6 νέοι της Θεσσαλονίκης που ξεχωρίζουν με τις ιδέες και το έργο τους
- 10 ΙΑΝ 2018
Η βροχή της Παρασκευής διακόπηκε απότομα από τον ήχο της βαριάς πόρτας του Πολυχώρου WE, που φανέρωνε ότι εντός του η (καλλιτεχνική) εποχή της πόλης ήταν σαφώς πιο ανοιξιάτικη.
Πίσω από ένα μεγάλο τζάμι που μαρτυρούσε τις προσπάθειες δύο κοριτσιών να δοκιμάσουν τον προσομοιωτή πίστας του σκι, έξι νέοι που γνωρίζονταν μόλις μεταξύ τους κάλυπταν με τις τσάντες και τις φωνές τους ένα μεγάλο μαύρο τραπέζι και ανακάλυπταν ότι τελικά τους ενώνουν πολλά περισσότερα από όσα πίστευαν. Κυρίως η ανάγκη και το ταλέντο να κάνουν όμορφα πράγματα.
*Φωτογραφίες: Αναστάσης Μαυρογιάννης
Αλέξανδρος Πουρλουκάκης, Ένας Διευθυντής Ορχήστρας ετών 20
Φτάνοντας στο WE, η ραδιοφωνική παραγωγός που με συντρόφευσε από το κέντρο ως την 3ης Σεπτεμβρίου κάνει αποφώνηση ενός κλασικού διαμαντιού των ‘80s διαπιστώνοντας πόσο αλλιώς θα ήταν ο κόσμος μας σήμερα με περισσότερη καλή μουσική. Το ίδιο πρέπει να πιστεύει και ο Αλέξανδρος Πουρλουκάκης, ο νεαρός μουσικός από την Πτολεμαΐδα που με περιμένει στη γωνία του μεγάλου μαύρου τραπεζιού. Πώς να μην το πιστεύει, άλλωστε, όταν στα 20 του χρόνια έχει κατορθώσει να γίνει μαέστρος, ακολουθώντας μία αξιοσημείωτη καλλιτεχνική πορεία γεμάτη ταλέντο και νότες.
Ο χαρακτηρισμός “μαέστρος” για όσους σπουδαίους έχουν μιλήσει γι αυτόν, όπως ο δικός μας διεθνής Δημήτρης Μητρόπουλος, περιγράφεται με μεγάλη λεπτότητα στην ερμηνεία του, καθώς έχουμε να κάνουμε με μια ιδιότητα που θα πρέπει να συνδυάζει τα ιδανικά χαρακτηριστικά ενός “μπροστάρη” σε μια μικρή κοινωνική ομάδα, όπως η ορχήστρα και εν γένει τα μουσικά σύνολα. Παρ’ όλη την ευθύνη που απαιτεί αυτή η θέση, όμως, είναι πρωτόγνωρη εμπειρία η διαδικασία της δημιουργίας που καλείται κανείς να φέρει εις πέρας, θα συμπληρώσει.
Ο ίδιος μετά από μία σειρά διακρίσεων και ξεχωριστών συνεργασιών βρίσκεται πλέον στο 3ο έτος των σπουδών του στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Ο ακαδημαϊκός χώρος, παρ’ ότι πλήττεται, ήταν, είναι και θα είναι ο πλέον καταλληλότερος για να δημιουργήσουν οι νέοι και στο συγκεκριμένο Τμήμα η δημιουργία και ιδιαίτερα η συνδημιουργία αποτελεί κύριο αντικείμενο στις σπουδές μας, αναφέρει και στέκεται στη σημασία των ερεθισμάτων στην απόφασή του να ενηλικιωθεί πλάι στη μουσική.
Η πεποίθηση αυτή για μένα ήρθε αρκετά νωρίς, από το Γυμνάσιο. Η μουσική ολοένα και περισσότερο αποκτούσε καθοριστική θέση στη ζωή μου με το πέρας του χρόνου και κάποια στιγμή ταυτίστηκε και με τους επαγγελματικούς μου στόχους, όταν κλήθηκα να πάρω σημαντικές αποφάσεις.
Με την αρχή του νέου έτους, ο Αλέξανδρος θα διευθύνει, μεταξύ άλλων, μέρος από το έργο ‘Άξιον Εστί’ του Μίκη Θεοδωράκη στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, λίγο πριν ετοιμάσει τις βαλίτσες του και για την Ιταλία.
