5 ρολόγια που ξεχώρισαν στην καλοκαιρινή έκθεση Geneva Days
H «μικρή» έκθεση ωρολογοποιίας της Γενεύης έφερε μερικές φρέσκιες ιδέες από οίκους που δεν έχουμε συνηθίσει να τραβούν το βλέμμα μας.
- 15 ΣΕΠ 2022
Η Geneva Days είναι μεν μια έκθεση ωρολογοποιίας που λαμβάνει χώρα στη Γενεύη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τη μεγάλη έκθεση της άνοιξης. Λιγότερες μάρκες, με ένα ή δύο το πολύ μοντέλα η κάθε μία και κυρίως μικρότεροι σε όνομα οίκοι είναι αυτό που περιμένουμε και αυτό είδαμε και φέτος.
Κάτι που όμως δε σημαίνει ότι δεν παρουσιάζονται συναρπαστικά ρολόγια. Ίσα ίσα που οι παραπάνω «προδιαγραφές» σημαίνουν πρακτικά ότι δίνονται σημαντικές ευκαιρίες σε ωρολογοποιίες που δεν έχουν καμία ελπίδα να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανοιξιάτικη έκθεση.
Από τα πέντε ρολόγια που εντυπωσίασαν, όντως τα μισά είναι από λιγότερο γνωστές μάρκες που αξίζουν την προσοχή μας.
Trilobe Une Folle Journée
Τι είναι τώρα αυτό; Πρόκειται για ένα ρολόι που δε θα φορέσεις ποτέ, αλλά που σίγουρα αν το πετύχεις μπροστά σου, θα θες να το χαζεύεις με τις ώρες. Το καντράν του είναι θολωτό και μέσα του «πλέουν» τρία δακτυλίδια, ένα για την ώρα, ένα μικρότερο για τα λεπτά και το πιο μικρό από όλα για τα δευτερόλεπτα.
Τα κινεί ένας ιδιαίτερος μηχανισμός, στριφογυρίζοντάς τα σε ένα ζαλισμένο, κυκλωτικό χορό, που λέει την ώρα με τον πιο μπερδεμένο τρόπο που θα συναντήσεις ποτέ, αλλά αισθητικά το αποτέλεσμα είναι απλά εκπληκτικό, ειδικά έτσι που είναι τοποθετημένο μέσα στην υπέροχη κάσα από τιτάνιο. Θα έδινες 21.500 ευρώ για να το αποκτήσεις;
Doxa Army
Ναι, το όνομα της ελβετικής ωρολογοποιίας που ιδρύθηκε το 1889 στο Le Locle και μεταφέρθηκε το 1997 στην Biel, είναι ελληνικότατο και κάνει σαφείς τις προθέσεις του οίκου. Και μπορεί η οικογένεια που της ανήκει να άλλαξε με τα χρόνια, αλλά η μινιμαλιστική του αισθητική και τα Bauhaus στοιχεία παραμένουν.
Έτσι το Doxa Army του 2022 γιορτάζει τα 50α γενέθλια του πρώτου Doxa Army και είναι ένα ιδιαίτερο καταδυτικό ρολόι, που πρωτοφορέθηκε από τους Ελβετούς βατραχανθρώπους (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι) και έγινε ένα cult ρολόι για δεκαετίες. Αγαπημένο μας αυτό με το χακί λουράκι από καουτσούκ. Δόξασέ το.
Τudor Pelagos 39
Ίσως, να το έχεις δει να συζητιέται πολύ αυτές τις μέρες. Κυρίως λόγω David Beckham. Και της προ ημερών επίσκεψής του στην Αθήνα για την παρουσίασή του, παρέα με το Νίκο Κακλαμανάκη.
Αλλά πέρα από τις δημόσιες σχέσεις της Tudor, αυτό που έχει σημασία είναι το ίδιο το μοντέλο: μικρότερο κατά δύο χιλιοστά σε διάμετρο σε σχέση με το κλασικό Pelagos, αλλά διατηρώντας το τιτάνιο ως υλικό κάσας και μπρασελέ (εκτός αν προτιμάς την έκδοση με λουράκι από καουτσούκ) εναρμονίζεται με τη νέα μόδα που θέλει τα ρολόγια λίγο μικρότερα απ’ ότι τα συνηθίσαμε δύο δεκαετίες τώρα, χωρίς όμως να χάνει την ανθεκτικότητά του. Μπορεί να μην έχει βαλβίδα διαφυγής ηλίου, αλλά τα 200 μέτρα στεγανότητάς του είναι σούπερ ικανοποιητικά.
Audemars Piguet Royal Oak QP Blue Ceramic
Τι να γράψουμε τώρα; Τα λέει όλα η φωτογραφία και το όνομά του. Αυτό είναι ένα Audemars Piguet Royal Oak σε μπλε κεραμικό. Κι αν απορείς για το QP του τίτλου, ρίξε μια καλή ματιά στο καντράν και θα καταλάβεις: Έρχεται με μηχανισμό που δίνει ενδείξεις διηνεκούς ημερολογίου (Perpetual Calendar ή, καλύτερα, quantième perpétuel στα γαλλικά – εξ ου και το QP).
Μη ρωτήσεις τιμή. Για κάτι τόσο ιδιαίτερο και τόσο σπάνιο, ακόμη και η ίδια η AP αρνείται να δώσει τιμή. Θα πρέπει να εκδηλώσεις σοβαρό ενδιαφέρον και να περιμένεις να σου απαντήσουν. Έχουμε γράψει στο παρελθόν για τα ρολόγια του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές είχαμε ακόμη την ελπίδα ότι ίσως η Εθνική να κατακτούσε το EuroBasket και ότι ο Greek Freak ίσως το γιόρταζε φορώντας αυτό το θαύμα.
H. Moser & Cie. Streamliner Tourbillon Vantablack
Προφανώς, και πρόκειται για κάτι πολύ ιδιαίτερο, εντελώς ξεχωριστό. Και, βεβαίως, είναι εξαιρετικά πολυτελές. Αυτό το παιχνίδι του ροζ χρυσού με το κατάμαυρο καντράν και αυτό το παράθυρο που αποκαλύπτει το tourbillon του μηχανισμού έχουν μια τιμή. Κι αυτή βρίσκεται αρκετά πάνω από τις 100.000 ευρώ. Αλλά ας ξεχάσουμε την πραγματικότητα, ότι δηλαδή είναι ένα ρολόι για πολύ-πολύ λίγους.
Και ας πάμε στο όνειρο. Γιατί την ίδια ώρα είναι ξεκάθαρο ότι είναι σχεδιασμένο για να ταιριάζει πιο πολύ στο βασίλειο του Sandman παρά στον καρπό ενός ανθρώπου στον πραγματικό κόσμο. Σε ένα όνειρο λοιπόν, ας το φανταστούμε να ξαπλώνει αναπαυτικά κάτω απ’ το πουκάμισό μας και να μας υπνωτίζει κάθε φορά που σηκώνουμε λίγο τη μανέτα.