Ένας Έλληνας σού γράφει το entertainment

Ο πατέρας του Gage έφυγε από την Βόρειο Ήπειρο στα 10 του για την Αμερική όπου έγινε ρεπόρτερ των New York Times. “Τότε τον ρώτησαν πού θέλει να τοποθετηθεί και εκείνος ζήτησε να τον στείλουν πίσω στην Ελλάδα,” θυμάται ο συγγραφέας. Σαν αποτέλεσμα, όταν ο μικρός Χρήστος ήταν μόλις 6 ετών, εν έτει 1977, ταξίδεψε για πρώτη φορά στην πατρίδα του.

Όχι για πολύ όμως. Έμειναν στο Νέο Ψυχικό για μερικά χρόνια, αλλά την τελευταία μέρα του 1981, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν πίσω στις ΗΠΑ. Είναι περίεργα τα παιχνίδια που μας παίζει η μνήμη, κάτι που διαπιστώνω ξανά όταν αναρωτιέμαι με τι έχει συνδέσει ο Gage τα χρόνια του στην Ελλάδα.

Τι θυμάσαι περισσότερο από τα χρόνια που πέρασες εδώ;

Εύχομαι να μπορούσα να πω την Ακρόπολη ή κάποιο άλλο μνημείο ή κάτι τέτοιο, αλλά η αλήθεια είναι πως οι παιδικές μου αναμνήσεις είναι βουτηγμένες μες στα κόμικς. Διάβαζα τα Κλασικά Εικονογραφημένα – οι Έλληνες συγγενείς μου ακόμα αναφέρονται σε όλα τα κόμικς με το όνομα “Κλασικά”. Και ζώντας στην Ελλάδα ήταν αδύνατο να βρω παλιά τεύχη, οπότε κάθε φορά που πήγαινα στο σπίτι κάποιου φίλου και είχαν τεύχη που είχα χάσει, τα καταβρόχθιζα.

Με τι είδους βιβλία και ιστορίες μεγάλωσες;

Οτιδήποτε έφτανε στα χέρια μου. Μικρός διάβαζα Marvel και DC, αλλά αφού ήρθαμε στην Ελλάδα δε μπορούσα να βρω DC πουθενά. Όμως στο σουπερμάρκετ ΑΒ που είχαμε στη γωνία έφερνε τακτικά κόμικς της Marvel από τις ΗΠΑ, οπότε έγινα τεράστιος φαν της Μarvel. Επίσης διάβαζα μανιωδώς τις αγγλικές μεταφράσεις του Αστερίξ και του Τεντέν. Από βιβλία λογοτεχνίας προτιμούσα πάντα επιστημονική φαντασία και μυστήριο. Παράγγελνα βιβλία της Scholastic και τα διάβαζα στη βιβλιοθήκη του σχολείου μου.

Τι ντροπιαστικό έχεις κάνει για ένα κόμικ;

Τρελαίνω τον κόσμο λέγοντας συνέχεια την ιστορία για μια φορά που πήγαμε με το σχολείο στον Παρθενώνα (πήγα στο American Community School – ACS represent!) και τότε μπορούσες να πας και να περπατήσεις ανάμεσα στα ερείπια. Και είχαμε πάει, αλλά εγώ το μόνο που θυμάμαι από εκείνη την εκδρομή είναι ότι είχα αγοράσει ένα αντίτυπο του Marvel Team-Up #65 από ένα άλλο παιδί στο σχολικό, και είχα σαγηνευτεί. Καθόμουν εκεί και το διαβαζα. Λέω την ιστορία στον Howard Chaykin (σσ. θρυλικός συγγραφέας κόμικς) και με κοιτάζει σα να του προκαλώ σωματικό πόνο.

Έχεις έρθει ξανά στην Ελλάδα από τότε;

Λίγες φορές. Όχι την τελευταία δεκαετία.

Ο Gage σπούδασε Αμερικάνικο Πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο Brown, εντρυφώντας έτσι σε όλα όσα υπήρξαν η βάση της σημερινής αμερικάνικης κουλτούρας. Έχοντας μεγαλώσει σε μια άλλη χώρα θα ήταν επικίνδυνο να μείνει στο περιθώριο στο νέο του περιβάλλον, αλλά αυτό δε συνέβη. Το οποίο είναι και λίγο ειρωνικό, μιας και οι φαν των κόμικς, όπως αυτός, συνηθίζεται εκ των πραγμάτων να είναι κάπως outsiders.