Στις 13 Ιανουαρίου παρουσιάζουμε στο κτήριο Μ1 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης την επετειακή συναυλία του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για τα 20 και 60 χρόνια λειτουργίας τους αντίστοιχα. Δεν σου κρύβω ότι ανυπομονώ ιδιαίτερα για εκείνη τη βραδιά, γιατί θα έχω τη χαρά να διευθύνω ένα από τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη (επίτιμου διδάκτορα του ΜΕΤ), στον οποίο και είναι αφιερωμένη η συναυλία μαζί με την συμφωνική ορχήστρα και χορωδία του Τμήματος. Παράλληλα, με επιλεγμένο μικτό φωνητικό σύνολο του Πανεπιστημίου και υπό τη μουσική διδασκαλία της Μαρίας-Εμμας Μελιγκοπούλου ετοιμαζόμαστε να παρουσιάσουμε ένα ευρύ ρεπερτορίου μουσικό πρόγραμμα τον Φλεβάρη στην Ιταλία στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ για την πολιτιστική διάδραση διαφορετικών λαών, προσθέτει με το χαμόγελο εκείνου που κάνει αυτό που αγαπά σε αυτή τη χώρα. Χαμόγελο σπάνιο, αβίαστο και αυθεντικό. Σαν μία κλασική μελωδία. Που τόσο έχει ανάγκη ο κόσμος μας σήμερα.
Panos Dent, Ένας gamer με 105 χιλιάδες subscribers
105.800 subscribers θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μία μεγάλη πόλη, να γεμίσουν σχεδόν 2 φορές το Ο.Α.Κ.Α, αλλά και να εκλέξουν τον πολιτικό αρχηγό του μέλλοντος. Δεν ξέρω ποιο από τα τρία ιντριγκάρει περισσότερο τον Panos Dent ή Πάνο Ευταξία (για τους συμφοιτητές του στην Οδοντιατρική). Το μόνο σίγουρο ότι αποτελεί ένα από τους πλέον αναγνωρίσιμους vloggers στην ελληνική σφαίρα του Youtube.
Το κανάλι μου πραγματεύεται τη ζωή μου.
Τη ζωή ενός φοιτητή οδοντιατρικής, ο οποίος έχει αποφασίσει ως hobby να κινηματογραφεί στιγμές από τη ζωή και την καθημερινότητά του και να τις μοιράζεται στο Youtube. Ταξίδια, περιπέτειες, αλλά και αρκετές στιγμές καθημερινής ευτυχίας με το δικό μου ξεχωριστό στιλ, τη δική μου οπτική γωνία. Πάντα με θετική ενέργεια και αισιοδοξία, αναλύει ο νεαρός youtuber.
Σκαλίζοντας τον λογαριασμό του, λίγο πριν τη συνέντευξή μας, έπεσα πάνω στο πρώτο του βίντεο, αρκετά χρόνια πριν. Γελάει.
Το πρώτο μου βίντεο ήταν από την εποχή που έκανα ακροβατική Capoeira και ήθελα να το μοιραστώ με τους φίλους μου μέσω της πλατφόρμας του Youtube. Η απήχηση ήταν φυσικά αυτή που περίμενε ο καθένας, δηλαδή 300 views από φίλους και γνωστούς. Ακολούθησαν, φυσικά, εκατοντάδες βίντεο για να φτάσω στο επίπεδο, αλλά και στην απήχηση που έχω σήμερα, εξηγεί.
Και μπορεί η Capoeira να μάζεψε συγγενείς και φίλους, αλλά το vlog με τίτλο ‘Κατασκηνώσαμε στην παραλία με μία πίτσα‘ κοντεύει το μισό εκατομμύριο views. Τι είναι, αλήθεια, αυτό που ζητά το κοινό στο youtube και ποιο είναι ο μεγαλύτερος μύθος γύρω από τους εγχώριους youtubers;
Το συγκεκριμένο vlog είναι ένα άκρως καλοκαιρινό βίντεο σε μία υπέροχη παραλία της Χαλκιδικής και περιλαμβάνει προσωπικές αναμνήσεις που αποφάσισα να μοιραστώ με το κοινό. Νομίζω ότι αυτό θέλει ουσιαστικά ο χρήστης στο youtube. Πρωτογενές περιεχόμενο, αυθεντικές ιστορίες με γήινο και ανθρώπινο χαρακτήρα. Να μπορεί να αισθανθεί ότι “τον αφορούν”, ότι θα μπορούσε να τις “ζήσει” και ο ίδιος.
