4 ερωτήσεις στους υποψήφιους ευρωβουλευτές των κομμάτων

Κωστής Καρπόζηλος (Νέα Αριστερά): Για ισχυρή Αριστερά της επόμενης μέρας. Αν δεν υπάρχει Αριστερά στη χώρα, κινδυνεύουμε να γίνουμε Ιταλία ή και Γαλλία. Να κυριαρχεί δηλαδή στο πολιτικό σκηνικό είτε ο μετα- φασισμός στις ποικίλες εκδοχές του είτε μια αυταρχική στην ουσία της Δεξιά. Και αυτό έχει επίπτωση στις ζωές μας. Δεν είναι θέμα αφηρημένα ιδεολογικό. Ισχυρή πολιτική, σύγχρονη, Αριστερά σημαίνει ότι μπορούμε να σκεφτούμε φιλόδοξα και θαρραλέα για το αναγκαίο ξεμπλοκάρισμα της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος.

Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά (Νέα Δημοκρατία): Γιατί είναι το μόνο κόμμα που έχει μιλήσει προγραμματικά σε αυτήν την προεκλογική περίοδο για τα μεγάλα ευρωπαϊκά θέματα της επόμενης πενταετίας. Για την Κοινή Πολιτική Άμυνας της Ευρώπης, το μεταναστευτικό, το δημογραφικό, τους αγρότες, το Ταμείο Ανάκαμψης, αλλά και για την άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης και τις ψηφιακές μεταβάσεις. Η Νέα Δημοκρατία διαθέτει την πιο ισχυρή κεντροδεξιά κυβέρνηση της Ευρώπης, οπότε αξίζει να εκπροσωπηθεί ισχυρά, για να προτείνει λύσεις προς το συμφέρον της Ελλάδας.

Δέσποινα Κέντρου (ΜέΡΑ25): H Ευρώπη δεν τα πάει πολύ καλά με αυτούς που είναι τώρα σε θέσεις ισχύος και χρειαζόμαστε καλύτερη εκπροσώπηση. Η διαφθορά και η διαπλοκή στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι μεγάλη και φαίνεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη στις Βρυξέλλες που βουλιάζει από λομπίστες απεσταλμένους της οικονομικής ελίτ από όλο τον κόσμο. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που δεν θα πάνε εκεί ούτε εξαρχής ως υπάλληλοι των ντόπιων ολιγαρχών μας, ούτε ως αχυράνθρωποι που με μερικές μαύρες σακούλες θα πειστούν να γίνουν υπάλληλοι ολιγαρχών π.χ. από το Κατάρ.

Θέλουμε να εκλέξουμε ανθρώπους που έχουν αφενός τη γνώση και την ικανότητα να τα βάλουν με ισχυρούς αντιπάλους, αφετέρου την ακεραιότητα να μην υποκύπτουν σε πιέσεις, εκβιασμούς και απόπειρες εξαγοράς. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να είναι έτοιμοι ακόμα και να χάσουν τα κερδισμένα αξιώματα και προνόμιά τους για να παραμείνουν πιστοί στους ψηφοφόρους και μετά την εκλογή τους. Μέσα στο διαβρωμένο πολιτικό κατεστημένο της χώρας είναι ελάχιστοι οι βουλευτές που έχουν αποδείξει στην πράξη αυτές τις αρετές. Είναι μετρημένοι οι άνθρωποι που ενώ είχαν θέσεις βουλευτή, υφυπουργού, ακόμα και υπουργού, άφησαν τα σπάνια προνόμιά τους για να μην προδώσουν τους ψηφοφόρους τους και να μην κουρελιάσουν το νόημα της ψήφου.

Στο ΜέΡΑ25 έχουμε την τιμή να είμαστε το κόμμα που ίδρυσε τέτοιες λαμπρές εξαιρέσεις, και την ακόμα μεγαλύτερη τιμή και χαρά να έχουμε συνενωθεί σε αυτή την εκλογική μάχη με την πλειοψηφία των υπολοίπων άλλων λαμπρών εξαιρέσεων, είτε είχαν ιδρύσει κόμμα -όπως στην περίπτωση της Λαϊκής Ενότητας- είτε είχαν πορευτεί μέχρι τώρα ανεξάρτητα.

Το ότι ξεκινήσαμε να κάνουμε πράξη την ενότητα της αριστεράς, παρά τις επιμέρους διαφορές μας, είναι ένα ακόμα στοιχείο που μας ξεχωρίζει. Εντός και εκτός κοινοβουλίου όλες οι αριστερές οργανώσεις μιλάνε για την ανάγκη ενότητας της αριστεράς επειδή βλέπουν ότι ο κόσμος το ζητάει. Αλλά στην πράξη οι πιο πολλές οργανώσεις αντί να συνεργαστούν νοιάζονται περισσότερο για το πώς θα κακολογήσουν τις οργανώσεις που βρίσκονται πιο κοντά τους σε θέσεις για να αποφύγουν εκροές και να προστατεύσουν το «μαγαζάκι» τους.

Έτσι η αριστερά μένει διασπασμένη και χάνει κατά κράτος. Το 2015 ενώθηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ πολλά κομμάτια της αριστεράς και στήριξαν το εγχείρημα «πρώτη φορά αριστερά» όντας νικηφόρα. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς αποδείχθηκε αφερέγγυα, και αυτό ήταν μεγάλο χαστούκι για την πορεία της αριστεράς. Αυτή τη φορά ενωνόμαστε με ανθρώπους που έχουν αποδείξει με προσωπικές θυσίες ότι είναι άξιοι εμπιστοσύνης. Στο ΜέΡΑ25, μακριά από διάθεση καπελώματος, με απόφαση του συνεδρίου μας, καλύψαμε με στελέχη μας μόνο τις 21 θέσεις από τις 42 του ευρωψηφοδέλτιου και αφήσαμε τις άλλες μισές για συνεργαζόμενες δυνάμεις. Αυτές καλύφθηκαν από στελέχη της ΛΑ.Ε., της Ανταγωνιστικής Αριστεράς και ανένταχτους αγωνιστές/στριες από τα κινήματα της αριστεράς, της οικολογίας και του φεμινισμού, με τους οποίους αγωνιζόμαστε δίπλα-δίπλα τόσο στους δρόμους όσο και στα ψηφοδέλτια.

Έχουμε την πίστη ότι η ειλικρίνεια και η συντροφική μας στάση θα πείσει και θα συσπειρώσει και άλλους προοδευτικούς αγωνιστές μαζί μας. Ζητάμε την ενεργή στήριξη των ανθρώπων που θέλουν να δουν αυτό το εγχείρημα να μεγαλώνει και να γίνει ικανό να παίξει ακόμα σημαντικότερο ρόλο και σε επόμενους αγώνες και εκλογικές αναμετρήσεις.

Ευθύμιος Κοντογεώργος (Πλεύση Ελευθερίας): Η Πλεύση Ελευθερίας έχει αποδείξει με πράξεις τις προτεραιότητές της για την κοινωνία, την πολιτική, τους δημοκρατικούς θεσμούς, την οικονομία, την ισότητα. Έχει, με ασύγκριτη διαφορά, τη μεγαλύτερη συνέπεια στην άσκηση του κοινοβουλευτικού της έργου. Είναι το μοναδικό κόμμα που έχει γυναίκα αρχηγό, που μάλιστα ειδικεύεται στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και η οποία αναδείχθηκε από τη δράση, τους αγώνες και τις ηγετικές της ικανότητες. Το σύνολο των υποψηφίων της Πλεύσης δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά έχουν κτίσει το βιογραφικό τους μέσα στην κοινωνία κι έχουν αντέξει να δίνουν με συνέπεια κι αποτελέσματα, αγώνες για ιδέες και ιδανικά. Αν κάποιος/α αφιερώσει λίγο χρόνο για να διαβάσει μια μικρή παρουσίαση του βιογραφικού και της δράσης τους, είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσει για την αξία της ψήφου στην Πλεύση Ελευθερίας.

