Βλαχόπουλος – Παλομπαρίνι, σαν να λέμε Στόκτον – Μαλόουν

«Δοκίμασε λίγη σπανακόπιτα, είναι πολύ ωραία. Είναι από το Aqua Marina, έχει ακριβώς όσο λάδι χρειάζεται να έχει». Η συνέντευξη του Διευθυντή του Contra.gr Παντελή Βλαχόπουλου και του δημοσιογράφου του OTE TV Αντρέα Παλομπαρίνι έγινε στην κουζίνα της 24MEDIA, πάνω από μία σπανακόπιτα που μοιράζονταν εκείνη την ώρα. Δεν ήταν ανάγκη να δω αυτή τη σκηνή για να γνωρίζω ότι οι δύο αυτοί άνδρες μοιράζονται πολλά σε αυτή τη ζωή. Πολύ περισσότερα από το αθλητικό μαγκαζίνο που παρουσιάζουν κάθε βράδυ στις 20:00 στον Sport24 Radio 103,3.

Θα τους αφήσω λίγο αργότερα να τα πουν και οι ίδιοι, ο ένας για τον άλλον. Αλλά οφείλω να βάλω και το δικό μου λιθαράκι σε αυτή την ιστορία λέγοντας το εξής. Ο λόγος που σέβομαι αυτούς τους δύο ανθρώπους και που νιώθω έτσι λίγο τιμητικά το ότι μπορώ να τους αποκαλώ «φίλους» εντός δουλειάς, είναι ότι δρουν καθαρά, επαγγελματικά, δημοσιογραφικά. Με τον τρόπο που μας δίδασκαν κάποτε οι καθηγητάδες μας. Με τον τρόπο που θα ήθελα κάποιος να παιδεύσει δημοσιογραφικά το παιδί μου. Και τους σέβομαι ακόμα περισσότερο γιατί μέσα στη δουλειά είναι αυτοί που περιέγραψα παραπάνω αλλά έξω από αυτή είναι οι πιο cool τύποι που θα δεις Σάββατο πρωί να παίζουν beach volley και να απολαμβάνουν τη ζωή για αυτό που είναι. Περαστική.

Αλλά αρκετά έκλεψα τον κεραυνό τους. Ντους και ξεκινάμε.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Watkinson

Η φωτογράφηση, όπως ενδεχομένως αντιλαμβάνεσαι, πραγματοποιήθηκε στον Αστέρα της Βουλιαγμένης. Κι ευχαριστούμε πολύ την Astir Beach για την φιλοξενία. Γιατί εκεί; Μα γιατί οι άνθρωποι εκεί μέσα τους ξέρουν με το μικρό τους όνομα. «Πάμε συχνά στον Αστέρα, ο Παντελής μιλά για μπάσκετ εκεί στους μπασκετικούς και υπάρχει μια καλή σχέση. Είναι πιο πολύ του Παντελή η εμμονή με τη Βουλιαγμένη. Είναι βασικά λόγω θάλασσας». Για να πάρει την ασίστ ο Παντελής. «Όχι βασικά. Είναι ο βασικότερος λόγος. Εμείς είμαστε του υγρού στοιχείου να ξέρεις». Εξ ου και το μπουγέλο που τους κάναμε, σκέφτηκα.

Η αλήθεια είναι ότι δεν τους έμαθε ποτέ κανείς από το υγρό στοιχείο. Και τους δύο τους μάθαμε περισσότερο στο ρεπορτάζ και τις μεταδόσεις. Από διαφορετικά ή και ίδια μετερίζια. Αν έπρεπε να τους συνδέσουμε με ένα στοιχείο, αυτό θα ήταν το γρασίδι και η μπάλα. Μοιραία η πρώτη ερώτηση ήταν για το τι πηγαίνει στραβά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Αντρέα ξεφύσηξε λίγο πριν ξεκινήσει. «Το ότι δεν έχει φιλάθλους της αντίπαλης ομάδας στα γήπεδα, ότι αν πεις κάτι στη μετάδοση, μπορεί να το παρεξηγήσει κάποιος, ότι δεν υπάρχει φίλαθλο πνεύμα, ότι δεν υπάρχει αλληλεγγύη. Δεν υπάρχουν παράγοντες που να είναι κύριοι με Κ κεφαλαίο». Ο Παντελής τα έχει πει και γράψει πολλές φορές. «Αυτά είναι γνωστά. Τα πιο σημαντικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο για εμένα είναι δύο πράγματα. Ότι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία μετά το 2004, όπως στο Ευρωμπάσκετ το 87, η Ελλάδα να τοποθετηθεί ευρωπαϊκά σε ένα μεγαλύτερο μέγεθος. Ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία μας αυτή. Και δεύτερον, ότι όπως όλα τα πράγματα στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανέναν πλάνο για το τι κάνει το ποδόσφαιρο τώρα και πού θα βρεθεί αύριο. Πάει μόνο του. Εξαρτώμενο από παράγοντες και μικροπαραγοντισμούς. Τον έλεγχο τον έχουν εκείνοι και όχι οι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές που είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές».

