Dune: Prophecy – Όσα μας είπαν οι συντελεστές για τη σειρά

Αυτή η μυστική κοινότητα παρέχει ουσιαστικά ανθρώπινους ανιχνευτές ψεύδους στους κυβερνώντες ευγενείς, ενώ παράλληλα καθοδηγεί την ιστορία με ένα γενετικό πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί για την αναπαραγωγή ιδανικών ηγετών. Η αυτοκρατορία έχει λόγους να χρησιμοποιήσει τη βοήθειά τους. Ο αυτοκράτορας Javicco Corrino (Mark Strong) και η αυτοκράτειρα Natalya (Jodhi May) κατέχει την εξουσία σε έναν ανήσυχο γαλαξία εν μέσω ενός πολύ λεπτού πλέγματος συμμαχιών, και προς το παρόν προξενεύει την ισχυρογνώμων κόρη του, την Ynez (Sarah-Sofie Boussnina), σε μια ένωση που έχει σκοπό να εξασφαλίσει την εξουσία του στον πλανήτη του μπαχαρικού, τον Arrakis.

Απομονωμένος και πολιορκημένος, πέφτει στην επιρροή του Desmond Hart (Travis Fimmel), ενός φανατισμένου στρατιώτη που έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει σκοτεινές ψυχικές δυνάμεις και που απειλεί την αόρατη εξουσία της Αδελφότητας.

Σε αυτόν το σύμπαν κατοικούν εδώ και καιρό η Schapker και ο executive producer Jordan Goldberg μεταφέροντας τηλεοπτικά την ευρύτερη ιστορία του Dune. Μίλησαν για τη διαδικασία τους παρέα με το μεγαλύτερο μέρος του καστ που έχει ήδη αναφερθεί, σε μία συνέντευξη Τύπου για τους διεθνείς ψηφοφόρους των Χρυσών Σφαιρών. Ακολούθησε η συζήτηση που θα διαβάσεις παρακάτω.

Alison, η ταινία βασίζεται σε ένα βιβλίο που όμως διαδραματίζεται 30 χρόνια μετά το βιβλίο. Πώς δημιούργησε αυτό έναν χώρο που πραγματικά μπορούσε να στηριχτεί στον κόσμο του Dune και στο υλικό της πηγής, ταυτοχρόνως με τη δημιουργική ελευθερία σε αυτό που διαμορφώσατε στη σειρά;

Alison Schapker (showrunner): Το Dune: Prophecy είναι εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα Sisterhood of Dune των Brian Herbert και Kevin J. Anderson. Σε αυτό το μυθιστόρημα εξετάζουν την άνοδο των Bene Gesserit και επίσης την προέλευση της Δεύτερης Μητέρας Ηγουμένης Valya Harkonnen και της αδελφής της, Tula Harkonnen. Μας ενδιαφέρει λοιπόν ολόκληρη η ζωή της Valya Harkonnen. Εξετάζουμε την ανατροφή της και το πώς ήρθε στην Αδελφότητα.

Στη συνέχεια όμως, στην άλλη χρονική περίοδο της σειράς μας, βλέπουμε τη Valya ως ένα άτομο που έχει αναπτύξει τη δύναμη της Αδελφότητας, που είναι υπεύθυνη, που στη συνέχεια αντιμετωπίζει μία κρίση. Έτσι πραγματικά εναλλάσσουμε δύο χρονικές περιόδους – μία που μας δένει πολύ στενά με τα βιβλία και μία που μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε. Και το κάναμε αυτό σε συνεργασία με το estate του Herbert, πολύ προσεκτικά και με σεβασμό προς την οικοδόμηση του κόσμου και τα μυθιστορήματα. Αλλά ήταν συναρπαστικό να έχουμε κάποιο περιθώριο προσαρμογής για την τηλεόραση.