Λευτέρης Καρχιμάκης (ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής): Θα ήθελα καταρχάς να πάμε όλοι να ψηφίσουμε. Ειδικά, απευθύνομαι και στη γενιά μου, η οποία αντιλαμβάνομαι ότι έχει χάσει την πίστη της στην πολιτική και ότι έχει διαταραχθεί η σχέση πολιτών και πολιτικής. Από όταν ανέλαβε τα ηνία της χώρας η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η σοσιαλδημοκρατία είναι εκείνα που ασκούσαν σοβαρή κοινοβουλευτική και κινηματική αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τσιμπήσει το αφήγημα περί ικανού διαχειριστή της Ν.Δ και προσπαθεί να πείσει ότι έχει τον καλύτερο «μάνατζερ» για να ηγηθεί.

Το μείζον θέμα επομένως δεν έχει να κάνει με την ικανότητα του διαχειριστή που βρίσκεται επικεφαλής. Έχει να κάνει με την πολιτική η οποία ασκείται. Πανευρωπαϊκά οι νεοφιλελεύθεροι και οι συντηρητικοί, κλείνοντας το μάτι στην άκρα δεξιά επένδυσαν όλους τους πολιτικούς και ιδεολογικούς πόρους που είχαν για να «στραγγαλίσουν» οποιαδήποτε προοδευτική διακυβέρνηση. Το κατόρθωσαν σε πολλές περιπτώσεις. Σε όλα αυτά είχαν τη συνδρομή των όμορων ομάδων τους στο Ευρωκοινοβούλιο. Σε τέτοιου είδους πολιτικές μόνο η ανασύνταξη του προοδευτικού χώρου μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα και να υπερκεράσει τα κακώς κείμενά τους.

Λυδία Βενέρη (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ): Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχει ήδη διατυπώσει 10 στόχους για μια άλλη Ευρώπη, που απαντούν στα 10 μεγαλύτερα προβλήματα της Ευρώπης, και έχουν παρουσιαστεί και αναλυθεί. Για να μη μακρηγορήσω θα αναφέρω μόνο τις επικεφαλίδες: *στρατηγική αυτονομία, φραγμός στην άνοδο της ακροδεξιάς, *δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς άλλη λιτότητα, *δίκαιη και αποτελεσματική πράσινη μετάβαση, *δίκαιο μετασχηματισμό της αγοράς εργασίας με συλλογικές συμβάσεις και διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων με στόχο την εξάλειψη της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, *προώθηση της ισότητας και των δικαιωμάτων, ειδικότερα για τις γυναίκες κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία», *δράσεις για την υπέρβαση των ψηφιακών ανισοτήτων (κοινωνικών, ηλικιακών και περιφερειακών), * αυστηρούς όρους για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, *νέα ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, *δημοκρατική Ευρώπη. Όλα αυτά τα ζητήματα είναι ζητήματα που πράγματι απασχολούν το σύνολο των πολιτών της ένωσης, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, ανάλογα φυσικά με τον βαθμό ένταξης τους στην πολιτική ατζέντα εκάστου κράτους.

Εκφράζει αυτή τη στιγμή την ανάγκη για προοδευτική αριστερά η οποία προέρχεται από την κοινωνία και απευθύνεται σε αυτή, με βιώσιμες και εφαρμόσιμες λύσεις για όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Εκφράζει την ανάγκη για αλλαγή που όλοι θέλουμε.

Μάρκος Μπεκρής (ΚΚΕ): Το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ και τους επιχειρηματικούς ομίλους, γι’ αυτό και μπορεί να κοιτάει τους εργαζόμενους στα μάτια και να τους λέει μόνο την αλήθεια. Αυτή είπε από την πρώτη στιγμή, αποκαλύπτοντας και προειδοποιώντας για τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ, των μονοπωλίων, των λόμπι, της εκμετάλλευσης, της ακρίβειας, των πολέμων. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ είναι η αποφασιστική φωνή που μπορούν να έχουν οι εργαζόμενοι της χώρας μας μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, είναι μια φωνή που μπορεί να εμποδίζει αντιλαϊκά μέτρα, να τα αποκαλύπτει, αλλά και να οργανώνει την πάλη ενάντια σε αυτά. Και αυτή τη φωνή μπορούμε να την κάνουμε να ακουστεί πιο δυνατά σε όλη τη χώρα, μέχρι τις Βρυξέλλες, σε όλη την Ευρώπη.

Ποιες είναι οι βασικές σας προτεραιότητες για την επόμενη θητεία; Πού πρέπει να επικεντρωθούμε ως χώρα;

Κωστής Καρπόζηλος (Νέα Αριστερά): Να βγούμε από την ιδιόμορφη συνθήκη όπου στις εργασιακές σχέσεις ζούμε ακόμα υπό τη σκιά του μνημονίου. Αυτό σημαίνει σύγκρουση με την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων, κανόνες στην αγορά εργασίας και βελτίωση της θέσης – υλικής, αλλά και συνθηκών- των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο. Με τη σειρά του μια τέτοια πολιτική, οδηγεί και συνδέεται με την ανάγκη ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης. Εκεί, βρισκόμαστε πίσω- στην εποχή πριν την κρίση. Ένα μοντέλο που δεν αντέχει και δεν είναι δίκαιο.

Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά (Νέα Δημοκρατία): Οι δικές μου προτεραιότητες είναι η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης, το μεταναστευτικό, το δημογραφικό και τα αγροτικά. Ειναι θέματα που είτε γνωρίζω μέσα από τη δουλειά και την επιστήμη μου είτε τα έχω μελετήσει ειδικά για να προσφέρω. Θα προσέθετα φυσικά σε αυτά και την ανάγκη για Κοινή Πολιτική Άμυνας της Ευρώπης που ιδίως για την Ελλάδα θα είναι ευεργετική και από οικονομικής και από αμυντικής άποψης και είναι η προτεραιότητα στην οποία θα πρέπει να επικεντρωθούμε σαν ελληνική ευρωομάδα στην επόμενη πενταετία.

Δέσποινα Κέντρου (ΜέΡΑ25): Είναι πολλά τα μέτωπα που πρέπει να δουλέψουμε και μάλιστα παράλληλα. Ζητήματα όπως υγεία, παιδεία, ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτισμός και αθλητισμός, είναι όλα κρίσιμα για μία καλή ζωή. Προσπαθώντας όμως να ιεραρχήσω, πιστεύω ότι το οικονομικό ζήτημα έχει προτεραιότητα, όχι μόνο γιατί είμαι οικονομολόγος και μαρξίστρια, αλλά γιατί συνδέεται άρρηκτα με το ζήτημα της ίδιας της επιβίωσης. Σε πρώτο πλάνο βάζω την διακοπή των πολιτικών λιτότητας, την αύξηση δημοσιονομικού χώρου και την ενίσχυση των παραγωγικών επενδύσεων που είναι ικανές να μειώσουν την ψαλίδα της ανισότητας. Αυτή τη στιγμή η πλειοψηφία των επενδύσεων στην Ελλάδα αφορούν σε αγοροπωλησίες ακινήτων και χρηματιστηριακών προϊόντων που ανοίγουν την ψαλίδα μεταξύ φτωχών και πλουσίων και εντείνουν την εκμετάλλευση των μεν από τους δε. Η κρατική επένδυση και η ενίσχυση μικρών επιχειρήσεων μπορούν να μειώσουν την ανεργία και να ανεβάσουν τον ονομαστικό μισθό.

Πρέπει όμως να ενισχυθεί και ο πραγματικός μισθός που είναι σημαντικά χαμηλότερος του ονομαστικού καθώς επηρεάζεται από το κόστος ζωής και το επίπεδο τιμών. Η ακρίβεια στη χώρα μας είναι αισθητά μεγαλύτερα από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη και αυτό οφείλεται κυρίως στην λεηλασία των καρτέλ και στην πολιτική τους διευκόλυνση. Κανονικά η κρατική παρέμβαση δικαιολογείται και ενδείκνυται για την λύση των καρτέλ στον καπιταλισμό.

Εννοώ δηλαδή ότι δεν χρειάζεται πρώτα μια μετάβαση σε σοσιαλισμό για να γίνει κάτι τέτοιο. Εμείς αυτή τη στιγμή αντίθετα βλέπουμε από την Ελληνική κυβέρνηση κρατικές παρεμβάσεις για την υποστήριξη των υπερκερδών των καρτέλ. Αυτό πρέπει να προσπαθήσουμε να το επικοινωνήσουμε και να το αναδείξουμε ως μείζον θέμα και μέσω της Ευρώπης, καθώς από την πλειοψηφία του ελληνικού τύπου που παραμένει χειραγωγούμενος δεν είναι πιθανό να ακουστεί αρκετά. Θα εξακολουθούμε να ακούμε για τη δήθεν προσπάθεια του πρωθυπουργού να χτυπήσει την ακρίβεια μέσα από επιστολές στην κα Φον Ντερ Λάιεν.

