«Δεν έπαιξα τη Griselda για να επανεφεύρω την καριέρα μου»: Η Sofia Vergara στο OneMan
Η Sofia Vergara μάς μιλάει για την ανάπτυξη του Griselda για το Netflix, για όσα ζήλεψε διστακτικά σε μία βαρόνο ναρκωτικών, και για την ανάγκη της να κάνει κάτι διαφορετικό.
- 25 ΙΑΝ 2024
Η ιδέα του Griselda άρχισε να απασχολεί τη Sofia Vergara πριν από περίπου 15 χρόνια. Λίγο πριν αναλάβει τον ρόλο που θα την έβαζε πρώτη στη λίστα των πιο ακριβοπληρωμένων τηλεοπτικών ηθοποιών, αυτόν της Gloria Pritchett που υποδυόταν επί 250 επεισόδια στο Modern Family, η Vergara δεν ήταν ακόμη σταρ και σίγουρα δεν την περίμεναν πολλές προσφορές στην πόρτα της.
Η Griselda Blanco, μία Κολομβιανή βαρόνη ναρκωτικών που μπορεί να μην ήταν τόσο γνωστή όσο ήταν κάποιοι από τους πιο διάσημους άνδρες συναδέλφους της, όπως ο Pablo Escobar ή οι αδελφοί Ochoa – παρότι υπήρξε εξίσου αδίστακτη και φιλόδοξη – τράβηξε για πρώτη φορά την προσοχή της Vergara όταν είχε παρακολουθήσει ένα σχετικό ντοκιμαντέρ το 2006.
Τότε άρχισε να αναζητά περισσότερες πληροφορίες για την αιματοβαμμένη αυτοκρατορία της Griselda και, σιγά-σιγά, η γυναίκα έγινε μία φιγούρα που η ηθοποιός ήταν αποφασισμένη να υποδυθεί κάποια στιγμή.
Εκείνες τις μέρες ωστόσο, η ηθοποιός είχε συμφωνία με το ABC, όμως δύο από τις σειρές στις οποίες συμμετείχε είχαν ακυρωθεί μετά από μία σεζόν.
Με τη δημιουργική της καριέρα ακόμα σε άνθηση, η Vergara αποφάσισε να κρατήσει το όνειρό της σε δεύτερη μοίρα, και υπέγραψε για το Modern Family το 2009. Η σειρά καθόρισε την καριέρα της, έφτασε τις 11 σεζόν, της χάρισε τέσσερις υποψηφιότητες για Emmy και έβαλε σε τροχιά το άστρο της. Τώρα, ο ρόλος που η Vergara λαχταρούσε για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της φτάνει στην οθόνη.
Στο Griselda, μία μίνι σειρά έξι επεισοδίων που κάνει πρεμιέρα στις 25 Ιανουαρίου στο Netflix, η ιστορία της Vergara ως Blanco ξεκινά με τη φυγή της από την Κολομβία στο Μαϊάμι μαζί με τους τρεις γιους της.
Καταλήγει εκεί άφραγκη, όμως σε μία από τις βαλίτσες της είναι κρυμμένο ένα κιλό κοκαΐνη – μία ευκαιρία για νέα αρχή. Από εκεί και πέρα, θα ακολουθήσουμε την κατακόρυφη άνοδο και πτώση της Blanco ως μία από τους πιο διαβόητους εμπόρους ναρκωτικών που υπήρξαν ποτέ.
Για τη δημιουργία του Griselda, η Vergara που περνούσε τρεις ώρες στην καρέκλα του μακιγιάζ για να μεταμορφωθεί στη Blanco και μία για να τη βγάλει από πάνω της, ενώ άλλαξε επίσης και τη στάση του σώματός της με συνέπειες στην υγεία της, συνεργάστηκε με τον παραγωγό και σεναριογράφο Eric Newman και τον σκηνοθέτη Andrés Baiz. Αμφότεροι βετεράνοι των Narcos και Narcos: Mexico του Netflix.