Η επιθυμία για εξουσία δημιουργεί τόσες πολλές δυναμικές στo Dune: Prophecy, και είναι κάτι που βρίσκεται διαρκώς σε εξέλιξη, αλλά και προκαλεί μεγάλη δυσπιστία και σύγκρουση μεταξύ των χαρακτήρων. Πώς προσεγγίσατε λοιπόν τη συνεχή μελέτη της ισορροπίας της εξουσίας στη σειρά;

Schapker: Νομίζω πως το πιο όμορφο πράγμα στο Dune του Frank Herbert είναι η ηθική ασάφεια όλων των χαρακτήρων. Νομίζεις κάποια στιγμή ότι έχεις να κάνεις με έναν ήρωα, αλλά πολύ σύντομα γίνεται ο κακός και το αντίστροφο. Το ενδιαφέρον με όλους αυτούς τους χαρακτήρες είναι ότι απέχουν 100 χρόνια από τους Μεγάλους Πολέμους των Μηχανών. Οι άνθρωποι έχουν μόλις απελευθερωθεί από χιλιετίες υπό την επιρροή των μηχανών. Τώρα ελέγχουν κατά κάποιο τρόπο τη μοίρα τους. Αλλά όπως συνήθιζε να λέει ο Frank Herbert, υπάρχει πάντα μία αβεβαιότητα εκεί έξω που δεν μπορείς να υπολογίσεις.

Θα υπάρξουν όμως οργανώσεις και άνθρωποι που πιστεύουν ότι θέλουν να ελέγχουν τα πράγματα, ώστε να κάνουν τους εαυτούς τους να φοβούνται λιγότερο. Έτσι, υπάρχει ένας συναισθηματικός λόγος να ελέγχουν τα πάντα, να ελέγχουν το μέλλον. Αυτό πραγματικά προκαλεί σύγκρουση μεταξύ όλων αυτών των ανθρώπων που έχουν διαφορετική ατζέντα στο παιχνίδι.

Emily, ο χαρακτήρας σου είναι ατσάλινη στο περίβλημά της, αλλά μέσα από το ιστορικό της μαθαίνουμε πολλά για τη γένεση αυτής της σκληρότητας μέσα της, και για τον λόγο που την εκτιμά και στους άλλους ανθρώπους. Πώς σε βοήθησε λοιπόν η προϊστορία της στα σενάρια ώστε να την αναπτύξεις;

Emily Watson: Με βοήθησε πρώτα απ’ όλα, με βοήθησε η Jessica Barden. Είναι απόλυτο δώρο ως ηθοποιός το να έχεις κάποιον να υποδύεται τον νεότερο εαυτό σου. Νομίζω όμως ότι έχετε δίκιο, υπάρχει μια στιγμή όπου βλέπουμε γιατί η καρδιά της Valya απλά πάγωσε. Και ό,τι κάνει, τροφοδοτείται από οργή και μία αίσθηση εκδίκησης. Τότε την εντόπισε ένας χαρισματικός αρχηγός αίρεσης, που της είπε “σε βλέπω, είσαι πολύ ισχυρή, είσαι πολύ ξεχωριστή, πολύ ταλαντούχα”. “Έλα να με βοηθήσεις να διαμορφώσω το μέλλον της ανθρωπότητας”. Και αυτό είναι ένα απίστευτα επικίνδυνο, ενθαρρυντικό πράγμα για να κάνεις σε κάποια που πιθανόν να έχει κάποιου είδους συγγένεια DNA με καρχαρία.

Ο χαρακτήρας σου πραγματικά δεν επιτρέπει στη θέλησή της να κάμπτεται και έχει απίστευτα ισχυρές πεποιθήσεις. Πώς προσέγγισες αυτή την πλευρά της;

Watson: Nομίζω δεν φοβάται τίποτα. Τίποτα δεν την τρομάζει. Συμβαίνουν τρομερά πράγματα, άνθρωποι πεθαίνουν γύρω της, και θα σκεφτεί, τι μπορώ να κερδίσω από αυτή την κατάσταση; Πώς μπορώ να προωθήσω τον στόχο μου; Πώς θα με εξυπηρετήσει όλο αυτό; Ας βγάλουμε αυτόν τον παίκτη από το παιχνίδι. Είναι πολύ στρατηγική και δεν την επηρεάζουν πολλά. Είναι πολύ, πολύ έξυπνη.