Συζητάμε λίγο για την κατάσταση στο ποδόσφαιρο, για τον φαύλο κύκλο, για τις χαμένες ευκαιρίες. Τους ρωτάω αν θα έφευγαν ποτέ από τη χώρα. Για τον Αντρέα η Ιταλία μοιάζει μια λογική επιλογή. Τα δεινά όμως του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν τα βιώνει και η γειτόνισσα; «Τα έχει το Καμπιονάτο αυτά που έλεγα πριν αλλά έχει και μια διαφορετική κουλτούρα. Υπάρχει μια τελετουργία πίσω από το να πας στο γήπεδο την Κυριακή. Η Κυριακή του γηπέδου είναι σημαντική. Θα πας να φας με την οικογένεια ή τους φίλους σου και μετά θα πάρεις το παιδί σου να πας στο γήπεδο. Κανείς δεν θα σε ενοχλήσει αν θα πας στην έδρα της άλλης ομάδας. Υπάρχουν κι εκεί ακρότητες αλλά είναι όλα πιο κοντά στο στιλ που θα θέλαμε να είναι τα πράγματα και στην Ελλάδα. Η μεγάλη διαφορά είναι το μέγεθος. Είναι μια χώρα 60 εκατομμυρίων η Ιταλία. Θα έφευγα χθες». Ο Παντελής θα έφτιαχνε βαλίτσες μόνο για έναν προορισμό. «Εγώ πιστεύω ότι τώρα στο Contra.gr κάνω την πιο δημιουργική δουλειά που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Θα έφευγα μόνο για να δουλέψω κάπου στις ΗΠΑ. Είναι διαφορετικός ο τρόπος δουλειάς εκεί, πάντα υπάρχει εξέλιξη, κάτι τέτοιο, ναι, θα το δοκίμαζα. Για καμία άλλη περίπτωση δεν θα έφευγα γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω τώρα».

Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που τους έδεσε. Πέρα από το ότι έκαναν ραδιόφωνο παρέα πριν δεκαπέντε χρόνια. Ο Παντελής είναι ξεκάθαρος για τον ραδιοφωνικό του παρτενέρ και φίλο του. «Βασική αρχή για τους φίλους μου και τις παρέες μου είναι να μην έχει ο άλλος κόμπλεξ. Γενικότερα να ταιριάζουμε σε αυτά τα πράγματα, να είναι καθαρός, να μην έχει δεύτερες σκέψεις. Ο Αντρέα το έχει αυτό, είναι ήρεμος άνθρωπος, δεν είναι κομπλεξικός. Δεν του αρέσει να κουτσομπολεύει, πράγμα πολύ σημαντικό για εμένα». Ο Αντρέα κινείται σε λίγο διαφορετικό μήκος κύματος. «Πιστεύω ότι είναι θέμα αισθητικής, είναι θέμα του πόσο ηθικός είναι ο άλλος και τι background έχει, τι παιδεία έχει. Αλλά είναι και θέμα χημείας. Αν πω κάτι ακόμα και κωδικοποιημένο, ο Παντελής θα το καταλάβει αμέσως».

Κι η αλήθεια είναι ότι αν στηθείς έξω από το τζάμι του στούντιο, αν τους δεις να κάνουν εκπομπή, θα αντιληφθείς εύκολα ότι παράλληλα με το μαγκαζίνο, οι τύποι κάνουν και τη δική τους εκπομπή, δίνουν τη δική τους κωδικοποιημένη παράσταση. Αλλάζουν την μπάλα με κλειστά μάτια. Μόνο που τις μπασκετικές ασίστ τις δίνει κυρίως ο Αντρέα, γιατί ο Παντελής είναι ο σουτέρ της υπόθεσης. Απλά απολαυστικός να τον βλέπεις να διδάσκει αεράτα τον Σέρβικο τρόπο να στέλνεις την μπάλα στο καλάθι. Μπασκετικός ο Παντελής, ικανός και στα δύο αθλήματα ο Αντρέα. Αθλητικοί τύποι πάντως και οι δύο.

