Όταν η μόδα ταξίδεψε στο χρόνο

Ποιος θα το περίμενε: λίγο πριν την εκπνοή του 2016, lifestyle δημοσιογράφοι, φωτογράφοι, fashion editors, fashion bloggers, influentials και celebrities έζησαν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εβδομάδες του χρόνου: Με μια επτά μέρες διαφορά, όλοι οι παραπάνω κλήθηκαν να δώσουν το παρών σε δύο όχι-και-τόσο-glamorous περιοχές της Αττικής για να παρακολουθήσουν δύο πληθωρικά και εξαιρετικά ενορχηστρωμένα fashion shows.

Την αυλαία άνοιξε ο Στέλιος Κουδουνάρης, που με την Resort 2017 συλλογή του έδωσε για ένα βράδυ το φιλί της ζωής στο ιστορικό αθηναϊκό ξενοδοχείο Μπάγκειον στην περιθωριακή πλατεία Ομονοίας και έπειτα ακολούθησε το show του Δημήτρη Πέτρου στο κτίριο του Παπαστράτου στα υγρά, σιωπηλά στενά του Πειραιά.

Και όπως ισχύει για όλες τις τέχνες, έτσι και για τη μόδα, όταν ξεκινάς με τέτοιες αντιθέσεις, ξεκινάς καλά.

Η ιδέα του Στέλιου Κουδουνάρη να παρουσιάσει τη συλλογή του στο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο Μπάγκειον δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ιδιοφυής. Ποιος από όσους λάβαμε την πρόσκληση με τα αιθέρια illustrations δεν θέλησε να βρεθεί για μια βραδιά στο ατμοσφαιρικό διατηρητέο κτίριο του Ernst Ziller; Το εκπληκτικό δείγμα αθηναϊκής αστικής αρχιτεκτονικής στέκει να κοιτάζει την πλατεία Ομονοίας και τις ακραίες αλλαγές που έχει υποστεί για περισσότερα από 120 χρόνια. Διαβάζοντας, μαθαίνω πως οικοδομήθηκε κατόπιν δωρεάς του Ιωάννη Μπάγκα (ή Πάγκα) και αποτελεί βασικό venue της Μπιενάλε Αθήνας για την διετία 2015-17. Κατά τα ένδοξα χρόνια της Ομόνοιας, το ξενοδοχείο στέγαζε στο υπόγειό του καφενείο-λουκουματζίδικο με θαμώνες που έβρισκαν εκεί την ελευθερία από τον συντηρητισμό, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1920 το Μπάγκειον μετατρέπεται σε πνευματικό καταφύγιο νεαρών λογοτεχνών και εξελίσσεται σε ένα από τα σημαντικότερα σημεία διαμόρφωσης της νέας λογοτεχνικής γενιάς της περιόδου.

Πόσο ταιριαστό λοιπόν, να στεγάζει σήμερα, εν έτει 2016, τις δημιουργικές ανησυχίες ενός εξαιρετικά ταλαντούχου σχεδιαστή όπως ο Στέλιος Κουδουνάρης; Η συλλογή του, θα μιλούσε κατευθείαν στην καρδιά κάθε κομψής αλλά και ατίθασης, ονειροπόλας γυναίκας, όπου κι αν παρουσιάζονταν. Ρούχα με σύγχρονο αέρα, βαμβακερά, λινά και μεταξωτά χυτά κομμάτια, βγαλμένα από το χθες ή το σήμερα αλλά με τα μάτια πάντα στραμμένα στο αύριο, ταξίδεψαν τους θεατές στο παρελθόν και το μέλλον του σχεδιαστή – εκεί που ο ίδιος ανέτρεξε για να βρει έμπνευση και εκεί που λαχταρά καλλιτεχνικά να πάει.

Και εμείς καθόμασταν στο ημίφως, στους μακρόστενους πάγκους, σαν υπνωτισμένοι από την decadent ατμόσφαιρα, να χαζεύουμε πότε τα ρούχα, πότε τους σοβάδες που υποχωρούσαν στους τοίχους, πότε τον επιβλητικό καθρέφτη στο κέντρο της αίθουσας. Όταν πια ο Κουδουνάρης βγήκε να υποκλιθεί, απέσπασε το πιο δυνατό χειροκρότημα, τόσο για την άρτια womenswear συλλογή του, όσο και για την απόφασή του να ενισχύσει την Athens Biennale, αναδεικνύοντας αυτόν τον σαγηνευτικό χώρο στην καρδιά της πόλης. Οι fashion cognoscenti φιλήθηκαν στον αέρα και έδωσαν άτυπο ραντεβού για μια εβδομάδα μετά, αυτή τη φορά στον Πειραιά.

