Ο Τάσος Αντωνίου θέλει να μαγειρεύεις καλύτερα από τη μαμά σου
Μία κουβέντα με έναν νέο άνθρωπο που αγαπά το φαγητό και έχει βαλθεί να αποδείξει ότι όλοι μας μπορούμε να φτιάξουμε κάτι νόστιμο για εμάς και εκείνους που αγαπάμε.
- 20 ΜΑΙ 2014
Θα το ξεκινήσω λίγο βιωματικά το συγκεκριμένο κείμενο. Γιατί αυτόν τον τύπο (πριν τον γνωρίσω ήταν “αυτός ο τύπος”) τον έβλεπα στις διάφορες δημοσιογραφικές μαζώξεις για κάποιο καινούριο εστιατόριο, κάποιο καινούριο προϊόν. Και μου έκανε πάντα εντύπωση το ότι μιλούσε σε όλο τον κόσμο, ότι πλησίαζε τους σεφ, ότι ρωτούσε και μάθαινε πράγματα, εν αντιθέσει με τους υπολοίπους που αρκούνταν στο να κολατσίζουν και να περνούν ευχάριστα την ώρα τους.
Τι είναι αυτό που κάνει; Γράφει για το φαγητό σε ένα πολύ ωραίο site το Μαμά πεινάω, τρώει φαγητό (αν και στο ραντεβού μας για την συνέντευξη έφαγα μόνο εγώ έναν ντάκο – και όχι τόσο ωραίο σαν αυτόν που έφαγα χθες βράδυ) και σκέφτεται συνεχώς ωραίες και δημιουργικές ιδέες σχετικά με το φαγητό. Η τελευταία του δημιουργία είναι το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη και λέγεται “για να μην ξαναπείς ποτέ… Μαμά Πεινάω!”.
“Πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν στο Brighton, καθόμουν με τους φίλους μου, είχαμε όλα τα υλικά να μαγειρέψουμε αλλά δεν ξέραμε τι να τα κάνουμε. Με αποτέλεσμα να έχουμε φάει όλα τα burger της περιοχής. Εγώ τότε ήδη έγραφα σε κάποια περιοδικά και είχα το μικρόβιο του γραψίματος. Ξεκίνησα από τότε να σκέφτομαι το βιβλίο. Αν και αυτό που κάναμε πρώτο ήταν το site”.
Στο κάτω δεξιά μέρος του βιβλίου βλέπω ένα icon για σκανάρισμα. Ξεκινά να μου μιλά για την εφαρμογή που βγήκε συνοδευτικά με το βιβλίο και διατίθεται δωρεάν σε iOS και σε Android. Η εφαρμογή έχει ουσιαστικά μαζεμένες τις συνταγές του βιβλίου και σου επιτρέπει ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσει μια λίστα με τα προϊόντα που χρειάζεσαι, όσες συνταγές κι αν θες να φτιάξεις.
“Την εφαρμογή την κάναμε για χρηστικούς λόγους. Ώστε όταν είσαι στο σούπερ μάρκετ να μπορείς να ξέρεις ανά πάσα στιγμή τα υλικά που χρειάζεσαι. Ή ακόμα και να αλλάξεις το μενού ή τις ποσότητες αν αλλάξει κάτι σε αυτό που έχεις κανονίσει για τη βραδιά σου. Η εφαρμογή θέλαμε να είναι και είναι πολύ πρακτική”.
Αναρωτιέμαι κατά πόσο ένας άντρας που δεν πολυμαγειρεύει μπορεί να ψηθεί διαβάζοντας ένα βιβλίο ή χρησιμοποιώντας ένα app θα μπει σε αυτή τη διαδικασία. “Έχει γίνει και της μόδας να μαγειρεύουν οι άνδρες. Ειδικά μετά τα Master Chef και όλες τις εκπομπές. Ο άνδρας έχει αρχίσει να μαγειρεύει περισσότερο και αυτό το βιβλίο νομίζω θα βοηθήσει εκείνους τους άνδρες που αγαπούν το φαγητό”.
Σε έναν κόσμο που σε πολλούς άνδρες το φαγητό φαίνεται απλά μια διαδικασία, είναι πολύ θετικό να ακούς και άλλες προσεγγίσεις. “Το φαγητό μού φτιάχνει τη διάθεση. Ένα καλό γλυκό μπορεί να με κάνει χαρούμενο. Το μόνο κακό είναι ότι επειδή έχω δοκιμάσει πάρα πολλά φαγητά και γλυκά, έχω κακομάθει και πλέον θέλω ένα σουβλάκι από εκεί και ένα προφιτερόλ από την άλλη μεριά της πόλης“
Ο ίδιος φαίνεται να το αγαπά πολύ το φαγητό. Όπως φαίνεται να ξέρει και τη θέση του στον κόσμο της μαγειρικής. “Η μαγειρική για μένα είναι ξεκούραση. Ανοίγω το ψυγείο και το ντουλάπι, όπου έχω αρκετά πράγματα, και μαγειρεύω με ό,τι βρω. Πειραματίζομαι”
Αυτός είναι και ένας λόγος που ήθελα να κάνουμε συνέντευξη στον Τάσο. Ακόμα κι αν δεν έχεις την ευκαιρία να τον γνωρίσεις από κοντά (στα social πάντως μιλά με όλους), από τις σελίδες του βιβλίου θα καταλάβεις ότι είναι ένας ωραίος τύπος, ένας άνθρωπος της διπλανής κουζίνας που θα μαγειρέψει για την πάρτη του και τους φίλους του. “Η πιο ωραία ατάκα που ακούω καμιά φορά είναι να μου πουν κάποιοι φίλοι μου ότι κάνω κάτι καλύτερα από τη μαμά τους. που για όλους τους Έλληνες το φαγητό της μαμάς τους θεωρείται αξεπέραστο. Δεν με ενδιαφέρει να μαγειρέψω σε ένα ξενοδοχείο για 500 άτομα, προτιμώ να μαγειρέψω για τους φίλους μου, να κάνω ένα μπάρμπεκιου”.
