Δεν γίνεται να μη γελάσεις με τις βρισιές του Γιάννη Μποσταντζόγλου

Ως Κυριάκος απ’ το ‘Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος’ και το ‘Βασικά Καλησπέρα Σας’ του ’82; Ως σμήναρχος Καραμάνος από τους ‘Δύο Ξένους’ aka ‘ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΡΕΕΕΕΕΕ’; Ως Μάκης Καμένος απ’ το ‘Τι Ψυχή Θα Παραδώσεις Μωρή’;. Ως Μπατσινίλας στους ‘Στάβλους της Εριέτας Ζαΐμη’; Δεν έχει σημασία πότε και πώς σε έκανε να γελάσεις ο Γιάννης Μποσταντζόγλου τα τελευταία 30 χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι σε έκανε.

Το πακέτο ‘αγριοφωνάρα, καλοί ρόλοι, όγκος, εμφάνιση, ταλέντο’ έχει δουλέψει σε ένα σωρό κωμικά πλαίσια για τον Μποστ, οπότε ρόλοι όπως αυτός στον οποίον θα τον δούμε στην ΄Τελική Αποπληρωμή’ στην αυλαία του 1ου Horrorant Film Festival την Τετάρτη (19/3) μας κάθονται ένα τσικ πιο περίεργα.

Το σενάριο είναι των Αλέξανδρου Λεονταρίτη και Γρηγόρη Τερζάκη και μιλάει για την ιστορία του Γρηγόρη, ενός πρώην μποξέρ, που έχει μπλέξει με τον υπόκοσμο, τους εκβιαστές και τους τοκογλύφους.

 

(σ.σ. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, έχω αφαιρέσει ελάχιστες άκομψες λέξεις απ’ τις απαντήσεις του Γιάννη Μποσταντζόγλου. Αν αφαιρούσα περισσότερες, το αποτέλεσμα θα ήταν κάτι ανώφελα στρογγυλεμένο και το κυριότερο κάτι που δεν είναι ο Μποστ).

Εσείς αν κατάλαβα καλά υποδύεστε τον μέντορα του Γρηγόρη.

“Αυτό ακριβώς. Υποδύομαι έναν προπονητή του μποξ που είναι ο μέντοράς του Γρηγόρη. Δρω κάπως σαν ένας λαϊκός φιλόσοφος, τον οποίο εμπιστεύεται. Τον κατευθύνω σαν δεύτερος πατέρας του”.

 

Είναι κάπως νουάρ η ταινία ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται στο trailer.

“Ο Γρηγόρης την είπε νεο-νουάρ. Του λέω ‘τι είναι νεο-νουάρ γαμώ τη ζωή μου με αυτούς τους όρους;'”. (γέλια)

Βρίζετε λίγο, έ; (σ.σ. ότι ο Μποστ είναι απείρως διασκεδαστικά αθυρόστομος το είχα καταλάβει απ’ τα πρώτα τηλεφωνήματα)

“Μονίμως. Βρίζω καλότροπα όμως. Εντάξει, όταν είμαι συφυλιασμένος λέω καντήλια και Παναγίες, αλλά τις περισσότερες φορές βρίζω για πλάκα”.

 

Σας έχουμε συνηθίσει σε ρόλους που βγάζουν γέλιο. Σας δυσκολεύει το δράμα υποκριτικά;

“Πάντα θέλω να βασίζομαι σε αυτό που λέει το έργο. Εδώ κάνω έναν μποξαδόρο, παλιό, ρέκλα, 60-62 χρονών όπως είμαι εγώ. Λέω την αλήθεια του πράγματος, δεν κάνω τερτίπια που κάνουν άλλοι. Ξύνει ο Μάρλον Μπράντο το αυτί του, το ξύνουν και οι Έλληνες”.

Ποια ήταν η δική σας μανιέρα;

“Ο εαυτός μου, η ύπαρξή μου. Είμαι ο Μποστ που κάνει έναν μποξαδόρο, είμαι ο Μποστ που κάνει έναν που κατουριέται πάνω του.