Το εντυπωσιακό δεν είναι, όμως, μόνο τα νούμερα που κάνουν τα ελληνικά vlogs, αλλά και οι μύθοι που ακολουθούν τους εγχώριους παραγωγούς περιεχομένου στο youtube. Ο μεγαλύτερος από αυτούς είναι φυσικά τα λεφτά. Πραγματικός μύθος. Το Youtube παίζει να είναι η μόνη ”δουλειά”, στην οποία μπορείς να δουλεύεις 8 ώρες για 1-2 χρόνια και να μην πληρωθείς ποτέ. Εάν είσαι ταλέντο και τα καταφέρεις, τότε ίσως καταφέρεις να ξεκινήσεις να πληρώνεσαι κάτι λίγα στον τρίτο χρόνο. Αλλά σίγουρα πολύ μακριά από αυτά που ακούγονται, καταλήγει, με 14 καινούριους subscribers να έχουν προστεθεί στο κανάλι του ενώ μιλάμε.
Βαλεντίνος Τζέκας, Ο φοιτητής που πολεμά τα Fake News
Στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές, το περιοδικό Wired στεκόταν στο πώς ένας φοιτητής στα Σκόπια παράτησε τις σπουδές του, αποφάσισε να ασχοληθεί full-time με τη συγγραφή παραπλανητικών ειδήσεων και έφτασε να βγάζει χιλιάδες δολάρια κάθε μήνα χάρη στα fake news! Κάποια εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, ο Βαλεντίνος Τζέκας πολεμά τη διασπορά των ψευδών ειδήσεων με το FightHoax, ένα εργαλείο που παρουσιάστηκε μέχρι και στο Ευρωκοινοβούλιο, εξασφαλίζοντας στον νεαρή φοιτητή μία θέση στη λίστα 25 under 25 του Internet Society.
Το FightHoax είναι ένα πολυεργαλείο που αναλύει άρθρα ειδήσεων και παρουσιάζει κατά πόσο έμπιστο είναι αυτό που διαβάζει ο αναγνώστης. Η λύση του Fighthoax έχει ως στόχο να βοηθήσει τους δημοσιογράφους και τους καθημερινούς ανθρώπους να αναλύουν και να λαμβάνουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με ένα οποιοδήποτε θέμα ειδήσεων, μέσα σε δευτερόλεπτα. Επίσης, σκοπεύει να αποτελέσει “σύμμαχο” των fact checkers, στη σωστή καταπολέμηση της μαζικής παραπληροφόρησης, αναλύει ο Βαλεντίνος και περιγράφει πώς ακριβώς λειτουργεί η εφαρμογή του.
Αρχικά, αναλύεται η ιστορία και η φήμη της ιστοσελίδας που φιλοξενεί το άρθρο ειδήσεων. Είναι η σελίδα γνωστή για την συγγραφή πολλών ψευδών ειδήσεων όπως το abcnews.com.co, είναι γνωστή για τη δημοσίευση διαδοχικών αξιόπιστων άρθρων όπως ο Assosiated Press ή κάτι περισσότερο στη μέση, όπως το Fox News ή το Daily Mail; Στη συνέχεια, το FightHoax αναλύει τον συντάκτη του άρθρου και την ιστορία του. Είναι κάποιος γνωστός με ένα έμπιστο παρελθόν σε αξιόλογα ειδησεογραφικά πρακτορεία, είναι κάποιος καθηγητής πανεπιστημίου ή κάποιος που δεν έχει ενεργό παρελθόν στη βιομηχανία ειδήσεων; Τελευταίο και πιο σημαντικό, αναλύεται το άρθρο. Από τη γλώσσα που χρησιμοποιείται για τα αναφερόμενα γεγονότα, συγκρίνει κάθε μικροσκοπική λεπτομέρεια του άρθρου με πιο αξιόπιστα άρθρα σχετικά με το ίδιο θέμα. Το FightHoax διαβάζει και καταλαβαίνει το άρθρο σαν άνθρωπος. Σκανάρει ολόκληρο τον ιστό, όπως μια βάση δεδομένων, σε δευτερόλεπτα. Υπάρχουν αρκετές σημαντικές διαφορές με άλλα άρθρα που καλύπτουν το ίδιο γεγονός; Έχει το άρθρο αρκετές πληροφορίες για να συγκρίνουμε; Είναι καλή η γραπτή γλώσσα; Αυτοί είναι οι 3 κύριοι πυλώνες του FightHoax, καταλήγει χαμογελώντας.