Αντρέα: Εγώ κάνω και γυμναστήριο και κολυμπάω και αρκετά όταν πηγαίνω στη θάλασσα.

Παντελής: Εμείς οι δύο έχουμε παίξει συμπαίκτες στο Πρωτάθλημα Τύπου. Έπαιζε χρόνια στο ποδόσφαιρο αλλά είχε έναν σοβαρό τραυματισμό και το έκοψε.

Αντρέα: Έχω κατακτήσει πρωτάθλημα και στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο. Έχω γυρίσει αρκετές ομάδες στα δημοσιογραφικά πρωταθλήματα.

Παντελής: Εγώ έχω βάλει 53 πόντους στον φίλο σου τον Τριαντάφυλλο, κόντρα στο Sport24.gr.

Αντρέα: Ούτε ο Λεμπρόν να ήσουν, ούτε ο Κόμπε.

Αυτή την παλαβομάρα ακούς και στην εκπομπή κάθε απόγευμα. Τουλάχιστον όταν κάνουν εκπομπή μαζί, γιατί τα συχνά ταξίδια του Αντρέα για μεταδόσεις στην Ευρώπη, αφήνουν τον Παντελή έρημο και μόνο στο στούντιο. «Γίνεται χαμός στα σχόλια κάθε φορά που κάνω εκπομπή και λείπει ο Αντρέα. Γιατί εγώ λέω τα δικά μου, κράζω τον Παλομπαρίνι και όλο αυτό το παιχνίδι αρέσει στους ακροατές, δεν τους πειράζει δηλαδή που λείπει. Τους πειράζει αν καμιά φορά δεν πειράξω τον Παλομπαρίνι που λείπει. Εμένα φυσικά με επηρεάζει. Ο ένας χρειάζεται τον άλλον στην εκπομπή. Μόνο το touch που υπάρχει την ώρα του live είναι σημαντικό όταν είμαστε και οι δύο εκεί».

Τους ρωτάω αν κρύβει κάποια ασφάλεια το ότι κάνουν μαγκαζίνο, το ότι έχουν την ειδησεογραφία της ημέρας να καλύψουν, να μιλήσουν με ρεπόρτερ από το να πρέπει να εφεύρουν την θεματολογία της εκπομπής τους. Ο Παντελής πήρε το σοβαρό του. «Κάναμε την ίδια εκπομπή πριν δεκαπέντε χρόνια. Τότε ήταν μαγκαζίνο. Τώρα λόγω του ότι μεγαλώσαμε, έχουμε περισσότερες εμπειρίες ο καθένας, το μαγκαζίνο τώρα έχει και σχόλιο. Στα μηνύματα ζητούν την ενημέρωση από τους ρεπόρτερ αλλά ζητούν και τα δικά μας σχόλια». Ο Αντρέα εστιάζει στο κυνήγι του θέματος. «Πολλές φορές δεν είναι μαγκαζίνο αυτό που κάνουμε. Η ανάγκη να κυνηγάς τα πράγματα και να κοιτάζεις πίσω από την είδηση ή το ρεπορτάζ, αυτό είναι που κυνηγάμε. Το αν το κάνουμε μέσα από το μαγκαζίνο ή όχι είναι θέμα προγράμματος». Και συνεχίζει αποθεώνοντας του ακροατές του Sport24 Radio. «Σε θέματα που άπτονται των διεθνών ή του μπάσκετ, οι ακροατές είναι ιδιαίτερα ψαγμένοι. Ξέρουν πράγματα, έχουν άποψη και μάλιστα ισχυρή άποψη. Είναι ενημερωμένοι και συμμετέχουν με έναν πολύ ενεργό ρόλο. Με τα μηνύματα δεν θα ξεφύγεις από πουθενά. Αν πεις ψέματα ή κάτι λάθος, θα σε διορθώσουν κατευθείαν».