Το μπάρμπεκιου μου βγάζει κάτι το φυσιολογικό, κάτι το αυθόρμητο. Και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα από εκείνον να μου πει ότι θα έκανε μια βραδιά sushi ή μια βραδιά tapas.
“Θυμάμαι να είμαστε στην Ακράτα και μετά το μπάνιο να τρώμε συχνά κοτόπουλο στα κάρβουνα, καλαμπόκια. Εγώ κάνω πλέον πολύ συχνά στο μπαλκόνι μου. Θα κάνω ακόμα και μόνος μου γιατί με ηρεμεί πολύ”.
Τι χρειάζεσαι όμως για το ιδανικό μπάρμπεκιου; Για το ιδανικό τραπέζι; “Αρκεί ένα καλό κομμάτι κρέας, αλάτι και πιπέρι. Από κει και πέρα αν θες το ψάχνεις και φτιάχνεις φοβερές μαρινάδες. Αλλά εγώ είμαι φανατικός υπερασπιστής του απλού. Αν θέλω κάτι περίεργο θα πάω σε ένα Ινδικό στον Πειραιά να φάω. Αλλά προτιμώ το απλό. Αν πας στη Μαργαρώ στον Πειραιά που έχει μόνο γαρίδες και φας την ντοματοσαλάτα της, θα τρελαθείς με το πόσο νόστιμα μπορούν να είναι κάποια απλά υλικά όπως η ντομάτα ή η φέτα”.
Εντάξει τα υλικά. Αλλά ποια είναι όμως η καλύτερη παρέα για να μαγειρεύεις; Του λέω ότι θεωρώ υπέροχη διαδικασία το να στέκομαι δίπλα στην κοπέλα μου και να τη βοηθάω στο μαγείρεμα, να κόβω τα λαχανικά, να βράζω τα μακαρόνια, ό,τι μπορώ. Ή ακόμα και να φτιάχνω εγώ κάτι για εκείνη (εντάξει, πολλές φορές και αποτυχημένα). “Ο κάθε άνθρωπος που θα έχεις μαζί σου στο μαγείρεμα θα σου προσφέρει και μία διαφορετική εμπειρία. Είναι διαφορετικό αν μαγειρεύεις για μια κοπέλα που φλερτάρεις, αν μαγειρεύεις για τους κολλητούς σου, αν μαγειρεύεις για τη θεία σου ή αν μαγειρεύεις για την πρώην σου”.
Τον ρωτάω αν ξέρουμε ως Έλληνες από φαγητό. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα μια πληρωμένη απάντηση για την σχέση του Έλληνα με το φαγητό. Ευτυχώς η απάντησή του με εξέπληξε.
“Και βλέπω αυτή τη νέα ελληνική κουζίνα να μην προχωράει. Στη Γαλλία τα νέα παιδιά ξέρουν άπειρα πράγματα για τη μαγειρική. Πηγαίνουν στην αγορά να ψωνίσουν, γνωρίζουν τα ονόματα, τα τυριά τους, την μαγειρική της χώρας τους. Εδώ παρεξηγούμε πολλά πράγματα. Τρως μια χωριάτικη και θεωρείσαι βλάχος. Βάζεις μια βινεγκρέτ και σε κοροϊδεύουν. θεωρώ ότι είμαστε πιο πολύ παραδοσιακοί με μερικές πινελιές σύγχρονου”.
Το βιβλίο κυκλοφορεί, το app είναι διαθέσιμο, το site τρέχει. Αναρωτιέμαι αν έχει βάλει ήδη επόμενο στόχο, τόσο σύντομα μετά το βιβλίο. “Προσωπικά θέλω να πάει καλά το βιβλίο και το app αλλά θέλω να προχωράει και το site. Είναι κάτι που το δουλεύουμε πολλά χρόνια και συνεχώς το εξελίσσουμε”.
Την προσωπική μου άποψη για τον Τάσο την κατέθεσα. Εξάλλου έχουν μιλήσει και πολλοί ειδικότεροι από εμένα για εκείνον. Αρκεί να σεκφτείς ότι το βιβλίο το έχουν προλογίσει άνθρωποι που τους ξέρεις καλύτερα από τον Τάσο. Ο Chef- culinaryexpert Βαγγέλης Δρίσκας, η δημοσιογράφος Ελένη Ψυχούλη, ο Master of Wine Κωνσταντίνος Λαζαράκης, αλλά και οι JulienPham (συνιδρυτής και αρχισυντάκτης του περιοδικού Fricote) και Eric Coisel Chef του εστιατορίου MaisonPrunier στο Παρίσι.
Και είμαι σίγουρος ότι θα δούμε πολλά κι ωραία πράγματα από εκείνον και στο άμεσο μέλλον. Έτσι απλά και καθημερινά. Όπως πρέπει να είναι δηλαδή.
* Το βιβλίο “για να μην ξαναπείς ποτέ… Μαμά Πεινάω!” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη