Οι βραβευμένοι του Φεστιβάλ Καννών μιλούν στο PopCode

Οι περσινές Κάννες προσέφεραν μια σημαντική σοδειά ταινιών για όλα τα γούστα που ακόμα και τώρα, λίγες μέρες πριν την φετινή διοργάνωση, συνεχίζουν να τροφοδοτούν τις ελληνικές αίθουσες- συχνά με αληθινά σπουδαίες δουλειές, όπως το ‘The Rider’ της Chloe Zhao που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες.

Μερικοί τίτλοι της περσινής διοργάνωσης που σίγουρα θυμόμαστε: ‘The Florida Project’. ‘The Square’. ‘You Were Never Really Here’. ‘Good Time’. ‘The Killing of a Sacred Deer’. ‘Okja’. ‘Ava’. ‘120 bpm’. ‘Let the Sunshine In’. ‘Loveless’. ‘Top of the Lake: China Girl’. Τα χιτάκια δεν έχουν τελειωμό.

Καθώς ετοιμαζόμαστε για εκλεκτικό φετινό ρόστερ ταινιών και δημιουργών, ρίχνουμε μια τελική ματιά στην περσινή διοργάνωση, συγκεντρώνοντας σε ένα ποστ τις συνεντεύξεις που πήραμε μες στη διάρκεια της φετινής σεζόν, από όλους τους πρωταγωνιστές του περσινού, 70ού Φεστιβάλ, από πολυβραβευμένους σκηνοθέτες και σεναριογράφους, μέχρι διάσημους πρωταγωνιστές.

Αυτά είναι όλα όσα μας είπαν.

Ruben Ostlund

Σκηνοθέτης, ‘The Square’. Ο Χρυσός Φοίνικας του 70ού Φεστιβάλ.

Νομίζω πως ο κόσμος βλέπει τη Σουηδία ως μια πολιτικά ορθή χώρα, κάτι που πιστεύω είναι καλό. Νομίζω πως έτσι πρέπει να είσαι αν αγωνίζεσαι για ισότητα. Αλλά επίσης η πολιτική ορθότητα μπορεί κάποιες φορές να δημιουργεί κάποιες σαχλές διαμάχες. Νομίζω πως απλά πρέπει να αποδεχτείς πως ίσως κάποιες φορές να υπάρχει μια σαχλή διαμάχη. Και πως δεν χρειάζεται να μετέχεις αν δεν το επιθυμείς.

(Ο σκηνοθέτης του Χρυσού Φοίνικα μιλάει στο PopCode)

Γιώργος Λάνθιμος

Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ‘The Killing of a Sacred Deer’. Βραβείο Σεναρίου.

Όσο για τη διάσταση της ελληνικής τραγωδίας, ποτέ δεν ξεκινήσαμε από εκεί. Απλά συνειδητοποιήσαμε γράφοντας την ιστορία πως υπήρχαν ομοιότητες με την Ιφιγένεια εν Αυλίδι και σκεφτήκαμε πως θα ήταν ένα ενδιαφέρον πράγμα, να κάνουμε αναφορά στην τραγωδία σε ένα μοντέρνο πλαίσιο. Επειδή όταν συνειδητοποιείς πως αυτές οι θεματικές και τα ερωτήματα προέκυπταν από την αρχαιότητα, σε κάνει να αναρωτιέσαι αν μπορούμε ποτέ να εξελίξουμε τη σκέψη μας ή αν αυτά τα ζητήματα θα παραμείνουν για πάντα άλυτα.

(Ο Γιώργος Λάνθιμος δεν έχει τις απαντήσεις)

Lynne Ramsay

Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ‘You Were Never Really Here’. Βραβείο Σεναρίου για την ίδια και βραβείο Ερμηνείας για τον πρωταγωνιστή της ταινίας της, Joaquin Phoenix.

Είναι ένας βίαιος κόσμος στον οποίον ζούμε! Είναι σκοτεινός κόσμος. Νομίζω αυτή η ταινία κρυφοκοιτάζει λίγο προς την άβυσσο. Θα ήθελα να κάνω και κωμωδία κάποια στιγμή, πρέπει να είναι κάτι πολύ δύσκολο να κάνεις! Αλλά ο Joe είναι ένας χαρακτήρας σε ένα βίαιο κόσμο όπου δε μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα, δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο, κάθε τι για το οποίο νομίζεις πως είσαι σίγουρος είναι τελικά κάτι άλλο.

(Η Lynne Ramsay δεν θέλει να λένε το σινεμά της ρεαλισμό)

Robert Pattinson

Ηθοποιός, ‘Good Time’.

Για πολύ καιρό προσπαθούσα βασικά να αναδημιουργήσω [με τις επιλογές της καριέρας μου] το ράφι με τα DVD μου από όταν ήμουν 17.