Εμείς βρεθήκαμε στο Zoom με τη Vergara, στο πλαίσιο press conference για τους ψηφοφόρους των Χρυσών Σφαιρών. Παρακάτω θα δεις όσα δήλωσε για τη διαδικασία ανάπτυξης του Griselda, όσα την τράβηξαν στον χαρακτήρα και όσα ζήλεψε διστακτικά σε μία τέτοια γυναίκα, και για την ανάγκη της να κάνει κάτι διαφορετικό.
Η γνωριμία της με την Griselda Blanco
Το πρώτο πράγμα που με ενδιέφερε σε εκείνη ήταν πως δεν την είχα ακούσει ποτέ, ενώ μεγάλωνα στην Κολομβία εκείνη την εποχή. Την εποχή όπου η διακίνηση ναρκωτικών ανθούσε, όπου κάθε αφεντικό των καρτέλ ήταν γνωστό όνομα. Γνωρίζαμε τι έκαναν. Τους έψαχναν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Οπότε ήταν πολύ ενδιαφέρον για μένα ότι υπήρξε μία γυναίκα που μπορούσε να φτάσει στο ίδιο επίπεδο με τους άνδρες του επαγγέλματος, όμως δεν ξέραμε ποια ήταν. Εγώ δεν ήξερα, η οικογένειά μου δεν ήξερε.
Από τη στιγμή που άκουσα γι’ αυτήν για πρώτη φορά στο ντοκιμαντέρ Cocaine Cowboys, σκέφτηκα, είναι αληθινή; Αλλά το ξέχασα μέχρι που είδα ένα άρθρο σε ένα αεροπλάνο, σε ένα περιοδικό. Από τότε άρχισα να ρωτάω κάθε ναρκέμπορο που ήξερα αν ήταν αλήθεια ότι είχαν ακούσει γι’ αυτήν [γέλια]. Άρχισα να ρωτάω τους πάντες. Και τότε συνειδητοποίησα πως ναι, αυτή η γυναίκα υπήρξε.
Υπάρχουν δημόσια αρχεία για τα περισσότερα από όσα έκανε, επειδή πήγε στη φυλακή για 22 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν ακόμα ζωντανή όταν άρχισα να σκέφτομαι το έργο, και αυτό ήταν λίγο δύσκολο για μένα. Σκέφτηκα ότι δεν ήθελα να της πλέξω το εγκώμιο. Τότε δεν υπήρχε ακόμα ένα τέλος σε αυτή την ιστορία, επειδή ήταν έξω από τη φυλακή. Όταν πέθανε το 2012 ξαναπήρα στα χέρια μου το έργο.
Η βιαιότητα της Griselda σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο
Μπορούσα να ταυτιστώ μαζί της πολύ εύκολα επειδή είμαι Κολομβιανή. Ήμουν ανύπαντρη μητέρα. Ήμουν μετανάστρια. Μεγάλωσα τον γιο μου μόνη μου. Εργάζομαι από τότε που ήμουν πολύ, πολύ νέα. Και είμαι γυναίκα.
Μεγάλωσα στην Κολομβία κατά τη διάρκεια της διακίνησης ναρκωτικών. Ο αδελφός μου ήταν μέρος τέτοιας επιχείρησης, δυστυχώς, και είχε δολοφονηθεί. Ήξερα πώς νιώθει κανείς σε αυτή τη συνθήκη. Ήξερα τι σημαίνει. Ήξερα πόσο φρικτά καταστρέφονται οι οικογένειες. Η χώρα υποφέρει, οι άνθρωποί της. Δεν αφορά μόνο το άτομο που κάνει κάτι παράνομο. Ο πόνος και η φρίκη εξαπλώνονται.