Olivia, βλέπουμε και μία πλευρά του χαρακτήρα σου που είναι ηπιότερη και συμπονετική. Και όμως, έχει επίσης μια πραγματική εσωτερική δύναμη, στην οποία μπορεί να στηριχτεί όταν νιώθει ότι είναι δικαιολογημένη για τις πράξεις της. Πώς ισορροπείς αυτές τις δύο πλευρές της;

Olivia Williams: Νομίζω ότι το μυστικό είναι να παίζεις μία μικρότερη αδελφή και να είσαι μια μικρότερη αδελφή. Όταν η μεγαλύτερη αδελφή σου έχει καταλάβει τη θέση της γεμάτη οργή, τότε εσωτερικεύεις και κρατάς τη δική σου οργή σου μέσα σου, ήσυχη. Αλλά, ξέρεις, τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι. Το άλλο είναι ότι είναι σπασικλάκι της επιστήμης και έτσι ο τρόπος που εξοντώνει τους εχθρούς της είναι εξαιρετικά αποδοτικός και αθόρυβος. Έχει επίσης κάποιου τύπου ηπιότητα. Την απασχολεί η συνείδησή της. Αλλά σε κάνει καλύτερο άνθρωπο αν κλαις καθώς σκοτώνεις ανθρώπους;

Travis, πώς βρήκες την ηθική πυξίδα ενός τέτοιου χαρακτήρα; Επειδή φαίνεται να είναι πολύ σίγουρος σε πολλές από τις επιλογές του, ακόμα και όταν όλοι γύρω του θεωρούν ότι κάνει λάθος. Και ποιο ήταν αυτό το ταξίδι ανακάλυψης της ηθικής του;

Travis Fimmel: Νομίζω ότι έχει ηθική πυξίδα, αλλά νιώθει τόσο δικαιολογημένος για κάποια από τα πράγματα που κάνει, λόγω της ιστορίας του και του θυμού του και του σπαραγμού που έχει. Αισθάνεται ότι έχει καλούς λόγους για να πληγώνει τους ανθρώπους. Αλλά την ίδια στιγμή, όταν πληγώνει αυτούς τους ανθρώπους, πληγώνεται και ο ίδιος πολύ άσχημα, σωματικά και ψυχικά. Σχεδόν τον ερεθίζει, είναι λίγο σαδομαζοχιστικό νομίζω. Είναι ένας διασκεδαστικός χαρακτήρας για να παίζεις, όπως όλοι οι χαρακτήρες που έχουν τη δική τους φωνή.

Πώς βρήκες το πώς θα φαινόταν στην ερμηνεία σου ότι χρησιμοποιεί τη δύναμή του;

Fimmel: Ακόμα σκέφτομαι τι να κάνω με αυτό. Δεν είναι ότι μπορώ να πετάξω ή κάτι τέτοιο. Απλά πρέπει να κοιτάζω κάποιον και να φαίνεται σα να έχω πολλά στο μυαλό μου. Πραγματικά δεν είχα ιδέα τι να κάνω. Απλά σιγουρευόμουν ότι είχα πολλές εσωτερικές σκέψεις και εσωτερικό μονόλογο στο κεφάλι μου.

Jodhi, φαίνεται ότι ο χαρακτήρας σου έχει απόσταση με τον σύζυγό της. Μιλάει για το πώς υπήρχε μία εποχή όπου εκείνος έπαιρνε τις απόψεις της πολύ πιο σοβαρά.

Jodhi May: Η γνωριμία μας με αυτό το ακροκρατορικό ζευγάρι γίνεται μέσα από το πρίσμα ενός γάμου που αρχίζει πραγματικά να διαλύεται. Μιλήσαμε αρκετά για την αίσθηση ότι, παρότι ήταν ένας προσυμφωνημένος γάμος, ήταν ένας γάμος που είχε αγάπη μέσα του και που είχε χτιστεί πάνω στην ιδέα ότι θα ήταν μία ομαδική προσπάθεια, αν θέλεις. Το ισοδύναμο στη φαντασία μου ήταν ότι μοιάζει λίγο με τη Ρωσία, όπου στις αρχές του αιώνα βλέπεις τον Ρασπούτιν να εμφανίζεται ενώ μία γυναίκα αισθάνεται πραγματικά αποξενωμένη από τον σύζυγό της, από την εξάρτησή του και τον ευνουχισμό του από άποψη ηγεσίας. Αλλά δεν έχει φωνή. Δεν έχει δύναμη.