Το άλλο μεγάλο ζήτημα στην Ελλάδα είναι η υποβάθμιση του κράτους δικαίου. Έχουμε απανωτά σκάνδαλα, παρακολουθήσεις, εγκλήματα, συγκάλυψη, έλλειψη ανεξάρτητης λειτουργίας της δικαιοσύνης, ενώ ταυτόχρονα – όπως ισχύει πάντα για να μπορούν να συμβαίνουν και τα παραπάνω- έλλειψη ελευθεροτυπίας και έντονη παραπληροφόρηση. Και εδώ πρέπει να ασκήσουμε πίεση για αλλαγή αυτού του σκηνικού και να χρησιμοποιήσουμε το βήμα της Ευρωβουλής και τα ΜΜΕ διεθνούς εμβέλειας για να μπορέσουμε να πιέσουμε για διαλεύκανση υποθέσεων και δικαιοσύνη.

Σε εθνικό επίπεδο αυτά είναι τα ελάχιστα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε για να μπορούν οι Έλληνες να μην αισθάνονται ότι «από τύχη ζούνε» και όσο ζούνε να μην χρειάζεται να διαλέγουν μεταξύ θέρμανσης και φαγητού. Όσον αφορά τα διεθνή, βάση των τρεχουσών εξελίξεων η πρωταρχική ατζέντα δεν μπορεί να είναι άλλη από την ειρήνη στην Ουκρανία και την παύση της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη.

Θα προσθέσω εδώ, καθώς οι πόλεμοι γεννούν και περισσότερους εκτοπισμένους και κατατρεγμένους, την ανάγκη να χαράξουμε μία νέα Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική. Χρειαζόμαστε μία πολιτική που να σέβεται το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να μην εγκληματεί πνίγοντας πρόσφυγες και μετανάστες στις θάλασσές μας ή φυλακίζοντάς τους στα νησιά μας. Αντίθετα, θέλουμε μία πολιτική που να τους επιτρέπει να ζήσουν αξιοπρεπώς και να είναι χρήσιμοι στις χώρες της Ευρώπης που θα καταλήξουν, καλύπτοντας παραγωγικές και δημογραφικές ανάγκες.

Ευθύμιος Κοντογεώργος (Πλεύση Ελευθερίας): Η πρώτη προτεραιότητα στην οποία θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην επόμενη θητεία στην Ευρωβουλή είναι η επίτευξη ειρήνης στην Ευρώπη. Η απειλή από ένα παγκόσμιο πυρηνικό ολοκαύτωμα μπαίνει δυστυχώς στο προσκήνιο του 21ου αιώνα. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δυστυχώς δεν έχουν συνεισφέρει καθόλου προς την κατεύθυνση της ειρηνικής επίλυσης των πολεμικών συγκρούσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού αποτελεί η Ελλάδα, που ενίσχυσε, σε βάρος της εθνικής της ασφάλειας, την Ουκρανία με πολεμικό υλικό. Η μετατροπή των οικονομιών σε οικονομίες πολέμου, αυξάνει ανησυχητικά την ισχύ του lobby της πολεμικής βιομηχανίας. Τούτο θα έχει ιδιαίτερα δυσάρεστες εκπλήξεις, γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για το πιο ανήθικο κι αδίστακτο παγκόσμιο lobby, που κερδοφορεί από εκατομμύρια αδιάκριτες δολοφονίες, ακόμα κι αμάχων παιδιών. Γι’ αυτό χρειάζεται να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση της ειρήνης και την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Έπειτα από την αυτονόητη προτεραιότητά μας στην ανθρώπινη ζωή και ασφάλεια, είναι απαραίτητο να επιτύχουμε την πρόσβαση όλου του πληθυσμού σε καλής ποιότητας δημόσια αγαθά, όπως την υγεία, την παιδεία, την ενέργεια, το νερό, τις τηλεπικοινωνίες. Δυστυχώς, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών είναι αποδέκτης πολύ χαμηλής ποιότητας δημοσίων αγαθών.

Βασικές μας προτεραιότητες είναι η αύξηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα, ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας που θα λαμβάνει υπόψη συγκριτικά μας «υπερόπλα» τα οποία έχουν περιθωριοποιηθεί (π.χ. πολιτισμός, γεωπολιτική θέση), η αναβάθμιση των θεσμών της δικαιοσύνης και της πλουραλιστικής ενημέρωσης. Όλα τα προηγούμενα θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στην οικονομική ευημερία, στη μείωση των ανισοτήτων, στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και στη βελτίωση της δημοκρατίας.

Λευτέρης Καρχιμάκης (ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής): Το έχουμε τονίσει πολλές φορές όλο το προηγούμενο διάστημα: χρειάζεται προοδευτική πολιτική για να αλλάξει κάτι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προοδευτική πολιτική σημαίνει: διαπραγμάτευση με γνώμονα το περιβάλλον και τον μικρομεσαίο αγρότη της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Προοδευτική πολιτική σημαίνει σπάσιμο των καρτέλ και αύξηση των ελέγχων στην αγορά.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι 70 ελεγκτές αρκούν για 150.000 επιχειρήσεις. Σε απλά μαθηματικά σημαίνει ότι για να ελεγχθούν όλες οι επιχειρήσεις ο κάθε ελεγκτής θα πρέπει να περάσει 2.150 επιχειρήσεις δηλαδή από 6 επιχειρήσεις την ημέρα, αν υποθέσουμε ότι δουλεύει όλο το 24ωρο και κάθε μέρα. Ποιος νοήμων άνθρωπος μπορεί να πιστέψει ότι οι ανοιχτές αγορές που δημιουργήθηκαν από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λειτουργούν σωστά; Για εμάς χρειάζεται στήριξη των ελεγκτικών μηχανισμών και σπάσιμο των καρτέλ.

Βασικό επίσης είναι η στέγαση και δη για τη νέα γενιά. Οι περισσότεροι κάτω των 35 ετών στην Ελλάδα μένουν ακόμα με τους γονείς τους και όσοι δεν μένουν κατά πάσα πιθανότητα έχουν μεταναστεύσει σε κάποια χώρα της Βόρειας Ευρώπης. Το ΠΑΣΟΚ έχει προτείνει επανειλημμένως και δια του προέδρου, Νίκου Ανδρουλάκη, την ανέγερση χιλιάδων κοινωνικών κατοικιών με κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

LIFE

Πόσο αυξήθηκαν τα ενοίκια από το 2010 μέχρι σήμερα

Παράλληλα, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε τις ευκαιρίες και τα κίνητρα ούτως ώστε οι πολίτες να αναπτύξουν με τη συνδρομή του δημοσίου ενεργειακές κοινότητες αυτόνομες. Για να μπορέσει η γενιά μου να μπει σε ένα δικό της σπίτι ή να επιστρέψει από το εξωτερικό σε συνθήκες κανονικότητας και όχι ζούγκλας. Η ενεργειακή δημοκρατία θα αποτελέσει ένα από τα μείζονα θέματα ιδεολογικής σύγκρουσης με τους συντηρητικούς της Ευρώπης. Το βλέπουμε άλλωστε ήδη ότι όλα τα κονδύλια πάνε στους μεγάλους και ισχυρούς και δεν διαχέονται στην πραγματική οικονομία, σε αυτούς που παρήγαγαν τον αληθινό πλούτο δηλαδή τους μικρομεσαίους.

Λυδία Βενέρη (ΣΥΡΙΖΑ): Είμαι δικηγόρος, διεθνολόγος, με μεταπτυχιακό στο δημόσιο διεθνές δίκαιο, ενώ εκπονώ διδακτορική διατριβή με θέμα τα νομικά ζητήματα των νέων τεχνολογιών κα ειδικώς την προστασία της ιδιωτικότητας. Επίσης δραστηριοποιούμαι ενεργά με την νομική υπεράσπιση των πιο αδύναμων κοινωνικά και οικονομικά συμπολιτών μας, αλλά, και με την ενδυνάμωση των γυναικών στους τομείς της τεχνολογίας και την έμφυλη βία, με σταθερή προώθηση της νομικής κατοχύρωσης του όρου «γυναικοκτονία».

