνιστά ένα εγγενές χαρακτηριστικό στοιχείο της στρατηγικής συμπεριφοράς της, δεν είμαστε σε θέση να προσδοκούμε κάποιου είδους αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Άγκυρας. Γι’ αυτό το λόγο, η Ελλάδα οφείλει να διατηρεί μια στάση ενεργητικής και πολυεπίπεδης διπλωματίας, η οποία θα διαφυλάττει τα κυριαρχικά δικαιώματά μας και θα δίνει εξέχουσα βαρύτητα στην ανάδειξη της τουρκικής προκλητικότητας στο πλαίσιο της συμμετοχής μας σε διεθνείς οργανισμούς και fora.
Η Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. της περιόδου 2015-2019 απέδειξε ότι έχει τη βούληση και το σθένος να απαντήσει στον τουρκικό αναθεωρητισμό, όπως συνέβη το 2018, τόσο στην περίπτωση της εξόδου του Barbaros στο Βόρειο Αιγαίο όταν το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έλαβε εντολή να «φροντίσει» ώστε το τουρκικό ερευνητικό σκάφος να επιστρέψει άμεσα στα Δαρδανέλια, όσο και κατά το περιστατικό στο νησί της Ρω όταν η επιλογή της ελληνικής φρουράς να ρίξει προειδοποιητικές βολές κατά του τουρκικού ελικοπτέρου που παραβίασε τον ελληνικό εναέριο χώρο, επιβραβεύτηκε από την ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας.
Δυστυχώς, είναι αναπόφευκτες οι συγκρίσεις με την περίπτωση του Oruc Reis, που το 2020 έκανε «κρουαζιέρα» επί μήνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και η απάντηση της Κυβέρνησης της Ν.Δ. ήταν ότι «το πήρε ο άνεμος».
Παύλος Χρηστίδης: Η χώρα πρέπει με συνεννόηση και σταθερότητα να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις, χωρίς να παρασύρεται από την ακραία ρητορική της Τουρκίας. Αφενός, οφείλει να αυξάνει την αποτρεπτική της ικανότητα και να καθιστά σαφές ότι δε θα ανεχτεί καμιά έκπτωση, καμιά υποχώρηση σε κυριαρχικά δικαιώματα. Αφετέρου, Η Τουρκία, απειλώντας την Ελλάδα, απειλεί την Ευρώπη. Γιαυτό χρειάζονται ευρωπαϊκές αποφάσεις Άμυνας και προστασίας των συνόρων.
Θοδωρής Κωτσαντής: Δεν πρέπει να μας ξεγελάει μια πτώση των τόνων που παρατηρείται σε προεκλογική περίοδο στις δύο χώρες. Παραμένει η τουρκική επιθετική εξωτερική πολιτική, δηλαδή η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Την ίδια ώρα, η πολιτική «σημαιοφόρου» των σχεδιασμών των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στην περιοχή, που ακολουθεί η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Ελλάδας, δίνει «αέρα στα πανιά» της προκλητικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, που έχει φτάσει, πλέον, να αμφισβητεί ανοιχτά την ελληνική κυριαρχία σε νησιά μας. Ο λόγος είναι ότι ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ ενδιαφέρονται πρωτίστως να διατηρήσουν την Τουρκία στο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο και μακριά από τη «ρωσική αγκαλιά» και αυτό οδηγεί σε παζάρια και οδυνηρούς συμβιβασμούς. Δυνατό ΚΚΕ, λοιπόν, για να μην τολμήσει η επόμενη κυβέρνηση να προχωρήσει στις απαράδεκτες διευθετήσεις που ετοιμάζονται στο Αιγαίο. Για να ανοίξει ο δρόμος, για να ζήσουμε ειρηνικά με τον τουρκικό λαό με τον οποίο δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Πάολα Ρεβενιώτη: Ομολογώ ότι η «προκλητική ρητορική της Τουρκίας» δεν ήταν το πρώτο και το πιο πιεστικό από τα κίνητρά μου όταν αποφάσισα να εκτεθώ ως υποψήφια για τη Βουλή, αλλά με χαρά να σας απαντήσω. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο ενδοτισμός. Αναφέρομαι φυσικά στον ενδοτισμό έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και του ΝΑΤΟ. Που ποτέ δε μας βοήθησαν όταν χρειάστηκε, και μπορείτε να ρωτήσετε τους Κύπριους γι’ αυτό. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα αυξάνει τις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην επικράτειά της με ρυθμό ταχύτερο από αυτόν που πολλαπλασιάζονται τα καρκινικά κύτταρα, με απόφαση ΣΥΡΙΖΑ και εκτέλεση ΝΔ. Ενώ η Αλεξανδρούπολη έχει γίνει ορμητήριο των Αμερικανών, Με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται κάτι τέτοιο για την Ελλάδα σε περίοδο πολέμου στην ευρωπαΐκή ήπειρο.