Υπάρχει ένα τόσο βαθύ αίσθημα απογοήτευσης εκεί, που είναι πραγματικά καθοριστικό για τον χαρακτήρα. Και αυτό που λατρεύω στους γυναικείους ρόλους της Alison είναι ότι στ’ αλήθεια βάζει την εξουσία κάτω από το φακό, την ανατομία της. Και παραδοσιακά, ξέρετε, η επιστημονική φαντασία είναι ένα είδος στο οποίο οι γυναίκες μπορούσαν να θέσουν το ερώτημα, τι θα γινόταν αν υπήρχε μητριαρχία; Πώς θα λειτουργούσε αυτή η κοινωνία; Και είναι συναρπαστικό γιατί, εκεί έχεις κάποιους απίστευτα ηθικά πολύπλοκους χαρακτήρες. Και σε σχέση με τη Natalya, έχει μια πολύ αντισυμβατική οικογένεια. Είναι μια πραγματικά αναζωογονητική προοπτική.

Ο χαρακτήρας σου βλέπει πολλές δυνατότητες στη δύναμη που μπορεί να φέρει ο Desmond στην ίδια, στον σύζυγό της και στην οικογένειά της. Τι σου είπε αυτό για τη σχέση του χαρακτήρα σου με την εξουσία;

May: Η εξέλιξη της αυτοκράτειρας Natalya ως χαρακτήρα είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα. Βλέπουμε πραγματικά ότι είναι αρκετά πραγματιστής. Είναι αρκετά ατρόμητη. Και μου αρέσει αυτό που δημιουργεί η Alison, ότι υπάρχει ένα είδος αντιστροφής των ρόλων που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε μια βασιλική οικογένεια ή σε ένα τέτοιο πλαίσιο αυλής. Η Natalya είναι ατρόμητη και στο πρόσωπο του Desmond Hart βρίσκει το ταίρι της και αυτός είναι επικίνδυνος. Και υπάρχει ένας βαθμός συγγένειας μεταξύ τους, προφανώς, επειδή και οι δύο είναι βαθιά καχύποπτοι για την Αδελφότητα. Είναι και οι δύο πληγωμένοι, σε κάποιο βαθμό, δεν ξέρουμε ακόμα πώς. Αλλά υπάρχει επίσης αυτή η λυδία λίθος του μυστικισμού και κάτι πολύ ενστικτώδες και διαισθητικό. Νομίζω ότι το διαβάζει αυτό σε εκείνον. Έτσι είναι πρόθυμη να πάρει το ρίσκο και το ρίσκο.

Τι πιστεύετε ότι δημιουργεί την απήχηση του Dune τόσες δεκαετίες;

Schapker: Το σύμπαν του Dune είναι τόσο ζωντανό. Τόσο συγκεκριμένο, βαθύ και προκλητικό. Έχει πραγματικά όλα τα χαρακτηριστικά της σπουδαίας αφήγησης, επειδή σε οδηγεί μέσα από μία φαντασία για το μέλλον που νομίζω ότι είναι πολύ μοναδική. Η ιδέα ότι είμαστε σε ένα μέλλον όπου η τεχνολογία που γνωρίζουμε σήμερα έχει απαγορευτεί και οι άνθρωποι ξαναχτίζουν την ανθρωπότητα και αναρωτιούνται τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος είναι μία συναρπαστική περιοχή για να τοποθετήσεις μία ιστορία. Έπειτα οδηγούμαστε από αυτούς τους εμβληματικούς χαρακτήρες. Είναι classic, ένα από τα πιο επιδραστικά έργα επιστημονικής φαντασίας που γράφτηκαν ποτέ. Το να είσαι μέρος οποιασδήποτε γωνιάς του σύμπαντος του Dune είναι τεράστιο προνόμιο.

