The Banshees of Inisherin, η απροσδόκητα καλοντυμένη ταινία της χρονιάς

Πάνω-κάτω αυτή είναι η κεντρική θεματική της νέας ιστορίας που μας διηγείται επί οθόνης ο Martin McDonagh, που ετοιμάζεται προσεχώς, στην επικείμενη τελετή των βραβείων Όσκαρ στις 13 Μαρτίου, να επαναλάβει με το The Banshees of Inisherin τον θρίαμβο του Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017), έξι χρόνια μετά.

Συνολικά η μαύρη κωμωδία, που χωρίς διδακτισμούς και μεγαλοστομίες μιλά για την πίστη, την ηθική, το male ego και το νόημα της ζωής, είναι υποψήφια σε 9 κατηγορίες, μεταξύ αυτών για την Καλύτερη Ταινία, Σκηνοθεσία, Α’ και Β’ Αντρικού Ρόλου. 

Εκεί όμως που παρέλειψε να την εντάξει η Ακαδημία και συγγνώμη αλλά έχουμε τις ενστάσεις μας είναι των Καλύτερων Κοστουμιών. Από ενδυματολογικής άποψης το The Banshees of Inisherin είναι το απροσδόκητα καλοντυμένο φιλμ της χρονιάς. Γιατί πολύ απλά κανείς δεν περιμένει να δει στην ιρλανδική ύπαιθρο των 20s το πιο ωραίο χειμωνιάτικο αντρικό ντύσιμο. Κι όμως, ο McDonagh φρόντισε και γι’ αυτό. 

Όχι ακριβώς αυτός, αλλά η ενδυματολόγος Eimer Ní Mhaoldomhnaigh, ιρλανδικής καταγωγής, που εργάζεται εδώ και τρεις σχεδόν δεκαετίες στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη (The Wind That Shakes the Barley, Becoming Jane, Brideshead Revisited). Έντυσε τους κεντρικούς ήρωες, από τον Colin Farrell και τον Brendan Gleeson μέχρι τον Barry Keoghan με τα πιο στιβαρά αντρικά πλεκτά ρούχα και όχι μόνο: από τα βαριά πουλόβερ και τα χρωματιστά φανελένια πουκάμισα μέχρι τα κοτλέ γιλέκα και τα μάλλινα σακάκια.

Έπλεξε μία ωδή στο knitwear, που ναι ΟΚ δείχνει κάπως γεροντέ και συντηρητική, τόσο μα τόσο british, αλλά δεδομένου ότι το ρετρό στυλ, η παλιομοδίτικη αισθητική και οι ευρύχωρες γραμμές στα πάντα από τα κοστούμια και τις μπλούζες μέχρι τα παντελόνια (ο Brad Pitt έχει δείξει εδώ και καιρό τον δρόμο) είναι ξανά στη μόδα, την καθιστούν επίκαιρη με τον πιο stylish τρόπο. 

«Η αρχική έμπνευση ήταν η Δυτική Ιρλανδία τη δεκαετία του 1920, η οποία ήταν ακόμα σε γενικές γραμμές ιρλανδόφωνη περιοχή που κατοικούνταν από ψαράδες και μικροκαλλιεργητές», εξηγεί η Mhaoldomhnaigh μιλώντας στο βρετανικό Esquire και συνεχίζει: 

«Οι γυναίκες εξακολουθούσαν να πλέκουν εκείνη την εποχή και να φτιάχνουν τα δικά τους υφάσματα στο σπίτι, όπως το χαρακτηριστικό πουλόβερ Arran (το χοντρό πουλόβερ με ρόμβους και πλεξούδες που πήρε το όνομά του από τα νησιά Αρράν της Ιρλανδίας ήταν το κατεξοχήν ζεστό ρούχο των ψαράδων που έβγαιναν στον παγωμένο αέρα του Ατλαντικού) που ήταν κομμάτι της καθημερινής αντρικής γκαρνταρόμπας. Παρομοίως και της γυναικείας, μαζί με τα πλεκτά σάλια και τις μακριές μάλλινες φούστες (η Kerry Condon, που κρατά τον ρόλο της αδερφής του Pádraic, τα φοράει υπέροχα)».

Να πούμε κάπου εδώ ότι το Ινισέριν είναι ένα φανταστικό μέρος, που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα και ότι η ταινία γυρίστηκε στο Ίνισμορ, τη μεγαλύτερη από τις νήσους Άρραν, που είναι διάσημες σε όλο τον κόσμο για τα ομώνυμα πουλόβερ τους.

Η ενδυματολογική έμπνευση ωστόσο δεν εξαντλήθηκε στον τόπο της Ιρλανδίας. Σύμφωνα με τη Mhaoldomhnaigh, ο McDonagh την προέτρεψε να εμπνευστεί και από τα παλιά αμερικανικά γουέστερν που ζωντανεύουν μέσα από τα μακριά παλτό και τα πουκάμισα με τους μυτερούς γιακάδες.

«Ο Martin μου είχε μιλήσει για την εικόνα του πιστολέρο, του καουμπόη», θυμάται. «Ένιωσα ότι αυτό ήταν κάτι που ο ήρωας του Brendan Gleeson θα μπορούσε να υιοθετήσει. Είναι ένας πολυμαθής χαρακτήρας που έχει επηρεαστεί από τον έξω κόσμο. Που έχει δηλαδή ξεφύγει από τα στενά όρια της γενέτειράς του. Το βλέπουμε από τη διακόσμηση του σπιτιού του, το οποίο είναι γεμάτο με αντικείμενα από όλο τον κόσμο».

Όλα τα ρούχα φτιάχτηκαν από την ίδια την ενδυματολόγο και τους συνεργάτες της και στη συνέχεια, υποβλήθηκαν σε ειδικές επεξεργασίες για να μοιάζουν πολυφορεμένα. «Το ρεαλιστικό στοιχείο στο ντύσιμο των ηρώων ήταν κοινός μας στόχος με τον Martin. Θέλαμε να είναι ντυμένοι όπως οι Ιρλανδοί του τότε», υπογραμμίζει. 

Κοίτα να δεις τελικά που η μακρινή Ιρλανδία ήταν κάποτε ένα αρκετά καλοντυμένο μέρος και σήμερα, πιο επίκαιρο στιλιστικά από ποτέ.