Από ποιον θα μας σώσουν αυτά, από την Τουρκία που είναι επίσης χώρα του ΝΑΤΟ και μάλιστα ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του; Το πρόβλημα όμως είναι επίσης η ανοχή μας στη «προκλητική ρητορική», όπως σημειώνετε. Αναφέρομαι εδώ στην προκλητική ρητορική της υφυπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών κυρίας Νούλαντ, η οποία τον προηγούμενο Απρίλιο ήρθε σε Αθήνα, Λευκωσία και Άγκυρα για να δώσει εντολή συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου στις κυβερνήσεις – δεν τα λέω εγώ, τα λέει η ίδια σε συνέντευξη της τότε στην Καθημερινή. Ναι, αυτό είναι αλήθεια «προκλητική ρητορική». Όταν, λοιπόν, έχεις μια χώρα που πιστεύει ότι όλα τα προβλήματα ασφαλείας της θα τα λύσει η Αμερική από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τι να σου κάνει η ρητορική της Τουρκίας;
Όταν, ως κυβέρνηση, πουλάς στον κόσμο αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, λέγοντας ουσιαστικά στους πολίτες ότι αν συμβεί κάτι θα έρθει ο Γκιγιώμ και ο Φρανσουά ντυμένοι στα χακί να σώσουν το έδαφος της χώρας, τότε τι συζητάμε για τους απέναντι; Σε κάθε περίπτωση, εμείς θεωρούμε ότι μόνο μια Διεθνής Περιφερειακή Συνδιάσκεψη όλων των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, με πρωτοβουλία της Αθήνας, χωρίς επιδιαιτησίες από το Βερολίνο ή την Ουάσιγκτον, ευνοεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, του τουρκικού λαού, αλλά και ευρύτερα των λαών της περιοχής, έναντι των συγκρούσεων των παντός είδους ισχυρών οικονομικών, οπλικών και εξορυκτικών πολυεθνικών συμφερόντων.
Η ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να προσκαλέσει όλες τις πλευρές, όλων των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, με στόχο επί κοινού χάρτη να γίνει η καταγραφή των διαφωνιών για ένα θέμα μόνο, την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών (υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ), με στόχο να καταγραφούν οι διαφωνίες μέσα στο πλαίσιο πολλαπλών κοινώς συμφωνημένων διμερών οριοθετήσεων ή διαφωνιών επί αυτών των διμερών οριοθετήσεων και στο βάθος να υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής στη Χάγη με αίτημα τη συνεκδίκαση από κοινού και κατά ζεύγη των όποιων διαφορών. Διότι οι θαλάσσιες ζώνες είναι που δημιουργούν τις τριβές. Μια τέτοια προοπτική και με μια άλλη κατεύθυνση και λογική, όχι δηλαδή στο πλαίσιο ενός «μοιράσματος» οικοπέδων για να τα τρυπήσουν οι πετρελαϊκές πολυεθνικές, αλλά για να μετατρέψουμε την Ανατολική Μεσόγειο σε μια θάλασσα ειρήνης, συνεργασίας και Πράσινης, βιώσιμης κοινής ευημερίας. Από αμερικανογερμανικές επιδιαιτησίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας χορτάσαμε, και μια φορά σε καλό δε μας βγήκε. Μάλιστα, όταν «γκριζαρίστηκαν» νησιά η πρώτη κουβέντα του πρωθυπουργού Σημίτη ήταν «ευχαριστώ τους Αμερικανούς»…
Τέλος, όταν με ρωτάτε για το «πώς θα αντιμετωπίσω μια εχθρική ενέργεια» ξένης χώρας, πώς ακριβώς να απαντήσω. Ως βουλεύτρια, αν εκλεγώ; Λες και το θέμα θα είναι τότε νομοθετικό, το ποιοι νόμοι θα περάσουν από το κοινοβούλιο; Ως πολίτης, που αν δεν απατώμαι έχω περάσει την ηλικία επιστράτευσης; Ή ως Υπουργός Άμυνας σε μία κυβέρνηση του ΜέΡΑ25, που έχω τη διαίσθηση ότι πιθανότατα να μην είμαι η πρώτη επιλογή για το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο; Όλα αυτά σας τα λέω επειδή θέλω να τιμήσω την ερώτησή σας. Αν ήθελα να βγάλω προεκλογικούς δεκάρικους τουρκοφαγίας τρεις μέρες πριν από τις εκλογές, θα είχα να σας δώσω όσους θέλετε…
Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια;
Γιάννης Σαρακιώτης: Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία της Ισότητας, της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας και συνεπώς, το εν λόγω ζήτημα βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής και του αξιακού μας κώδικα. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δεσμευτεί ρητά ότι μια προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία θα θεσμοθετήσει τον γάμο για όλα τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως φύλου, με πλήρη δικαιώματα, καθώς και το δικαίωμα τεκνοθεσίας. Το κόμμα μας προχώρησε με τολμηρά βήματα στο συγκεκριμένο πεδίο πολιτικής κατά την τετραετία 2015-2019, όταν θεσμοθετήσαμε το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και αρνηθήκαμε να κινηθούμε στην κατεύθυνση των ασκήσεων ισορροπίας και της επικοινωνίας, όπως έπραξε η σημερινή Κυβέρνηση, η οποία ενδιαφέρθηκε αποκλειστικά για την υφαρπαγή ψήφων προσπαθώντας ταυτόχρονα να μη δυσαρεστήσει το συντηρητικό ακροατήριό της.