Τα κατορθώματά του, άλλωστε, έχουν ήδη στρέψει το βλέμμα της παγκόσμιας κοινότητας του διαδικτύου πάνω του. Και δεν είναι fake news.
Γιώργος Παπαγεωργίου, Ο Εθνικός Διαγωνισμός Εικονικής Δίκης βρίσκεται προ των πυλών
Η συμμετοχή στα κοινά είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα.
Αυτό θα μπορούσε να είναι το μότο της συζήτησής μας με τον Γιώργο Παπαγεωργίου. Ο ίδιος, άλλωστε, γνωρίζει καλά από δράσεις που ενεργοποιούν το κοινό, όντας πρόεδρος της ELSA, της Διεθνούς Ένωσης Νέων Νομικών, στην Ελλάδα και ένας από αυτούς που δημιούργησαν την πρώτη Προσομοίωση Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Κατερίνης, με την υλοποίηση του Εθνικού Διαγωνισμού Εικονικής Δίκης να αποτελεί την επόμενη πρόκληση για το 2018.
Η ELSA (European Law Students’Association) είναι διεθνής, ευρωπαϊκός, μη πολιτικός και μη κερδοσκοπικός οργανισμός με στόχο τη γνωριμία των νέων νομικών σε ολόκληρη την Ευρώπη και την επαφή και εξοικείωση τους με αλλοδαπά νομικά συστήματα, με απώτερο στόχο την ανταλλαγή γνώσης και πληροφοριών τόσο για ζητήματα επιστημονικά και επαγγελματικά, όσο και ευρύτερα. Διαρθρώνεται σε εθνική και τοπική κλίμακα, ενώ το πρώτο ελληνικό παράρτημα συστάθηκε το (μακρινό) 1990. Με άλλα λόγια, η ELSA αποτελεί ένα φοιτητικό οργανισμό νέων νομικών που μέσω μιας σειράς δράσεων φιλοδοξούν να προωθήσουν τη νομική επιστήμη με τρόπο διαδραστικό και περισσότερο καινοτόμο.
Τη φετινή χρονιά βρίσκομαι στη θέση του Προέδρου του Δ.Σ της ELSA Greece και μαζί με την εξαιρετική ομάδα συνεργατών, χαράζουμε στρατηγική επικαιροποιημένη και άμεσα συνδεδεμένη με το αυξανόμενο ενδιαφέρον των νέων νομικών για τον οργανισμό και αναβαθμίζουμε την παρουσία της ομοσπονδίας σε διεθνές επίπεδο με ανάπτυξη συνεργασιών και αδιάκοπη παρουσία σε συνέδρια στο εξωτερικό. Παράλληλα, ετοιμαζόμαστε να υλοποιήσουμε μία από τις μεγαλύτερες δράσεις του δικτύου, τον Εθνικό Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης (ΕΔΕΔ), ο οποίος μετακομίζει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, μεγαλώνει με προσθήκη περισσότερων δικαιοδοσιών στις εργασίες του και προσφέρει εξαιρετικά δυναμική εμπειρία στους συμμετέχοντες του, ώστε να γνωρίσουν τον τρόπο διεξαγωγής της δίκης και την προετοιμασία αυτής, περιγράφει ο νεαρός νομικός.
Πριν από λίγες εβδομάδες, ο ίδιος μαζί με μία ομάδα παλιών συμμαθητών δημιούργησε την Προσομοίωση Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Κατερίνης, στοχεύοντας στη μεγαλύτερη συμμετοχή των νέων στα κοινά.
Η Κατερίνη αποτελεί μια διαφορετική ιστορία. Μια παρέα φίλων και παλιών συμμαθητών, έπειτα από κάποια χρόνια δραστηριοποίησης στις πόλεις που σπουδάζουμε και εργαζόμαστε, αποφάσισε να ανοίξει την ατζέντα των δράσεων νεολαίας σε τοπικό επίπεδο στην πόλη που καταγόμαστε, μεγαλώσαμε και αγαπάμε παθολογικά. Έτσι, γεννήθηκε η Συν-Θέση (Προσομοίωση Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Κατερίνης) παρέχοντας μια βιωματική εμπειρία σε μαθητές, φοιτητές και ευρύτερα νέους της περιοχής για τον τρόπο λειτουργίας των θεσμών τοπικής αυτοδιοίκησης και τη σημασία της νεανικής συμμετοχής στα κοινά και φιλοδοξούμε να συνεχίσουμε με πληθώρα δράσεων που στοχεύουν στην πολιτική ενεργοποίηση των νέων. Αυτό, άλλωστε, είναι και το μεγάλο στοίχημα του αύριο, καταλήγει.
Βασίλης Σερβετάς, Ένας “Loner” cowboy του πληκτρολογίου
Στέκομαι ακριβώς μπροστά από εκεί που κάποτε δέσποζε το Τείχος, σκέφτομαι πως ακόμη και σήμερα χιλιάδες τουριστικά μαγαζιά πουλάνε με 5 ή 10 ευρώ κομμάτια αυτού του Τείχους ως πραγματικά. Σκέφτομαι πως ίσως είμαστε όντως another brick in the wall. Ο κόσμος δεν κοιτά καν το ίχνος του Τείχους, όμως ένα παιδί προσέχει να μην το πατήσει και το προσπερνά σαν χώρισμα πεζοδρομίου. Αυτό το παιχνίδι που έπαιζαν όλοι μικροί, “μην πατήσεις στο χώρισμα!” Απ’ ό,τι φαίνεται, το χώρισμα αυτό μπορεί να είναι πεζοδρομίου, κρατών ή καθεστώτων. Ένα παιδί θα βρει τρόπο να παίξει με αυτό. Είναι πολύ όμορφο που ένα παιδί μπορεί να παίξει με ένα αιματηρό σύνορο σαν να ήταν ένα απλό, συμβατικό χώρισμα. Ένα παιδί έχει τη σοφία να καταλάβει πως είναι ακριβώς το ίδιο. Οι 128 λέξεις του lead στο κείμενο της επίσκεψής του στο Βερολίνο. Ο Βασίλης Σερβετάς, άλλωστε, ξέρει πολύ καλά από λέξεις, κάτι που αποδεικνύεται και μέσα από το blog του The Loner, που έχει αποκτήσει ήδη το δικό του φανατικό κοινό.
Ο Loner είμαι, κατά βάση, εγώ. Περνιέμαι για μοναχικός, αλλά στην πραγματικότητα αναζητώ παντού τον άνθρωπο. Ξέρω πως από πίσω κρύβονται πάντοτε οι καλύτερες ιστορίες. Τις γράφω και τις ανεβάζω στο theloner.gr, τονίζει περιγράφοντας ποια ανάγκη οδήγησε στη δημιουργία του συγκεκριμένου blog.
Το Loner το δημιούργησε η ανάγκη του να μοιράζομαι. Νιώθω πως δεν μπορώ χωρίς αυτό. Τα πράγματα που χοροπηδάνε μέσα μου, διαφορετικά θα με πνίξουν. Έτσι, μέσα του μπορεί να βρει κανείς ιστορίες πάσης φύσεως από τα ταξίδια μου, τις αστικές περιπλανήσεις και τα βιώματά μου. Ωραίες γεύσεις, υπέροχοι άνθρωποι και μέρη που αξίζει να δεις συγκροτούν το Loner.
Όντας φανατικός αναγνώστης του blog του, απαριθμώ τις αγαπημένες μου ιστορίες. Ποιες είναι, όμως, αυτές που αποτελούν τα δικά του παράσημα.
