Το άρωμα-θρύλος που έβαλε τον Issey Miyake στον χάρτη της αρωματοποιίας

Ο Issey Miyake υπήρξε ένας εμπνευσμένος και πρωτοπόρος σχεδιαστής, εκείνος που στα 80s πειραματίστηκε με τις πτυχώσεις των υφασμάτων, αντλώντας έμπνευση από την ιαπωνική τέχνη οριγκάμι (ανέπτυξε έναν νέο τρόπο πλισέ υφάσματος τυλίγοντάς το ανάμεσα σε στρώματα χαρτιού σε μια πρέσα θερμότητας) και δίνοντας νέες διαστάσεις στην ανθρώπινη σιλουέτα. Όταν τα μοντέλα φορούσαν τα τρισδιάστατα, πλισέ ρούχα του ήταν να σαν χορεύουν πάνω στις πασαρέλες.

Εκτός από το πρωτοποριακό πλισέ στυλ ρούχων που λάνσαρε και οδήγησε στη δημιουργία της θρυλικής συλλογής Pleats, Please, πέρασε στην ιστορία και ένα συγκεκριμένο είδος ρούχου: το μαύρο ζιβάγκο. Ο Issey Miyake υπήρξε στενός φίλος του αείμνηστου Steve Jobs και ο άνθρωπος πίσω από τα μαύρα ζιβάγκο που ήταν η χαρακτηριστική ενδυμασία του ιδρυτή της Apple.

Γεννήθηκε στη Χιροσίμα το 1938 και ήταν μόλις 7 ετών όταν η πόλη καταστράφηκε από την ατομική βόμβα που έριξαν οι ΗΠΑ στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα από τα μεγάλα άγχη του, όπως ο ίδιος είχε αποκαλύψει πριν μερικά χρόνια, ήταν να μη μείνει στην ιστορία ως «ο σχεδιαστής που επέζησε από την ατομική βόμβα».

Φυσικά, κανείς δεν μπόρεσε να του κολλήσει τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό. Η ευφυΐα, η φαντασία και το οράμα του το κατέστησαν απλά αδύνατον.

«Προτιμώ να με αποκαλούν σχεδιαστή ρούχων, παρά σχεδιαστή μόδας», συνήθιζε να λέει τονίζοντας ότι η περιέργεια και η ευτυχία βρίσκονταν στον πυρήνα της δημιουργίας του. «Τα ρούχα δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον παρά μόνο στον βαθμό που προκαλούν συναισθήματα και αντιδράσεις σε αυτούς που τα φορούν. Σχεδιάζω, όχι για να ικανοποιήσω τον εγώ μου ή να εκφράσω την προσωπικότητά μου, αλλά για να προσπαθήσω να δώσω απαντήσεις σε όσους κάνουν ερωτήσεις για την εποχή μας και πώς πρέπει να ζούμε σε αυτήν».

Ο Issey Miyake υπήρξε ένας πραγματικός πρωτοπόρος στη βιομηχανία της μόδας ή μάλλον της ένδυσης όπως θα έλεγε και ο ίδιος, ωστόσο στη συνείδηση του ευρύ κοινού θα μνημονεύεται πάντα για τα μοναδικά του αρώματα, τόσο αιθέρια, όσο και γήινα.

Η συλλογή αρωμάτων που άφησε πίσω του μεγάλη. Η κληρονομιά του στον χώρο της αρωματοποιίας βαριά σαν εκείνη της μόδας. Και να φανταστείς ότι όλα ξεκίνησαν από το πρώτο κιόλας άρωμα που δημιούργησε και έγινε αμέσως iconic και all time classic, τοποθετώντας το όνομά του αυτομάτως πολύ ψηλά στη σχετική λίστα.

Η γέννηση ενός αρώματος-θρύλου

Το άρωμα αυτό ήταν το L’Eau d’Issey που εμπνεύστηκε ο Issey Miyake, δημιουργήθηκε από τον διάσημο αρωματοποιό Jacques Cavallier και κυκλοφόρησε το 1992. Μία γυναικεία δημιουργία που μετέπειτα, όρισε τις βάσεις για την κατηγορία των υδάτινων-λουλουδένιων αρωμάτων ανεξαρτήτως φύλου. Ήταν φρέσκο και δροσερό, θύμιζε ένα ποτήρι νερό αρωματισμένο από ντελικάτα και ελαφριά λουλούδια, τριαντάφυλλο και λωτό.

Δεδομένου ότι απεχθανόταν τα βαριά, ανατολίτικα αρώματα που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στην πατρίδα του, ο Miyake ήθελε να φτιάξει ένα άρωμα που να έχει το άρωμα του νερού. Συγκεκριμένα, τη μυρωδιά μιας σταγόνας νερού πάνω στο δέρμα μιας γυναίκας.

