O Bruce Springsteen ντύνει τις πληγές του με τζιν και δερμάτινα
- 23 ΣΕΠ 2020
Oh, Thunder Road, sit tight, take hold
Thunder Road…
H δίκοπη ζωή
Δανείζομαι τον τίτλο του τραγουδιού των Θάνου Μικρούτσικου – Γιώργου Μεράντζα από το δίσκο ‘Τροπάρια Για Φονιάδες’ όχι τυχαία. O Bruce Springsteen γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1949 στο Long Branch του New Jersey και στην εφηβεία του άκουσε για πρώτη φορά Beatles, στην θρυλική τηλεοπτική εκπομπή του Ed Sullivan (1964) και στη συνέχεια αγόρασε την πρώτη του κιθάρα. Rock n’ roll ανάμεσα σε δυο αιχμηρές λαβές ξεκινούσε ευθύς αμέσως.
Ζωή σαν Σπιρτόκουτο
Από το 1965 ως το 1972, ο Springsteen αναζητούσε ένα καταφύγιο στην μουσική από την ζωή στο πατρικό του, που θυμίζει το ‘Σπιρτόκουτο’ του Οικονομίδη, αλλά σε πολλαπλές συνέχειες. O πατέρας του, Douglas Frederick Springsteen, εκδήλωνε καθημερινά συμπεριφορές που έμοιαζαν με κατάθλιψή ή παράνοια, κατεβάζοντας την μια ντουζίνα μπύρες μετά την άλλη, ενώ η μητέρα του, Adele Ann, προσπαθούσε να λειτουργεί ως ‘κυματοθραύστης’ της πενταμελούς οικογένειας, δεχόμενη σκληρές επιθέσεις από το σύντροφό της και παράλληλα, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να σταθεί κοντά στα παιδιά της. Ο Springsteen εκείνη την εποχή πάλευε να βρει την ‘φωνή’ του σαν συνθέτης. Πάλευε και μετά το 1972, παλεύει ακόμα σαν να είναι μικρό παιδί. Προσδεθείτε, we’re racing in the street.
O ίδιος ο Springsteen στην αυτοβιογραφία του επιχείρησε να περιγράψει στιγμές εκείνης της εποχής, όταν έβγαινε από το σπίτι του ντυμένος με τα ρούχα μιας συναυλίας, δεχόμενος βίαιες λεκτικές – και όχι μόνο- επιθέσεις από τον πατέρα του. Υπάρχει βέβαια και μια στιγμή από το 1985, όταν ήταν πια διάσημος και πλούσιος rocker και επιχείρησε να επισκεφθεί μετά από χρόνια σιωπής το πατρικό του. Ο πατέρας του, του είχε πει λίγα λόγια: “Σας έχω δει που παίζετε μουσική στις συναυλίες. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί ντύνεστε σαν αδελφές”.
Μεγαλώνοντας με πληγές που δεν κλείνουν
Το 1993, ο Douglas Frederick έφυγε από τη ζωή. Λίγα χρόνια πριν, είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, παράνοια και κατάθλιψη. Είχε προλάβει να ζητήσει ‘συγνώμη’ από τον γιο του. Εκείνη την εποχή, ο Bruce Springsteen είχε μόλις διαλύσει την πιο επιτυχημένη μπάντα του πλανήτη, την E Street Band, με την οποία επί 18 χρόνια γύριζαν ανά τον πλανήτη για sold-out συναυλίες που συγκέντρωναν εκατοντάδες χιλιάδες fans. Προσπαθούσε να καθιερωθεί ως solo pop performer σε έναν κόσμο που άλλαζε διαρκώς, σε μια εποχή που η pop αποκτούσε συνεχώς νέες αναφορές και το μοντέρνο γινόταν ρετρό με αστραπιαίους ρυθμούς.
Ολική επαναφορά και εκτόξευση
Ο ‘Miami Steve’ (Steve Van Zandt), o ‘Mighty Max’ (Max Weiberg), ο Nils Lofgren, o Jake Clemons, o Gary Tallent και η Patti Scialfa, ανέκαθεν ήταν κάτι παραπάνω από μια μπάντα, ήταν πάντα οικογένειά του. Η E Street Βand από το 1999 μέχρι και σήμερα, έγινε η σύνθεση των δημιουργικών δυνάμεων, έγιναν οι εκτυφλωτικοί προβολείς που εκπέμπουν το όνομα, την μουσική, το στυλ του Springsteen στην στρατόσφαιρα του rock. Η επανένωση της μπάντας, τον έφερε πιο κοντά σε αυτό που ξέρει και αγαπά: να δημιουργεί ροκ ύμνους και να στήνει αξέχαστες συναυλίες, σαν εμπειρίες ζωής.
Το στυλ σαν τρόπος ζωής
Τα δερμάτινα και τα τζιν είναι η σταθερή αξία την οποία σέβεται και λατρεύει ο Bruce. Μπορεί να τον έχεις πετύχει σε κάποιο videoclip, κάποια τηλεοπτική εμφάνιση ή κάποια συναυλία του 1981, ή να τον είδες το 2016, σε κάποιον από τους σταθμούς της τελευταίας του – μέχρι σήμερα- περιοδείας με την Ε Street Band: και στις δυο χρονικές περιόδους, τα κολλητά τζιν, τα δερμάτινα τζάκετ και οι μπότες, είναι το κοινό σημείο αναφοράς.
Νοβοκαΐνη για τις πληγές
Όταν βλέπεις τον Bruce Springsteen να τραγουδάει το ‘Tougher Than The Rest’ μπροστά στη σύντροφό του, Patti Scialfa, τότε μπορείς να περιγράψεις τον ορισμό της ‘ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας’. Ο Springsteen έχει δηλώσει επανειλημμένα για τη σύντροφο του πως χάρη σ’ εκείνη μπορεί να στέκεται όρθιος κάθε μέρα και να βγαίνει νικητής από τις μάχες με τους δαίμονες του παρελθόντος του.
“Ο πατέρας μου, προσπάθησε να μου περάσει μια συμπεριφορά αυταρχική και επιθετική προς τις γυναίκες, σαν να μην είχε καμία αξία το να ζήσω κάποιον έρωτα, σαν να είναι μια παραπλάνηση για μένα. Κοντά στην Patti κατάφερα να ξεπεράσω αυτό το σκοτάδι και να νιώσω τι σημαίνει πραγματική αγάπη” έχει γράψει στην βιογραφία του, μιλώντας για τις μέρες όπου πάλευε κόντρα στην κατάθλιψη και πρώτη απ’ όλους η Patti βρισκόταν στο πλευρό του.
Παλεύοντας με δαίμονες μπροστά σε 50.000 φίλους
Τα λευκά φανελάκια και τα ψυχεδελικά γιλέκα έγιναν ραμμένα πουκάμισα και (πάντα!) γιλέκα και σκουρόχρωμα τζιν. Το πλήρωμα του χρόνου ήταν αδυσώπητο και ο Springsteen δεν τρόμαξε ποτέ, αντίθετα, τον δέχτηκε, με το ίδιο πράο μειδίαμα που μοιράζει στους fans του. Ένα τζιν και ένα δερμάτινο μπορεί για ‘σένα να μοιάζει με ένα καθιερωμένο, ‘ρουτινιάρικο’ ρούχο. Για ανθρώπους σαν τον Bruce Springsteen μοιάζει με μια ‘ασπίδα’ κι ένα φάρμακο ταυτόχρονα, για να κουβαλάς τις πληγές σου χωρίς να πονάς.