Η νύχτα που πέρασα σ’ ένα ξενοδοχείο κι έγραψα την ιστορία ενός -φανταστικού- Εβραίου Θεσσαλονικιού με τον οποίο μοιράστηκα το δωμάτιό μου (Η ζωή μας ένα Καραβάνι), η ιστορία που έχασα τους φίλους μου στο Βερολίνο και διασώθηκα από έναν τούρκο κεμπαπτζή (Το Σπίτι μου στο Βερολίνο), καθώς και η φορά που αποφάσισα να μπω στο ερημωμένο νοσοκομείο ΠΑΝΑΓΙΑ στην παραλία της Κρήνης, ένα κτίριο βγαλμένο από ταινία τρόμου (Ερημωμένο Νοσοκομείο ΠΑΝΑΓΙΑ), αναλύει και στέκεται στα μελλοντικά σχέδια για το blog του.
Το 2018 θέλω να αρχίσω μια διαδραστική σειρά ιστοριών στο Loner, στην οποία οι αναγνώστες επιλέγουν τη συνέχεια και τη ροή της. Θέλω να εκμεταλλευτώ όσο το δυνατόν περισσότερο τις δυνατότητες των digital media και να τις συγχωνεύσω σε κάτι που ίσως μπορεί να χαρακτηριστεί “digital literature”, καταλήγει.
Βαγγέλης Νομικός, Μία θήκη Gameboy για άτομα με προβλήματα όρασης
Υπάρχουν στιγμές μες στην μέρα που θα ευχόσουν να ήσουν παιδί. Μερικές από αυτές τις στιγμές είναι συνδεδεμένες με ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τις περισσότερες από αυτές τις στιγμές είσαι σε μια ουρά στην τράπεζα ή στο αστικό. Έτσι σκεφτήκαμε μια θήκη που μπορείς να παίζεις μαζί της όλα τα arcade παιχνίδια των παιδικών σου χρόνων, είναι τα πρώτα λόγια του Βαγγέλη Νομικού μπροστά σε ένα από τα θρυλικά παιχνίδια του «WE».
Ένα βροχερό πρωινό όπως αυτό, ο ίδιος μαζί με τον Χρήστο Τσιόλα, έχοντας αποτύχει σε ένα παλαιότερο project τους, σκέφτηκαν ότι δεν υπήρχε μία θήκη που όχι μόνο θα προστατεύει το κινητό σου αλλά θα μπορεί να έχει κι άλλες χρήσεις. Έτσι σε συνεργασία με τον Σταύρο Μωυσίδη εξέλιξαν ακόμα περισσότερο την ιδέα, μετατρέποντας την θήκη σε ιδανικό εργαλείο για άτομα με προβλήματα όρασης.
Η θήκη για τα άτομα με προβλήματα όρασης ήταν το επόμενο βήμα, ενώ υπάρχουν ακόμα αρκετές σκέψεις για την τελική εφαρμογή της. Το σκεπτικό μας είναι ο εν δυνάμει χρήστης με προβλήματα όρασης να αφήσει τις φωνητικές εντολές του κινητού και να έχει άμεση επαφή μαζί του σχεδόν όπως και ο χρήστης χωρίς περιορισμό οράσεως. Συγκεκριμένα, με τα δεδομένα που συλλέγουμε από τη θήκη-παιχνιδομηχανή προσαρμόζουμε τη γραφή braille στο σταθερό μέλος του τηλεφώνου. Αυτό γίνεται σε συνεργασία με ακαδημαϊκούς φορείς, ενώ αξίζει να σημειωθεί η υποστήριξη τόσο από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όσο και από την i4G.gr στο κομμάτι των πόρων. Η μεγαλύτερη δυσκολία στο εγχείρημα, από την άλλη, είναι η μικρή δεξαμενή από υποψήφιους beta χρήστες (καθώς η αντίστοιχη Σχολή Τυφλών και γενικά οι φορείς είναι δυσκίνητοι), όπως και το υψηλό κόστος του 3Dmodelling καθώς δεν είναι δοκιμασμένο στην ελληνική αγορά για τέτοιες χρήσεις. Ωστόσο, θεωρούμε ότι στο τέλος θα καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτό που θέλουμε. Πρόκειται, άλλωστε, για ένα πολύ ιδιαίτερο πρότζεκτ που απαιτεί υπομονή, επιμονή και διαρκές focus στον στόχο σου. Όπως ακριβώς και μία παρτίδα arcade, προσθέτει.
*Ευχαριστούμε τον Πολυχώρο WE για τη φιλοξενία του.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