Παύλος Χρηστίδης: Η τεκνοθεσία από ομοφυλα ζευγάρια είναι νόμιμη σε 26 χώρες διεθνώς. Σταθήκαμε μπροστά και τολμηρά σε κάθε πρωτοβουλία διεύρυνσης των δικαιωμάτων όλων των πολιτών. Διεύρυνση της δημοκρατίας με σταθερά βήματα, χωρίς εμμονές , χωρίς αγκυλώσεις . Έτσι θα αντιμετωπίζουμε την κάθε νομοθετική πρωτοβουλία που αφορά όλα τα ζητήματα αυτά.
Θοδωρής Κωτσαντής: Αρχικά, να διευκρινίσω ότι το ζήτημα που θέτετε χρειάζεται να συζητηθεί συνολικά, όχι μόνο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Γιατί το σημερινό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ δεν υποστηρίζει ούτε τις ανάγκες των απροστάτευτων παιδιών ούτε τις ανάγκες στήριξης των θετών και ανάδοχων γονιών. Αυτό προϋποθέτει διευρυμένες, δωρεάν και αναβαθμισμένες κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες για την προστασία των παιδιών, επομένως και για την κοινωνική στήριξη της μητρότητας / πατρότητας. Αυτές τις προτάσεις, που καταθέτει το ΚΚΕ, τις απορρίπτουν τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, γιατί έχουν «κόστος» για το κράτος.
Πάολα Ρεβενιώτη: Είμαι σαφώς υπέρ. Ποια είναι η λογική στο ότι ένα παιδί το οποίο δεν έχει γονείς και είναι ορφανό δεν πρέπει να μπορεί να τεκνοθετηθεί από ένα ζευγάρι ομόφυλο, το οποίο θέλει να το μεγαλώσει; Είναι κάποιος φόβος ότι τα ομόφυλα ζευγάρια αποτελούνται από «διεστραμμένους», οι οποίοι δήθεν θα βλάψουν ένα παιδί, ενώ το να μεγαλώσει σε ένα ίδρυμα ή σε ένα ορφανοτροφείο είναι μιασαφώς ασφαλέστερη επιλογή, σύμφωνα με όσους σκέφτονται με αυτά τα μυαλά; Τα δύο τελευταία χρόνια πόσες περιπτώσεις ακραίας κακοποίησης και βίας ακούσαμε για ανήλικα παιδιά, με ευθύνη των γονέων και των κηδεμόνων τους; Αυτά τα παιδιά είχαν ως γονείς ή κηδεμόνες ομόφυλα η ετερόφυλα ζευγάρια; Κακά τα ψέματα, και μόνο που τίθεται αυτό το ερώτημα για συζήτηση ουσιαστικά καθόμαστε να επιχειρηματολογούμε αν όντως όσοι δεν είναι στρέιτ είναι κάποιου είδους «διεστραμμένοι», «προβληματικοί» ή «βλαπτικοί» άνθρωποι, ή όχι, αν είναι άνθρωποι όπως όλοι. Καλό είναι να αρχίσουμε να συμφιλιωνόμαστε με το γεγονός ότι η κοινωνία δεν αποτελείται μόνο από ανθρώπους όπως τους θέλει στο μυαλό του ένας Θάνος Πλεύρης ή ένας Κωνσταντίνος Πλεύρης.
Όπως αντιλαμβάνεστε με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα αυτού του είδους τα ζητήματα, πρέπει όμως να τεθεί και ένα ευρύτερο πλαίσιο. Τι να το κάνω το να έχουμε ίσα δικαιώματα περίθαλψης σε νοσοκομεία όλοι και στην πράξη, όταν δεν υπάρχουν νοσοκομεία; Ή όταν αυτά δεν έχουν γάζες; Πώς να ζητήσω ισότιμες εργασιακές σχέσεις για όλους, όταν έχουν ισοπεδωθεί συνολικά οι εργασιακές σχέσεις; Οπότε, αυτά τα λεγόμενα ταυτοτικά ζητήματα δεν μπορεί να τα βλέπει κανείς μόνα τους, σαν να βρίσκονται στο κενό. Είναι συνολικός ο αγώνας για απελευθέρωση, και βαθύτατα ταξικός.
