Αυτοί οι δύο τύποι έχουν κάνει το Hollywood σμπαράλια

Ήταν μια Κυριακή σαν όλες τις άλλες. Βραδάκι, περίπου στις 22.00. Εκείνη η ώρα που λες από μέσα σου ‘άντε να χαζέψω κάτι να χαλαρώσω, μέχρι να με πάρει ο ύπνος’. Drama η κατάσταση, όπως άλλωστε είναι οι Κυριακές, όταν δουλεύεις το πρωί της επόμενης ημέρας. 

Αυτή την υπέροχη (#not) κυριακίλα έκαναν σκόνη και θρύψαλα δύο τύποι που πετάχτηκαν ξαφνικά στην οθόνη μου. Ο Διονύσης Ατζαράκης και ο Θωμάς Ζάμπρας, γνωστοί με την κωδική ονομασία ‘The Radlers‘ είχαν κάνει μια παρωδία της πιο διάσημης σκηνής του ‘Seven’ (ξέρεις εκείνη με τον Brad Pitt, τον Kevin Spacey και το ‘κουτί’), μόνο που σε κάθε ατάκα τους δεν έτρεμες από αγωνία, αλλά έλιωνες στα γέλια. Και φυσικά, μέσα στο κουτί δεν ήταν κάποιο κεφάλι συζύγου, αλλά μια παγωμένη Amstel Radler. Το πρώτο video αρκούσε για να ανοίξει η διάθεση, η οποία απογειώθηκε βλέποντας και τα άλλα δύο που έχουν ήδη ετοιμάσει και βρίσκονται στο κανάλι της Amstel στο Youtube.

Το δεύτερο θύμα τους, sorry δεύτερη ταινία που ‘πείραξαν’ εννοώ, ήταν το Matrix, με τον Μορφέα-Ζάμπρα να πιστεύει ότι ο Neo-Ατζαράκης είναι εκλεκτός, την ώρα που ο τελευταίος απλά διψάει. Και τέλος, στο πιο πρόσφατο επεισόδιό τους, μετέτρεψαν τον Karate Kid σε Χαμάλη Kid, όπου εκεί, όπως καταλαβαίνεις, το γέλιο σκάει με καρατιά.

Εμείς, τους συναντήσαμε στο τελευταίο γύρισμά τους, μας κέρασαν μια Amstel Radler και προσπάθησαν να απαντήσουν σοβαρά σε μερικές ερωτήσεις. Εντάξει, αυτό δεν έγινε ποτέ.

Γιατί έχουν τόσο drama οι Κυριακές;

Διονύσης: “Γενικά η Κυριακή έχει μια μιζέρια. Οικογενειακά τραπέζια, κατηχητικό, θερισμός, απογευματινή μάζωξη στο σαλόνι για να ακούσετε τα επίκαιρα στο ράδιο. Δεν ξέρω γιατί περιγράφω την Κυριακή ενός πάστορα στις ΗΠΑ του ’60. Αλλά προκειμένου να διώξουμε λίγο αυτό το Κυριακάτικο δράμα για την εβδομάδα που έρχεται, είπαμε να βάλουμε μπρος τις No drama Sundays”.

Θωμάς: “Γιατί κανείς δεν θέλει να τελειώσει το σαββατοκύριακο και να πάει στην δουλειά. Εμείς δεν έχουμε καν δουλειά τις Δευτέρες και πάλι νιώθουμε χάλια”.

Ποιο ήταν το πιο δύσκολο γύρισμα και γιατί;

Θ: “Το πιο δύσκολο ήταν σίγουρα το Μάτριξ. Είχα βάλει μια πλαστική καράφλα, είχε 50 βαθμούς και το μέσα του κεφαλιού μου ήταν μούσκεμα σε όλο το γύρισμα. Που και που άνοιγε η καράφλα και έσταζαν ποτάμια στην πλάτη μου από τον ιδρώτα”. 

Δ: “Για μένα το Seven. Έπρεπε να είμαι γονατιστός για κάμποσες ώρες μες στο λιοπύρι με μια ψεύτικη καράφλα κολλημένη στο κεφάλι. Επίσης, δυσκολευτήκαμε πολύ να βρούμε και να κλείσουμε τον Brad Pitt για το ρόλο. Τελικά τα καταφέραμε όμως”.

Σε ποιο σκετσάκι διασκεδάσατε περισσότερο;

Δ: “Karate Kid. Ήταν το τελευταίο που γυρίσαμε οπότε δεν υπήρχε ιδιαίτερη πίεση χρόνου, και είχαμε και τη μεγαλύτερη διάδραση μεταξύ μας. Γιατί πολλά πλάνα από τα υπόλοιπα σκετς, για λόγους καλύτερου προγραμματισμού, τα γυρίσαμε χωριστά, δεν παίζαμε καν μαζί. Δε γίνεται φυσικά αντιληπτό στο θεατή λόγω της ανυπέρβλητης υποκριτικής μας, αλλά για μας είναι λιγότερο διασκεδαστικό. Επίσης, μιας και λέμε για διασκέδαση, στο Karate Kid είχα συνεχώς απέναντί μου την περούκα του Θωμά. Που ήταν λιγότερο περούκα και περισσότερο σα να πήρες το κεφάλι του και να το έχωσες στο μηχάνημα που φτιάχνει μαλλί της γριάς”.

Θ: “Συμφωνώ για το Καράτε κιντ. Είχαμε να κάνουμε και κινήσεις καράτε μεταξύ μας και ήταν πολύ αστείο”. 

Ποια σκηνή σας λένε όλοι να κάνετε, αλλά δεν έχετε τολμήσει (ούτε) να σκεφτείτε ακόμη; 

Δ: “Γενικά οι προτάσεις που μας έχουν στείλει κατά καιρούς είναι πολύ καλές. Συχνά καλύτερες και απ’ αυτά που είχαμε σκεφτεί εμείς. Οπότε όλα παίζουν”.

Θ: “Κάτι από τον Τιτανικό ίσως. Για προφανείς λόγους”.

Αν είχατε απεριόριστο μπάτζετ ποια σκηνή θα θέλατε να γυρίσετε;

Θ: “Τζουράσικ Παρκ πιθανότατα. Θα ήταν περίεργο να το κάναμε χωρίς δεινόσαυρο”.

Δ: “Κάτι σε Jurassic Park θα ήθελα κι εγώ. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες για κωμωδία εκεί, αλλά το αποφύγαμε γιατί η λύση στην οποία θα καταλήγαμε τελικά λόγω μπάτζετ, θα ήταν να ντύσουμε έναν απ’ τους 2 μας δεινόσαυρο. Και κανείς δεν θέλει να το δει αυτό”.

Πόσο γέλιο πέφτει στα γυρίσματα των ‘The Radlers’ τελικά;

Δ: “Κλαίμε. Όχι απ’ τα γέλια. Απλώς είμαστε γενικά ευσυγκίνητοι”.

Θ: “Όχι απίστευτο. Είναι αρκετά κουραστικά τα γυρίσματα και αν έχεις έστω και 1 λεπτό, προτιμάς να κάτσεις, από το να γελάσεις”. 

Τι έρχεται τις επόμενες Κυριακές;

Θ: “Α, δεν μπορούμε να πούμε. Θα δώσω ένα στοιχείο μόνο. Είναι ταινίες”. 

Δ: “Υπομονή και τα λέμε πάλι Κυριακή 26 Αυγούστου”.