Τα (πάρα πολύ ιδιαίτερα) βραβεία που δίνουμε στους κολλητούς μας

Πώς κρίνεις αν κάποια βραβεία είναι επιτυχημένα; Εδώ στο ΟΝΕΜΑΝ, το βασικό μας κριτήριο είναι τα λεπτά τα οποία θα μας κρατήσουν απασχολημένους (άλλη) μια μέρα στο γραφείο. Τα Best Buds Awards με τις πρωτότυπες κατηγορίες τους μάς κέρδισαν κι αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να βγούμε και να βροντοφωνάξουμε. Εκτός απ’ το να βραβεύσεις τους κολλητούς σου με το βραβείο που τους αξίζει, μπορείς να κερδίσεις tablets, selfie sticks και φυσικά μπύρες Bud.

Πριν μας δεις όμως να κρεμόμαστε στα μπαλκόνια και να φωνάζουμε ονόματα και βραβεία, συγκεντρωθήκαμε και ήσυχα ήσυχα χαρίσαμε τα πιο κατάλληλα Best Buds Awards στους κολλητούς μας. Κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος.

Στην απονομή ο Ηλίας Αναστασιάδης

Οι φίλοι μου είναι λίγοι, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποτελούν από ένα ωραιότατο βραβείο έκαστος. Ας ξεκινήσουμε με τον Χρήστο. Ο Χρήστος είναι μάλλον ο μοναδικός άνθρωπος στον οποίο τηλεφωνώ (μιλάω τελείως ειλικρινά, τηλεφωνώ μόνο στο Χρήστο από τους φίλους μου) και ο μοναδικός άνθρωπος που δεν σηκώνει ποτέ με την πρώτη το τηλέφωνο. Με τιμές λοιπόν, του απονέμω το Βραβείο Καλέστε Αργότερα, γιατί όντως, προς τιμήν του, πάντα καλεί πίσω για να δει τι τον ήθελα. Το Βραβείο Search Engine πηγαίνει στον συγκάτοικό μου, Γιώργο, που άπαξ και απέκτησε σμαρτφόουν ψάχνει ακαριαία τα πάντα στο κινητό για να επιμορφωθεί. Τέλος, στον φίλο μου τον Γιάννη απονέμεται το Βραβείο ο Πιστολέρο της Άγριας Δύσης μετά από εκείνο το αμφιλεγόμενο βράδυ (μαγαζιά δε λέμε, εποχές δε λέμε) που πιστόλιασε τρία μπαρ το ίδιο βράδυ δίχως κανένα έλεος.

Στην απονομή ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

Θα μπορούσα να δώσω όλα τα Best Bud Awards στους φίλους μου. Όχι, δεν έχω τόσους φίλους, όμως σε κάποιους θα ταίριαζαν περισσότερα από ένα. Θα περιοριστώ στο ένα όμως, για να μην το πάρουν πάνω τους. Στον Χρήστο θα έδινα ας πούμε το Βραβείο Το Σινεπαρμένο, επειδή τις μισές ημέρες της εβδομάδας, τον βρίσκεις σε μια σκοτεινή αίθουσα. Κάποιες από αυτές, του κάνω εγώ παρέα. Το Βραβείο Καλέστε Αργότερα πάει στο Δημήτρη, ο οποίος ξεκάθαρα απαντάει μόνο όταν έχει εκείνος όρεξη να μιλήσει. Όταν θέλει να σε βρει όμως, σε παίρνει 3-4 φορές σερί. Για το φίλο μου το Γιάννη τέλος, κρατάω το Βραβείο Χύμα στο Κύμα, επειδή και χύμα είναι και πάνω στο κύμα του αρέσει να βρίσκεται (ή κάτω από αυτό), όταν κάνει σερφ σε κάποια παραλία της Ελλάδας (όταν έχει κύμα).

Στην απονομή η Έρρικα Ρούσσου

Αρχικά να πω ότι χαίρομαι που μου δίνεται η αφορμή για να δώσω ένα βραβείο στους φίλους μου χωρίς να χρειαστεί να υποστώ τις ευχαριστίες τους στον μπαμπά τους και τη μαμά τους, το Θεό και τα συναφή.

Το φάκελο παρακαλώ.

Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Το βραβείο Βρώμικος Χάρι το δίνω στη φίλη μου Δανάη σαν φόρο τιμής στην κατάληξη ορισμένων ένδοξων ξενυχτιών μας. Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο προτείνει να δούμε tutorial ακόμα και για να φτιάξουμε μελομακάρονα, θα μπορούσε να της χαρίσει και το βραβείο search engine αλλά θα αρκεστώ στο ένα για να μην πάρουν τα μυαλά της αέρα. Στη Μαρία με μεγάλη χαρά που βρέθηκε επιτέλους ένα βραβείο να της ταιριάζει απόλυτα, δίνω το βραβείο της Σινεπαρμένης γιατί είναι η πιο ρομαντική ψυχή της παρέας. Btw, και η Μαρία θα μπορούσε να είναι διπλοθεσίτισσα με το βραβείο Κομματάρας αλλά είπαμε, μένουμε αυστηρά στο ένα. Το βραβείο fit γράφει το όνομα της Ελένης γιατί μετά τα 3 χιλιόμετρα κολύμβησης στο Spetses Mini Marathon πιστεύω της αξίζει. Στη Μελίσσα, το κορίτσι που δεν θα σηκώσει ποτέ το κινητό του και θα σε πάρει πίσω την πιο ακατάλληλη στιγμή, δίνω φυσικά το Καλέστε Αργότερα. Το βραβείο i-man στη γυναικεία εκδοχή του, παίρνει επάξια η Χριστίνα της οποίας το κινητό είναι προέκταση του χεριού της. Το Δεν Έχει Βόλτα με τον Τραβόλτα πάει στην Ναταλία που την τρέχουμε στα πιο άκυρα σημεία της πόλης ενώ είναι κοσμοπολίτσσα και το βραβείο Σέλφης στην Αγγελική γιατί ξέρει πότε πρέπει να αναρτηθεί μία φωτογραφία για να πάρει τα περισσότερα λάικς. Κλείνουμε τη βραδιά με το βραβείο Πιστολέρο της Δύσης το δίνω στη Στέλλα γιατί δεν υπάρχει άλλο άτομο που μπορώ να φανταστώ να κρατάει καραμπίνα χαμογελαστό. Τέλος, θα ήθελα να καταγγέλλω τη διοργάνωση του Best Bud Awards καθότι δεν με αφήνει να μου αυτοαπονείμω το βραβείο Είμαι εκεί σε 5 λεπτά.

Στην απονομή ο Πάνος Κοκκίνης

To ‘Βραβείο Παντόφλας’ το παίρνουμε όλοι ανελλιπώς (εγώ και οι φίλοι μου). Άλλος σε μεγαλύτερο (Θωμάς) και άλλος σε μικρότερο βαθμό (Κώστας). Τι να κάνουμε, όλες οι γυναίκες μας είναι τσαούσες. Αντίστοιχα όλοι τους (εκτός από μένα, που δεν ασχολούμαι με το άθλημα) διεκδικούν με αξιώσεις το Best Bud Award ‘Κολλημένος με την μπάλα’. Από εκεί και πέρα ‘Ο ψηλός’ και ‘O fit’ είναι αναγκαστικά ο Θωμάς, το ‘Pardala Πουκάμισα’ καταλήγει στον Κώστα που δεν δίστασε να φορέσει ένα γαμπριάτικο κουστούμι που ταίριαζε σε λατερνατζή. Αλλά αυτό είναι καλύτερο να μην του το πεις στην μούρη, γιατί τότε θα καταλάβεις γιατί τον έχω στο μυαλό μου και για το ‘Το καντήλι μου μέσα’ Award. Για επιδόρπιο ο ‘Καλέστε Αργότερα’ Χάρης. Τουλάχιστον έχει καλή δικαιολογία για ότι δεν βγαίνει ποτέ στα τηλέφωνα (ξέρει αυτός).

Στην απονομή ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Να ξεκινήσω λέγοντας ότι οι φίλοι μου έχουν ήδη το καλύτερο βραβείο (—-> εμένα). Και να συνεχίσω κάνοντας την απονομή, κατά την οποία δεν χρειάζεται να ευχαριστήσουν ούτε τους γονείς τους, ούτε κανέναν άλλον, εκτός από (ναι καλά καταλάβατε) εμένα. Το βραβείο “Ο ψηλός” πάει στον Μάνο γιατί είναι (χμ) ψηλός. Το βραβείο “Μαμάκια” στον Γρηγόρη, επειδή δεν έχω ξαναδεί τέτοια αδυναμία μάνας σε γιο, συν του ότι ξέρω ότι θα τον εκνευρίσει. Βραβείο “το καντήλι μου μέσα” στον έτερο Μάνο που έχει τα καντήλια στο τσεπάκι. Το βραβείο “Old-school” στον Δημήτρη που έχει φαντασιώση να ακούει AC/DC σε μια παλιά ανοιχτή Σεβρολέτ, το βραβείο “Ο πιστολέρο της Άγριας Δύσης” προφανώς στον καρδιοκατακτητή Παύλο και το βραβείο “είμαι εκεί σε 5′” στον Γιάννη, που είναι ο μόνος Άγγλος που αργεί πάντα. Από εκεί και πέρα το βραβείο “μαϊντανού” πάει -χωρίς αντίπαλο, χωρίς καν να γίνει ματς- στον Πάνο Β, το βραβείο “καθρεφτάκη” στον Φάνη, το βραβείο “παντόφλας” στον Σπύρο (σε σημείο που παντρεύεται κάθε 6 μήνες με την ίδια γυναίκα), το βραβείο “i-man” στον Βασίλη για ευνόητους λόγους, το βραβείο του “Κάγκουρα” στον άλλον Δημήτρη γιατί δεν μπορώ άλλο το αυτοκίνητο του και το βραβείο του “κολλημένου με τη μπάλα” στον Ηλία που με εκνευρίζει περισσότερο από κάθε άλλον. Θα μπορούσα να συνεχίζω με τις ώρες τιμώντας τους κολλητούς μου φίλους, αλλά τελειώνουν τα βραβεία και κατέληξα στο ότι δεν έχω ούτε έναν κολλητό fit. Ή να τραβάει selfies.

