Joe Biden, o γκαφατζής που θα διεκδικήσει την προεδρία των ΗΠΑ

Ο μόνος που πίστευε σε αυτόν, πέρα από τον εαυτό του, ήταν -παραδόξως- ο Donald Trump που επέμενε ότι το δημοκρατικό κόμμα ποτέ δεν θα επιτρέψει σε κάποιον τόσο αριστερό όσο ο Bernie να είναι ο υποψήφιός του. Προτιμώντας έτσι και αλλιώς τον ‘Sleepy’ Joe, όπως ήταν το παρατσούκλι που του έχει δώσει εδώ και χρόνια, ως πιο εύκολο αντίπαλο.

Και μετά ήρθε η πρώτη Super Tuesday (η μέρα που ψήφισαν ταυτόχρονα ένα μάτσο σημαντικές πολιτείες). Εκεί που o Joe απέδειξε ότι μπορεί να ξεχνάει ενίοτε ονόματα ανθρώπων και πόλεων, μπορεί ενίοτε να μπερδεύει την αδελφή του με την σύζυγό του (εξαιρετικό το σχετικό στιγμιότυπο), μπορεί να συνεχίζει να ‘ξεζουμίζει’ εξαντλητικά τα 8 χρόνια που πέρασε -ως αντιπρόεδρος- δίπλα στον Obama, αλλά διαθέτει σαγόνια ντοπαρισμένου ροτβάιλερ όσον αφορά τον βασικό στόχο της ζωής του. Το να γίνει δηλαδή ο επόμενος πρόεδρος της Αμερικής. Κάτι που προσπαθεί, κάθε 4 χρόνια, από το 1988 και μετά.

Κάτι που αυτή τη στιγμή φαίνεται πιο εφικτό από ποτέ αφού οι νότιες πολιτείες, οι συντηρητικοί δημοκρατικοί και οι Αφροαμερικανοί του έδωσαν εύκολα την νίκη. Όπως του έδωσαν εύκολα την νίκη και στην μικρή ‘αδελφή’ της Super Tuesday, την Super Tuesday 2.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να μην κάνει κάποια τραγική γκάφα έως τον Ιούλιο, οπότε θα χριστεί και επίσημα υποψήφιος των δημοκρατικών. Κάτι που θα του δώσει την ευκαιρία να κάνει αυτό που κάποτε είπε, να πάρει δηλαδή τον Donald πίσω από το γυμναστήριο του γυμνασίου και να τον πλακώσει στο ξύλο.

Το μόνο πρόβλημα; Ότι ο Biden και o Donald (πέρα από άψογες μασέλες και την τάση να απλώνουν τα χέρια τους-ο Joe επειδή είναι ‘αγκαλίτσας’, όχι με πονηρό σκοπό) έχουν κάτι κοινό. Το ότι ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγει από το στόμα τους. Με τη μόνη διαφορά ότι ο ΟΣΕ-Joe (το άλλο παρατσούκλι του επειδή επέμενε, σε όλες τις δεκαετίες της θητείας του ως γερουσιαστής, να επιστρέφει κάθε βράδυ με το τρένο στο σπίτι του στο Delaware παρά να μένει στην Ουάσιγκτον), έχει ανάγει την γκάφα σε επιστήμη. Λέει πάντοτε το λάθος πράγμα στη λάθος στιγμή σε τέτοιο σημείο που μέχρι και το Time έχει φτιάξει ένα σχετικό top 10.

Αν και, προσωπικά, αυτό που παίζω στο repeat είναι τη στιγμή που γύρισε και αποκάλεσε, ως άλλος John Wayne, μια 21χρονη φοιτήτρια που του έκανε μια ερώτηση που δεν του άρεσε ‘ψεύτρα σκυλομούρα pony soldier’. Προσβάλοντας ταυτόχρονα γυναίκες, Ινδιάνους και σινε-κριτικούς που έψαχναν να βρουν από ποιο χρονοντούλαπο του μυαλού του ξέθαψε αυτό το reference.

Η ουσία, προφανώς είναι αλλού. Ότι ο Ιρλανδικής καταγωγής Joe, που μεγάλωσε μεσοαστικά ως γιος ενός επιτυχημένου πωλητή μεταχειρισμένων αυτοκινήτων πριν γίνει επιτυχημένος δικηγόρος και ο 5^ος νεότερος -μόλις στα 29  του- γερουσιαστής στην ιστορία των ΗΠΑ, μπορεί να προσφέρει κάτι που είναι άκρως απαραίτητο τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο.

Τι είναι αυτό; Επιστροφή στην κανονικότητα. Επιστροφή στην εποχή Obama (έστω και στο πιο λευκό). Επιστροφή στην εποχή που η παγκοσμιοποίηση ήταν γεγονός και όλοι συμφωνούσαμε ότι η κλιματική αλλαγή υπάρχει και αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανθρωπότητα.

Γιατί ο γερό-Biden είναι πολύ πιο προοδευτικός -και υπήρξε πάντοτε- από ότι πιστεύει για αυτόν ο κόσμος.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παύουν να μας απασχολούν προβλήματα στον χαρακτήρα του, όπως το γεγονός ότι συνηθίζει να υπερβάλλει για τον εαυτό του (π.χ. για το πόσο ψηλά αποφοίτησέ από την νομική σχολή ή για το αν τον συνέλαβαν στην νότια Αφρική πίσω στα 70s) ή ότι ο γιος του ο Hunter -σύμφωνα με δημοσιεύματα- φαίνεται να έχει μια ‘προνομιακή’ οικονομική σχέση με την Κίνα.

Είπαμε, ο Joe είναι η λύση στο πρόβλημα που είναι ο Trump. Μπορεί να μην είναι η πιο συναρπαστική, ριζοσπαστική ή καλύτερη. Αλλά είναι αυτή που έχουμε αυτή τη στιγμή.