Είναι όμως όλα καλά στα αθλητικά ραδιόφωνα; Στο ραδιόφωνο γενικά της χώρας; Είναι τόσα χρόνια στο χώρο που θέλω να μάθω τι σκέφτονται. Ο Παντελής φάνηκε πιο έτοιμος να απαντήσει. «Πρέπει πάντα να υπάρχει πολιτική σε ένα ραδιόφωνο, να ξέρεις τι πρεσβεύει. Το μεγαλύτερο λάθος για μένα είναι να δίνεις βήμα στους εξτρίμ κάφρους. Κι ας μην είναι δόκιμη η έκφραση. Πολλές φορές τα ραδιόφωνα δίνουν λόγο και βήμα σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στον αθλητισμό. Δεν είναι κακό να είσαι φανατικός με την ομάδα σου και να παθιάζεσαι. Αλλά πρέπει να υπάρχει όριο. Αυτούς τους ανθρώπους, όλα τα ραδιόφωνα αθλητικά και πολιτικά, πρέπει να τους αποβάλλουν. Όσο εξτρεμιστικό κι απόλυτο κι αν ακούγεται αυτό που λέω». Ο Αντρέα αναρωτιέται πότε θα δούμε τα αύριο. «Έχουμε ακολουθήσει τη ροή των πραγμάτων όπως πήγαιναν όλα τα πράγματα τόσα χρόνια στη χώρα. Και μιας και φτάσαμε σε αυτό το σημείο, πάει να πει ότι και τα αθλητικά ραδιόφωνα κάτι λάθος έχουν κάνει. Είτε δεν κατάφεραν αυτούς που ήταν ο ένας ενάντια στον άλλον να τους φέρουν μαζί για το καλό των υπολοίπων, είτε γιατί όπως είπε κι ο Παντελής έδωσαν βήμα σε ακραίες καταστάσεις και δεν φρόντισαν να λειτουργήσουν ως πυροσβέστες. Υπάρχουν πολλές ενέργειες που θα μπορούσαν να γίνουν. Η κατάσταση εν μέρει συνεχίζεται. Κανείς δεν βλέπει την επόμενη ημέρα».

Με τις σχολές να έχουν σπανιότατα ανθρώπους ικανούς να σε καθοδηγήσουν και να σε διδάξουν, αυτή τη δουλειά, οφείλεις να την μάθεις στην αγορά, στην πρώτη σου απασχόληση, στην πρώτη σου έμμισθη ή άμισθη εργασία. Το καλό είναι ότι εκεί έξω υπάρχουν δάσκαλοι όπως ο Παντελής και ο Αντρέα να σου περάσουν κάποιες αξίες και κάποια μαθήματα. Για να φτάσεις κι εσύ σε μερικά χρόνια να γίνεις ο ίδιος όχι απλά ένας καλός δημοσιογράφος αλλά κι ένας δάσκαλος για τις επόμενες γενιές. Είναι όμως καλή δημοσιογραφικά αυτή η γενιά;

Αντρέα: Πιστεύω ότι οι δημοσιογράφοι που υπήρχαν παλαιότερα ήταν δημοσιογράφοι με το Δ κεφαλαίο. Τώρα υπάρχουν καλά στοιχεία, υπάρχει ένα ρεύμα και νέο αίμα αλλά δυστυχώς είναι εξαίρεση όλα αυτά τα νέα παιδιά.

Παντελής: Δεν μου άρεσε ποτέ εμένα αυτό. Το ίδιο μπορεί να έλεγαν οι δημοσιογράφοι κι όταν ήμουν εγώ 20 χρονών. Επειδή εγώ δουλεύω πολύ με νέα παιδιά στο Contra.gr, πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ αξιόλογα παιδιά αν ψάξεις, παιδιά που μπορείς να πλάσεις ώστε να γίνουν καλοί δημοσιογράφοι. Για μένα ο δημοσιογράφος που ξεκινά, είτε είναι 20 είτε είναι 50, πρέπει να έχει πάθος για τη δουλειά του. Αν έχει πάθος για τη δουλειά, θα τον βρει το δρόμο του.

Αντρέα: Και να μπορεί να μεταδώσει αυτό το πάθος για τη δουλειά. Και τις γνώσεις που έχει. Υπάρχει πολλές φορές το κυνήγι να γίνει ο δημοσιογράφος πρωταγωνιστής ενώ δεν πρέπει να είναι έτσι.