Έχω ζήσει σε άλλες χώρες της ΕΕ, προσφάτως στη Γαλλία, όπου πραγματοποιώ ένα τμήμα της έρευνάς μου στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Οι γνώσεις που έχω αποκτήσει από την επαγγελματική και ακαδημαϊκή μου πορεία στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, στο δίκαιο των νέων τεχνολογιών, το διεθνές αεροπορικό δίκαιο, στο δίκαιο των διεθνών συμβάσεων, μου έχουν δώσει τα εφόδια να μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της θεματολογίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και να μπορώ να προωθήσω τα εθνικά συμφέροντα της χώρας.

Οι τομείς που θα επιθυμούσα να αναλάβω δράση συνδέονται άμεσα με τις σπουδές και την επαγγελματική μου εμπειρία και καλύπτουν ένα εύρος θεματολογίας, από τα ανθρώπινα δικαιώματα και την έμφυλη βία μέχρι τα διεθνή ζητήματα και τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της χώρας, από το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή μέχρι τις νέες τεχνολογίες και από την βιωσιμότητα έως την απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, είναι όλα ζητήματα τα οποία προτάσσω. Φυσικά, η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, η αύξηση της αλληλεγγύης και η προώθηση της δικαιοσύνης στην ένωση, αποτελούν την βάση πίσω από κάθε ενέργεια.

Ακόμη, επειδή το ευρωκοινοβούλιο λειτουργεί με θεματικές επιτροπές, έχω μελετήσει τα αντικείμενά τους και έχω επιλέξει εκείνες στις οποίες θα ήθελα να ενταχθώ, εάν εκλεγώ και πάντα σε συνεννόηση με την υπόλοιπη ευρωομάδα. Ενδεικτικά αναφέρω, AFET Foreign Affairs- Εξωτερικών Υποθέσεων, DROI Human Rights- Ανθρώπινα Δικαιώματα, SEDE Security and Defence- Ασφάλεια και Άμυνα, JURI Legal Affairs- Νομοθεσία, LIBE Civil Liberties, Justice and Home Affairs- Δικαιώματα του Πολίτη, Δικαιοσύνη, και Εσωτερικές Υποθέσεις, FEMM Women’s Rights and Gender Equality- Δικαιώματα Γυναικών και Ισότητας Φύλων. Επομένως, θεωρώ ότι είμαι έτοιμη να αναλάβω τα καθήκοντά μου, από την πρώτη μέρα που θα εκλεγώ, εφόσον εκλεγώ. Όλα τα ανωτέρω αποτελούν ζητήματα στα οποία θεωρώ ότι πρέπει να επικεντρωθεί η χώρα μας την επόμενη 5ετία.

Μάρκος Μπεκρής (ΚΚΕ): Τα προβλήματα είναι πολλά και μεγαλώνουν μέρα τη μέρα. Είναι η ακρίβεια, η ενεργειακή φτώχεια, η εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, οι χαμηλοί μισθοί και η ένταση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς, με την παραπέρα «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων. Είναι η πολεμική εμπλοκή της χώρας μας, με τη συμμετοχή της σε δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, βάζοντας «πλάτη» στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ να σφαγιάζει τον Παλαιστινιακό λαό. Αυτή τη σταθερότητα υπόσχεται η ΝΔ. Αυτά πρέπει να μας προβληματίσουν και μπροστά στην κάλπη των Ευρωεκλογών και να κάνουμε κριτήριο ψήφου τη στάση που έχουν κρατήσει όλα τα κόμματα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά, αλλά και όσοι εμφανίζονται ως φωνακλάδες στα έδρανα της Βουλής, όπως ο Βελόπουλος και η Κωνσταντοπούλου, που όμως στα σιωπηλά έχει ψηφίσει ο καθένας τους και από ένα μνημόνιο, έχουν βάλει και αυτοί το χεράκι τους για όλα όσα ζούμε.

Λύση στα λαϊκά προβλήματα δεν μπορούν να αποτελέσουν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που δια στόματος Κασσελάκη, βλέπει το κεφάλαιο ως «εργαλείο για τη μείωση των ανισοτήτων», το ΝΑΤΟ ως «ιερή αμυντική συμμαχία», και τελικά το μόνο που προτείνει είναι «ρεαλιστικές προτάσεις στα όρια των δημοσιονομικών αντοχών’» για τα κέρδη των λίγων. Λύση στα λαϊκά προβλήματα δεν μπορεί να δώσει το ΠΑΣΟΚ των τριών μνημονίων, των σκανδάλων και της συγκάλυψης, που πετσόκοψε 13ο-14ο μισθό στο δημόσιο και τις συντάξεις, που τώρα συμφωνεί με τα ιδιωτικά απογευματινά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία, όπως και με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και με αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Και τέλος, δεν μπορούμε να έχουμε καμία αυταπάτη για τον ρόλο που παίζει η Νέα Αριστερά, που τα βασικά της στελέχη συγκροτούσαν το υπουργικό συμβούλιο του 3ου μνημονίου, των απεργοκτόνων νόμων που ψήφιζε η Αχτσιόγλου και ο Άδωνις Γεωργιάδης της ΝΔ, «δεν κρατιόταν» να πάει στη βουλή να τους ψηφίσει. Αυτά τα κόμματα της συναινετικής αντιπολίτευσης αποτελούν τον καλύτερο χορηγό του 41% της ΝΔ. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να είναι επιλογή όσων οργίζονται με την αλαζονεία Μητσοτάκη και θέλουν να κοντύνουν τα ποσοστά της ΝΔ. Η δυσαρέσκεια μπορεί να εκφραστεί και να γίνει διεκδίκηση με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην κάλπη.

Όλοι μιλούν για την ακρίβεια, με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, μάλιστα, να τη βιώνει έντονα. Πώς σκοπεύετε να την αντιμετωπίσετε;

Κωστής Καρπόζηλος (Νέα Αριστερά): Με σύγκρουση. Αλλιώς δεν γίνεται. Φορολόγηση του πλούτου που συσσωρεύουν τα καρτέλ, νέοι κανόνες στην τιμολόγηση και προμήθεια των προϊόντων, μείωση των έμμεσων φόρων, αποφασιστική αύξηση των μισθών. Αν δεν έχουμε αποφασιστική παρέμβαση στην «ελεύθερη» αγορά -που είναι εν τέλει υπό την κυριαρχία των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου- απλά η ακρίβεια θα είναι το συνώνυμο της ζωής μας.

Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά (Νέα Δημοκρατία): Η ακρίβεια είναι το σημαντικότερο από τα τρέχοντα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Στην παρούσα φάση, η αντιμετώπισή της απαιτεί μέτρα με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα που δεν αφορούν την επόμενη Ευρωβουλή. Μέτρα ενίσχυσης των εισοδημάτων, μέτρα αγορανομικής φύσεως και φυσικά διαρκείς έλεγχοι και επιβολή προστίμων είναι όλα όσα κάνει ήδη η Κυβέρνηση και πρέπει να επιμείνει σε αυτά. Ήδη παράγουν αποτελέσματα, καθώς βλέπουμε πλέον ότι ο πληθωρισμός Μαΐου υποχώρησε κάτω του 3% και κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

URBAN

Η πρωτεύουσα σε απεργιακό κλοιό για την ακρίβεια

Δέσποινα Κέντρου (ΜέΡΑ25): Η ακρίβεια στα καταναλωτικά αγαθά έχει τρεις αιτίες. Η μία αιτία είναι η αύξηση του κόστους παραγωγής ή εισαγωγής που αποτυπώνεται στην τιμή χονδρικής. Η άλλη είναι η αύξηση του περιθωρίου κέρδους των μεσαζόντων που αποτυπώνεται στην τιμή λιανικής. Και η τρίτη είναι ο ΦΠΑ που μπαίνει από πάνω και επηρεάζει επίσης τη λιανική τιμή. Στην Ελλάδα ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι η κυριότερη αιτία της εκτόξευσης της ακρίβειας είναι η πρώτη, στην περίπτωση των τροφίμων και των υπόλοιπων βασικών ειδών που προμηθευόμαστε από τα σούπερ μάρκετ η ακρίβεια προέρχεται κυρίως από τη δεύτερη αιτία.