Watson: Όταν γνώρισα την Olivia – όταν πήραμε τον ρόλο – πήγαμε στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων στο Λονδίνο και καθίσαμε μπροστά στα πορτραίτα της Ελισάβετ Α΄, της Μαίρης της Βασίλισσας της Σκωτίας, της Bloody Mary, της Λαίδης Jane Grey, όλων αυτών των γυναικών που έζησαν εκείνη την τρομακτική εποχή της βρετανικής ιστορίας, όπου ήταν πραγματικά ένα αστυνομικό κράτος.Όλοι ήθελαν να σε σκοτώσουν ή να σε παντρευτούν. Και τα δύο ήταν ένας δρόμος προς την εξουσία. Η αντίληψη που έχουμε ότι πρόκειται για κάποια ένδοξη εποχή της αγγλικής ιστορίας οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι η αφήγηση ήταν απόλυτα ελεγχόμενη. Αυτό κάνουν οι γυναίκες της Αδελφότητας, λένε ότι μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα, αλλά είναι επίσης ένα εμπόρευμα. Μπορούμε να φυτέψουμε ιστορίες. Μπορούμε να κάνουμε τους ανθρώπους να νομίζουν ότι έχουν το πάνω χέρι, ενώ το έχουμε εμείς. Μπορούμε να κάνουμε όλων των ειδών τα πράγματα που αλλάζουν την ισορροπία δυνάμεων. Έχει παραλληλισμούς στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό φάσμα σήμερα.

Jordan Goldberg (παραγωγός): Για μένα προσωπικά, οι σειρές που λειτουργούν καλά στο HBO είναι αυτές με τους αντι-ήρωες. Το Dune: Prophecy είναι μία ιστορία για την Αδελφότητα, αλλά το άτομο που είναι υπεύθυνο για την Αδελφότητα είναι μία Harkonnen. Όλοι πιστεύουμε, από τις γνώσεις μας για τις ταινίες και τα βιβλία, ότι είναι άθλιοι και κακοί. Αλλά θα μπούμε στην ιστορία λίγο περισσότερο και θα δούμε ότι δεν είναι αυτό που νομίζαμε. Ίσως υπάρχει κάποια τραγωδία που προκάλεσε αυτές τις λανθασμένες αντιλήψεις για το ποιοι είναι. Παρόλα αυτά, πρόκειται για τους Harkonnen και χειρίζονται τα πάντα πολύ αδίστακτα. Έχουμε δει αρσενικούς Harkonnens να κάνουν πράγματα πολύ αδίστακτα, και τώρα θα δούμε τους θηλυκούς Harkonnens. Εναι εξίσου badass.

Η γλώσσα στα μυθιστορήματα του Frank Herbert είναι πολύ πυκνή. Τις περισσότερες φορές οι χαρακτήρες χρησιμοποιούν διαλόγους προκειμένου να κρύψουν κάτι ή να εξαπατήσουν τους άλλους χαρακτήρες. Μπορείτε να μιλήσετε για τη διαδικασία μεταφοράς αυτών των διαλόγων και των χαρακτήρων με κάποιο τρόπο σε ένα άλλο μέσο και σε ένα πιο σύγχρονο κοινό;

Schapker: Νομίζω ότι υπάρχει μία επισημότητα στη γλώσσα του Dune. Και την ίδια στιγμή, νομίζω ότι θέλαμε να αισθανθούμε πως ακόμα και αν είναι πιο επίσημη, εξακολουθεί να μοιάζει αληθινή και ζωντανή και ότι κάποιος θα μπορούσε πραγματικά να τη μιλήσει. Η Emily και εγώ μιλήσαμε για τις συναιρέσεις, ίσως να μην χρησιμοποιούσαμε τόσες πολλές για τη Valya ώστε να αφαιρέσουμε τη σύγχρονη χροιά της. Απλά προσπαθήσαμε να το κάνουμε να μοιάζει γνήσιο και να ταιριάζει με το μυθιστόρημα.

Όλο το σύμπαν του Dune γίνεται κατά κάποιον τρόπο η σύγχρονη μυθολογία μας, η οποία είναι ένας συνδυασμός βλέμματος προς το μέλλον που ντύνεται με μεσαιωνικές τελετουργίες. Έχετε δικές σας τελετουργίες που κάνετε ως ηθοποιοί για να οδηγηθείτε στους χαρακτήρες;

