Βγάλαμε συνέντευξη με την Angela Bassett χωρίς να ουρλιάξουμε
Μιλήσαμε με την ηθοποιό-ίνδαλμα για τη νέα της σειρά, τους εμβληματικούς της χαρακτήρες και την πιο δύσκολη δοκιμασία της καριέρας της.
- 29 ΝΟΕ 2018
Είναι η Tina Turner. Είναι η Rosa Parks. Είναι η Coretta Scott King. Είναι μάγισσα, αστυνομικός, Decepticon και κινούμενο σχέδιο. Είναι η μητέρα του Biggie Smalls, βασίλισσα της Wakanda και λέαινα του ‘Waiting to Exhale’. Είναι ένα ’90s έμβλημα της μαύρης αριστείας στο Χόλιγουντ, κάτοχος Χρυσής Σφαίρας και υποψήφια για 1 Όσκαρ και 4 Emmys.
Είναι πια και επίσημος μέλος της οικογένειας του Ryan Murphy. Τα κοινά καλλιτεχνικά τους αισθητήρια χτυπούν κόκκινο στη λουξ θεατρικότητα και τους έκαναν ιδανικούς συνεργάτες στο ‘American Horror Story’.
Τώρα στο ‘9-1-1’ – ένα procedural χιτ του FOX που μάλλον μισεί τον ίδιο του τον ορισμό – μπορεί η Athena που υποδύεται η Bassett να είναι ο άνθρωπος της διπλανής σου πόρτας, αλλά οι καταστάσεις που βρίσκει τον εαυτό της είναι κάθε άλλο παρά καθημερινές.
Ως ενεργό μέλος της άμεσης δράσης, αυτή και οι συνεργάτες της βγάζουν μωρά από σωλήνες και βόες από τον λαιμό των ιδιοκτητών τους. Και τα δύο αυτά περιστατικά μάλιστα είναι μερικά από τις αληθινές περιπτώσεις που ενέπνευσαν τους σεναριογράφους της σειράς.
Εμείς πασχίσαμε να μιλήσουμε με τη βραβευμένη ηθοποιό για όλα τα παραπάνω χωρίς να πέσουμε στα πόδια της:
Έχουμε μάθει από την 1η σεζόν ακόμα ότι κάποια περιστατικά στο σενάριο είναι αληθινά. Έχουν συμβεί πραγματικά και μεταφέρθηκαν στη σειρά. Ποιο περιστατικό σε εξέπληξε περισσότερο;
Σίγουρα το περιστατικό με το μωρό που είχε βρεθεί στο σύστημα αποχέτευσης. Είχα πραγματικά σοκαριστεί όταν έμαθα ότι είχε όντως συμβεί. Μέχρι τότε νόμιζα πως όλες οι ιστορίες μας ήταν επινοήματα των φοβερών μας σεναριογράφων. Ήταν η αφορμή για να μάθω ότι ανάμεσα σε πολλά απ’ τα σενάριά μας, υπάρχουν και αρκετά αληθινά επείγοντα περιστατικά και τηλεφωνήματα στην άμεση δράση που παίρνουμε και διαμορφώνουμε την πλοκή γύρω τους. Οι καταστάσεις που βρισκόμαστε οι άνθρωποι είναι συναρπαστικές.
Έχετε σχόλια από πραγματικούς επαγγελματίες στην άμεση δράση; Για κατά πόσο ρεαλιστικά περιγράφετε τη ζωή τους, ας πούμε.
Φυσικά! Είναι πολύ θετικά τα σχόλια. Μας λένε ότι είναι η αγαπημένη τους σειρά, ότι τους έχει στην τσίτα, ότι κάνει την καρδιά τους να χτυπά πολύ δυνατά. Και ότι κάποιες φορές τους είναι δύσκολο να το βλέπουν γιατί νιώθουν πολύ μέσα σ’ όλο αυτό. Μια γυναίκα ήρθε πρόσφατα να μου μιλήσει όσο ήμουν σε μία παράσταση και μου έλεγε ότι ευχόταν να ήταν δίωρη η σειρά (γέλια). Της έλεγα ότι αν ήταν δίωρη δεν θα μπορούσα να είμαι εκεί και να απολαμβάνω τη Nora Jones γιατί δουλεύουμε τρελές ώρες, αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένη όπως και να ‘χει που το εύχεται! Είναι πολύ καλά τα σχόλια και από διάφορες ηλικιακές ομάδες, από νέους, μεγαλύτερους, διαφορετικής κουλτούρας ανθρώπους. Είναι υπέροχο.
