Μήπως χρειάζεται να ασφαλίσω το ρολόι μου;
- 24 ΑΠΡ 2023
Στο θέμα της ασφάλισης, οι περισσότεροι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που δεν ησυχάζουν αν δεν έχουν τα πάντα ασφαλισμένα και σ’ εκείνους που απλά λένε «τι πιθανότητα έχει να μου συμβεί εμένα αυτό;» -και περιορίζονται μόνο στις ασφάλειες που είναι απαραίτητες από το νόμο, όπως αυτή του αυτοκινήτου. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν και όσοι θα ήθελαν να ασφαλίσουν κάτι που αγαπούν πολύ ή που χρησιμοποιούν συχνά και έχει πιθανότητες να χαθεί ή να καταστραφεί, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν, είτε γιατί το κόστος είναι τεράστιο, είτε γιατί πολύ απλά οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν ασχολούνται.
Κάπου εκεί εμπίπτει και το ερώτημα περί των ρολογιών (ή, γενικότερα, των κοσμημάτων). Ναι, δεν είναι απίθανο να ανοίξουν οι διαρρήκτες το σπίτι μας, αλλά πόσο εύκολο είναι να ασφαλίσουμε τα ρολόγια μας και, στην τελική, μήπως δεν αξίζει καν; Ο περισσότερος κόσμος αγνοεί ότι οι ασφαλιστικές προσφέρουν ειδικά συμβόλαια για ασφάλιση κοσμημάτων και ρολογιών και ότι δεν είναι καθόλου δύσκολο να κάνουν μια τέτοια ασφάλιση.
Κατ’ αρχάς, ξεκινάμε με μια παρανόηση: Δεν υπάρχει ελάχιστη αξία για την ασφάλιση ενός ρολογιού. Δηλαδή μια ασφαλιστική εταιρεία δε θα το αναλάβει μόνο αν είναι πανάκριβο. Μπορεί οι πιο συνήθεις ασφαλίσεις ρολογιών να είναι αυτές που κάνουν τα κοσμηματοπωλεία ή οι συλλέκτες, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να ασφαλίσει μέχρι και το ταπεινό του Swatch ή Casio. Η ασφάλιση ενός ρολογιού κοστίζει βάζει της αξίας του και κυμαίνεται γύρω στο 1 ευρώ ανά 100 ευρώ αξίας.
Προφανώς και κάποιος που έχει μια μικρή συλλογή από Swatch -ας πούμε 10 κομμάτια, για τα οποία χρειάζεται να πληρώνει ασφάλιση 150 ευρώ το χρόνο- να θεωρεί τη συλλογή του πολύ ταπεινή. Και πιθανότατα το ίδιο να σκεφτούν και οι διαρρήκτες και να μην ασχοληθούν καν όταν ανοίξουν το συρτάρι που τη φιλοξενεί.
Αν όμως τα πάρουν, και ειδικά αν αυτή η μίνι συλλογή έχει μεγάλη συναισθηματική αξία, δε θα προσπαθήσει ο ιδιοκτήτης της να ξαναγοράσει τα κομμάτια -ή έστω κάποια από αυτά; Κοινώς, δεν παίζει ρόλο μόνο η χρηματική αξία τελικά. Αν στην ερώτηση «πόσο θα σε πειράξει αν το χάσεις ή στο κλέψουν;» η απάντηση είναι «πολύ», τότε χρειάζεσαι ασφάλεια.
Η δεύτερη παρανόηση είναι ότι οι περισσότερες ασφάλειες κλοπής σπιτιού θα καλύψουν την κλοπή ενός ακριβού ρολογιού. Αυτό ισχύει, αλλά όχι απόλυτα. Η ασφάλιση καλύπτει μέχρι ένα ποσό -και είναι πάντα δύσκολο να αποδειχτεί ότι το συγκεκριμένο αντικείμενο όντως έκανε φτερά.
Ορισμένα, μάλιστα, ασφαλιστήρια συμβόλαια σπιτιού αποκλείουν εντελώς την ασφάλιση κοσμημάτων. Η εναλλακτική, βεβαίως, είναι μια θυρίδα στην τράπεζα. Αλλά αυτό σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να πηγαίνει μέχρι εκεί κάθε φορά που θέλει να φορέσει το ακριβό του ρολόι.
Η επόμενη λύση είναι, βεβαίως, η ασφάλιση του ίδιου του κομματιού. Ό,τι και να συμβεί, θα πάρεις πίσω το σύνολο της αξίας του. Για τους περισσότερους συλλέκτες, αυτό είναι κάτι προφανές. Δεν κρατά κανείς στο σπίτι του αντικείμενα αξίας 100.000 ευρώ, ας πούμε, αν δεν τα έχει ασφαλισμένα. Πολύς κόσμος, όμως, απέκτησε ξαφνικά ένα καλό ρολόι ως δώρο γάμου, ας πούμε, ή από μια κληρονομιά.
Δεν έχει στο μυαλό του τι χρειάζεται αυτό το αντικείμενο των 20.000 ευρώ που φορά στο χέρι του. Η απάντηση είναι και εδώ απλή: Όπως και το αυτοκίνητό σου θέλει κάθε χρόνο το σέρβις του και την ασφάλισή του, έτσι και το ακριβό σου ρολόι. Ευτυχώς, σε αυτό, το σέρβις είναι ανά πενταετία, οπότε σε σχέση με το αυτοκίνητό σου βγαίνει πιο οικονομικά. Αλλά για την ασφάλιση, δε χρειάζεται να τσιγκουνεύεσαι.
