Στο Mezoura το πουκάμισο είναι προσωπική υπόθεση

Τη φιγούρα του ράφτη, την έχουμε στο μυαλό μας σαν κάτι ξεθωριασμένο και ασπρόμαυρο. Ένας ηλικιωμένος κύριος με δύο τρεις μεζούρες τυλιγμένες στο λαιμό, διάσπαρτες πολύχρωμες κλωστίτσες σε όλα του τα ρούχα και φυσικά, γυαλιά μυωπίας με χοντρούς φακούς. Όσοι από εμάς δεν έχουμε γαλάζιο αίμα ή δεν έχουμε ζήσει παλαιότερες εποχές που τα πολυκαταστήματα και γενικότερα τα τυποποιημένα brands δεν ήταν αυτό που λέμε της μόδας, κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουμε συναντήσει ποτέ live τον εν λόγω κύριο. Για το καλτ της υπόθεσης ωστόσο, θα θέλαμε να το κάνουμε. Έστω μία φορά.

Συγκεκριμένα, έβαλα τον Κωνσταντίνο να κάνει τη ‘βρώμικη δουλειά’ και να μπει στην πλατφόρμα που κανονίζει τα ραντεβού του ράφτη-καρικατούρα που ήμουν σίγουρη κρύβεται πίσω από την καινούρια αυτή επιχείρηση.

Κάπως έτσι, η Δευτέρα της προηγούμενης εβδομάδας για εμένα, τον Κωνσταντίνο και την Φραντζέσκα ξεκίνησε διαφορετικά. Και κάπως vintage. Κατεβήκαμε την Πανεπιστημίου προς Σύνταγμα και στρίψαμε στη Χρήστου Λαδά.

Το κουδούνι έγραφε Μεζούρα με καλλιγραφικά γράμματα. Ανεβήκαμε στον τρίτο όροφο και χτυπήσαμε την πόρτα δύο φορές. Μας άνοιξε ο Γιάννης Στεφανίδης, ο ένας εκ των δύο ιδρυτών-εμπνευστών του brand που υπόσχεται να γυρίσει το χρόνο πίσω και να χαρίσει στους πελάτες του την μοναδικότητα μιας άλλης εποχής.

Δεν ήταν γέρος. Ούτε φορούσε χοντρά γυαλιά. Σφίξαμε τα χέρια και μας έτεινε να περάσουμε μέσα.

Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν το μεγάλο παραβάν που θύμιζε κάτι από χρονομηχανή. Για να καταλάβεις, όταν αργότερα μπήκε ο Κωνσταντίνος, φοβήθηκα ότι θα τον ξανασυναντήσω το 2045 με το ίδιο μωβ T-Shirt να μου περιγράφει τη ζωή στον Άρη. Από το σουρεαλιστικό ταξίδι μου στο χρόνο με επανέφερε ο δεύτερος ιδρυτής της Μεζούρα, Νίκος Πουλόπουλος. Μας ρώτησε αν θέλουμε καφέ και όλοι με ένα στόμα μια φωνή γνέψαμε θετικά. Χάθηκε στο μικρό κουζινάκι του διπλανού δωματίου και εμείς χαζέψαμε τη μεγάλη συλλογή υφασμάτων στην ξύλινη ανοιχτή ντουλάπα που βρισκόταν αριστερά μας.

Ο Γιάννης, μου πρότεινε να αγγίξω την υφή τους και μου εξήγησε ότι πρόκειται για τον άσσο που κρύβουν στο προσεγμένο μανίκι τους (αυτό που ακολουθεί ανήκει στο καινούριο πουκάμισο του Κωνσταντίνου).

“Το βασικό μας πλεονέκτημα πέρα από το γεγονός ότι το κάθε πουκάμισο είναι φτιαγμένο στις διαστάσεις του πελάτη είναι η ποιότητα. Χρησιμοποιούμε μόνο αγγλικά υφάσματα όπως Liberty ή Thomas Mason. Αυτό που έχουμε καταφέρει επομένως είναι η ποιότητα να είναι συγκρίσιμη με τα κορυφαία brands με προσιτή τιμή. Έχουμε μερικά από τα καλύτερα υφάσματα στον κόσμο”, λέει ο Γιάννης ρουφώντας τον αέρα με ικανοποίηση και πίστη στο εύρημά τους.

Ο Νίκος τον διακόπτει κάνοντας στον Κωνσταντίνο ένα νεύμα να πλησιάσει. Ήρθε η ώρα να του πάρουν τα μέτρα. Για το πουκάμισο.

Κωνσταντίνος, ο σοβαρός.