Η επαφή μαζί τους με έκανε ακόμη πιο ευγνώμων για τη δουλειά τους. Δεν είχε χρειαστεί να επικοινωνήσω μαζί τους στο παρελθόν, είτε με την αστυνομία, είτε με άλλους διασώστες. Όταν όμως παίζεις μία αστυνομικό, όταν τους συναντάς για να σε βοηθήσουν να κάνεις τη δουλειά σου καλύτερα, για να εκπαιδευτείς με άτομα που είναι πάνω από 30 χρόνια στην αστυνομία και με γυναίκες που ήταν από τις 2 μόνο, ή 3, τη χρονιά που μπήκαν στην τότε πολύ ανδροκρατούμενη Ακαδημία, δεν γίνεται να μην αποκτήσεις μια πιο φρέσκια προοπτική πάνω στη δουλειά που κάνουν και τις υπηρεσίες που παρέχουν. Όπως συμβαίνει και με τους άνδρες και τις γυναίκες στον στρατό. Εκτιμάς ακόμη περισσότερο τη θυσία που θέλουν να κάνουν για χάρη άλλων.
Βλέπεις ομοιότητες μεταξύ της Angela και της Athena;
Τα παιδιά σίγουρα. Οι βαθιές της φιλίες με τις γυναίκες γύρω της. Είναι πάντα εκεί γι’ αυτές κι αυτές για εκείνη. Αγαπάει πολύ τη δουλειά της, είναι πολύ αφοσιωμένη σ’ αυτή και είναι μια δουλειά που αναγκαστικά φέρνει αποστάσεις στη ζωή της.
Η αδρεναλίνη είναι μέρος της ζωής της. Στη δική σου τι ρόλο παίζει;
Δεν της έχω αδυναμία. Την αγαπώ όταν είμαι διακοπές και κάνω zip-lining, ιππασία ή κάτι τέτοιο. Σε σχέση όμως με τον πραγματικό κίνδυνο καθόλου. Είμαι φοβιτσιάρα. Δεν μου αρέσει να τρομάζω. Έχω περιέργεια αλλά δεν θέλω μπελάδες. Θυμάμαι μια φορά βγαίναμε από ένα εστιατόριο με τον σύζυγό μου και ήρθε ένα παλικάρι και μας είπε με αγωνία, ‘συγνώμη, μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε, ψάχνω τον αδερφό μου, ήταν εδώ αλλά έχει εξαφανιστεί’. Ήταν ανήσυχος και κάπως αγανακτισμένος. Τον κοίταξα και τον ρώτησα αν πρόκειται για μπλέξιμο. Γιατί δεν τρέχω πίσω από μπλεξίματα. Δεν ήξερα αν ας πούμε παρέλειψε να μας πει ότι ο αδερφός του έχει κάποιο όπλο ή κάτι παρόμοιο. Γέλασε και μου είπε ότι κάποιος βρίσκεται σε κίνδυνο. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ξαναρωτήσω αν μιλάμε για κάποιο μπλέξιμο. Γιατί εγώ σ’ αυτά πηγαίνω στην αντίθετη κατεύθυνση. Μου αρέσει να διασκεδάζω, αλλά με ασφάλεια. Ψάχνω πάντα τη γραμμή και πώς να μην την περάσω. Όχι κατά πολύ τουλάχιστον.
Στη σειρά έχεις και τον ρόλο της executive producer. Πώς είναι αυτή η εμπειρία; Ειδικά λαμβάνοντας υπόψη το κίνημα του #MeToo και όλες τις γυναίκες στο Χόλιγουντ που προσπαθούν να μπουν πίσω από την κάμερα.