Στις μέρες μας υποτίθεται ότι υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία για τα τρανς και κουίρ άτομα, ακόμη και από την επίσημη πολιτεία. Η Νέα Δημοκρατία μάς κλείνει το μάτι, επιδεικνύοντας κάποια γκέι κυβερνητικά στελέχη, που βέβαια οι επιδόσεις τους είναι εξίσου καταστροφικές με των υπολοίπων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, επειδή, θεσμοθέτησε κάποια μέτρα μισά και ανολοκλήρωτα, μας θεωρεί δεδομένα εκλογικά πελατάκια. Όμως, στην πραγματικότητα ο αγώνας για τα δικαιώματά μας δεν είναι μονοθεματικός, αλλά πηγαίνει αξεχώριστα με τον αγώνα για μια συνολικά δικαιότερη κοινωνία. Γιατί όσοι βύθισαν τον ελληνικό λαό στη μνημονιακή αθλιότητα δεν ξεπλένονται με υποσχέσεις για τα θέματα σεξουαλικότητας και ταυτότητας φύλου.
Πού πρέπει να αρχίζει και πού να τελειώνει η δικαιοδοσία της Ε.Υ.Π.;
Γιάννης Σαρακιώτης: Το θέμα της δικαιοδοσίας της Ε.Υ.Π. αγγίζει θεμελιώδεις πτυχές της πολιτικής πρότασής μας και φυσικά τη δέσμευσή μας για «Δικαιοσύνη Παντού». Ο στόχος μας είναι σαφής: Να μη βιώσουν ξανά η ελληνική κοινωνία και η ελληνική Πολιτεία την ντροπή να γίνονται πρωτοσέλιδα στα μεγαλύτερα ΜΜΕ της υφηλίου για λόγους υπονόμευσης των δημοκρατικών θεσμών και με τίτλους για την παρακολούθηση Υπουργών, των Αρχηγών των Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών από… τον Πρωθυπουργό της χώρας!
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία δεσμεύεται για την υπαγωγή της Ε.Υ.Π. στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, καθώς είναι αδιανόητος ο έλεγχός της από το Μαξίμου σαν να πρόκειται για τιμάριο του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Παράλληλα, καταργείται η τροπολογία που δεν επιτρέπει τη γνωστοποίηση παρακολούθησης μετά την ολοκλήρωσή της, προβλέπεται νέος αυστηρός νομοθετικός ορισμός των λόγων «εθνικής ασφάλειας», καθώς και θεσμοθετείται πλαίσιο ελέγχου από Δικαστικό Συμβούλιο και έγκριση με αιτιολογημένη απόφασή του της άρσης του απορρήτου. Είναι σαφές ότι η Υπηρεσία Πληροφοριών ενός κράτους δικαίου οφείλει να αποτελεί θεσμικό εργαλείο του και όχι «κράτος εν κράτει» και γι’ αυτό το λόγο, η ορθή και δημοκρατική λειτουργία της Ε.Υ.Π. θα διασφαλίζεται μέσω κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Παύλος Χρηστίδης: Η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης προκειμένου να αποπροσανατολίσει από τις ευθύνες του προσπαθεί να πει σχεδόν ότι δήθεν το ΠΑΣΟΚ… δεν επιθυμεί την ύπαρξη της ΕΥΠ. Ακούσαμε τρέλα πράγματα. Ξεκάθαρα η χώρα χρειάζεται ισχυρή εθνική υπηρεσία πληροφοριών που να είναι στην υπηρεσία του λαού και όχι στου όποιου Μαξίμου και στου όποιου… ανιψίου. Εργοδότης είναι ο ελληνικός λαός και στόχος να υπηρετεί το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον. Ο κ. Μητσοτάκης έκανε την επιλογή να θέσει υπό τον έλεγχο του την ΕΥΠ. Δεν απάντησε ποτέ γιατί το έκανε. Τα αποτελέσματα τα είδαμε.
Θοδωρής Κωτσαντής: Κάθε κράτος έχει την υπηρεσία πληροφοριών που του «αξίζει». Έτσι και το σημερινό κράτος που δουλεύει για τα κέρδη των λίγων και θεωρεί «εχθρό» τον λαό και τις διεκδικήσεις του, παρακολουθεί την τελευταία δεκαετία πάνω από 100.000 πολίτες για λόγους «εθνικής ασφάλειας», με όλες τις κυβερνήσεις! Σε αυτά να προσθέσουμε και τις υποκλοπές σε βάρος του ΚΚΕ από το 2016, που καμία κυβέρνηση δεν ερεύνησε ουσιαστικά, αντίθετα, συνέβαλαν στη συγκάλυψη της αλήθειας.
Αυτό που πρέπει να «τελειώσει» είναι το σκοτεινό θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει τις μαζικές κρατικές παρακολουθήσεις με τη βούλα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και όλων των κυβερνήσεων. Αυτό που πρέπει να «τελειώσει» είναι το εχθρικό κράτος, που με όλες τις κυβερνήσεις βάζει στο στόχαστρο τον ίδιο τον λαό, ενισχύοντας το δόγμα «ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων», όταν αυτό επιβάλλει η “εθνική ασφάλεια” του κεφαλαίου. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να δυναμώσει ο λαός με την πάλη του, με ένα πιο δυνατό ΚΚΕ.
