Γιατί οι Ιταλοί αρέσουν στις γυναίκες

Η σχέση μας με τους Ιταλούς μετράει ένα μεγάλο, βροντερό και ιστορικό όχι και μερικές δεκάδες χιλιάδες ναι. Μπορεί τώρα πια να έχουν φτάσει και τις εκατοντάδες χιλιάδες, αλλά μιας και δεν τα πήγαινα ποτέ μου καλά με τους αριθμούς, δεν σκοπεύω να μείνω τόσο σε αυτούς. Η ουσία άλλωστε δεν είναι αυτοί, αλλά η κατάφαση η οποία εκπροσωπούν.

Θα έρθουμε και σε αυτήν. Πριν από όλα όμως, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου την ακόλουθη ιστορία.

Την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου σε ιταλικό έδαφος το έκανα ζωσμένη με προσδοκίες του στυλ ‘Οι Ιταλοί έχουν φοβερό στυλ’ ή ‘Οι Ιταλοί έχουν ένα τρομερά ελκυστικό θράσος’ ή ‘Τους Ιταλούς θα τους ερωτευθείς’. Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή, προσπάθησα να αποφύγω αυτό το περιττό όπως πίστευα βάρος από τα μπαγκάζια μου. Ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αδύνατον. Οι τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι που έσπευσαν να επιβεβαιώσουν ο ένας τα λεγόμενα του άλλου δίχως να γνωρίζονται μεταξύ τους, με έπεισαν να το πληρώσω το ‘πρόστιμο’ για το ‘υπέρβαρο’ στο αεροπλάνο.

Η άφιξή μου στη Ρώμη με έπεισε για δύο πράγματα: Ότι τελικά, σε πείσμα των ιστορικών οι πολλοί μερικές φορές έχουν και δίκιο και ότι η περιφερειακή μου όραση είναι σε εξαιρετικά καλά επίπεδα. Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα να χαζεύω τον κόσμο που με προσπερνούσε βιαστικός και τρομακτικά στιλάτος.

Ναι είχαν δίκιο και ναι, είχαν πετύχει το τρία στα τρία. Φοβερό στυλ, τρομερά ελκυστικό θράσος, ερωτεύσιμο προφίλ.

Επιστρέφω από το flashback στην νεανική μου ηλικία (αν θυμάμαι καλά δεν είχα κλείσει τα 18) για να σου πω ότι δέκα περίπου χρόνια και αρκετές επισκέψεις μου στην αιώνια πόλη μετά, όχι μόνο συμφωνώ με τους συμβουλάτορες μου, αλλά είμαι σε θέση να επιμηκύνω κάπως τη λίστα με τα προτερήματα των αγαπημένων μας γειτόνων και να εξηγήσω την ύπαρξη όλων εκείνων των ναι που ανέφερα στην αρχή. Τα οποία σημειωτέον είναι unisex.

Δεν τρέφω κάποια αυταπάτη ότι εσύ στην θέση μου δεν θα έγραφες τα ίδια για την Ιταλίδες και την ιδιοσυγκρασία τους. Μεταξύ μας, είμαι σχεδόν σίγουρη ότι αυτό θα κάνεις αργότερα στα σχόλια. Καλοδεχούμενο. Ωστόσο πριν μπεις σε αυτήν τη διαδικασία, θα σου πρότεινα πρώτα να πάρεις μερικά μαθήματα από τους τόσο κοντινούς σε χιλιόμετρα αλλά ταυτόχρονα μακρινούς σε φιλοσοφία ‘αδελφούς’ Ιταλούς.

Μάθημα πρώτο: Το στυλ

Η Ελιάνα ως ειδική σε αυτόν τον τομέα σου έχει μιλήσει εκτενέστερα για αυτήν την εξαιρετικά καλή σχέση ενός Ιταλού με το γούστο του. Εγώ από τη μεριά μου, μπορώ ως γυναίκα να επιβεβαιώσω τα λεγόμενά της και μιας και δεν υπάρχει λόγος να μπω στα λημέρια της, θα περάσω στο επόμενο μάθημα αφού πρώτα σου επισημάνω ότι η λέξη φινέτσα έχει ιταλικές ρίζες. Τυχαίο;

Μάθημα δεύτερο: Η κίνηση στο χώρο

Μπορεί να σου φαίνεται αστείος ως τίτλος χαρακτηριστικού, ωστόσο, σε εμάς τις γυναίκες που θέλουμε να εκτιμούμε και να θαυμάζουμε τον άντρα που έχουμε δίπλα μας, είναι εξαιρετικά σημαντικός. Το έχουμε ξαναπεί αλλά νιώθω την ανάγκη να το ξαναεπισημάνω: Οι άντρες μπορεί να είναι το κατεξοχήν οπτικό φύλο αλλά και οι γυναίκες δεν πάμε πίσω. Όταν ένας άντρας ξέρει όχι μόνο πώς να ντύνει αλλά και πώς να υποστηρίζει την ύπαρξή του στο χώρο, αυτομάτως στα μάτια μας γίνεται τρομερά ελκυστικός. Ναι, οι Ιταλοί διακρίνονται για την αυτοπεποίθησή τους. Ο τρόπος με τον οποίο κινούνται, μιλάνε, γελάνε κάνει τόση αίσθηση σε έναν χώρο ώστε να γίνονται το επίκεντρο αυτού δίχως ιδιαίτερη προσπάθεια.