 

Δεν πέσατε κι εσείς στην ευκολία των κλισέ κάποτε;

“Σου ορκίζομαι, όχι. Και ενοχλούμαι πάρα πολύ όταν ακούω συναδέλφους να λένε για κάποιον ‘είναι ο Έλληνας Ζεράρ Ντεπαρντιέ’ ή ‘είναι ο Έλληνας Ντάστιν Χόφμαν’. Ο ‘Έλληνας μαλάκας’ είναι. Όλο δήθεν και δηθενιές”.

Έχουν πει τέτοια και για σας;

“Όχι, εμένα με έχουν πει Αυλωνίτη και Κωνσταντάρα. Δεν είναι ότι τους μιμούμαι, απλά λόγω όγκου και προϊούσας γήρανσης, έβλεπαν αυτό το πράγμα. Ειλικρινά δεν το επιδιώκω, αλλά είναι πολύ τιμητικό”.

 

Ποιοι ηθοποιοί ήταν τα ινδάλματά σας;

“Όταν ήμασταν στη σχολή είχαμε ινδάλματα τους δασκάλους μας, τον Λαζάνη, τον Κουν. Ήταν ταλαντούχοι και πολύ εργατικοί, το ξεφτίλιζαν στη δουλειά. Κι εγώ κάπως έτσι είμαι.

 

Εσάς ποιος σας μάλωνε;

“Ο Λαζάνης μας ξέχεζε, γιατί ήμασταν άτακτοι και δεν διαβάζαμε. Γενικά ήμουν απείθαρχος ως παιδί, δεν έχω τελειώσει το γυμνάσιο, τα παράτησα. Το έχω μετανιώσει. Διαβάζω όσο μπορώ από τότε, αλλά δεν έχω την πρέπουσα σχολική αγωγή. Το μισούσα το σχολείο, όλο το ‘σκαγα. Δεν ήμουν εγκεφαλικός”.

Καλά, η παιδεία δεν είναι μόνο θέμα σχολείου.

“Μα πιο πολλά πήρα από το περιβάλλον μου παρά απ’ το σχολείο. Ο μπαμπάς μού έλεγε ‘Κάνε το μίνιμουμ, βγάλ’ το λύκειο να ξεστραβωθείς’. Εγώ τίποτα, δεν. Οι γονείς μας πλήρωναν δασκάλους για το σπίτι, φροντιστήρια,  αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά κι εγώ πηδούσα απ’ το παράθυρο και έπαιζα μπάλα μέχρι τις 3 το βράδυ”.

 

Το είχατε με τα αθλητικά γενικότερα;

“Μια περίοδο ασχοληθήκαμε πολύ με τα κολυμβητικά, με τον αδερφό μου. Ο Κώστας ήταν και πρωταθλητής Ελλάδος στην πεταλούδα. Εγώ ήμουν νούμερο κι εκεί, έφτασα μέχρι τρίτος. Μετά έκανα και στίβο, είχα μεγάλες δυνατότητες, αλλά δεν κατέβαινα στους αγώνες. Έχω βασανιστεί πολύ γυμναστικά. Έριχνα και ακόντιο, είχα για προπονητή τον Χρήστο Πιερράκο, που είχε βγει 10ος στην Ολυμπιάδα του Τόκιο”.

Πόσο ρίχνατε;

“Έριχνα 72 μέτρα και το ρεκόρ του Πιερράκου ήταν 77. Στη σφαίρα ήμουν κοντά στο πανελλήνιο ρεκόρ εφήβων, και ήμουν και δεύτερος στο δέκαθλο, πάλι στους εφήβους. Αλλά δεν κατέβαινα στους αγώνες, ήμουν ανώμαλος. Πλακωνόμουν και πήγαινα και έκανα πόλο, μετά τσακωνόμουν εκεί και γύριζα στο στίβο”.

Η ηθοποιία μετά από ποιον τσακωμό προέκυψε;

“Προέκυψε ξαφνικά, λόγω του περίγυρου του μπαμπά μου.

 

Πώς ήταν η σχέση πατέρα-γιου μεταξύ Μποστ και Μποστ;

“Βιώσαμε μια έντονη εφηβεία, εγώ κι ο αδερφός μου κάναμε τα κοκοράκια (μαλακιστήρια δηλαδή, τζάμπα μάγκες), αλλά τον σεβόμασταν. Στα 35 άρχισα να κάνω παρέα με τον πατέρα μου. Μέχρι τότε ήμουν έξω, κωλοβάραγα, σουβλάκια, μπουγέλα, πλακώματα, γκόμενες. Όταν πια συνειδητοποίησα το μέγεθος του, μου έμεναν λίγα χρόνια μαζί του. Πέθανε όταν ήμουν 42”.