«Μα το νερό δεν έχει άρωμα! Πώς μυρίζει δηλαδή;», απόρησαν οι αρωματοποιοί της μητρικής εταιρείας Shiseido με την οποία συνεργαζόταν.

Όπως ο ίδιος εξήγησε, το νερό είναι η πηγή της ζωής και ταυτόχρονα της κάθαρσης. Επιθυμία του λοιπόν ήταν ένα άρωμα που θα ήταν τόσο διαυγές, διάφανο και καθαρό σαν το νερό, που θα κρατούσε αποστάσεις από την κυρίαρχη κουλτούρα του εξτραβαγκάνζ των 80s. Κάτι που αποτυπώθηκε και στον σχεδιασμό του μπουκαλιού, μέσα στο οποίο μπήκε το άρωμα.

Το σχήμα του θύμιζε μία σταγόνα νερού και κατασκευάστηκε από βουρτσισμένο αλουμίνιο και παγωμένο γυαλί. Ο Issey Miyake σχεδίασε ο ίδιος το μπουκάλι, με βάση τη θέα του φεγγαριού πίσω από τον Πύργο του Άιφελ όπως φαινόταν από το διαμέρισμά του στο Παρίσι.

Ήταν εκείνος επίσης που βάφτισε το άρωμα L’Eau d’Issey (το νερό του Issey), ένα παιχνίδι με τις λέξεις, ώστε στα γαλλικά να ακούγεται σαν “odyssey”, δηλαδή «οδύσσεια». Ο Miyake ήταν άλλωστε λάτρης της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, εκτός από φυσιολάτρης.

Η εδραίωση στον χώρο της αρωματοποιίας

Το L’Eau d’Issey έγινε αμά τη εμφανίσει του στην αγορά το μεγάλο χιτ. Η δημοτικότητά του ήταν τεράστια σε Ευρώπη και ΗΠΑ στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και οι μιμητές δεν άργησαν να εμφανιστούν. Κατάφερε να στρέψει το ενδιαφέρον κοινού και αρωματοποιών στις υδάτινες δημιουργίες, καθώς και να χτίσει τα θεμέλια για να οικοδομήσει την αρωματική του αυτοκρατορία, να περάσει από τη μόδα στον χώρο της ομορφιάς και να γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στη βιομηχανία της αρωματοποιίας.

Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του L’Eau d’Issey, το 1994 λάνσαρε το αντίστοιχο αντρικό άρωμα, το L’Eau d’Issey Pour Homme σπάζοντας την εικόνα του μάτσο άντρα, προσδίδοντάς του μία αιθέρια διάσταση.

Ακολούθησε το Le Feu d’Issey του 1998, το Pleats Please το 2013, εμπνευσμένο από τις συλλογές ένδυσης και τις τεχνικές ύφανσής του, τα best seller αντρικά αρώματα Nuit d’ Issey το 2014 και Fusion d’Issey το 2020 και αρκετά ακόμα αρώματα. Τελευταία του δημιουργία, το A Drop d’ Issey Eau de Parfum Fraîche, μία σταγόνα βροχής στα πέταλα των λουλουδιών.

Μέσα στις δεκαετίες, οι επανεκδόσεις του L’Eau d’Issey ήταν πολλές. Η πιο πρόσφατη ήταν η φετινή. Γιορτάζοντας τα 30 χρόνια του πρώτου αυτού αρώματος, ο Ιssey Miyake κυκλοφόρησε μέσα στο 2022 το L’Eau d’Issey Pour Homme Eau & Cèdre και το L’Eau d’Issey Eau & Magnolia, δύο αρώματα κατασκευασμένα με σεβασμό προς το περιβάλλον, vegan και κατασκευασμένο από ανακυκλώσιμα υλικά. «H φύση είναι ο καλύτερος αρωματοποιός και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να αντλήσουμε έμπνευση από αυτή», είχε δηλώσει.

Όπως και με τη μόδα -δεν αποκαλούσε τον εαυτό του σχεδιαστή μόδας, αλλά ρούχων-, ο Issey Miyake ισχυριζόταν ότι δεν έφτιαχνε αρώματα, αλλά μυρωδιές. «Μου αρέσει η ιδέα της μυρωδιάς, όχι αυτή του αρώματος. Δεν κατέχω την κουλτούρα της αρωματοποιίας, μόνο εκείνη της μυρωδιάς. Αν και ξένος στη συγκεκριμένη κουλτούρα, δεν τα έχω πάει και άσχημα».