Πάολα Ρεβενιώτη: Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα πρέπει να έχουμε υπόψη μας και το context στο οποίο τίθεται. Δεν καθόμαστε να μιλήσουμε θεωρητικά και φιλοσοφικά για την ΕΥΠ, αλλά μετά την αποκάλυψη ενός τεράστιου σκανδάλου, ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά χρησιμοποιούσαν τόσο τις νόμιμες και κρατικές όσο και τις παράνομες και ιδιωτικές μυστικές υπηρεσίες παρακολούθησης σαν να ήταν προσωπικό τους τσιφλίκι, θέτοντας τα δικαιώματα όλων μας υπό αίρεση. Πρέπει να επεκταθούμε ιδιαίτερα στο ότι ακόμα και με τους παρόντες κανονισμούς της η ΕΥΠ κανονικά επιτρέπεται να παρακολουθήσει κάποιον μόνο για ζητήματα εθνικού κινδύνου η βαριών ποινικών αδικημάτων, ενώ ο Μητσοτάκης παρακολουθούσε όλο τον κόσμο, υπουργούς του, κορυφαίους πολιτικούς άλλων κομμάτων και την ηγεσία του στρατού, όπως πλέον έχει αποδειχθεί τόσο ως προς την ΕΥΠ (όπου δεν μπορεί να αρνηθεί την εμπλοκή του, αφού το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να τη βάλει από τον άμεσο έλεγχο του το 2019) όσο και ως προς το σύστημα Predator (που η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα και κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα, ενώ όλως τυχαίως σε μια σειρά από περιπτώσεις όταν ξεκινούσε η μία παρακολούθηση έπαυε η άλλη και τούμπαλιν, ή παρακολουθούνταν τα ίδια πρόσωπα ταυτοχρόνως τόσο από ΕΥΠ όσο κι από Predator;). Υποτίθεται ότι χρειάζεται εισαγγελική έγκριση γι’ αυτές τις παρακολουθήσεις.
Όταν αυτή δίνεται χωρίς να συντρέχουν οι λόγοι που προβλέπονται, δεν έχουμε πρωτίστως ένα θεσμικό πρόβλημα ελέγχου του δικαστικού σώματος από την κυβέρνηση και δευτερευόντως μόνο ένα ερώτημα για το πώς πρέπει να λειτουργεί η ΕΥΠ, θέμα για το οποίο το ΜέΡΑ25 έχει διατυπώσει ένα σωρό προτάσεις την κρίσιμη περίοδο και, εν πάση περιπτώσει, έχουμε και ιστοσελίδα; Μην παριστάνουμε λοιπόν ότι συζητάμε γενικά κι αόριστα για τα όρια και τις υποχρεώσεις της ΕΥΠ. Συζητάμε συγκεκριμένα για το γεγονός ότι η Μητσοτάκης Α.Ε. έχει πάρει το κράτος και τους θεσμούς και τους έχει βάλει σε μέρη που η θέση μου ως υποψήφια για τη Βουλή των Ελλήνων δε μου επιτρέπει να σας αναφέρω με λεπτομέρεια.
Είστε διατεθειμένοι να πάρετε μέτρα ενάντια για την κλιματική κρίση. Ποια μπορεί να είναι αυτά;
Γιάννης Σαρακιώτης: Δυστυχώς, η κλιματική κρίση ήρθε για να μείνει και οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουμε να συνεννοηθούμε τουλάχιστον επί τέτοιας υφής ζητημάτων. Άλλωστε, δεν είναι νοητή η βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς μακροπρόθεσμη στρατηγική προστασίας του περιβάλλοντος. Προς της συγκεκριμένη κατεύθυνση, η Πολιτεία οφείλει να συντονίσει τις πολιτικές και τις δράσεις, μέσω του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κυρίως σε θέματα χωροταξίας/πολεοδομίας, προστασίας της βιοποικιλότητας, περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιθεώρησης και ελέγχου και Κλιματικής Ανθεκτικότητας και Προσαρμογής, ενώ οφείλουμε να κατοχυρώσουμε το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών υδάτων, ο οποίος υπονομεύτηκε από την Κυβέρνηση της Ν.Δ.
Επιπροσθέτως, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία έχει δεσμευτεί για την επανασύσταση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και την ενίσχυσή τους με μόνιμο προσωπικό και χρηματοδοτικούς πόρους. Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι η Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., της περιόδου 2015-2019 είχε παρουσιάσει σπουδαίο έργο όσον αφορά την πρόοδο των Δασικών Χαρτών και του Κτηματολογίου, αλλά και την προστασία των περιοχών Natura 2000. Η νέα Κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία, η οποία θα προκύψει μετά τις επερχόμενες εκλογές, θα μεριμνήσει για την ολοκλήρωση των εν λόγω μεγάλων εθνικών έργων, χωρίς «παραθυράκια», κενά και εξαιρέσεις, προκειμένου να ισχύουν και να εφαρμόζονται οι ίδιοι κανόνες για όλους.