Πώς το πήρε όταν του είπατε ότι θα γίνετε ηθοποιός;

“Ήταν μια φάση που ήμουν στο στρατό. Μαζί με τις φυλακές, υπηρέτησα σχεδόν 3 χρόνια. Σιχαίνομαι τα στρατιωτικά και τα σχολικά μου χρόνια. Ήμουν που λες 20 χρονών και δεν ήξερα τι θα γίνει. Μια μέρα που είχα τρελά νεύρα, μου λέει ‘Τι έπαθες αγόρι μου, τι νεύρα είναι αυτά; Σ’ έχουμε καταπιέσει ποτέ; Τι θες να γίνεις;’. Του λέω ηθοποιός.

Στενάχωρο αυτό μετά από 42 χρόνια καριέρας.

“Φταίει και το κουμάντο που δεν έκανα στα οικονομικά, γιατί είμαι χύμα. Κι αυτή είναι μια μαλακία που με χαρακτηρίζει. Πέρασαν λεφτά απ’ τα χέρια μου, αλλά για πέντε χρόνια. Μη φανταστείτε ότι βγάλαμε ό,τι βγάζει ο Λάκης ή ό,τι έβγαζε η Βουγιουκλάκη. Κάναμε 30-50 σήριαλ και τώρα βιώνουμε χλαπάτσα. Βγήκα στη σύνταξη και πάνω να τσοντάρω με το θέατρο, αλλά δεν δουλεύουν τα θέατρα.

Είναι δυνατόν να παίρνεις 100 ευρώ τη βδομάδα μετά από 40 χρόνια πορείας; Μου τυχαίνει παράσταση να παίρνω 20 ή 5 ή 30 ευρώ μερίδιο. Τα τσιγάρα μου δηλαδή. Εξουθενώνεσαι, κάνεις 150 δουλειές και οι Σαμαροβενιζέλοι με το Στουρνάρα σου προσθέτουν κάθε μέρα και τρία χαράτσια”.

Ποια είναι η θεωρία σας για την καριέρα;

“Ποτέ δεν την κυνήγησα. Ήρθε παρ’ ελπίδα και παρά τη θέληση μου. Με σύστησε η γυναίκα μου, η Δήμητρα Παπαδήμα στον Ρήγα, έπαιξα σε 4-5 σήριαλ του που έτυχε να γίνουν επιτυχίες, κι έτσι δημιουργήθηκε ένα που δεν το περίμενα.

 

Είστε καλός ηθοποιός;

“Όταν δουλεύω, ναι. Με τον Κακλέα κάναμε 6 μήνες πρόβα για ένα έργο και μετά λέγαμε ότι δεν μας αρέσει και πιάναμε άλλο. Στο εμπορικό θέατρο, πας, συνεννοείσαι αρχές Φλεβάρη και μέσα Μαρτίου το ανεβάζετε. Ούτε δέκα διαβάσματα δεν έχεις κάνει. Εκεί λειτουργεί ο αυθορμητισμός, το ταλέντο, το ένστικτό σου. Έχω κάνει καλούς ρόλους, αλλά έχω κάνει και πολλές μάπες στην πορεία”.

Θέλετε δεν θέλετε, το ‘Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος’ το θυμάστε ακόμα.

“Άμα σου πω 35 χρόνια μετά ότι δεν έχω δει την ταινία, τι θα μου πεις; Μου το έλεγαν για χρόνια στο δρόμο κι εγώ απορούσα, δεν καταλάβαινα τι εννοούν. Ούτε τα σήριαλ βλέπω. Με φώναζαν Μπατσινίλα όταν έπαιζα στους ‘Σταύλους της Εριέτας Ζαΐμη’, αλλά τους έγραφα γιατί δεν καταλάβαινα ότι μιλάνε σε μένα”.

Θυμάστε τίποτα απ’ το ‘Βασικά Καλησπέρα Σας’;

“Θυμάμαι την αυστηρότητα του Δαλιανίδη, το κωλοβάρεμα διαφόρων συναδέλφων και το ταλέντο του Στάθη Ψάλτη, αν και εμένα δεν μου πάει αυτό το σεφερλιακό στιλ, ποτέ δεν το ήθελα”.