Η πρόσκληση ήταν πρόκληση. Ένα σελοφάν συλλογής αποδεικτικών στοιχειών, σαν αυτά που στοιβάζονται στα γραφεία στο CSI, περιείχε μέσα μια δαχτυλήθρα (ευθεία αναφορά στην ραπτική – υψηλή ή ταπεινή) και το χαρτί με τις λεπτομέρειες του show. Το ανταπάντεχο location αυτή τη φορά ήταν ο ‘Προορισμός Παπαστράτος’.

Ο Δημήτρης Πέτρου – που τα ντεφιλέ του από σεζόν σε σεζόν γίνονται ολοένα και πιο ‘υπερπαραγωγή’, εφάμιλλα με εκείνα στις εβδομάδες μόδας του Μιλάνου και του Παρισιού – ήθελε να βάλει τους προσκεκλημένους του σε κλίμα μυστηρίου, και σε αυτό έμπαινες πολύ πριν φτάσεις στο χώρο διεξαγωγής του show. Ήδη, διασχίζοντας τους έρημους, υγρούς δρόμους πάνω από το λιμάνι του Πειραιά, αισθανόσουν να λαμβάνεις παράξενες δονήσεις από αυτή την σιωπηλή γειτονιά, γεμάτη με παλιές βιοτεχνίες και κλειστά εργοστάσια.

Το κτίριο του Παπαστράτου, όμως, ένα βιομηχανικό μεγαθήριο της εποχής, δεν βρίσκεται σε εγκατάλειψη – κάθε άλλο. Οι παλιές εγκαταστάσεις είναι καθαρές και φρεσκογυαλισμένες, ώστε η industrial γοητεία της πρώην καπνοβιομηχανίας και νυν μουσείου και πολυχώρου να λάμπει ακόμα, σχεδόν 90 χρόνια μετά. Αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο χώρο επέλεξε ο Δημήτρης Πέτρου για να «γυρίσει» το δικό του φιλμ νουάρ. Η συλλογή του, “The Couture Affair” με 49 menswear και womenswear looks, ήταν εμπνευσμένη από τα έργα και τους χαρακτήρες της Αγκάθα Κριστι. Τα μοντέλα διέσχιζαν υπό τους ήχους του Schubert και του Shigeru Umebayashi την κατάμεστη αίθουσα, για να καταλήξουν να συνθέτουν τον δικό τους μυστικό δείπνο σε ένα επιβλητικό τραπέζι με ψηλά κηροπήγια. Και αν δεν βρέθηκες εκεί ούτε για το χώρο, ούτε για το buzz, ούτε για τους «τους δεις» και «να σε δουν», αλλά αμιγώς για τη μόδα, δεν έφευγες απογοητευμένος: οι couture δημιουργίες του Πέτρου ήταν εντυπωσιακές, αλλά όπως πάντα το πραγματικό ταλέντο του αποκαλύπτεται σε κάθε σακάκι, κάθε cigarette παντελόνι, κάθε παλτό και κάθε άλλο κομμάτι – υπόδειγμα καθαρόαιμου tailoring.

Και κάπως έτσι, πλημμυρισμένοι με εικόνες από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της πόλης, οι παρευρισκόμενοι ανταλλάξαμε ευχές για τις επερχόμενες γιορτές και βγήκαμε ξανά στους δρόμους του Πειραιά. Και παρότι ο υδράργυρος είχε βουτήξει χαμηλά, κανείς δεν αισθανόταν να κρυώνει. Γιατί ήμασταν όλοι τυλιγμένοι με αυτή τη ζεστή αίσθηση πως στην πόλη μας ‘συμβαίνουν πράγματα’.

Όλες οι φωτογραφίες είναι από το Studio Panoulis. Δες περισσότερες στο Instagram, στα hashtags #stelioskoudounaris και #dimitrispetrou.