Τα προϊόντα εξακολουθούν να φεύγουν από τους παραγωγούς σε χαμηλές τιμές και να εμφανίζονται στα ράφια σε εξαιρετικά υψηλές. Όσο για τα εισαγόμενα, βλέπουμε πολύ ψηλότερες τιμές στα Ελληνικά σουπερμάρκετ σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες για αντίστοιχα προϊόντα που και εκείνες εισάγουν. Ακόμα και Ελληνικά προϊόντα όπως η φέτα που την εισάγουν από εμάς, πωλείται σε σούπερ μάρκετ του εξωτερικού φθηνότερα από ότι στα δικά μας.

Το πρόβλημά μας είναι ότι οι αλυσίδες σουπερμάρκετ που ελέγχουν τον εφοδιασμό όλης της χώρας σε τρόφιμα και βασικά είδη λειτουργούν σαν καρτέλ γεγονός που αποτυπώνεται στην αυξημένη κερδοφορία τους. Είναι απαραίτητο λοιπόν η κυβέρνηση να ενεργοποιήσει την επιτροπή ανταγωνισμού και ελέγχου και να επιβάλει ανώτατο ποσοστό κέρδους επί της χονδρικής, με πρόστιμα ακόμα και προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας για τους παραβάτες. Κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται τη βοήθεια καμίας Φον Ντερ Λάιεν αφού κάθε κράτος έχει δική του επιτροπή ανταγωνισμού και ελέγχου.

Ο λόγος που δεν το κάνει ο κ. Μητσοτάκης είναι για να μην συγκρουστεί με τα ντόπια συμφέροντα που τον στηρίζουν. Στο πρώτο έτος στις σχολές οικονομικών, εξηγούμε πώς η αύξηση της τιμής καυσίμων και ενέργειας οδηγεί σε πληθωρισμό αφού ανεβαίνει ταυτόχρονα για όλους τους κλάδους το κόστος παραγωγής, μεταφοράς αγαθών, και παροχής υπηρεσιών και υπάρχει η τάση της αγοράς να μετακυλύει το κόστος στον καταναλωτή. Το αποτέλεσμα είναι ο λεγόμενος πληθωρισμός κόστους και για αυτό είναι σημαντική δουλειά των κυβερνήσεων να προσπαθούν να συγκρατήσουν χαμηλά τις τιμές των καυσίμων και του ηλεκτρικού.

Και πάλι εδώ στην χώρα των καρτέλ, τιμές καυσίμων και ρεύματος ελέγχονται από μία χούφτα ολιγάρχες. Η σκόπιμη κυβερνητική παραπληροφόρηση προσπαθεί να ρίξει το φταίξιμο στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και το εμπάργκο που υποτίθεται ότι επέβαλε η ΕΕ στην εισαγωγή καυσίμων από τη Ρωσία. Μόνο που στην Ελλάδα είχαμε σταματήσει την εισαγωγή πετρελαίου από τη Ρωσία πριν από την εισβολή, ενώ Ρωσικό φυσικό αέριο συνεχίσαμε να αγοράζουμε κανονικά. Παρόλα αυτά οι λογαριασμοί του ρεύματος έγιναν δυσθεώρητοι μετά το σπάσιμο της ΔΕΗ, την αρπαγή της από 5 ολιγάρχες και τη σύσταση ενός ψευτο-χρηματιστηρίου ενέργειας στο οποίο οι λίγοι πάροχοι συμφωνούν τις τιμές και μετά πανηγυρίζουν για «απροσδόκητα» κέρδη.

Το αποτέλεσμα ήταν η τιμή του ρεύματος να αυξηθεί στην Ελλάδα κατά ποσοστό μεγαλύτερο της αντίστοιχης αύξησης στη Γερμανία της οποίας η βιομηχανία και βασιζόταν στο φθηνό ρωσικό αέριο και μετά την εισβολή σταμάτησε την εισαγωγή αερίου από τη Ρωσία. Επίσης, η γερμανική κυβέρνηση για να προστατεύει νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις έκανε ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να κάνει και η Ελληνική. Έβαλε δηλαδή πλαφόν στη λιανική τιμή ρεύματος. Η δική μας κυβέρνηση όχι μόνο δεν έβαλε πλαφόν στην λιανική τιμή που θα περιόριζε τα κέρδη των εταιρειών ενέργειας αλλά επιδότησε και με κρατικό χρήμα αυτά τα κέρδη.

Επόμενο μέτρο αποτελεί η μείωση του συντελεστή ΦΠΑ σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Ο έμμεσος αυτός φόρος επιβαρύνει δυσανάλογα τα λαϊκά στρώματα που χρησιμοποιούν όλο τους το εισόδημα για κατανάλωση και πολύ λιγότερο τα πλούσια νοικοκυριά που καταναλώνουν μόνο μέρος του εισοδήματός τους. Η Ελλάδα έχει πολύ υψηλούς συντελεστές ΦΠΑ, ψηλότερους από την πολύ πιο πλούσια Γερμανία. Η μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη θα ανακουφίσει άμεσα τους καταναλωτές μειώνοντας την τιμή των προϊόντων στο καλάθι. Ταυτόχρονα υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντισταθμιστούν και να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους μέσω πιο δίκαιης φορολόγησης. Ενδεικτικά αναφέρω ότι αυτή τη στιγμή απαλλάσσουμε τους εφοπλιστές από φορολόγηση ενώ συνταξιούχοι με σύνταξη από 0 έως 10,000 ευρώ φορολογούνται με 9%.

Τέλος, η αντιμετώπιση της αύξησης των ενοικίων είναι απαραίτητη για τον περιορισμό του κόστους ζωής. Για να πέσουν οι τιμές των ενοίκια σε υποφερτά για τους μισθούς επίπεδα πρέπει να αντιστρέψουμε πολιτικές που οδήγησαν στην εκτόξευσή τους. Πρέπει για παράδειγμα να καταργήσουμε την πολιτική Golden Visa, την εξαγορά υπηκοότητας από πλούσιους ξένους αγοράζοντας ακίνητα, τη στιγμή μάλιστα που τη στερούμε από μετανάστες εργαζόμενους με χρόνια προσφοράς στην Ελλάδα. Πρέπει επίσης να περιορίσουμε το Airbnb που αφαιρεί από την αγορά διαμερίσματα για μακροχρόνια ενοικίαση και εκτοξεύει τις τιμές των ενοικίων.

Επιπλέον, πρέπει να καταργήσουμε τον Ηρακλή και να βοηθήσουμε με κούρεμα χρέους τους ιδιοκτήτες που έχουν κόκκινα δάνεια να τα διευθετήσουν τα χρέη τους και να συνεχίσουν να μένουν στο σπίτι τους. Έχουμε περιθώριο για γενναίο κούρεμα στα κόκκινα στεγαστικά δάνεια αν σκεφτούμε ότι επιτρέπουμε σε funds να αγοράζουν τέτοια χρέη από τράπεζες στο 5% της ονομαστικής αξίας τους. Τέλος, χρειάζεται να προσθέσουμε και άλλες κατοικίες στην αγορά ακινήτων, με προσιτά ενοίκια, μέσα από ένα πρόγραμμα κοινωνικής στέγης που θα φρενάρει την αύξηση των ενοικίων μέσω της αύξησης της προσφοράς.

Ευθύμιος Κοντογεώργος (Πλεύση Ελευθερίας): Η καταστολή της ακρίβειας μπορεί να γίνει τόσο με φορολογικούς όσο και με ελεγκτικούς τρόπους. Εφόσον υπάρχει η πολιτική βούληση, μπορούν να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι εταιρίες που αισχροκερδούν και να ανταμειφθούν γενναιόδωρα οι εταιρείες που έχουν κοινωνική «ενσυναίσθηση».

Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να μεριμνούμε και για την ενίσχυση της εγχώριας προσφοράς αγαθών. Τούτο μπορεί να γίνει με την επίτευξη ευρωπαϊκών συμφωνιών για αύξηση της παραγωγής του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα, αλλά και για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας στις νέες τεχνολογίες. Αν δεν δοθεί η δυνατότητα στην Ελλάδα να παράγει, έστω και με χαμηλή αρχικά παραγωγικότητα, τότε θα είναι αδύνατη η βιωσιμότητα της χώρας, δεδομένων μάλιστα των υψηλότατων δεικτών δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, για τη δημιουργία και για την αντιμετώπιση των οποίων δεν είναι απαλλαγμένες ευθυνών οι έως τώρα κυβερνήσεις της Ελλάδας, της ΕΕ, αλλά και των ΗΠΑ.

