Το χρυσό ιωβηλαίο του Royal Oak

Παρ’ ότι ήταν κατασκευασμένο από ατσάλι και όχι από κάποιο ευγενές και πολυτελές μέταλλο. Ήταν αυθάδες. Ήταν τολμηρό. Ήταν, βέβαια, αφάνταστα καλοσχεδιασμένο, μηχανικά άψογο και καβάλησε το άρμα μιας εποχής, καταφέρνοντας στη συνέχεια να πηδά από άρμα σε άρμα, φτάνοντας αλώβητο μέχρι το 2022, όπου ακόμη θεωρείται σημείο αναφοράς στην ωρολογοποιία.

Αυτή είναι η ιστορία του.

Η ιδιοφυία του Gérald Genta

Το 1972, ο Gérald Genta ήταν 41 ετών. Από τα 20 του, όταν ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην κατασκευή κοσμημάτων και ρολογιών, ο Ελβετός σχεδιαστής εργαζόταν για διάφορους οίκους και έχοντας περάσει ήδη με επιτυχία από τις Universal Genève, Omega και Patek Philipe, του ζητήθηκε από την Audemars Piguet να σχεδιάσει ένα σπορ ρολόι που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη θάλασσα και σε άλλες απαιτητικές συνθήκες. Κι εκείνος έφερε μια επανάσταση.

Αντλώντας έμπνευση από τα παραδοσιακά σκάφανδρα των καταδυτών (με τις βίδες που φαίνονται ξεκάθαρα στα σημεία που ενώνονται τα διάφορα κομμάτια) και χρησιμοποιώντας ένα «ταπεινό» υλικό για έναν οίκο σαν την AP, δηλαδή το ατσάλι, δημιούργησε το πρώτο πολυτελές σπορ ρολόι. Το Royal Oak είχε οκτάγωνη κάσα πάνω στην οποία ήταν εμφανής ένας αντίστοιχος αριθμός εξάγωνων βιδών. Το αθλητικό σύνολο συμπλήρωνε ένα μπρασελέ από το ίδιο υλικό που συνέχιζε από εκεί που τελείωνε η κάσα, χωρίς εμφανές σημείο διαχωρισμού. Το δε καντράν του ήταν ανάγλυφο, με μοτίβο “Tapisserie”, που τού πρόσδιδε μια αναπάντεχη πολυτέλεια. Η διάμετρος της κάσας του ήταν στα 39 χιλιοστά -ένα αρκετά μεγάλο ρολόι για την εποχή του.

Το πρώτο Royal Oak κόστιζε 3.750 ελβετικά φράγκα, ακριβώς το ποσό που χρειαζόταν τότε κάποιος για να αγοράσει τη Jaguar που προαναφέραμε. Ήταν ένα ρολόι που «το πλήρωνες χρυσό», αλλά ήταν φτιαγμένο από ατσάλι. Κι όμως, έγινε αμέσως επιτυχία. Ίσως γιατί ήταν διαφορετικό στα πάντα. Δεν υπήρχαν ατσάλινα ρολόγια τότε -κι αυτό που τώρα μας μοιάζει «ευτελές» δίπλα στο χρυσό ή την πλατίνα, ήταν εκείνη την εποχή απλά καινοτόμο. Έτσι όπως το συμπλήρωνε το μπρασελέ του και με τόσο μεγάλο μέγεθος σε σχέση με τα μικρά, ντελικάτα, χρυσά, στρογγυλά ρολόγια με δερμάτινα λουράκια της εποχής, αυτό το οκτάγωνο «σκάφανδρο» έγινε αμέσως αντικείμενο πόθου για όσους ήθελαν να ξεχωρίζουν.

Επίσης, εμφανίστηκε ακριβώς επάνω στην εποχή που η ελβετική ωρολογοποιία δεχόταν ένα τεράστιο πλήγμα από τα ιαπωνικά quartz και έγινε, έτσι, το μοντέλο που όχι απλά έσωσε, αλλά ανέδειξε την Audemars Piguet.

