Το δεξιό μέτωπο στην Ιταλία κινδυνεύει ήδη με διάλυση

Την καυτή πατάτα μιας τόσο νευραλγικής οικονομίας για την Ευρώπη πρόκειται να αναλάβει, κατά πώς όλα δείχνουν, η Giorgia Meloni από το δεξιό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας, με το δεδομένο της συμμαχίας της με τη Λέγκα του Βορρά και τη Φόρτσα Ιτάλια.

Από τα αποτελέσματα των εκλογών στις 23 Σεπτεμβρίου, τα τρία αυτά κόμματα συντάσσουν ένα μέτωπο συμμαχίας με απόλυτη πλειοψηφία εδρών (44%), έτσι που η γείτονα χώρα ετοιμάζεται να υποδεχτεί την πρώτη ακροδεξιά κυβέρνηση απ’ την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο χειρότερο timing που θα μπορούσε να υπάρξει λόγω πολέμου.

«Νομίζω ότι έχουμε να δούμε πολλούς περιορισμούς στα ανθρώπινα δικαιώματα και αυστηρές πολιτικές εναντίων LGBT και μεταναστών», δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα στο BBC, αλλά οι φόβοι επικεντρώνονται τώρα στην εξωτερική πολιτική της Ιταλίας.

Ποιο είναι το ερώτημα που πιέζει

Ποια θα είναι η θέση της Ιταλίας όσον αφορά την πολεμική της Ευρώπης ενάντια στη Ρωσία; «Η Ιταλία με εμάς στην κυβέρνηση δε θα είναι ποτέ η αχίλλειος πτέρνα της Δύσης», δήλωσε πρόσφατα η Giorgia Meloni, συμπληρώνοντας ότι δεν πρόκειται να συμμαχήσει με όποιον διαφωνεί σε αυτό.

Είναι ξεκάθαρο ότι η Ιταλίδα δε θέλει να πέσει στο λάθος της στροφής 180 μοιρών που έκανε η Liz Truss στη Βρετανία: επιμένει ότι θα μείνει σταθερή στις προεκλογικές δεσμεύσεις που έδωσε:

Το τελευταίο διάστημα, η κυρία Meloni έχει «μαλακώσει» την ταυτότητα του κόμματος, που κανονικά έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία του φασισμού και τον Μουσολίνι. Συγκεκριμένα, για να τραβήξει τη δεξαμενή του συντηρητικού κέντρου μιλούσε για ασφάλεια συνόρων, μειωμένους φόρους και μέριμνα «για όλους», ξεκαθαρίζοντας ότι η θέση της Ιταλίας είναι στο πλευρό της Ουκρανίας και –φυσικά– εντός του ευρωπαϊκού πυρήνα. Έτσι, από το 4% του 2018, το κόμμα της έφτασε τώρα το 25%.

Ωστόσο, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η διαδικασία για τη σύσταση της νέας κυβέρνησης, δείχνει ότι το ακροδεξιό μέτωπο είναι αγκυλωμένο βαθύτερα: πώς να ακολουθήσεις ξεκάθαρη ευρωπαϊκή πολιτική, όταν έχεις συμμαχία με τον Matteo Salvini και τον Silvio Berlusconi; Από την άλλη, ξεκάθαρη είναι η ανάγκη της Ιταλίας να διατηρήσει ακέραια τη συμμαχία της με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στα επίπεδα της κυβέρνησης Mario Draghi: εκείνος είχε την αναγνώριση της Ευρώπης, δεδομένου ότι είχε υπάρξει παλαιότερα πρόεδρος της ΕΚΤ.

Το πρώτο πράγμα που έχει να κάνει η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας είναι να στείλει το προσχέδιο για τον προϋπολογισμό του 2023. Χωρίς την αρωγή από τα ταμεία της Ευρώπης, ο χειμώνας είναι χαμένος.

Τα αγκάθια στο νέο δεξιό μέτωπο

Αυτή τη στιγμή, μόλις ξεκίνησε η διαβούλευση εκ μέρους του Ιταλού προέδρου Sergio Mattarella, κατά πώς προβλέπει το Σύνταγμα, και αναμένεται να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης μέχρι τις 24 του μηνός, πιθανότατα στην Giorgia Meloni, που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους στην κάλπη. Έπειτα, το υπουργικό συμβούλιο θα κριθεί με ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο.

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν ότι το μέτωπο φαίνεται ενωμένο, αλλά οι ηγέτες των τριών κομμάτων σφάζονται κάτω από το τραπέζι:

Ο πιο ισχυρός κλυδωνισμός προκλήθηκε χθες, όταν ανακοινώθηκε πως επικεφαλής της Γερουσίας εκλέγεται ο Ignazio La Russa – ο 75χρονος συνιδρυτής του κόμματος των Αδερφών της Ιταλίας αποτελεί μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές της ακροδεξιάς στην Ιταλία, έχοντας παρουσιάσει με περηφάνια τη συλλογή του από φασιστικά αναμνηστικά σε δημοσιογράφο. Το έτερο σημείο ισχυρής πίεσης είναι ο υπουργός οικονομικών: απορρίφθηκε τελικά ο Fabio Panetta και αντ’ αυτού επιλέχθηκε ο Antonio Tajani, που είναι το δεξί χέρι του Berlusconi για πολλά χρόνια.

Μια μέρα νωρίτερα από αυτές τις ανακοινώσεις, ο «αμαρτωλός» πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας επανήλθε στο διεθνές προσκήνιο, με τα έγγραφα που διέρρευσαν σχετικά με τις προσωπικές επαφές του με τον Vladimir Putin. Τα δύο πολιτικά πρόσωπα φαίνεται ότι διατηρούν τη φιλική τους σχέση, οπότε τα ερωτήματα για τη γεωστρατηγική θέση της Ιταλίας με τη νέα κυβέρνηση πολλαπλασιάζονται. Όπως και οι κλυδωνισμοί.

Ενώ ο στόχος εκ μέρους της Giorgia Meloni ήταν ένα υπουργικό συμβούλιο υψηλών αξιώσεων, «η ρωγμή από την ακροδεξιά συμμαχία είναι σίγουρα μια κακή αρχή», όπως σημείωσε ο αναλυτής Wolfango Piccoli στο Politico, «βρισκόμαστε μόλις στην πρώτη μέρα: τα πράγματα πρόκειται να χειροτερέψουν, όσο θα προκύπτουν νέες προκλήσεις, με αποτέλεσμα να χάνεται η δημοτικότητα του μετώπου».