Η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν οδήγησε σε αύξηση του μέσου μισθού. Τούτο συνέβη γιατί αντί για πολιτικές ενίσχυσης των συλλογικών συμβάσεων, εφαρμόστηκαν πολιτικές παντελούς αποδυνάμωσης ή και κατάργησης αυτών, με αποτέλεσμα οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που κυριαρχούν στην οικονομία να μειώσουν το μέσο μισθό των εργαζομένων τους.

Η μείωση του μέσου και του πραγματικού μισθού (και σύνταξης), δηλαδή η μείωση της αγοραστικής δύναμης αυτών, έχει τις πιο δραματικές συνέπειες στην καθημερινότητα των πολιτών. Επιπλέον, θέτει εν αμφιβόλω την επιβίωση των μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων, των ελεύθερων επαγγελματιών, αλλά και του ασφαλιστικού συστήματος, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, όπου τα αποθεματικά των ταμείων έχουν ήδη ξοδευτεί σε σημαντικό μέρος τους για την «εξυπηρέτηση» του χρέους. Συνεπώς, οι προαναφερθείσες πολιτικές είναι αναγκαίο να ενεργοποιηθούν και να ενισχυθούν άμεσα.

Λευτέρης Καρχιμάκης (ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής): Θα ήθελα να κάνω πρώτα μία παρατήρηση. Η Νέα Δημοκρατία από όταν ο ελληνικός λαός της έδωσε το 41% έχει απωλέσει το προσωπείο της καλής κυβέρνησης. Πλέον αρκείται στο να λέει ότι τα προβλήματα είναι άλυτα, όχι επειδή εκείνη είναι ανίκανη, αλλά επειδή κανένας δεν μπορεί να τα λύσει. Το οποίο αποτελεί μέγα ψέμα και θέλω να το τονίσω.

Είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να μη ρίξει το ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να μην κάνει ελέγχους, είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να μένει η τιμή του ρεύματος υψηλή ενώ όλων των υπολοίπων χωρών έχει επανέλθει στα προ της ρωσικής εισβολής επίπεδα. Είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας, η προστασία των καρτέλ, όσων καιροσκοπούν εις βάρος του ελληνικού λαού, είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να μην κατεβάζει το ΦΠΑ, είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να μην καταργεί τις Golden Visas, είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να εμφανίζεται μόνο σε τηλεοπτικά στούντιο και να αφήνει αρρύθμιστες τις αγορές.

Αυτά που προτείνουμε εμείς είναι απλά: διάχυση των ευρωπαϊκών κονδυλίων στους μικρομεσαίους, μείωση ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, επιβολή προστίμων, πάταξη και σπάσιμο των καρτέλ, δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων για να σταματήσουν οι πάροχοι να πλουτίζουν στις πλάτες του απλού πολίτη, ρύθμιση της αγοράς σε όλους τους τομείς που χρειάζεται, στήριξη των ελεγκτικών μηχανισμών, στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.

Λυδία Βενέρη (ΣΥΡΙΖΑ): Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει συγκεκριμένο πρόγραμμα για την ακρίβεια και την φορολογία, τα οποία έχουν κοστολογηθεί από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους. Ειδικά το πρόγραμμα για την ακρίβεια έχει κοστολογηθεί και δίνει πλεόνασμα 500.000 ευρώ Το πρόγραμμα προβλέπει και 0% ΦΠΑ για το πρώτο έτος σε βασικά είδη και στη συνέχεια μείωση του ΦΠΑ από 24% σε 21%. Προβλέπει ακόμη αναδιαμόρφωση της φορολογικής βάσης με προσθήκη επιπλέον εισοδημάτων, όπως των μερισμάτων, που τώρα φορολογούνται με 5% και φορολόγηση τους με βάση την νέα φορολογική κλίμακα (φορολογητέα βάση από 65 δις σε 95 δις).

Προβλέπει ελέγχους για την αισχροκέρδεια και επιβολή προστίμων. Επιπλέον προβλέπει αύξηση των εσόδων για το κράτος με φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών, των διυλιστηρίων και των εταιρειών παροχής ενέργειας και πλαφόν στα κέρδη από την ενέργεια και την διύλισή πετρελαίου και αύξηση της φορολογίας για τα μεγάλα εισοδήματα. Ακόμη αναδιαμόρφωση ΕΝΦΙΑ με μεγάλες ελαφρύνσεις έως 500.000 ευρώ αντικειμενικής αξίας ακινήτου (πλεονασματικό 170εκ.) και μείωση του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων έως τις 220.000 ευρώ από 22% σε 17% που αφορά το 97% των επιχειρήσεων και αύξηση από τις 220.000 ευρώ από 22% σε 24% με μηδενικό κόστος σύμφωνα με το ΓΛΚ.

Όλες αυτές οι ρυθμίσεις στοχεύουν στην ελάφρυνση των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων με στόχο να δοθεί ουσιαστική κίνηση στην αγορά. Οι ρυθμίσεις αφορούν τόσο φυσικά, όσο και νομικά πρόσωπα. Ο έλεγχος των τιμών είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με τις κατάλληλες πολιτικές.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η χώρα μας είναι πλέον η δεύτερη φτωχότερη χώρα της ένωσης και η αγοραστική της δύναμη είναι δεύτερη από το τέλος. Για να αλλάξει αυτό χρειάζεται αναδιαμόρφωση της πολιτικής που θα οδηγήσει σε μείωση των έμμεσων και άμεσων φόρων για τα νοικοκυριά και αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος. Όλο το πρόγραμμα για την ακρίβεια και την φορολογία είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και προσκαλούμε τους πολίτες να ενημερωθούν για όλες τις προβλέψεις που μπορεί να αφορούν τον καθένα ξεχωριστά.

Μάρκος Μπεκρής (ΚΚΕ): Η εκτίναξη της ακρίβειας, δεν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο, ούτε απλά είναι εισαγόμενη όπως λέει ο Μητσοτάκης, ούτε είναι μια απόκλιση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο όπως λένε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά και άλλοι.

Αιτίες της ακρίβειας είναι το καθηλωμένο εισόδημα, οι μισθοί και οι πετσοκομμένες συντάξεις. Είναι η πανάκριβη ενέργεια, το ζεστό χρήμα που δίνεται στους ομίλους που εκτινάσσει τον πληθωρισμό, οι δυσβάσταχτοι φόροι και τα χαράτσια που φορτώνει το κράτος στο λαό για να πετυχαίνει τους δημοσιονομικούς στόχους του Συμφώνου Σταθερότητας και τα πρωτογενή ματωμένα πλεονάσματα. Είναι οι πολεμικοί προϋπολογισμοί για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, που καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας, αλλά τη μετατρέπουν σε ορμητήριο σφαγής άλλων λαών, αλλά και σε στόχο αντιποίνων. Ας σκεφτούμε: Πόσα σχολεία, νοσοκομεία, αυξήσεις μισθών, αναγκαία έργα πολιτικής προστασίας θα μπορούσαν να φτιαχτούν με το μισό εκατομμύριο ευρώ τη μέρα που κοστίζει στον ελληνικό λαό η αποστολή της φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα, στο στόμα του λύκου, για να προστατεύει τα συμφέροντα των εφοπλιστών;

Μπορούμε να μιλάμε για μια «Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση»; Πώς θα φτάσουμε σε μια προσιτή ενέργεια για όλους ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουμε την κλιματική κρίση;

Κωστής Καρπόζηλος (Νέα Αριστερά): Με μια πολιτική όπου το «πράσινο» θα επικοινωνεί με το «κόκκινο». Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπό την κυριαρχία του Λαϊκού Κόμματος μένει πίσω στους στόχους της ενεργειακής μετάβασης και επενδύει μονοσήμαντα στους εξοπλισμούς και στη στρατιωτικοποίηση. Η Αριστερά και η πολιτική οικολογία οφείλουν να δουλέψουν μαζί: για να είναι δίκαιη κοινωνικά η αναγκαία -και κορυφαία- μετάβαση της εποχής μας.

Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά (Νέα Δημοκρατία): Σε θεωρητικό και νομικό επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση είναι σχεδόν πλήρης. Σε πρακτικό όμως επίπεδο, είναι σχεδόν αδύνατη σε αυτήν την φάση. Η κάθε χώρα ή περιφέρεια έχει διαφορετικές δυνατότητες και ευκαιρίες. Ακόμη και στις ΗΠΑ, που είναι ενιαίο κράτος εδώ και 250 χρόνια, το ενεργειακό μείγμα και κόστος διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία.

Το κόστος της ενέργειας θα γίνει ολοένα και πιο προσιτό καθώς προχωρούμε την μετάβαση προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να αποκοπούμε βίαια από τους υδρογονάνθρακες. Δεν ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν στην πράσινη μετάβαση χωρίς σεβασμό στην οικονομία.

Σε βιομηχανικό όμως επίπεδο, το κλειδί βρίσκεται στα θαλάσσια αιολικά πάρκα που και στη Μεσόγειο και στη Βόρεια Θάλασσα αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη δυναμική. Για τη λιανική θα πρέπει φυσικά να συνεχίσουμε τις σημαντικές επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά, αλλά και να στηρίξουμε τη μετάβαση σε επίπεδο νοικοκυριού. Δεν αρκεί να κρατάμε το ίδιο το κόστος της ενέργειας χαμηλά. Ακόμη πιο σημαντικό είναι να επιτύχουμε πιο «έξυπνη» κατανάλωση ενέργειας, στα σπίτια μας, τις συσκευές μας, τα αυτοκίνητα.

Δέσποινα Κέντρου (ΜέΡΑ25): Θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να μιλάμε για μία Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση, αλλά για αυτό χρειάζεται ταυτόχρονα μία προσπάθεια να γίνουμε πραγματική ένωση, όχι μόνο νομισματική. Αυτή τη στιγμή δυστυχώς στο κομμάτι της ενέργειας δεν φαίνεται να υπάρχει στην πραγματικότητα κοινό όραμα ή πλάνο. Το σκηνικό τραγελαφικό. Η κάθε χώρα κάνει τα δικά της. Η Γερμανία για παράδειγμα ζήτησε από άλλες χώρες να προχωρήσουν στην απεξάρτησή τους από το λιγνίτη και να κλείσουν της μονάδες καύσης αλλά αποφάσισε να επεκτείνει το δικαίωμα καύσης λιγνίτη για τον εαυτό της. Η ΕΕ αποφάσισε να κάνει εμπάργκο στην εισαγωγή καυσίμων από τη Ρωσία ως κυρώσεις για την εισβολή στην Ουκρανία.

Τελικά το προχώρησε μόνο σε εμπάργκο στο πετρέλαιο αλλά όχι στο φυσικό αέριο για το οποίο περιορίστηκε μόνο σε συστάσεις για τη διακοπή εισαγωγής από τη Ρωσία. Χώρες όπως η Αυστρία και η Ισπανία όχι μόνο δεν διέκοψαν τις εισαγωγές Ρωσικού αερίου αλλά στη συνέχεια τις αύξησαν και τώρα το εξάγουν οι ίδιες σε Γαλλία και Γερμανία. Ταυτόχρονα στην Ευρώπη αυξήθηκε η εισαγωγή υγροποιημένου αερίου από τις ΗΠΑ που η συγκομιδή του γίνεται με μεθόδους που προκαλούν μεγάλη οικολογική καταστροφή ενώ η μεταφορά του με καράβια επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το περιβάλλον. Ως προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας γνώμονας παραμένει το κέρδος συγκεκριμένων μεγάλων εταιρειών. Δεν ακολουθούμε τις βέλτιστες λύσεις περιβαλλοντικά και σε ενεργειακή απόδοση.

Στην Ελλάδα για παράδειγμα βάζουμε απαρχαιωμένες ανεμογεννήτριες παλιάς γενιάς, από μη ανακυκλώσιμα υλικά, για να ξεσκαρτάρουν Γερμανικές εταιρείες. Αντί για πλωτές ανεμογεννήτριες που προκαλούν πολύ μικρότερη περιβαλλοντική ζημιά, βάζουμε χερσαίες στις βουνοκορφές των νησιών μας καταστρέφοντας φύση, οικοσυστήματα, τοπίο, πλήττοντας και τον τουρισμό. Αντί για αναδάσωση σε καμένες πλαγιές φυτεύουμε ανεμογεννήτριες. Δεν επιτρέπουμε να μπουν φωτοβολταϊκά στις ταράτσες των
πολυκατοικιών μας όπως γίνεται σε άλλα μέρη του κόσμου επιτρέποντας την άμεση σύνδεση από την παραγωγή στο δίκτυο για κατανάλωση με πολύ χαμηλό κόστος. Αντίθετα παροπλίζουμε ολόκληρες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης για να τοποθετήσουμε φωτοβολταϊκά, με αποτέλεσμα να έχουμε ταυτόχρονα και λιγότερο και ακριβότερο ρεύμα και λιγότερα και ακριβότερα τρόφιμα.

Το ΜέΡΑ25 ήδη από τις ευρωεκλογές του 2019 είχε καταρτίσει επεξεργασμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής και ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη και την μετάβαση στην πράσινη ανάπτυξη. Δυστυχώς για πάρα πολύ λίγο μείναμε εκτός Ευρωκοινοβούλιο, με ποσοστό 2,99% ενώ χρειαζόμασταν 3%, και έτσι δεν μπορέσαμε να επικοινωνήσουμε και να προωθήσουμε την πρότασή μας. Ελπίζουμε αυτή τη φορά, με τη στήριξη του κόσμου, να μπούμε στην Ευρωβουλή και να μπορέσουμε να μιλήσουμε και για αυτό και για άλλα φλέγοντα θέματα που μας απασχολούν και να ενώσουμε τις φωνές με συγγενείς δυνάμεις από τα άλλα κράτη μέλη.

Ευθύμιος Κοντογεώργος (Πλεύση Ελευθερίας): Η επίτευξη προσιτής ενέργειας για όλους, ενώ παράλληλα θα αντιμετωπίζουμε την κλιματική κρίση, είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη εξίσωση ειδικά για τις μη οικονομικά εύρωστες χώρες. Η ενέργεια αποτελεί κοινωνικό αγαθό ζωτικής σημασίας, ουσιώδες για την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου, σύμφωνα με το Σύνταγμα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (Green Deal) θα πρέπει να έχει επιτευχθεί κλιματική ουδετερότητα ως το 2050, δηλαδή επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Ενδιάμεσος στόχος μείωσης των καθαρών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για τις χώρες της ΕΕ, είναι να μειωθούν κατά τουλάχιστον 55% ως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.

Για τη χώρα μας αυτή η προσαρμογή επιχειρείται να γίνει με ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που αυξάνουν τις ανισότητες και μειώνουν σημαντικά τα μέσα εισοδήματα. Ο Συνήγορος του Πολίτη, άσκησε αυστηρή σύσταση προς την κυβέρνηση προκειμένου να αλλάξει προσανατολισμό στην ενεργειακή της πολιτική, προτάσσοντας ως άμεση προτεραιότητα την αύξηση της κρατικής εποπτείας του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας προκειμένου να συγκρατηθούν οι τιμές χονδρικής. Με την παρούσα κατάσταση, όλες οι ανατιμήσεις μετακυλίονται πλήρως στη λιανική τιμή.