Ως ηθοποιός προσπάθησα να σκεφτώ γιατί μία μητέρα να κάνει τέτοιου είδους πράγματα. Γιατί αυτό ήταν που με έκανε να ενδιαφερθώ τόσο πολύ γι’ αυτήν, ότι δεν ήταν κάποιος άνδρας που προσπαθούσε να αποκτήσει εξουσία και χρήματα. Ήταν μία μητέρα τεσσάρων παιδιών. Γιατί να γίνει έτσι;
[Ήταν εντυπωσιακό] ότι μπόρεσε να γίνει τόσο βίαιη όσο εκείνοι οι άνδρες. Συνήθως πιστεύουμε ότι μία γυναίκα δεν μπορεί να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα μίσους και απανθρωπιάς. Σκεφτόμαστε τη γυναίκα περισσότερο ως κάποια που θέλει να προστατεύει, να επιβιώνει και να βοηθάει.
Με τον καιρό, με κάθε οδυνηρό γεγονός που της συνέβαινε, χειροτέρευε στο μυαλό και στην καρδιά της. Άρχισε να χάνει όλες τις αξίες της και, πραγματικά, όλες τις καλές προθέσεις που θέλω να πιστεύω ότι είχε πραγματικά στην αρχή.
Έπειτα είχα μεγάλη βοήθεια από τον Andy, τον σκηνοθέτη. Ο Andy και εγώ συναντιόμασταν πολύ από πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα, απ’ όταν είχαμε τα σενάρια. Αυτό βοήθησε πάρα πολύ, γιατί υπήρχαν πολλά για τα οποία δεν ήμουν σίγουρη. Για μένα, ο σκηνοθέτης είναι αυτός που λέει την ιστορία, οπότε ήθελα να σιγουρευτώ ότι καταλάβαινα την ιστορία του. Έτσι δημιουργήσαμε έναν δεσμό που μας βοήθησε στο γύρισμα, στο να δώσουμε ο ένας στον άλλον αυτό που θέλαμε.
Η μεταμόρφωσή της Vergara στη Griselda
Κατέστρεψα την πλάτη μου. Μια μέρα δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι, ήταν η μόνη μέρα που δεν πήγα στη δουλειά. Κυριολεκτικά δεν μπορούσα να κουνηθώ. Έκανα ένεση και έφυγε, όμως ο γιατρός μού είπε ότι στα 50 δεν μπορείς να περπατάς σε αφύσικη, για σένα, στάση. Θα συμβούν διάφορα. Ένας δίσκος είχε βγει από τη θέση του και έτσι τώρα πρέπει να φροντίζω γι’ αυτόν για το υπόλοιπο της ζωής μου. Αλλά άξιζε τον κόπο. Ήταν μικρό το τίμημα.
Προσπαθούσα να φαίνομαι αληθινή. Ήθελα να μοιάζω με κάποια που υπάρχει πραγματικά. Να χάσω αυτό που είμαι. Είναι μόνο έξι επεισόδια, οπότε δεν θέλεις ο κόσμος να σκέφτεται όλη την ώρα, «νομίζει ότι επειδή έβαλε αυτή τη μύτη μπορεί να μας μπερδέψει ότι είναι δραματική ηθοποιός;».
Κάποια σαν εμένα, με την προφορά μου, δεν είναι ότι μπορεί να παίξει οποιονδήποτε χαρακτήρα. Και φυσικά είναι πάντα διασκεδαστικό να βρίσκεις κάτι που μπορείς να κάνεις και να το δημιουργείς. Παρότι μου πήρε περίπου 15 χρόνια για να κυκλοφορήσω τη σειρά, σκεφτόμουν εδώ και πολύ καιρό ότι αυτός ήταν ο κατάλληλος ρόλος για μένα. Ποτέ δεν το έκανα γιατί σκέφτηκα, α, είμαι κωμική ηθοποιός και πρέπει να επανεφεύρω την καριέρα μου για να δείξω τι μπορώ να κάνω. Δεν είχα ποτέ αυτή τη σκέψη.