Μάθημα τρίτο: Η μαγειρική

Ένας από τους σύγχρονους άθλους είναι να προσπαθήσει κάποιος να ανταγωνιστεί έναν Ιταλό σε στυλ και κουζίνα. Παρόλα αυτά, όταν γνωρίζουμε πόσο σέξι θεωρείται ένας άντρας που μαγειρεύει στα μάτια μίας γυναίκας, πιστεύω ότι αξίζει η προσπάθεια να ακολουθήσεις τον ιταλικό τρόπο του ‘πέφτειν’. Ο λόγος, απλός. Οι Ιταλοί σχεδόν κλέβουν εκκλησία εν προκειμένω αν σκεφτούμε ότι όχι μόνο ξέρουν να μαγειρεύουν την εθνική τους κουζίνα αλλά μία κουζίνα που τυγχάνει να είναι μία από τις αγαπημένες των γυναικών. Σκέψου λοιπόν πόσο ψηλά θα ανέβεις στα μάτια της συνοδού σου αν αντί να την πας σε κάποιο καλό ιταλικό της μαγειρέψεις εσύ ο ίδιος μία αυθεντική καρμπονάρα με spaghetti. Ή ακόμα καλύτερα με ένα λιγότερο δημοφιλές αλλά υπέρτατο σε γεύση ζυμαρικό όπως είναι το bucatini (το ‘δύσκολο ζυμαρικό’ που λέει και ο Χατζηιωάννου).

Μεταξύ μας, από όσα σου έχω πει μέχρι τώρα, αυτή είναι η πιο εύκολη ιταλική συνήθεια για υιοθεσία. Γιατί τι κάνει ο Ιταλός; Παίρνει Barilla, τα ρίχνει στην κατσαρόλα και ακολουθεί τις οδηγίες της μάνας ή του παππού του ή δεν ξέρω ποιου. Τι χρειάζεται να κάνεις εσύ; Το ίδιο, με μία οποιαδήποτε γκουκγλαρισμένη ως ‘ιταλική’ συνταγή στο διαδίκτυο. 

Σε περίπτωση που βαριέσαι το google.

Το βίντεο είναι μια παραγωγή της Barilla σε συνεργασία με το Athens Daily Secret

Μάθημα τέταρτο: Το φλερτ

Ήρθε η ώρα να σου μιλήσω για εκείνο το ‘θράσος’ που έγραψα πιο πάνω. Το ελκυστικό. Λοιπόν, οι Ιταλοί, μπορεί να προσέχουν υπερβολικά τον εαυτό τους (σε βαθμό που ίσως δεν χρειάζεται) αλλά πιο όμορφους του κόσμου δεν τους λες για κανέναν λόγο. Υπάρχουν πιο εμφανίσιμοι λαοί και σίγουρα πιο ψηλοί. Το μυστικό των Ιταλών κρύβεται σε αυτό το θράσος που πυροδοτεί την επιθυμία τους να μιλήσουν σε μία γυναίκα. Θα μου πεις, γιατί το αποκαλώ θράσος; Γιατί άπαξ και μία γυναίκα τους αρέσει, θα της μιλήσουν στα ίσια και θα της πουν αυτό που σκέφτονται ακόμα και αν δίπλα της έχει το αγόρι ή τον άντρα της (κατάλαβες τώρα πού πήγαινε το θράσος;).

Προσοχή όμως. Θα μιλήσουν δίχως να νιώσουν αλλά ούτε να προκαλέσουν στην γυναίκα που έχουν απέναντί τους ντροπή. Όχι μόνο δεν θα της μιλήσουν πρόστυχα, αλλά θα την κάνουν να νιώσει λες και παίζει σε ταινία του Ρομπέρτο Μπενίνι.

Μάθημα πέμπτο: Η καλλιτεχνική φύση

Κακά τα ψέμματα. Η Ιταλία έχει δώσει πολλά στην τέχνη γενικότερα και τις τέχνες ειδικότερα. Από την Αναγεννησιακή ζωγραφική του μέχρι το σινεμά των Μπερτολούτσι και Φελίνι. Η όλη φινέτσα τους αποπνέει μία καλλιτεχνική φύση στην οποία οι Ιταλοί, ανεξαρτήτως επαγγέλματος χρωστούν κατά κάποιον τρόπο τη φήμη περί φλογερού ταμπεραμέντου.

Είπα Φελίνι, θυμήθηκα Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, δεν μεταδίδω άλλο.

Bonus για διπλό

Για ευνόητους λόγους, μιας και οι Ιταλοί κρίνονται ως εξαιρετικοί μπαλαδόροι, πολλοί Έλληνες εκτιμούν την τεχνική τους εντός γηπέδου. Προφανώς και δεν θα μιλήσω γι αυτό τους το καλό χαρακτηριστικό γιατί εσύ το γνωρίζεις πολύ καλύτερα από μένα. Παρόλα αυτά, επίτρεψέ μου να σημειώσω το εξής: Μα μουντιάλ, μα euro, τους αγώνες της Ιταλίας δεν θα πω ότι δεν τους χάνουμε εμείς οι γυναίκες γιατί θα ήταν υπερβολή, ωστόσο αν σκοπεύουμε να παρακολουθήσουμε κάποιον αγώνα, τότε σίγουρα σε αυτόν η μία ομάδα θα είναι η squadra azzura.

Αφήνω σε εσένα τα συμπεράσματα.