Το καλό στη δική μου περίπτωση, ως επαγγελματίας που βρίσκομαι τόσα χρόνια στον χώρο, είναι ότι έχω ήδη μάθει να στηρίζω τις απόψεις μου για τους χαρακτήρες που υποδύομαι, οπότε δεν μπορώ να πω ότι μιλάμε για κάποια τεράστια μετατόπιση. Παλεύω πολύ για τους χαρακτήρες μου. Παλεύω για να είναι αυθεντικοί. Και να παραμένουν αυθεντικοί, στις καλές τους πλευρές αλλά και στις άσχημες ενδεχομένως.
Οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύω, η εταιρεία με την οποία συνεργάζομαι της οποίας ηγείται ο Ryan Murphy και ο Brad Falchuk με τον Tim Minear δίπλα τους, είναι προοδευτικοί επαγγελματίες. Οπότε δεν χρειάστηκε να αλλάξουν ραγδαία λόγω του κινήματος. Είναι άνδρες και καλλιτέχνες που ζουν τις ζωές τους με έναν πλούσιο, γνήσιο τρόπο και αντιλαμβάνονται τι σημαίνει περιθωριοποίηση. Καταλαβαίνουν τι περνούν οι γυναίκες και όσοι ζουν στην αντίπερα όχθη. Γι’ αυτό και έκαναν μέρος της αποστολής τους την αλήθεια και προσλαμβάνουν υπέροχες ηθοποιούς. Πεπειραμένες. Δίνουν ευκαιρία σε ανθρώπους που τα βρίσκουν σκούρα πού και πού στη βιομηχανία ξεκινώντας προγράμματα όπως το HALF Initiative που προσπαθεί να κάνει το Χόλιγουντ πιο ανοιχτό. Το κάνουν έχοντας γυναίκες στο 90% της σκηνοθεσίας, με πολλές απ’ αυτές να είναι καινούριες ή ανερχόμενες. Είναι υπέροχο να είσαι μέρος αυτής της δραστηριότητας. Δεν κάνουν τίποτα δύσκολο, είναι χαρά μου να συνεργάζομαι μαζί τους.
Από τη στιγμή που δουλεύεις με τον Ryan Murphy και μπαίνεις στη διαδικασία του είναι φαν σου. Σε εκτιμά για όλα όσα έχεις κάνει. Σε έχει παρακολουθήσει, σε έχει μελετήσει. Έχει πολύ καλό μάτι στη συγκέντρωση των κατάλληλων ανθρώπων στα πρότζεκτ του. Ανθρώπων που σκέφτονται με τον τρόπο του. Και μετά σου δίνει τρομακτική ελευθερία. Δεν θα σε αφήσει να ξεφύγεις σε βαθμό υπερβολικό, αλλά γινόμαστε όλοι η οικογένεια που έφτιαξε. Μοιραζόμαστε μια συγγένεια στον τρόπο που κάνουμε τα πράγματα, σε αυτά που πιστεύουμε, στην αυτοβελτίωσή μας, στην αγάπη μας για τις διαφορετικές ιστορίες. Και στη δραματικότητα. It’s drama!
Έχεις σκηνοθετήσει στο παρελθόν στο ‘American Horror Story’. Σκέφτεσαι να το κάνεις ξανά στο ‘9-1-1’;
Το σκέφτομαι ναι, αλλά παίρνω τον χρόνο μου (γέλια). Μπορεί το ‘AHS’ να είναι μεγάλη σειρά αλλά είχε τα πάντα μέσα στο σενάριο – τα πάντα όμως, μέχρι και ο νεροχύτης είχε περιγραφή στη σκηνή. Εδώ προστίθενται και άλλα στοιχεία. Θεέ μου, λες, ουρανοξύστες πέφτουν, σεισμοί γκρεμίζουν, αεροπλάνα προσγειώνονται στη θάλασσα. Πρέπει να συλλάβεις την επίτευξη όλου αυτού. Είμαι ακόμα φρέσκια πίσω από την κάμερα, οπότε κρατώ σημειώσεις. Θα παρακολουθώ προς το παρόν. Όταν νιώσω αυτοπεποίθηση ότι μπορώ να διαχειριστώ τα μεγέθη αυτά, τότε θα προχωρήσω και πίσω απ’ την κάμερα.
