Γιατί το T-shirt είναι ο απόλυτος βασιλιάς του στιλ

Ένας πάρα πολύ σύντομος τρόπος για να αναδείξουμε το T-shirt ως αυτοκράτορα του αντρικού στιλ είναι να παραθέσουμε μια σειρά από άλλα αντρικά στιλ και να βρούμε τις ατέλειές τους. Αυτός είναι ο λεγόμενος εύκολος τρόπος. Το θέμα είναι ότι το T-shirt δεν χρειάζεται τη δυσφήμηση των αντιπάλων του για να κερδίσει.

Με αφορμή τον διαγωνισμό του ONEMAN και του Koolfly.com και τα 10 T-shirts που έχεις την ευκαιρία να κερδίσεις, είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για το δικό μας εισιτήριο στο σίγουρο στιλ. Το T-shirt που μας βγάζει πάντα ασπροπρόσωπους.

Αναλυτικά τα δώρα του διαγωνισμού. Παρακάτω θα δεις και φωτογραφίες τους ένα προς ένα:

Γκρι T-shirt με στάμπα, Μπλε surf spot T-shirt, Scout γκρι T-shirt με στάμπα, Drop Strip Pocket Μπλε Ριγέ T-shirt, Trojan Rabbit T-shirt, Dawg Λευκό T-shirt με στάμπα, Jack’s Rules Γκρι T-shirt με στάμπα, Life Cover Beatles Λευκό T-shirt, Straight Ballin T-shirt με τσέπη, Χακί T-shirt με στάμπα

Πάρε μέρος στο διαγωνισμό:

Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστες μανάδες ξέρουν τι είναι πραγματικά κουλ για έναν 6χρονο κι έτσι οι περισσότεροι από μας γνωρίσαμε για πρώτη φορά κόσμο φορώντας πουκαμισάκια μέσα από καζάκες και κοτλέ παντελόνια με τα μπατζάκια γυρισμένα προς τα πάνω. Δεν ξέρω πολλά αγόρια των πρώτων τάξεων του δημοτικού που να μην ήταν φλώροι. Θα μου πεις, δεν ήταν στο χέρι τους. Θα έχεις δίκιο.

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς φόρεσα το πρώτο μου T-shirt, αλλά είμαι βέβαιος ότι άργησα παραδειγματικά. Μπορεί να άργησα και περισσότερο από οποιοδήποτε παιδί στην περιφέρεια Αττικής. Μη με ρωτάς γιατί, θα σε γελάσω, αλλά η καζάκα πήγε σύννεφο.

Ο άντρας και το T-shirt περνάνε διάφορα στάδια στη σχέση τους από τα 10-12 μέχρι τα 30κάτι. Διαλέγω αυτές τις ηλικίες, γιατί έχουν αποδειχθεί κομβικές στη διαμόρφωση του στιλ ενός άντρα αναφορικά με το T-shirt.

Εξηγώ γιατί: Μέχρι τα 10-12 κανείς δεν έχει προλάβει να γίνει φανατικός τισερτάκιας (ή πουλοβεράκιας ή πουκαμισάκιας ή καληνυχτάκιας). Αυτό που επικρατεί στιλιστικά στο ανθρωπάκι-πακέτο που στέλνει η μαμά στο σχολείο είναι ως επί το πλείστον οι δικές της επιλογές. Από την άλλη, απ’ τα 30 και μετά, ακόμα και ο πιο φανατικός τισερτάκιας θα κάνει μια στάση και θα κοιτάξει πίσω, δηλαδή μέσα στην ντουλάπα του, και θα αναρωτηθεί ‘Quo Vadis?’.

Νομίζω ότι οι άντρες που όντως στηρίζουν τη λιτή, αλλά ισχυρή επικράτηση ενός T-shirt στο στιλ τους θα επιμείνουν και θα συνεχίσουν έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη. Συνδυασμένο με ένα εντάξει παντελόνι κι ένα εντάξει παπούτσι κι ένα εντάξει γυαλί ηλίου, το T-shirt μπορεί να σε κάνει το ίδιο στιλάτο και συγκεκριμένο στο ντύσιμό σου είτε διασχίζεις την Σκουφά είτε ψάχνεις (μάταια) να βρεις άδειο τραπέζι στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, Τετάρτη μεσημέρι.