(Ο Ρόμπερτ Πάτινσον θα ήθελε να δουλέψει με τον Γκοντάρ)

Sean Baker

Σκηνοθέτης, ‘The Florida Project’. (#1 ταινία του 2017 για το PopCode)

Όταν αγιοποιήσεις έναν χαρακτήρα υπερβολικά, χάνεις τη σύνδεσή σου, δεν είναι πια ανθρώπινος, είναι άγιος. Θέλουμε να γράφουμε τους χαρακτήρες μας ως όμορφους ανθρώπους αλλά με ελαττώματα, όπως όλοι μας. Και η ελπίδα είναι πως, όσο νωρίτερα νιώσει τη σύνδεση το κοινό, τόσο νωρίτερα θα δει και μια σύνδεση με αυτά τα πρόσωπα. Θα τα δει ως ίσους.

(Επιβιώνοντας στη σκιά του Μαγικού Βασιλείου)

Jane Campion

Σκηνοθέτης, ‘Top of the Lake: China Girl’. Παραμένει η μόνη γυναίκα σκηνοθέτης που έχει κερδίσει Χρυσό Φοίνικα.

Τρίζουν τα δόντια μου από το πόσο εξοργισμένη είμαι(*) που χρηματοδοντούνται ακόμα τόσο λίγες ταινίες γυρισμένες από γυναίκες. Γιατί αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που οδηγεί στο να μην κερδίζουν το μεγάλο βραβείο. Γιατί αν κοιτάξεις πόσες γυναίκες ήταν στο διαγωνιστικό, δεν ήταν και πολλές. Ως συνήθως δηλαδή.

(Η Jane Campion μας μιλάει για το ‘Top of the Lake’ και την απελευθέρωση της τηλεόρασης)

Elisabeth Moss

Ηθοποιός, ‘The Square’. (Χρυσός Φοίνικας)

Ως ένα πρόσωπο, ως μια γυναίκα που έχει υπάρξει τριγύρω στη βιομηχανία κάποιο καιρό τώρα, πιστεύω πως πρέπει να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες πίσω από την κάμερα, και στα στούντιο, και να διευθύνουν στούντιο, και να είναι παραγωγοί. Νομίζω υπάρχει μια τεράστια ανισότητα εκεί, που πρέπει να φροντίσουμε.

(Η Elisabeth Moss δεν κρύβει πόσο περήφανη είναι για το ‘Handmaid’s Tale’)

Arnaud Valois

Ηθοποιός, ‘120 Battements par Minute’ (Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής).

Τώρα στο Παρίσι πολλές φορές οι άνθρωποι με σταματούν στο δρόμο όχι για να ζητήσουν selfies αλλά για να μιλήσουν για την ταινία, να μιλήσουν για τα ‘90s και τι έκαναν τότε με τις ζωές τους και πώς ήταν το συναίσθημα του να βλέπουν αυτή την ιστορία. Είναι ενδιαφέρον, είναι περισσότερο από μια ταινία, είναι μια εμπειρία ζωής.

(«Είναι η ταινία της ζωής μου»: O Arnaud Valois μας μίλησε για το ‘120 Beats per Minute’)

Claes Bang

Ηθοποιός, ‘The Square’ (Χρυσός Φοίνικας).

Η ταινία σχολιάζει πολύ τον δυτικό τρόπο ζωής. Υποθέτω όλοι βλέπουμε τον εαυτό μας ως καλούς σαμαρίτες, γεμάτοι καλές προθέσεις, όλοι θα λέγαμε πως είμαστε καλοί άνθρωποι που φέρονται στους άλλους με σεβασμό και είμαστε καλοί αλλά ακόμα έχουμε αδύναμα σημεία, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Μπορεί ας πούμε να περπατήσουμε στο δρόμο δίπλα σε κάποιον που λέει “σας παρακαλώ”, κι εγώ δεν ξέρω σίγουρα τι θα έκανα σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν είμαι σίγουρος ότι θα ήμουν ο άγιος.

(O Claes Bang δεν είναι σίγουρος για τα υψηλά ιδανικά)

Takashi Miike

Θρυλικός σκηνοθέτης που στις Κάννες παρουσίασε το ‘Blade of the Immortal’, την 100ή ταινία της καριέρας του.

Όταν μου είπαν πως έχω πλέον κάνει 100 ταινίες είπα “ουάο!” αλλά αυτό δεν ήταν ποτέ για μένα το αντικείμενο. Δεν βλέπω κάποια σημασία στο να κάνω πολλές ταινίες.

(100 ταινίες μετά, ο Takashi Miike μας μιλάει για την καριέρα του)

Φωτογραφίες: Associated Press