Μέσα σε 10 χρόνια αφού είχε τελειώσει με το Πανεπιστήμιο, είχε ήδη κάνει τα πρώτα του βήματα στο Hollywood. Γράφει cult b-movies, μεταξύ αυτών την φουτουριστική βαμπιροπεριπέτεια “The Breed” με την Bai Ling και τον Adrian Paul (αξίζει να την δεις ένα βράδυ με παρέα) και το χαμηλού κόστους creature feature “Teenage Caveman” του πολυσυζητημένου σκηνοθέτη Larry Clark (αυτή όχι και τόσο).

Παράλληλα άρχισε να δουλεύει και στην τηλεόραση, σε σειρές σαν το “Law & Order Special Victims Unit” (αυτό είναι το πιο καλό από τα “Law & Order”, σε περίπτωση που τα μπερδεύεις) και το “Numb3rs”. “Πήγα σε σχολή συγγραφής στο American Film Institute και ξεκίνησα να δουλεύω ως σεναριογράφος σε ταινίες και σειρές μαζί με τη γυναίκα μου, τη Ruth.” Το μεγάλο του όμως όνειρο από όταν ήταν παιδί, ήταν άλλο. Να γράψει κόμικς, σαν αυτά που περίμενε με αγωνία να φέρει ο γωνιακός ΑΒ, σαν αυτά που αγόραζε στο σχολικό και μετά τα διάβαζε όταν οι άλλοι θαύμαζαν τον Παρθενώνα.

Λίγα χρόνια μετά, το παιδικό του όνειρο εκπληρώνεται.

Πώς τα κατάφερες τελικά να γράψεις κόμικς;

Το ονειρευόμουν τόσο καιρό, αλλά δεν ήξερα πώς να τα καταφέρω. Δούλευα ήδη 5 χρόνια σε σινεμά και τηλεόραση, όταν τελικά γνωρίστηκα με τον συγγραφέα και σχεδιαστή Jimmy Palmiotti σε ένα συνέδριο. Γίναμε φίλοι τελικά, και μου κανόνισε μια συνάντηση με τον εκδότη της DC όταν θα ήμουν στη Νέα Υόρκη για τα γυρίσματα ενός επεισοδίου του “Law & Order” που είχα γράψει με τη Ruth.

Σου ζήτησε να του προτείνεις κάτι ή πρότεινε εκείνος;

Συναντήθηκα με τον Dan Didio (σσ. editor in chief της DC) και μου ζήτησε να του προτείνω κάποια ιστορία. Το έκανα, και τους άρεσε. Και έγινε η πρώτη μου μίνι σειρά (“Deadshot”). Ξέρεις τι; Ακούγεται πολύ εύκολο τώρα έτσι όπως το περιγράφω, αλλά είχα στείλει πολλές ιδέες και πολλά σενάρια παλιότερα, όταν ήμουν στο κολέγιο, και πάντα μου τα απέρριπταν. Οπότε ξέρω πόσο δύσκολο είναι, και ξέρω πόσο τυχερός στάθηκα.

Γνώρισες προσωπικά κάποιον από τους συγγραφείς που θαύμαζες παιδί;

Ναι, τον Howard Chaykin. Διάβαζα τα “Star Wars” που έγραφε όταν ήμουν 6 χρονών και τώρα είμαστε φίλοι. Δεν το χωράει το μυαλό μου.

Πώς είναι οι άνθρωποι σε αυτή τη βιομηχανία;

Οι περισσότεροι άνθρωποι των κόμικς είναι φανταστικοί. Ακόμα κι αν είσαι μεγάλο celebrity στον κόσμο των κόμικς, αυτό δε θα σου εξασφαλίσει μια θέση σε γεμάτο εστιαστόριο, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα ποιος είσαι. Οπότε δεν θα συναντήσεις μεγάλα εγώ στο χώρο.

Ο Gage βρίσκεται στην ιδιαίτερη θέση να απολαμβάνει μια θαυμαστή ισορροπία. Ασχολείται με αυτό που από μικρός αγαπούσε, δεν είναι (όπως εξήγησε μόλις) αρκετά μεγάλο όνομα για να είναι ντίβα, αλλά είναι όσο μεγάλο χρειάζεται ώστε να μπορεί να δουλεύει σε κάθε πιθανό μέσο του entertainment που απαιτεί σενάριο. Σινεμά, τηλεόραση, κόμικς.