Κωνσταντίνος, ο ‘τι μου κάνει τώρα αυτός’.

Ενώ Κωνσταντίνος και Νίκος έφτιαχναν τις βάσεις για το πουκάμισο και τα μελλοντικά πουκάμισα του Κωνσταντίνου από το Mezoura, ο Γιάννης και εγώ κάναμε ‘κουτσομπολιό’ κρατώντας τα εσπρεσάκια μας στο χέρι.

“Ήμουν στο χώρο της online επικοινωνίας και ο Νίκος αντίστοιχα στο χώρο του ρούχου από τον παππού του οπότε είπαμε να συνδυαστούμε και να απλοποιήσουμε και να βελτιώσουμε τον τρόπο που ντύνεται ο σημερινός άντρας σε μία λογική τιμή. Παράλληλα, είδαμε ότι υπάρχει μία τάση προς το custom made και αφού κάναμε την έρευνά μας στο εξωτερικό, ξεκινήσαμε το Mezoura”, μου λέει ενώ ρίχνει κλεφτές ματιές στον Κωνσταντίνο και τη διαδικασία.

Με αυτή τη διαδικασία, μου εξηγεί ότι η πιθανότητα λάθους είναι μηδαμινή: “Τέσσερις μήνες τώρα, δεν έχουμε αλλαγές. Όλες τις φορές έχει έρθει ακριβώς όπως το ήθελε ο πελάτης“.

Fast Forward πέντε μέρες μπροστά για να δούμε τον πελάτη ‘Κωνσταντίνο’ με το καινούριο του πουκάμισο.

Δείχνει ικανοποιημένος.

Πολύ ικανοποιημένος.

Ας δούμε όμως λίγο τις διαστάσεις, είναι πράγματι οι σωστές;

Για να γελάει, μάλλον είναι. Αλλά ας το εξακριβώσουμε.

Ο Κώνσταντίνος Αμπατζής για την επίσκεψη στο Mezoura

“Ομολογώ ότι δεν το έχω πολύ με το να ψωνίζω ρούχα. Βαριέμαι όλη τη διαδικασία, από την επιλογή του σωστού ρούχου μέχρι και τη δοκιμή, στα μάτια μου μοιάζει με μια ατέλειωτη αγγαρεία.  Καταλαβαίνεις πως όταν η Έρρικα μου ζήτησε να αποτελέσω το μοντέλο της για ένα πουκάμισο από το Mezoura, αρχικά δεν πέταξα από ενθουσιασμό. Τελικά, αποδείχτηκε πολύ πιο εύκολο από όσο νόμιζα. Η διαδικασία ήταν ταχύτατη, τα παιδιά ευγενέστατα και απόλυτα εξυπηρετικά κι έτσι βρέθηκα ξαφνικά με ένα πανέμορφο πουκάμισο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μου, χωρίς να χρειαστεί να ταλαιπωρηθώ καθόλου.

Κοίτα να δεις που στα γεράματα θα αλλάξω συνήθειες”.

Και επιστρέψουμε όμως στη συζήτησή μας με το Γιάννη και τους στόχους του Mezoura για το εγγύς μέλλον: “Ο στόχος είναι μετά το πουκάμισο να επεκταθούμε και σε άλλα αντρικά ρούχα όπως το σακάκι, το κουστούμι“. Παίρνει μία ανάσα και ένα μεγάλο χαμόγελο και μου μιλά για τα παπιγιόν και τα μαντηλάκια από υφάσματα Liberty που σκέφτονται να λανσάρουν τη χειμερινή σεζόν.

Υπόσχεται να φτιάξουν ένα και για μένα. (Γέλια, χαρές, τραγούδια)

Αλλά δεν σταματούν εκεί με τα ‘δώρα’. Για να είναι δίκαιοι, αποφάσισαν να προσφέρουν και σε εσένα που τόση ώρα βλέπεις το πουκάμισο του Κωνσταντίνου και λες ‘θέλω και εγώ’ να προσφέρουν κατιτίς.

Γέλια, χαρές, τραγούδια και εσύ;

Μπες λοιπόν στο site ή επισκέψου την επίσημη σελίδα στο Facebook ώστε να πάρεις μία ιδέα περί τίνος πρόκειται. Α, και ένα σπόιλερ: Τα υφάσματα που θα δεις έχουν όλα ονόματα αγγλικών δρόμων χάρη στην προέλευση τους. Μην παραξενευθείς. Άλλωστε ένα ταξίδι στην Αγγλία είναι πάντοτε ευπρόσδεκτο. Έστω και νοητά.

Υ.Γ.: Περιμένουμε και δική σου φωτογραφία, ξέρεις.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Watkinson