Δεν είναι γνωστό, μάλλον σκόπιμα, ότι το 2020 η ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας από τη Ρωσία ξεπερνούσε το 40%. Το άθροισμα, δηλαδή, της συνολικής εισαγόμενης ενέργειας από την Ρωσία ως προς συνολική κατανάλωση ενέργειας, κατάτασσε την Ελλάδα στην 5η θέση από τις 27 χώρες της ΕΕ, πάνω από οικονομίες, όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Αυστρία, η Ολλανδία και το Βέλγιο. Συνεπώς, ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε μεγαλύτερη επίπτωση στην ποιότητα ζωής και στις παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, από ότι στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, αφού η ενέργεια εξασφαλίζει την παραγωγή του συνόλου σχεδόν των αγαθών και υπηρεσιών. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, περίπου το 30% των νοικοκυριών στην Ελλάδα αντιμετωπίζει προβλήματα ενεργειακής φτώχειας, ενώ ένα στα πέντε νοικοκυριά ζει σε συνθήκες έλλειψης θερμότητας. Τα προηγούμενα δείχνουν ότι η προσαρμογή στις ενεργειακές πολιτικές, δεν μπορεί να γίνει χωρίς να συνοδεύεται απο πολιτικές άμβλυνσης των εισοδηματικών ανισοτήτων, σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Η Ελλάδα για να κάνει προσπάθεια προσαρμογής, θα πρέπει να στηριχθεί στην παραγωγή ενέργειας από καθαρές, μη ρυπογόνες πηγές, όπως η ηλιακή, η υδροηλεκτρική ενέργεια αλλά και η βιομάζα. Επίσης, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει την πολιτική της για την αιολική ενέργεια. Η προστασία των δασών είναι απολύτως βασική προτεραιότητα: Είναι ιδιαίτερα εγκληματικές οι πολιτικές απόλυσης και μείωσης του αριθμού των δασοφυλάκων, οι οποίοι μπορούν να αντιμετωπίσουν τις πυρκαγιές προτού αυτές επεκταθούν. Είναι οικολογικά ανάλγητη και οικονομικά ανόητη, η αφαίρεση κονδυλίων από το σχεδιασμό της δασοπυρόσβεσης, όπως και η απαξίωση της πυροσβεστικής τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε μέσα.

Οφείλουμε να προάγουμε πολιτικές που συμβάλλουν στην οικολογική ανάκαμψη, όπως ο καλύτερος σχεδιασμός κι ο εκσυγχρονισμός των μέσων μαζικής μεταφοράς, η δημιουργία ποδηλατοδρόμων, τα κίνητρα για την απόκτηση ηλεκτρικών ή υβριδικών οχημάτων, οι καμπάνιες για την ανακύκλωση που να απευθύνονται στη συνειδητοποίηση των πολιτών κι όχι στην υποχρέωση. Τέλος, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δημιουργηθούν σχέσεις εμπιστοσύνης και στήριξης των μικρών παραγωγών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και να τους δοθούν κίνητρα για επέκταση της παραγωγικής τους δραστηριότητας.

Λευτέρης Καρχιμάκης (ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής): Η δημιουργία «Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Ένωσης» είναι σε εξέλιξη. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία ήταν μια πολύ σωστή και γενναία απόφαση των κρατών μελών.

Μέχρι το 2050 η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι μια κλιματική ουδέτερη ήπειρος. Όμως θα πρέπει να μιλήσουμε για τον αγώνα που χρειάζεται να δοθεί ώστε να είναι δίκαιη αυτή η Ενεργειακή Ένωση. Για να μην δούμε μια επανάληψη της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, θα πρέπει οι προοδευτικές δυνάμεις να αγωνιστούν να μην πέσουν πάλι τα βάρη στους πολλούς. Εγώ υποστηρίζω μια δίκαιη ενεργειακή αγορά, όπου ο κάθε πολίτης θα μπορεί να παράγει και να αποθηκεύει ενέργεια.

Ο εκδημοκρατισμός της ενεργειακής αγοράς είναι κομβικός, για να μην πέσει αυτό το πολύτιμο αγαθό στα χέρια λίγων μεγάλων «παικτών». Δεν μπορώ να καταλάβω πώς στην Γερμανία πάνω από το 40% των έργων ΑΠΕ ανήκει σε πολίτες που παράγουν την δική τους πράσινη ενέργεια, ενώ στην Ελλάδα οι κυβερνώντες από την μία προωθούν φαραωνικά έργα και από την άλλη αποκλείουν όλους σχεδόν τους μικροκαλλιεργητές με δικαιολογία το κορεσμένο δίκτυο που υπάρχει. Κάποιοι θα πρέπει να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό για το αν θέλουν ή όχι να δημιουργήσουν ένα Ευρωπαϊκό κράτος.

Λυδία Βενέρη (ΣΥΡΙΖΑ): Είναι ένα περίπλοκο ζήτημα το οποίο απασχολεί πολύ και κεντρικά την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κάθε χώρα, που αναζητούν διαρκώς λύσεις. Θα έπρεπε πράγματι να μπορούμε να μιλάμε για μια «Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση», αλλά δυστυχώς αυτό δεν έχει επιτευχθεί στον βαθμό που θα θέλαμε. Ειδικά η διακοπή της ροής ενεργειακών πόρων από την Ρωσία λόγω του πολέμου περιέπλεξε ακόμη περισσότερο την κατάσταση, επιβάρυνε το κόστος παραγωγής και διανομής ενέργειας και οδήγησε τις διάφορες χώρες στην αναζήτηση χωριστών στρατηγικών με στόχο την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών τους σε ενέργεια.

Με κατάλληλη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αξιοποίηση των διαθέσιμων κονδυλίων μπορούμε να προωθήσουμε τις βέλτιστες πρακτικές για ενίσχυση των πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης με στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Το υψηλό κόστος που συνεπάγονται οι διαθέσιμες προτάσεις έχει σαν αποτέλεσμα την δυσκολία εύρεσης οικονομικότερων μεθόδων ώστε να είναι η ενέργεια πιο προσιτή.

Η οικολογική ανάκαμψη μπορούμε να πούμε ότι έχει τις εξής συνιστώσες: ορθολογική αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων (ορυκτά καύσιμα, ΑΠΕ, υδάτινοι πόροι), διορθωτικά μέτρα για οικολογική ανάκαμψη περιοχών που έχουν υποστεί βλάβη, αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και των μεδόθων, με τη μείωση της χρήσης χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων που έχουν βλαβερές συνέπειες στην υγεία αλλά και στο περιβάλλον, προστασία των υδάτινων πόρων διότι η μόλυνση ή/και υφαλμύρωση (λόγω υπεράντλησης) των υπόγειων υδάτων είναι μη αναστρέψιμη εάν συμβεί.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

URBAN

Νέα έρευνα δείχνει πώς θα είναι οι καύσωνες της Αθήνας στο μέλλον

Ακόμη η μείωση εκπομπών καυσαερίων, η προώθηση πολιτικών για την ανακύκλωση και μέτρα για την έγκαιρη και ταχεία αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, προκειμένου να εξασφαλιστεί η διατήρηση του φυσικού μας πλούτου. Τέλος ειδικά για τη χώρα μας η ενίσχυση των μέτρων και μέσων πυροπροστασίας είναι επιτακτική ανάγκη γενικά και ειδικά φέτος που σύμφωνα με τα στοιχεία από τις περιφέρειες υπάρχουν ελλείψεις και καθυστερήσεις στα μέτρα πυροπροστασίας, στην πρόσληψη προσωπικού, στη χρηματοδότηση κοκ.

Μάρκος Μπεκρής (ΚΚΕ): Έχουμε πείρα από την πολιτική της «πράσινης» μετάβασης και της απελευθέρωσης της Ενέργειας, που αποδεικνύεται πώς ούτε φιλική προς το περιβάλλον είναι, ούτε ανάπτυξη για όλους φέρνει, όπως μας έλεγαν 30 χρόνια τώρα. Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ “λούζονται” τις συνέπειες, με την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, το κλείσιμο εργοστασίων, την εισχώρηση εργολάβων, ενώ από την άλλη ο λαός πληρώνει πανάκριβα το ρεύμα με την εφαρμογή του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, με τα πράσινα χαράτσια και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και Ρωσία, με τις συνέπειες που έχει και στο περιβάλλον από την αλλαγή χρήση γης. Τελικά μόνοι κερδισμένοι είναι οι όμιλοι Ενέργειας, με δισεκατομμύρια κέρδη και ζεστό χρήμα από το Ταμείο Ανάκαμψης. Το περιβάλλον μπορεί να το προστατεύσει μόνο ο λαός με τη δράση του, όπως το κάνει ήδη στην Εύβοια, στα Άγραφα και άλλου.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

PODCASTS

Γιατί είναι πολύ σημαντικό να ψηφίσουμε στις Ευρωεκλογές

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Κώστα Παπαδάκη, για ποιο λόγο να ψηφίσει κάποιος το ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές;