Beto O’Rourke: ο επόμενος Obama είναι λευκός και παίζει πανκ

“I’m so fucking proud of you guys” είπε ο Robert ‘Beto’ O’Rourke, με σχεδόν τρεμάμενη φωνή, στην ομιλία του μετά τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών. Ιαχές, χειροκροτήματα, καρδιοχτύπια, δάκρυα. Οι προβολείς έσβησαν, το στάδιο άδειασε. Όταν φτάνεις τόσο κοντά στη νίκη, σε μία εντελώς -όπως αποδείχθηκε- απρόβλεπτη αναμέτρηση, μένει μια πικρία που μοιάζει με προσωρινό σκοτάδι, όπως αυτό του άδειου, πλέον, σταδίου. ‘The F word’ όπως συχνά λένε οι Αμερικανοί, δηλαδή το ‘Fucking’ στην συγκεκριμένη περίπτωση, μεταφράζει απόλυτα την απόσταση των Ρεπουμπλικανών από τους Δημοκρατικούς.

Η συντηρητικότητα πολεμά την εναλλακτικότητα, το κόκκινο πολεμά το μπλε και το αντίστροφο. Ο Ted Cruz, σε περίπτωση ήττας, δεν θα ξεστόμιζε ποτέ τη λέξη αυτή. Αν έπρεπε να μπει ένα τίτλος στην πάλη των δύο, θα ήταν: H Mάχη του Τέξας. Ο Cruz ίδρωσε, ο Beto O’Rourke, μάτωσε. Ο πρώτος κέρδισε, ο δεύτερος νίκησε χάνοντας. Αν το Τέξας ήταν πίνακας, το χρώμα του θα ήταν κόκκινο. Ο Beto O’Rourke κατάφερε, ωστόσο, να αφήσει μια μεγάλη σταγόνα μπλε χρώματος που, σε δύο χρόνια από τώρα, οι Δημοκρατικοί ελπίζουν να εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Ο τύπος από το El Paso, είναι η μεγάλη τους ελπίδα.

Το χέρι του τρέμει, κάτι που κάνει το κινητό που κρατά να τρέμει και εκείνο. Οι σύμβουλοι πολιτικής στρατηγικής, του πρότειναν να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έτσι, ο Beto O’Rourke, ως new age πολιτική οντότητα, κάνει live από τη σελίδα του στο Facebook. Ήταν λίγο πριν δώσει την πρώτη του ομιλία. Όταν εμφανίστηκε μπροστά στον κόσμο, το τραγούδι των The Who, Baba O’Riley, έπαιξε στα ηχεία. Από τότε, το όνομά του γίνεται όλο και πιο γνωστό (το όνομά του βρίσκεται στις πρώτες θέσεις με τις αναζητήσεις της Google). Η ταμπέλα του ‘Kennedysque’ Δημοκρατικού πολιτικού, δεν θα αργήσει να κολλήσει στο κούτελό του. Για πολλούς, είναι ο νέος ‘Bobby’ Kennedy λόγω της απλότητάς του, του πάθος του για την πολιτική και του καλοσυνάτου του προσώπου.

AP IMAGES

AP Photo/Eric Gay

Το περίεργο στις Η.Π.Α. είναι πως, συχνά, υπάρχουν δύο ειδών υποψήφιοι. Οι πρώτοι, είναι αυτοί που δείχνουν καλοί, αστείοι και ευγενικοί, ενώ οι δεύτεροι, είναι συνήθως αυτοί που δείχνουν δυνατοί, επιθετικοί και αντιδραστικοί δίχως αιτία . Ο O’Rourke, ανήκει στην πρώτη κατηγορία όπως και ο Barack Obama, κάτι στο οποίο ποντάρουν πολλά οι Δημοκρατικοί. Τρανό παράδειγμα της δεύτερης κατηγορίας, είναι ο… Donald Trump. Ο 46χρονος cool πολιτικός, πάντως, είναι αντί-Trump, όπως δήλωσε ένας συμβουλος των Δημοκρατικών. Άλλωστε, πιστεύει αρκετά εκεί, όπως και στην ισπανική παρουσία. Σαν σύγχρονος πολιτικός, παρά τις προοδευτικές αριστερές του βλέψεις (για Αμερική), όπως συνεχείς μεταρρυθμίσεις σε ποινικούς και μεταναστευτικούς νόμους, ευελπιστεί να πάρει με το μέρος του και τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του Αμερικανού Προέδρου.

O απλός τύπος από το El Paso, με το χαμηλό προφίλ και μέλος στη βουλή των αντιπροσώπων από το 2013, έχει αποφοιτήσει από το Columbia Univeristy, ξεκίνησε τη δική του τεχνολογική εταιρεία και μιλάει άπταιστα ισπανικά. Έπαιζε επίσης μπάσο σε μια μπάντα ονόματι Foss. Συνήθως, ο ρόλος του κάθε μπασίστα στην κοινωνία, είναι ακριβώς όπως το μουσικό του όργανο, δηλαδή, ‘γεμίζει’ και βοηθά. Με λίγα λόγια, όσο ήρεμοι σαν χαρακτήρες είναι οι μπασίστες, άλλο τόσο είναι απαραίτητοι. Όμως, αν θες να ασχοληθείς ενεργά με την πολιτική, πρέπει, εκτός από καλό πρόσωπο, να δείχνεις και δυναμισμό. Σε μια οπλοκατοχική πολιτεία, όπως το Τέξας, η ερώτηση για το αν πρέπει ή όχι κάποιος να οπλοφορεί, ακούγεται πολιτικά ριψοκίνδυνη. Εκείνος την έκανε. Σε μια πολιτεία όπου οι πετρελαϊκές και ενεργειακές εταιρείες βασιλεύουν, έθιξε το σημαντικό πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής.

Σημαντική λεπτομέρεια: Οι Foss ήταν punk μπάντα. Ίσως εκεί οφείλεται η αντίδρασή του απέναντι στον συντηρητισμό του Τέξας και του Ted Cruz. Από το ξεκίνημα της πολιτικής του καριέρας, ο Beto O’Rourke, ήταν υπέρ της νομιμοποίησης της μαριχουάνας ώστε να μειωθεί η βία μεταξύ συμμοριών. Στην προεκλογική του καμπάνια, αρνήθηκε να λάβει χρήματα από εταιρείες ή άτομα με μελλοντικό πολιτικό συμφέρον. Αντίθετα, επέλεξε να βασιστεί στις δωρεές από λιγότερο γνωστούς υποστηρικτές και στον απλό κόσμο που επέλεξε να τον ακολουθήσει στην παράτολμη αυτή κίνηση. Μία ακόμη νίκη του Beto O’Rourke, είναι πως μπόρεσε να φέρει πίσω στην πολιτική ζωή, άτομα μεταξύ 19-29 ετών, που μέχρι τότε, το μεγαλύτερο μέρος τους, έβλεπε τις κάλπες με τα κιάλια. Ένα δείγμα της δίψας του για ανατροπή των Ρεπουμπλικανών στο Τέξας, είναι πως, μέσα σε δώδεκα (!) μήνες, κατάφερε και επισκέφτηκε 254 κομητείες ώστε να διαδώσει σαν ιεραπόστολος τους λόγους της πολιτικής του ύπαρξης. Εκτός από το να αυτοαποκαλείται διαφορετικός, θέλει και να είναι.

Ο Steve Ortega, φίλος του και δικηγόρος για αρκετά χρόνια, είπε πριν αρκετό καιρό, πως ο Beto έχει 1% πιθανότητα να κερδίσει. Ένα μήνα αργότερα, είπε πως του δίνει 5% πιθανότητες. Όσο περνούσε ο καιρός, πίστεψε και εκείνος πως ο φίλος του μπορεί να βγει νικητής. Τα τελικά αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών στο Τέξας, έβγαλαν νικητή τον Ted Cruz με 50.9, έναντι 48.3 του Beto O’Rourk. Σε μια πολιτεία που κυβερνάται επί 23 σερί χρόνια από Ρεπουμπλικανούς, ένας, μάλλον, αντιδραστικός που ξεφύτρωσε από το πουθενά, πάλεψε στα ίσια και παραλίγο να κερδίσει. “Είμαι πιο γεμάτος ελπίδα από ποτέ” φώναξε ο Beto στην ομιλία του λίγο πριν οι προβολείς σβήσουν. Αν ήσουν στη θέση του και σε θεωρούσαν ‘once in a generation opportunity’ ίσως ένιωθες και εσύ το ίδιο.

Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Eric Gay