Φαίνεται πως τα υπερηρωικά franchise προσπαθούν να τραβήξουν διαφορετική πορεία. Τι έκανε το ‘Black Panther’ τόσο μεγάλη παγκόσμια επιτυχία;
Το όραμα του Ryan Coogler στη σκηνοθεσία και στη γραφή του. Ήταν τόσο απόλυτα αφοσιωμένος. Είναι ένα μαγευτικό πλάσμα, ένας μαγευτικός νέος άνθρωπος, ένας μαγευτικός καλλιτέχνης. Ήξερε να κάνει πολύ καλά τη δουλειά του και η καλή δουλειά ξεκινά από την κορυφή. Του δόθηκε το περιθώριο, η ελευθερία και η στήριξη από τη Marvel. Τον πίστεψαν, τονμ υποστήριξαν, του έδωσαν ό,τι εργαλείο χρειαζόταν, και έτσι όλος αυτός ο ενθουσιασμός μεταξύ των μεγάλων κεφαλιών και του Ryan πέρασε σε όλους εμάς. Τον ένιωθες σε όλες τις υπόλοιπες δημιουργικές ομάδες, στους ηθοποιούς, στο συνεργείο, παντού. Όλοι δούλευαν με μεγάλη υπερηφάνια. Θυμήθηκαν την πρώτη τους αγάπη. Γιατί διάλεξαν να κάνουν αυτό που κάνουν. Το κοινό διψούσε για κάτι τέτοιο, το αισθάνθηκε και στάθηκε κοντά του. Ήταν μια μεγάλη ιστορία, καθολικού ενδιαφέροντος. Βοηθάμε τους διπλανούς μας ή συσσωρεύουμε τους θησαυρούς μας για δική μας χρήση; Είναι μια ερώτηση που μας απασχολεί συνεχώς.
Θα σε ακούσουμε και στο ‘Bumblebee’. Πώς σου φάνηκε το dubbing ενός Transformer;
Ήταν πρόκληση και δεν το περίμενα! Είχα βραχνιάσει μέχρι να το τελειώσω. Είχα χάσει τη φωνή μου! (γέλια). Τα Decepticons φωνάζουν πολύ. Και πρέπει να καθοδηγείσαι συνεχώς από τον σκηνοθέτη και να δοκιμάζεις διαφορετικά πράγματα. Είναι σχεδόν σαν να κάνεις μία ταινία κινουμένων σχεδίων. Δεν μπορείς να δεις τα πάντα οπότε τους δίνεις πολλές επιλογές και διαλέγουν ποιες ερμηνείες των φράσεών σου θέλουν να κρατήσουν στο τελικό αποτέλεσμα. Αλλά μου αρέσουν οι πολλές επιλογές! Και όταν παίζω την Athena προσπαθώ να την προσεγγίζω την ίδια σκηνή από διαφορετικές πλευρές. Είναι σαν τα πλήκτρα ενός πιάνου. Είναι όλα τους θαυμάσια, είναι όλα τους σωστά. Κάποιο όμως είναι πιο σωστό σε μια δεδομένη στιγμή.
Από τις πιο πρόσφατες δουλειές σου, με ποιες θα ήθελες να συνεχίσεις και να τις αναπτύξεις περισσότερο;
Σίγουρα τη Ramonda του ‘Black Panther’. Είναι τόσο σπάνια ευκαιρία για μια μαύρη γυναίκα να υποδυθεί μια βασίλισσα στο σινεμά. Είναι μοναδικό και ξεχωριστό. Και ήταν και το πλήρωμα του χρόνου κατά κάποιον τρόπο. Αλλά και με την Erika Sloane στο ‘Mission: Impossible’, ένα από τα πιο επιτυχημένα franchises, είναι μεγάλη χαρά να δουλεύεις με τον Tom Cruise και τους κορυφαίους της βιομηχανίας. Είναι τόσο ιδιαίτερος ο τρόπος που δουλεύει. Ήταν φανταστική αυτή η χρονιά και θα ήθελα να επισκεφθώ ξανά αυτούς τους ρόλους. Και από τη στιγμή που οι χαρακτήρες μου έζησαν υπάρχει πάντα αυτή η πιθανότητα.
– ως Erika Sloane στο Mission: Impossible-Fallout’ –
Υπάρχει κάποιο κοινό γνώρισμα που έχεις εντοπίσει με τα χρόνια ότι σε ελκύει στους χαρακτήρες που διαλέγεις; Κάτι που ίσως συνειδητοποίησες στην πορεία ότι κυνηγάς.
Καλή ερώτηση. Συνήθως ψάχνω την ευαισθησία, τη δύναμη παρά τα εμπόδια, την εσωτερική μάχη σε μια γυναίκα. Ψάχνω τη συμπόνια και ψάχνω για κάτι που είναι μεν πολύ ανθρώπινο, αλλά λιγότερο κοινότυπο. Να έχει μια οξυμένη θεατρικότητα. Και παράλληλα, κάποια ιδέα που θα ήθελα να εκπέμψω στον κόσμο. Την αγάπη και τη θυσία μιας μητέρας. Την αγάπη των παιδιών για τη μητέρα τους. Τον σεβασμό στη γυναίκα. Τον σεβασμό στους δεσμούς της γυναίκας με τον άνδρα, στον δεσμό της οικογένειας, στον δεσμό της ουσιαστικής φιλίας. Πώς οι δεσμοί αυτοί μπορούν να ραγίσουν ή να θεραπευθούν μέσα σε μια ιστορία.
Μας αρέσει να λέμε οι ηθοποιοί ότι η υποκριτική δεν είναι εγχείρηση εγκεφάλου. Και δεν είναι. Οι γιατροί που το κάνουν αυτό όντως κάνουν ένα λειτούργημα. Από την άλλη ναι, δεν είναι εγχείρηση, αλλά λέμε ιστορίες για την ανθρωπότητα, για την καρδιά. Και αυτές μπορεί να είναι εξίσου σημαντικές με μια εγχείρηση. Στ’ αλήθεια μπορούν. Μια ιστορία μπορεί να αλλάξει μια ζωή ή να ενισχύσει τη συναίσθηση, την αντίληψη που έχουμε για τα πράγματα.
Τόσοι άνθρωποι με πλησίασαν μετά το ‘What’s Love Got to Do With It’, άνθρωποι σε κακοποιητικές σχέσεις και καταστάσεις. Η ταινία τους έδωσε την προοπτική και τη δύναμη να τις αφήσουν πίσω τους. Οπότε όχι, δεν ήταν εγχείρηση, αλλά ήταν εξίσου δυνατή εμπειρία γιατί άνοιξε κάποια μάτια και έσωσε ζωές.
– ως Tina Turner κέρδισε μία Χρυσή Σφαίρα και μία υποψηφιότητα Όσκαρ –
Από όλες τις αλησμόνητες γυναίκες που έχεις δημιουργήσει, έχεις κάποια αγαπημένη;
Πιο κοντά στην καρδιά μου θα έχω πάντα το ‘What’s Love Got to Do With It’. Είναι τόσο σκληρή δουλειά να υποδύεσαι την Tina Turner. Τίποτα δεν μου έχει φανεί δυσκολότερο έκτοτε.
Ήμουν πολύ νέα ηθοποιός, προσπαθούσα να βρω τα πατήματά μου και να ανελιχθώ, να φτιάξω το όνομά μου, και ήταν απίστευτα απαιτητική δουλειά. Όταν θυμάμαι πώς το σκεφτόμουν την εποχή εκείνη, θυμάμαι ότι ήμουν περήφανη για το επαγγελματικό ήθος μου. Μέσα από τις δυσκολίες έμαθα ότι καμιά φορά πρέπει να χάσεις τη μάχη για να κερδίσεις τον πόλεμο. Στο τέλος σίγουρα κερδίσαμε τον πόλεμο, οπότε οι δυσκολίες μιας καθημερινότητας των 25 ωρών γυρισμάτων άξιζαν. Δεν παραπονιέσαι. Σφίγγεις τα δόντια και κάνεις τη δουλειά σου.
Όπως είπε και ο χαρακτήρας μου στο ‘Mission Impossible’, “that’s the job”.
***
Ο 2ος κύκλος του ‘9-1-1’ προβάλλεται κάθε Πέμπτη στις 21.50 αποκλειστικά στο FOX, ενώ κάθε νέο επεισόδιο θα είναι επίσης διαθέσιμο on demand μέσω FOX Play. Το FOX είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω COSMOTE TV, Nova, Vodafone TV και WIND VISION.