Εκλογές 2023: Λίγος σουρεαλισμός δεν βλάπτει

Ο πυρετός της εκλογικής αναμέτρησης ανεβαίνει και τα ερωτήματα στριφογυρίζουν στο μυαλό ψηφοφόρων, υπό τη μορφή παραισθήσεων: Σχέδιο Δήμητρα ή σχέδιο Ηρακλής; Αυτοί είστε ή αυτοί πρέπει να μείνουμε; Τροχιά ανάπτυξης ή τροχιά εκτροχιασμού; Ρήξη και ανατροπή ή να βάλω του Μπάτμαν τη στολή; «Έλα, Παναγιά μου» ή να καλέσουμε μόνο την Γκέισα, μπας και αλλάξει το γούρι;

Σημαίες, λάβαρα, πανό, καραμούζες και κόρνες. Συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, στο Θησείο και στην πλατεία Κοτζιά. Οι πλαστικές καρέκλες, οι υποσχέσεις, η ελπίδα που πολεμάς να μην την πάρει το ρέμα πίσω από τον αφορισμό «αφού όλοι ίδιοι είναι». Το κλίμα της προεκλογικής Αθήνας έχει την πλάκα του – όχι στα επίπεδα που έχουμε ζήσει στις αναμετρήσεις του τιμημένου δικομματισμού από τις δεκαετίες ’80 και ’90, όταν ορδές κατέβαιναν στην πρωτεύουσα απ’ την επαρχία και οι ομιλίες ήταν κανονικές λαοθάλασσες. Αλλά με έναν πιο απλό, ανεπιτήδευτο και σίγουρα αυθεντικό τρόπο.

Ο χρόνος πυκνώνει, οι εμφανίσεις πολλαπλασιάζονται, άρα και οι ατάκες που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Κινήσεις που εξελίσσονται σε γκάφες, χειραψίες του «άστο για αύριο», εικόνες που κανονικά πρέπει να εκπέμπουν πλήρη εμπιστοσύνη και σοβαρότητα, αλλά πατούν την πεπονόφλουδα και πέφτουν μέσα στην αστεία πλευρά των πραγμάτων. Έτσι κι αλλιώς, λίγος σουρεαλισμός δε βλάπτει.