Παύλος Χρηστίδης: Στην αμερικανική πολιτική σκηνή ξέρετε υπάρχει μια ειλικρίνεια. Όσοι θεωρούν παραμύθι την κλιματική κρίση και υπερβολές τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, απλά βγαίνουν και τα λένε ευθαρσώς. Εδώ όλοι κρύβονται πίσω από ένα… πράσινο φύλλο σε μια κομματική αφίσα και προσποιούνται ότι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον ενώ φέρνουν μέτρα που το καταστρέφουν και το υπονομεύουν. Εμείς στο ΠΑΣΟΚ μπορούμε πρώτα απ όλα να ισχυριζόμαστε ότι πρώτοι αναδείξαμε την πράσινη ατζέντα. Ακόμα και αν ανατρέξετε σε προγράμματα του μακρινού 1981 και τον Ανδρέα Παπανδρέου έως και την τολμηρή ατζέντα του Γιώργου Παπανδρέου που λοιδορούταν όταν την αναδείκνυε. Και σήμερα όμως ο Νίκος Ανδρουλάκης κρατώντας το νήμα αυτής της ιστορικής παρακαταθήκης ευθαρσώς μιλά για όραμα και τολμηρές πολιτικές κόντρα στην κοντόφθαλμη λογιστική αντιμετώπιση. Ο ένας ο πυλώνας αφορά σίγουρα την περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία αλλά και τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου δικτύου πράσινων σχολείων, με βιολογικά προϊόντα στα κυλικεία, κίνητρα για τη χρήση ποδηλάτου, επαναχρησιμοποίηση σχολικών ειδών κλπ.
Αλλά από εκεί και πέρα υπάρχουν οι κρίσιμες επιλογές που «καίνε» και έρχονται κόντρα σε συμφέροντα όπως ο εκδημοκρατισμός της παραγωγής ενέργειας ώστε οι πολίτες να μπορούν να γίνουν παραγωγοί ενέργειας, οι τολμηρές λύσεις για τη ΔΕΗ που πρότεινε ο πρόεδρός μας, η αποφασιστική ενίσχυση των ΑΠΕ σε συνδυασμό με τον περιορισμό των ρύπων με ρηξικέλευθες αποφάσεις που σίγουρα θα έχουν πολιτικό κόστος. Εμείς μιλούσαμε και μιλάμε πάντα για μια ολοκληρωμένη πράσινη πολιτική ανάπτυξης για τη χώρα και όχι είτε για κινήσεις εντυπωσιασμού που δεν επιφέρουν κανένα πράσινο αποτύπωμα στην οικονομία.
Θοδωρής Κωτσαντής: Το ΚΚΕ πρωτοστατεί στους αγώνες ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού, των δασών, των φυσικών πόρων, στην άναρχη εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι υπόθεση όλου του λαού ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, που το καταστρέφουν για τα κέρδη τους. Η επίκληση της «κλιματικής κρίσης» από τις κυβερνήσεις είναι προσχηματική. Χαρακτηρίζουν «φιλοπεριβαλλοντική», πράσινη πολιτική ακόμα και την καρκινογόνα καύση σκουπιδιών. Τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης από πυρκαγιές ή πλημμύρες είναι ανύπαρκτα.
Το KKE στηρίζει τις διεκδικήσεις για ενίσχυση των αντίστοιχων κρατικών υπηρεσιών σε μέσα, προσλήψεις προσωπικού και επαρκή χρηματοδότηση. Μπορούμε να έχουμε έναν πλανήτη που θα αναπνέει για τις ανάγκες των πολλών και δε θα ασφυκτιά ως πεδίο κερδοφορίας των λίγων. Απαιτείται άλλη οργάνωση της οικονομίας, που θα επιτρέπει τη συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, των επιστημονικών επιτευγμάτων, με γνώμονα την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Πάολα Ρεβενιώτη: Το ΜέΡΑ25 είναι αυτή τη στιγμή το μοναδικό πράσινο κόμμα στη Βουλή, οπότε η απάντηση είναι ΝΑΙ μετ’ επιτάσεως. Τι είδους μέτρα; Θα σας αναφέρω μερικά μόνο από αυτά ονομαστικά. Κάθε Στέγη Ένα Φωτοβολταϊκό. Θαλάσσιες Ανεμογεννήτριες δημόσιας ιδιοκτησίας στις ανοιχτές θάλασσες: οι θαλάσσιες ανεμογεννήτριες είναι το μέλλον χωρών όπως η Ελλάδα. Όποιος επενδύει σήμερα στα ορυκτά καύσιμα, στις τεράστιες χερσαίες ανεμογεννήτριες και τους αγωγούς επενδύει στο χθες, στην υποανάπτυξη και τη γεωπολιτική ανασφάλεια. Γι’ αυτό και καμία εξόρυξη, κανένας αγωγός, όλα τα ορυκτά καύσιμα να παραμείνουν στα έγκατα της γης. Πρόγραμμα Ανακύκλωσης στην πηγή με αξιοποίηση βιομάζας. Πρόγραμμα εξοικονόμησης μέσω ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων.