Williams: Δεν έχω περίεργες συνήθειες, αλλά αν δεν υπάρχει ένα τέλειο φλιτζάνι τσάι Yorkshire Gold με μία σταγόνα γάλα από αγελάδα στο πλατό, απλά δεν μπορώ να λειτουργήσω. Και το άλλο θαυμάσιο πράγμα που βρήκε η Emily για τους χαρακτήρες μας ήταν αυτά τα παπούτσια που λέγονται OOFOS. Τα ενσωμάτωσε στα κοστούμια των χαρακτήρων μας. Όταν φοράω τα OOFOS μου, τα οποία είναι τα πιο άνετα παπούτσια στον κόσμο, γίνομαι ο χαρακτήρας μου. Συγγνώμη για την κοινοτοπία, αλλά ναι, στην πραγματικότητα δεν έχω κάποια βαθιά διαδικασία για να μπω στον χαρακτήρα. Αλλά το να φοράς το κοστούμι σου και να περνάς από το τρέιλερ μαλλιών και μακιγιάζ με την Kate Benton, την καταπληκτική μας σχεδιάστρια μαλλιών και μακιγιάζ, είναι μία απίστευτα μακρά και περίπλοκη διαδικασία. Από αυτή μέχρι το σετ, έχεις μπει στον χαρακτήρα.

Fimmel: Δεν έχω κάποια διαδικασία. Είμαστε τόσο τυχεροί που έχουμε ένα περιβάλλον όπως του Dune και το λουκ του. Εγώ έχω απλά να σκεφτώ το τι θέλω από όποιον παίζει μαζί μου, ή το πώς θέλω να νιώσει. Τις περισσότερες φορές δεν θέλω να νιώθουν καλά! Αυτή είναι η διαδικασία μου, απλά σχετίζεται περισσότερο με τα άλλα άτομα, υποθέτω.

Watson: Για μένα, είναι κάπως διαφορετικό κάθε φορά που το κάνεις. Στο μυαλό μου, η Valya έχει πολύ έντονη επίγνωση όλων όσων συμβαίνουν στο δωμάτιο. Έτσι και αυτό ήταν ένα είδος προσπάθειας, το να είμαι εκεί, να εμφανίζεται ο χαρακτήρας μου σωστά.

Williams: Κάτι που πραγματικά παραμελείται αρκετά συχνά ως αναφορά στην κινηματογράφηση είναι η σχέση μεταξύ των ηθοποιών και της κάμερας. Είχαμε έναν καταπληκτικό χειριστή Steadicam, τον Geoffroy St-Hilaire. Μέχρι το τέλος των γυρισμάτων, αυτός και ο άλλος ηθοποιός με τον οποίο συνεργαζόμουν, είχαμε έναν – θα μπορούσες να το πεις σχεδόν χορό. Ήξερε πού θα πηγαίναμε. Η κάμερα είναι το τρίτο πρόσωπο σε όλες τις σκηνές, νιώθω.

Alison και Jordan, έχετε χτίσει αυτόν τον απίστευτα περίπλοκο κόσμο μέσα στον κόσμο του Dune. Πώς προσεγγίσατε το μεγαλύτερο εύρος της ιστορίας, μαζί με την οικειότητα όλων των χαρακτήρων στον πυρήνα της;

Schapker: Το Dune πρέπει να είναι επικό αλλά και οικείο. Μέρος της δουλειάς μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα εύρος και ένα θέαμα που θα ήταν καθηλωτικό, που θα σε έκανε να νιώθεις ότι μεταφέρεσαι κάπου, που θα στήριζε την ιστορία μας σε ένα σύμπαν στο οποίο θα μπορούσες να πιστέψεις. Μέρος αυτού ήταν να είμαστε πραγματικά προσεκτικοί με τους χαρακτήρες μας και να κατανοήσουμε ότι η σχέση μεταξύ τους στην οθόνη είναι τελικά αυτό που θα μας οδηγήσει. Μπορείς να κάνεις όσο worldbuilding θες, αλλά αν δεν έχεις τους χαρακτήρες σου σε μία προσωπική κλίμακα, να σε μεταφέρουν μέσα από την ιστορία, δεν θα τα καταφέρεις. Έτσι, το επικό αλλά οικείο είχε γίνει η μάντρα μας.

Το Dune: Prophecy προβάλλεται στην Ελλάδα αποκλειστικά από το Vodafone TV.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ENTERTAINMENT

Το Dune: Part Two είναι για τις πένθιμες πύρινες νίκες της ζωής

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ENTERTAINMENT

Το Dune μεταφέρεται στην τηλεόραση και αυτές είναι οι 4 σημειώσεις μας για τη σειρά