Παντελής: Αυτό το βλέπουμε κυρίως στις μεταδόσεις, στο μπάσκετ και το ποδόσφαιρο. Το έχω πει και στον αέρα ότι θεωρώ τον Αντρέα τον καλύτερο σπίκερ, γιατί κάνει ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνει ένας σπίκερ. Να μην κλέβει τη δόξα από το ίδιο το παιχνίδι, τον ποδοσφαιριστή και τον προπονητή. Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές, όχι ο άλλος που θα φωνάξει και θα πει την λέξη ή την πρόταση που θα τραβήξει την προσοχή. Η προσοχή πρέπει να είναι μόνο στον αγωνιστικό χώρο. Ο σπίκερ πρέπει να είναι δημοσιογράφος. Να μεταδίδει την είδηση και να την σχολιάζει. Τίποτα άλλο.

Η ώρα περνά και δεν θα έχω την ευκαιρία για πάνω από 1-2 ερωτήσεις. Ξέρω ότι είναι οι καταλληλότεροι ο ένας και ο άλλος για να μου αποκαλύψουν τα κουσούρια τους σε αυτή τη ζωή. «Εμένα δεν με ενοχλεί αλλά ενοχλεί τους γύρω του. Δεν μπορείς να δώσεις ραντεβού με τον Παλόμπα. Δεν υπάρχει περίπτωση να πεις θα πάμε 12 για καφέ και να πας στις 12 για καφέ. Αλλά εμένα δεν με ενοχλεί γιατί τον έχω μάθει. Το έχει βελτιώσει όμως πολύ. Στη δουλειά είναι τυπικός». Στα δικά μας ραντεβού ήταν πράγματι τυπικότατος ο Αντρέα. Ο οποίος είχε όμως να πει κάτι που αναγνωρίζω πολύ στον Παντελή. «Τον καταλαβαίνω τον Παντελή αλλά πολλές φορές ενεργεί χωρίς να σκέφτεται ποιες μπορεί να είναι οι επιπλοκές των πράξεών του. Δεν σκέφτεται τι σημαίνουν οι πράξεις του και ενεργεί πολύ παρορμητικά. Με τον τρόπο του. Μπορεί τώρα που κάνουμε την συνέντευξη να σηκωθεί να φύγει. Στη δουλειά τον θαυμάζω πολύ για αυτό που κάνει. Έχει καταφέρει να κάνει κάτι ξεχωριστό. Νομίζω του ταιριάζει πάρα πολύ».

Μέσα από τη ραδιοφωνική συχνότητα του Sport24 Radio 103,3 θα πάρεις μία καλή γεύση για το πώς είναι να συνυπάρχεις με αυτό το δίδυμο στο γραφείο ή ακόμα και σε μια παραλία. Κι όσο τους φωτογράφιζε η Φραντζέσκα στην παραλία, σκεφτόμουν ότι οι δυο τους είναι βγαλμένοι από τον παλιό καλό ιταλικό κινηματογράφο. Γιατί κρύβουν στην καθημερινότητά τους μια ιταλική φινέτσα παντρεμένη με έναν ελληνικό αυθορμητισμό. Σε ποια ταινία θα τοποθετούσαν οι ίδιοι τους εαυτούς τους; «Ε, Ιταλική κωμωδία θα σου πω, τι να σου πω; Οποιαδήποτε ταινία του Σόρντι. Βασικά από το Toto, αυτή που είναι τροχονόμος ο Σόρντι». Ο λόγος στον Έλληνα συμπρωταγωνιστή. «Η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό λόγω καταστάσεων χιουμοριστικών είναι ο Κλέαρχος, η Μαρίνα κι ο κοντός. Αυτό το δίδυμο είναι αξεπέραστο».

Μάλλον όχι, κανένας φορετός ρόλος, καμία ταινία. Οι δυο τους γράφουν καθημερινά ένα καινούριο σενάριο και το βιώνουν σαν δυο καλοί φίλοι, σαν δύο καλοί συνεργάτες. Και πίστεψέ με, είναι πολύ τυχερός όποιος στήνει μια τρίτη καρέκλα δίπλα στις δικές τους στην παραλία. Τα μυστικά της ζωής δεν θέλουν κάμερες και φώτα. Θέλουν καλή παρέα, τη θάλασσα και ανθρώπους με καρδιά μεγάλη.