Στην απονομή ο Γιώργος Μυλωνάς

Επειδή οι φίλοι μου είναι μεγάλες ψωνάρες σαν κι εμένα, το πρώτο πράγμα που θα κάνουν μόλις δουν το συγκεκριμένο άρθρο είναι να ψάξουν να βρουν ποιον τίτλο τους έχω δώσει, θα αφήσω τα διαδικαστικά και θα μπω κατευθείαν στο ψητό!

Βραβείο Είμαι εκεί σε 5′: Αυτό πάει σε σένα Νίκο. Σε σένα που ποτέ δεν ήρθες στο ραντεβού σου λιγότερο από μισή ώρα καθυστερημένος. Σε σένα που κάθε φορά που σε παίρνω μου λες σε 5′ είμαι εκεί και ανάθεμα αν έχει φύγει από το σπίτι σου ακόμα. Σε σένα που μου χεις υποσχεθεί ότι θα ξεκινήσουμε κολυμβητήριο μαζί κι έχουν περάσει 2 εβδομάδες και κάνεις την “πάπια”.

Βραβείο Ο ψηλός: Θανάση αυτό είναι δικό σου! Όχι γιατί είσαι πολύ ψηλός, αλλά γιατί αυτή η λέξη μας θυμίζει το “ψηλέ κάνει παιχνίδι” που μας έλεγε κάθε φορά στου Ζωγράφου εκείνος ο τύπος από τον οποίο ψωνίζαμε ρούχα.

Βραβείο Κομματάρας: Ηλία δικό σου! Κάθε φορά που ακούς ένα νέο τραγούδι, ξέρεις αν θα γίνει hit από το πρώτο άκουσμα. Εγώ σίγουρα σε βρίζω και σου λέω ότι δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο και μετά από ένα μήνα το βάζω συνεχώς στο repeat.

Βραβείο Search Engine: Αυτό το βραβείο Δημήτρη μπορείς να το πάρεις και να το κρατήσεις σπίτι σου, αφού αυτοαποκαλείσαι “Mr Google”. Όλοι ξέρουμε ότι έχεις γκουγκλάρει περισσότερες λέξεις και από την ίδια την μηχανή αναζήτησης του Google.

Στην απονομή ο Χρήστος Δεμέτης

Επειδή δεν είναι κακό να κάνεις αυτοκριτική, αποδέχομαι απολύτως το βραβείο του Ηλία Αναστασιάδη και του παραδίδω μετά τιμής τον τίτλο του “Δεν έχει βόλτα με τον Τραβόλτα” επειδή σπανίως βγαίνει. Βέβαια, παράπονο δεν έχω μιας και παίζουμε μαζί μουσική, οπότε για να παίξει αναγκάζεται να βγει. Συνεχίζουμε. Το βραβείο “Σέλφης” πάει στον Γιάννη από το Χελιδόνι Ηλείας (αχ πατρίδα). Γιατί βγάζει selfies όπου και αν πάει όπου κι αν σταθεί ό,τι κι αν γίνεται γύρω του. Φήμες λένε πως με κόλλησε το κουσούρι και άρχισα να βγάζω selfies με τον Μπρούνο, τον σκύλο μου. Το βραβείο του “Είμαι εκεί σε 5′” πάει στον Κώστα τον Αλμυριώτη γιατί δεν είναι ποτέ στην ώρα του στα ραντεβού του. Για να είναι στην ώρα του, πρέπει να πας στο σπίτι του να τον δεις. Το βραβείο του “Χύμα στο κύμα” πάει στον Πέτρο τον Λαρισαίο γιατί πίνει ό,τι χύμα του δώσεις. Χύμα κρασί, χύμα τσίπουρο, χύμα μπύρα, χύμα να’ ναι και όλα καλά (μόνο στις βότκες είναι εκλεκτικός). Το βραβείο του “Ψηλού” πάει στον Κώστα τον ψηλό γιατί είναι δύο μέτρα κυριολεκτικά. Αυτό θα το έδινα και στον Σταμάτη τον αδερφό (και κολλητό μου) αλλά θα του δώσω το βραβείο του “Old School” γιατί δεν έχει Facebook και δεν έχει και smartphone. Τέλος το βραβείο του “Pardala Πουκάμισα” πάει στον Άκη και στο Εδιμβούργο. Ξέρει αυτός.