Παντού θα σε αναγνωρίσουν ως κάποιον με το δικό του στιλ. Εδώ όμως έρχεται το μεγάλο στοίχημα που καλείσαι να κερδίσεις με το T-shirt. Το στοίχημα του ‘όχι και τόσο αδιάφορα χύμα’, εκτός αν αυτό ακριβώς θέλεις να είναι το στιλ σου, οπότε τέλεια, συνέχισε έτσι, σε στηρίζουμε.

Τι εννοώ; Υπάρχουν T-shirt και T-shirt, ακριβώς όπως υπάρχει ροκ και ροκ ή μπέργκερ και μπέργκερ. Στο στρατό ας πούμε, κοιμόμουν με ένα μπλουζάκι ‘Εξατμίσεις Καταλύτες Στέφανος’, γιατί δεν φοράω πιτζάμες και γιατί αυτό το T-shirt δεν το βλέπω σαν T-shirt. Εδώ έρχεται λοιπόν το μέτρο του χύμα που λέγαμε.

Στην προκειμένη, το T-shirt δεν είναι ο βασιλιάς των στιλ, αλλά ο βασιλιάς της σκόνης. Και επειδή δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον Στέφανο και το συνεργείο του, σημειώνω ότι μπορείς να καταφέρεις ισάξια πλήγματα στο στιλ, περνώντας ως στιλ κάποιο διαφημιστικό T-shirt της αγαπημένης σου μπύρας ή κάποιο που αγόρασες για διάφορες χρήσεις στις δουλειές του σπιτιού από ένα πανέρι με ό,τι-πάρεις-πέντε-ευρώ. Θέλουν προσοχή αυτά τα πράγματα.

Τα 10 T-shirts του διαγωνισμού

Τέτοιους κινδύνους γραφικότητας αντιμετωπίσαμε και στα γυμνασιακά-λυκειακά μας χρόνια με τις περίφημες στάμπες.

Εννοώ ρε παιδί μου ότι στην εφηβεία θα έρθει αυτή η στιγμή που θα θέλεις να κάνεις πλάκα με το μπλουζάκι που φοράς και ότι αυτό, ιδωμένο σε ένα σχολικό πλαίσιο, μπορεί να έχει την πλάκα του. Το θέμα είναι ότι απ’ τα 20κάτι και μετά, δεν έχει πλάκα το να κάνεις πλάκα με τα T-shirt σου. Κάνε τον κόσμο να γελάσει με κάτι άλλο.

Εμείς οι πιο εναλλακτικοί του λυκείου ας πούμε, βρίσκαμε φοβερή μαγκιά το να φοράμε ένα μονόχρωμο T-shirt πάνω από ένα φούτερ και να κάνουμε την αντίθεση στα μανίκια. Ε, ούτε κατά λάθος δεν το κάνεις σήμερα. Ελπίζω.

Χωρίς να σημαίνει ότι δεν αγαπώ ακόμα τα μονόχρωμα T-shirt, μπορώ να βάλω τυφλά την υπογραφή μου σε εκατομμύρια έγγραφα που λένε ότι σχεδόν το παν σε ένα T-shirt είναι το σχέδιο ή η στάμπα του.

Είτε πρόκειται για band T-shirts με τα οποία έχω εμμονή, είτε για T-shirts με αναφορές σε αμερικάνικες σειρές με τα οποία έρχεται στη δουλειά ο Δημητρόπουλος, είτε για ένα από τα δέκα που μπορείς να κερδίσεις από το Koolfly.com, ισχύουν δύο πράγματα:

Πρώτον, στηρίζουμε το καλό T-shirt. Δεύτερον, κοιτάμε να πέφτει καλά επάνω μας, όπως με έχει συμβουλέψει από καιρό μια Ελληνίδα (ξέρει αυτή) γκουρού του στιλ.