Οι επιπτώσεις της εξουσίας
Είμαι 51 ετών. Έχω ζήσει πολλά. Ξέρω ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει σκληρός. Καταλαβαίνω απόλυτα, δυστυχώς, ότι οι άνθρωποι μπορούμε να είμαστε πολύ σκληροί, μπορούμε να αλλάξουμε από τη μια στιγμή στην άλλη και να γίνουμε κάτι που ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε.
Νομίζω ότι αυτός ήταν επίσης ένας από τους λόγους για τους οποίους σταμάτησα κάποια στιγμή να σκέφτομαι ότι θα ήταν καλή ιδέα να κάνω την Griselda. Είχε αποφυλακιστεί, ήταν ελεύθερη στο Μεντεγίν, και δεν πίστευα ότι ήταν σωστό να συνεχίσω να αναπτύσσω μια ιστορία όπου η κακιά της υπόθεσης…δεν θα έλεγα καν ότι είχε αίσιο τέλος, γιατί είχε πολλά προβλήματα και είχε κάνει 22 χρόνια φυλακή, αλλά ήταν ζωντανή. Όταν σκοτώθηκε ήταν η στιγμή που σκέφτηκα ότι ίσως τώρα μπορώ να το κάνω.
Ο διστακτικός θαυμασμός για την ηρωίδα της
Το να βλέπεις μία γυναίκα να φτάνει στην κορυφή της ιεραρχίας σε αυτή τη δουλειά ήταν τρομερά ενδιαφέρον. Ήταν τρελό. Νομίζω ότι υπάρχει ένα κομμάτι της που θαύμαζα και αυτό με ενοχλούσε.
Σκέφτηκα, πώς μπορείς να το κάνεις αυτό όταν είσαι μητέρα; Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό όταν είσαι αυτή η μικροσκοπική γυναίκα που δεν έμοιαζε τρομακτική ή οτιδήποτε τέτοια; Πώς μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά, να φτάνεις σε αυτό το επίπεδο, να βγάζεις όλα αυτά τα χρήματα, και να τη βγάζεις καθαρή για τόσο πολύ καιρό; Αυτό ήταν, για μένα, εντυπωσιακό. Όχι ότι θέλω να γίνω έτσι, αλλά η ορμή της!
Πήγε προς τη λάθος κατεύθυνση, όμως αισθάνομαι πως αν η Griselda είχε πάρει όλο αυτό που ήταν και το είχε διοχετεύσει αλλιώς, θα μπορούσε να είχε γίνει πρόεδρος της Κολομβίας αν ήθελε.
Η διαφορά με τις υπόλοιπες ιστορίες ναρκωτικών στη μυθοπλασία
Για μένα ήταν πολύ σημαντικό το γεγονός ότι δεν πρόκειται για μία σειρά που αφορά μόνο την υπόθεση της διακίνησης ναρκωτικών, για το πώς λειτουργεί. Όλοι τα ξέρουμε, όλοι έχουμε δει ένα εκατομμύριο τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες, έχουμε διαβάσει βιβλία για το πώς είναι αυτή η επιχείρηση. Είναι ένα είδος που ο κόσμος αγαπάει πραγματικά.
Το καταπληκτικό είναι το πώς οι δημιουργοί και οι σεναριογράφοι σκέφτηκαν τη Griselda ως γυναίκα. Ως άτομο. Ως χαρακτήρα. Δεν το είχαμε δει ποτέ αυτό. Δεν είχαμε δει ποτέ μία γυναίκα να φτάνει σε αυτό το επίπεδο και να πετυχαίνει αυτό που πέτυχε εκείνη. Αυτό, για μένα, ήταν συναρπαστικό.
Το Griselda δεν είναι μόνο πυροβολισμοί, σκοτωμοί και αποστολές κοκαΐνης εδώ και εκεί. Είναι για το μέσα αυτής της γυναίκας, για το ταξίδι της.
Το Griselda στριμάρει στις 25 Ιανουαρίου στο Netflix.