Η Ελλάδα το Μεσογειακό Κέντρο Παραγωγής & Διανομής Πράσινου Υδρογόνου – γιατί το πράσινο υδρογόνο είναι σαφώς το μέλλον της ενέργειας και ένας χώρος που μπορεί να γεννήσει πάρα πολλές και καλές θέσεις εργασίας. Ανανεώσιμη ενέργεια, βιώσιμη γεωργία-βιομηχανία, μείωση των ποσοτήτων τσιμέντου, μετάλλων και πλαστικών που χρησιμοποιούμε στη βιομηχανία. Και λοιπά, και λοιπά, και λοιπά.
Πώς μπορείτε να κάνετε τους νέους να ενδιαφερθούν αληθινά για την πολιτική με πιο ουσιαστικά μέσα από το TikTok;
Γιάννης Σαρακιώτης: Είναι γεγονός ότι πολλές φορές ο «ξύλινος λόγος» των πολιτικών απομακρύνει τους νέους ανθρώπους από την ενασχόληση με τα κοινά και γι’ αυτό το λόγο, η πολιτική οφείλει να εναρμονιστεί με τις τεχνολογικές εξελίξεις, οι οποίες είναι κατά γενική ομολογία καταιγιστικές ιδίως όσον αφορά τη χρήση του διαδικτύου και των social media. Κατά συνέπεια, αποτελεί πρόκληση ο πολιτικός λόγος να γίνει πιο πυκνός και ουσιαστικός, προκειμένου να καταστεί πιο προσιτός στους νέους ανθρώπους και να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της ταχύτητας, στοιχείο αναπόσπαστο των κοινωνικών δικτύων. Εξάλλου, η επιτυχής ψηφιακή μετάβαση, η ενδυνάμωση των ευρυζωνικών δικτυακών υποδομών και η προώθηση των ανοικτών τεχνολογιών, τις οποίες ευαγγελίζονται σχεδόν όλοι οι πολιτικοί χώροι, οφείλουν πρώτα να ξεκινήσουν από όλους εμάς τους πολιτικούς, με απώτερους στόχους τη συμμετοχική δημοκρατία, την έγκυρη και άμεση ενημέρωση όλων των πολιτών και την άρση του ψηφιακού αναλφαβητισμού.
Παύλος Χρηστίδης: Το TikTok ξεκίνησε και εξακολουθεί να είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση επικοινωνίας με σύνθετα νεανικά κοινά. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι απλά. Δεν υπάρχουν συνταγές. Φοβάμαι ότι οι επικοινωνιολόγοι που επιχείρησαν να διασώσουν Μητσοτάκη και Τσίπρα, τους εμφανίζουν ως boomers, για μια ακόμη φορά, με κίνδυνο να «καει» και το TikTok. Υπάρχει μια παλιά εμμονή στα επιτελεία των κομμάτων ότι οι αρχηγοί πρέπει να «κάθονται» με τη νεολαία και ότι έτσι με κάποιο τρόπο όλα και όλοι θα πάρουν το δρόμο τους προς τον …μεγάλο αρχηγό. Φυσικά, αυτό δε συμβαίνει.
Δυστυχώς, τα κόμματα επιχειρούν ακόμα με ξύλινο τρόπο να επικοινωνήσουν με τη νέα γενιά. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εύκολο. Αλλά σίγουρα αυτό επιφέρει το ανάποδο αποτέλεσμα. Το πολιτικό σύστημα είναι ο μεγάλος boomer στα μάτια της νέας γενιάς. Εν πάσει περιπτώσει αυτό αφορά το κομμάτι της επικοινωνίας. Το θέμα είναι τι κάνουν τα κόμματα επί της ουσίας και εκτός social media για να προσεγγίσουν και εμπνεύσουν τη νέα γενιά. Και εκεί υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Η προσέγγιση και σε αυτό το σημείο είναι επιφανειακή και επιδερμική. Δεν έχω να σας πω ότι έχω βρει κάποιο «μαγικό λαγό» να το λύσουμε αλλά έχω την εντύπωση ως γενικό κανόνα ότι αν δεν εκπέμπεται ειλικρίνεια και αυθεντικότητα η νέα γενιά τους παίρνει όλους χαμπάρι …και φαλάγγι..