1982: H μεγάλη αναβάθμιση του Royal Oak

Πέρασαν 10 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση, μέχρι το σημείο που το Royal Oak έγινε πια mainstream. το 1982 η Audemars Piguet άρχισε πια να το βγάζει και σε άλλα μεγέθη και υλικά και να δημιουργεί μια ολόκληρη συλλογή. Παρουσίασε Royal Oaks σε χρυσό, λευκό χρυσό, συνδυασμό των δύο, συνδυασμό τους με ατσάλι, πλατίνα, ροζ χρυσό, ενώ σε κάποια έβαλε μέχρι και διαμάντια, ενώ έφτασε να παρουσιάσει ένα μοντέλο ακόμη και με μηχανισμό quartz. Έκανε έτσι το Royal Oak προσιτό σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό.

1997: Η ώρα του tourbillon

Κι αν περίμενε κανείς ότι τα 80s θα ήταν η εποχή της υπερβολής για την Audemars Piguet, θα πάθαινε πλάκα με όσα παρουσίασε ο οίκος της δεκαετία του 90.

Πατώντας πάνω στη συνεχόμενη επιτυχία του Royal Oak και με αφορμή αρχικά την 20^η του επέτειο και στη συνέχεια την 25^η, έφερε στην αγορά τα πιο ακραία Royal Oaks της ιστορίας. Κάσες στα 42 χιλιοστά (τεράστιο μέγεθος για την εποχή), δερμάτινα λουράκια, ένα γυναικείο Royal Oak Mini στα 20 μόλις χιλιοστά, και το 1997 ένα tourbillon. 

Επιστροφή στην κομψότητα

Μετά από μια μεταβατική δεκαετία που η ΑΡ επέλεξε κυρίως να επενδύσει στη μηχανική αναβάθμιση των ρολογιών της (φτάνοντας μάλιστα να παρουσιάσει ένα Royal Oak χρονογράφο με tourbillon, του οποίου η αυτονομία κουρδίσματος έφτανε τις 10 ολόκληρες ημέρες!), τα τελευταία 10-15 χρόνια επανήλθε σε πιο κομψά σχέδια, που τονίζουν κυρίως τη στιβαρότητα, παρά την πολυτέλεια ή την αισθητική υπερβολή του εμβληματικού αυτού μοντέλου.

Η πιο πρόσφατη προσθήκη στην τεράστια γκάμα των Royal Oaks -και ένα μοντέλο που φυσικά θα γίνει συλλεκτικό- είναι το Royal Oak 50th Anniversary Collection. Πρόκειται ίσως για το πιο λιτό και απέριττο κομμάτι της συλλογής που έχουμε δει από το ξεκίνημά της. Έρχεται, βέβαια, σε τέσσερις εκδοχές υλικών (χρυσό, ροζ χρυσό, πλατίνα και ατσάλι), αλλά μάλλον πρέπει να σταθούμε στην έκδοσή του που θυμίζει περισσότερο την αρχική. Μιλάμε για το μοντέλο από ατσάλι με την κάσα των 39 χιλιοστών. Το καντράν του έχει μια «νυχτερινή» μπλε απόχρωση (πάντα πάνω στο guilloché μοτίβο του “Grande Tapisserie”) και κινείται από τον αυτόματο μηχανισμό Calibre 7121 που τού δίνει αυτονομία κουρδίσματος 55 ωρών. Η τιμή του παραμένει υψηλή, πάνω από τις 30.000 ευρώ, αλλά με τα σημερινά δεδομένα δεν φτάνει όσο μια Jaguar, περισσότερο ταιριάζει σε ένα Toyota.

Πάνω από 500 διαφορετικά μοντέλα Royal Oak έχουν κυκλοφορήσει από το 1972. Δηλαδή, κατά μέσο όρο, πάνω από 10 το χρόνο. Κάτι που δείχνει πόσο σημαντικό είναι το ρολόι αυτό για την ελβετική ωρολογοποιία. Και μπορεί ο Gérald Genta να έφτιαξε στη συνέχεια το δικό του brand -και το 2011 να έφυγε, 80 ετών πια, από τη ζωή- αλλά το Royal Oak που δημιούργησε πριν από μισό αιώνα και που άλλαξε για πάντα τα δεδομένα στον τομέα της υψηλής ωρολογοποιίας έμελλε να είναι η πιο σημαντική του δημιουργία. Πάμε και στοίχημα ότι και στο πλατινένιο του ιωβηλαίο, στα 70 του χρόνια, αλλά ακόμη και στον έναν αιώνα μετά την πρώτη του εμφάνιση, το Royal Oak της Audemars Piguet θα είναι ένα ρολόι που θα συνεχίζει να γράφει ιστορία.