 

Πείτε μου έναν ρόλο που σήμαινε πολλά για σας.

“Παίξαμε πέρυσι με τη Δήμητρα ένα έργο που μου άρεσε πάρα πολύ, τα ‘Μικρά Συζυγικά Εγκλήματα’. Γούσταρα πολύ τον ρόλο, ήταν ένα έργο διαπροσωπικών σχέσεων. Μακάρι να μπορούσα να το κινηματογραφήσω. Δεν πήγε πολύ καλά, υπήρχαν και κάτι άλλοι που έγραφαν στο Facebook ότι είμαστε μαλάκες. Οι τζάμπα μάγκες, όπως ήμουν κι εγώ στα 20”.

Σας έπαιρνε από κάτω πιο παλιά;

“Και τώρα με παίρνει, αλλά έχω ισχυρές αντιστάσεις πια. Βλέπω κάτι άλλα έργα που τα εκθειάζουν και ξερνάω καλαπόδια με τα υπερτιμημένα και τα κατευθυνόμενα. Μετά έρχονται και κάνουν τους μάγκες σε μας. Είναι σαν τον Στουρνάρα που πηδάει όλον το λαϊκό κόσμο, αλλά δεν ακουμπάει τους εφοπλιστές”.

Το Ποτάμι πώς σας φαίνεται;

“Δεν θέλω να κρίνω πριν δω αποτελέσματα. Ο Θεοδωράκης είναι συστημικός, έχει κόσμο από διάφορα κόμματα και αποκόμματα και δεν έχει κατεβάσει συνεπές σχέδιο. Όλα αυτά με κάνουν κάπως επιφυλακτικό. Τουλάχιστον, τα άλλα κόμματα ξέρεις τι είναι.

 

…και που στις δημοσκοπήσεις είναι ακόμα τρίτο κόμμα.

“Το να λες ότι επειδή σου φταίει ο Βενιζέλος, θα ψηφίσεις Χίτλερ είναι πολύ ηλίθια αντιμετώπιση. Ποιος δεν ξέρει τι είναι η Χρυσή Αυγή; Τα ιδεώδη τους είναι βία, πλάκωμα, μπουνίδι, χλαπαταγή, πας μη Έλλην βάρβαρος. Αν είχαμε παιδεία, δεν θα ταυτιζόταν κανείς μαζί τους. Θα έβλεπε θέατρο, θα ήξερε τι ψήφιζε, δεν θα έφτυνε στο δρόμο, θα ήξερε πώς να φέρεται στη γυναίκα του. Είμαστε σ’ ένα κράτος που όλα αυτά είναι υποτιμημένα”.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε απ’ τον πατέρα σας;

“Η ανιδιοτέλεια, η σεμνότητα και η δημοκρατικίλα του. Όσο μπορώ, τα εφαρμόζω κι εγώ. Δέχομαι την ανωτερότητα του άλλου και θεωρώ ότι δεν είμαι τίποτα. Δεν το παίζω ψευτοσεμνός. Όταν είμαι καλός, το λέω. Όταν είμαι μάπα, πάλι το λέω”.

 

*ξεκινάω να κλείσω την κουβέντα και με διακόπτει ευγενικά, για να μου πει κάτι ακόμα*

“Συμμετέχω πολλές φορές σε ταινίες όπως η ‘Τελική Αποπληρωμή’ και βοηθάω τους νεότερους, γιατί στα νιάτα μου δεν με βοήθησε κανείς, παρά μόνο η οικογένειά μου. Χαίρομαι όταν μερικά παιδιά είναι ευγενικά και όχι τσογλάνια. Ο Λεονταρίτης και ο Τερζάκης είναι πολύ ευγενικοί άνθρωποι, από αυτούς που μπορούν να εξελίξουν την τέχνη χωρίς να βρίζουν τους παλαιότερους.

 

Η ‘Τελική Αποπληρωμή’ κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη (19/3) στην αυλαία του Horrorant Film Festival, ενώ ο Γιάννης Μποσταντζόγλου συνεχίζει την παράσταση ‘Ο Φίλος Μου ο Λευτεράκης’ στη βόρεια Ελλάδα. Στο τέλος του μήνα, ο θίασος φεύγει για Αυστραλία.