Θοδωρής Κωτσαντής: Η καθημερινή μας δράση, όπου ζουν, σπουδάζουν και εργάζονται οι νέοι άνθρωποι προσανατολίζεται στη μοναδική κατεύθυνση που μπορεί να τους βάλει στον δρόμο της πολιτικοποίησης και γενικότερα της αξιοπρέπειας και της μαχητικής στάσης ζωής, δηλαδή, να διεκδικήσουν τα όνειρά τους κόντρα σε αυτούς που τους λένε ότι πρέπει να ζουν με όλο και λιγότερα. Οι μεγαλειώδεις διαδηλώσεις με αφορμή το έγκλημα των Τεμπών, η νίκη της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στις φοιτητικές εκλογές, είναι μόνο δύο παραδείγματα που δείχνουν ότι η νέα γενιά κινητοποιείται, διεκδικεί όλα όσα της έχουν στερήσει αυτοί, που πίσω από μερικά βιντεάκια μιας εφαρμογής το παίζουν «φίλοι» της.
Γι’ αυτό η προσπάθειά τους είναι αποτυχημένη και το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας φορτώνουν μπόλικες ποσότητες κριντζ, εκτός από το να ομολογούν ότι δεν έχουν καμία επαφή με όσα πραγματικά βασανίζουν σήμερα τη νέα γενιά. Στον αγώνα για τη ζωή που έχουμε ανάγκη διαμορφώνονται οι συνειδήσεις και το αληθινό ενδιαφέρον για την πολιτική.
Πάολα Ρεβενιώτη: Μιλήσατε για «μέσα», «λιγότερο ουσιαστικά« και «περισσότερο ουσιαστικά» μέσα. Όχι, για το περιεχόμενο, αλλά για τα μέσα. Αφού λοιπόν το «μέσο» που προτιμούν όλοι οι νέοι δεν είναι «ουσιαστικό», ποιο είναι το «ουσιαστικό μέσο»; Η εκπομπή του κυρίου Πρετεντέρη; Οπότε το ζήτημα δεν είναι το μέσο, αλλά το περιεχόμενο και το διακύβευμα. Τώρα, η πολιτική επηρεάζει και διαμορφώνει τις ζωές όλων, τόσο των νέων όσο και των λιγότερο νέων, τόσο όσων ενδιαφέρονται όσο όσων δεν ενδιαφέρονται. Δε θα το πάμε φυσικά στην ατομική ευθύνη του καθενός, λες και είμαστε τίποτα μητσοτακιστές. Στον βαθμό που δεν υπάρχει ενδιαφέρον για την πολιτική, ιδίως στα νέα παιδιά, αυτό οφείλεται στο ότι δε βλέπουν να υπάρχει διακύβευμα, όποιος από τους μεγάλους που σχηματίζουν κυβερνήσεις κι αν κερδίσει. Γιατί όλα τα κόμματα που εναλλάσσονται στις κυβερνήσεις έχουν επιδοθεί στην εξυπηρέτηση των ολιγαρχών της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, στην εφαρμογή ενός μνημονίου που ποτέ δεν τελειώνει όσο κι αν αλλάζουμε τους τίτλους του, στη λιτότητα και στη φτώχεια. Και εν τέλει για να το πούμε απλά. Στον ανηλεή ταξικό πόλεμο σε όσους στενάζουν και τελικά παράγουν τον πλούτο για τους λίγους. Αν τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση πείσουν τον κόσμο ότι ως προς αυτά τα κεντρικά ζητήματα δεν υπάρχει εναλλακτική και όλοι ίδιοι είναι (ακριβώς επειδή είναι.. οι ίδιοι, ίδιοι μεταξύ τους) ώστε μετά να μπορέσουν να καβγαδίσουν για τα μικρότερα ζητήματα όπου διαφέρουν, πώς να μη χάσει ο άλλος το ενδιαφέρον του;
Εδώ όμως είναι η ευθύνη όσων θέλουν να δείξουν πως υπάρχει άλλος δρόμος, πως υπάρχει εναλλακτική, πως δεν είναι νομοτέλειά μας η ξεφτίλα. Και εδώ έρχεται ο λόγος ενός πολιτικού χώρου όπως το ΜέΡΑ25 -Συμμαχία για τη Ρήξη. Το μήνυμα της ρήξης και της πραγματικής εναλλακτικής είναι που πρέπει να μεταφερθεί, με όποιο μέσο είναι κατάλληλο ώστε να φτάσει σε όσους διψούν για αυτό. Είτε μιλάμε για το TikTok είτε μιλάμε για το… πιο ουσιαστικό μέσο μιας εκπομπής μεγαλοδημοσιογράφου σε κανάλι ολιγάρχη, αν το TikTok έχει έλλειμμα ουσιαστικότητας όπως λέτε. Αν και ομολογουμένως εμφανίζομαι πιο συχνά στο TikTok απ’ ότι με καλούν σε κανάλια ολιγαρχών, κάτι που δε με χαλάει ιδιαίτερα να σας πω την αμαρτία μου…