Και βιντεοπαιχνίδια. (Έχει γράψει για παράδειγμα το “Captain America: Super Soldier”.) Σε μια εποχή που, μάλιστα, βλέπει το συγκεκριμένο μέσο να εκρήγνυται όταν άλλα βουλιάζουν. “Όλα αυτά τα μέσα λένε ιστορίες χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό λέξεων και εικόνων,” λέει απλουστεύοντας την κουβέντα.

“Δε μπορείς να γράψεις ένα κόμικ σα να ήταν σενάριο τηλεόρασης γιατί θα ήταν τρομερά βαρετό. Μια ομάδα ανθρώπων που απλά στέκονται και μιλάνε. Βάλτους στο διάστημα, ή σε ένα ηφαίστειο που εκρήγνυεται! Δεν σου κοστίζει ούτε δεκάρα παραπάνω από το να σχεδιάσεις μια καφετέρια.” Δεκτό. Να το δούμε διαφορετικά λοιπόν.

Τι σου άρεσε περισσότερο από αυτά που έκανες; Εκτός από τα κόμικς.

Το “Law & Order”. Όταν έχεις ένα τόσο καλό καστ και λες ιστορίες για θέματα που ο κόσμος μπορεί να μη γνωρίζει πολλά, αλλά είναι τεράστια προβλήματα στον κόσμο, όπως η εμπορία ανηλίκων, νιώθεις πως κάνεις κάτι σημαντικό. Και βλέπεις πώς μπορεί να είναι αυτό το μέσο στα καλύτερά του.

Η μανία με τους υπερήρωες στο σινεμά είναι κάτι που ήρθε για να μείνει;

Ο απόλυτος αριθμός των ταινιών ίσως μειωθεί, αλλά η μόδα αυτή ναι, θα μείνει. Νομίζω πως αυτό που έγινε είναι ότι η τεχνολογία επιτέλους έφτασε αυτό που μπορούν να απεικονίσουν τα κόμικς και έγινε ρεαλιστικό το να έχεις υπερήρωες στην οθόνη να κάνουν αυτά που κάνουν στα κόμικς, χωρίς να μοιάζουν εντελώς ψεύτικοι και γελοίοι. Οπότε προφανώς και το Hollywood άντλησε έμπνευση από αυτά τα κόμικς, όπως πάντα έκαναν με βιβλία, παιχνίδια, σειρές, άρθρα, οτιδήποτε.

Οι 3 αγαπημένες σου ταινίες από κόμικς ποιες είναι;

Το πρώτο Superman, το πρώτο Iron Man και το δεύτερο Spider-Man.

Ένας τίτλος που ονειρεύεσαι να γράψεις κάποτε;

Θα ήθελα τόσο πολύ να γράψω ένα crossover μεταξύ της Marvel και της DC. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός πόσο φοβερό ήταν όταν ο Superman συναντούσε τον Spider-Man και ο Batman τον Hulk. Το παράκαναν τότε στα ‘90s, όπως εξάλλου συνέβη με τα περισσότερα πράγματα στα κόμικς, αλλά πιστεύω πως έχει έρθει η ώρα για μια επιστροφή σε αυτές τις ιστορίες.

“Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός.” Τελικά όλα εκεί επιστρέφουν. Αν η ιστορία επιτυχίας του Gage υπογραμμίζει μια μεγάλη αλήθεια, είναι το πόσο μεγάλο έλεγχο συνεχίζουν για πάντα να μας ασκούν οι παιδικές μας επιθυμίες. Τόσο, ώστε να είναι κινητήριος μοχλός ενός ανθρώπου καθ’όλη την ενηλικίωσή του, την επαγγελματική του καταξίωση, και τον ίδιο τον τρόπο που βλέπει το μέλλον του.

“Τα κόμικς ήταν και πάντα θα είναι η πρώτη μου αγάπη,” παραδέχεται ο 38χρονος σήμερα σεναριογράφος.

Ο πιτσιρικάς που πριν 30 χρόνια έτρεχε μετά το σχολείο γεμάτος αγωνία, ελπίζοντας να έχει έρθει η καινούρια παραλαβή από Marvel Comics στον γωνιακό ΑΒ, θα ήταν πάρα πολύ περήφανος.

*O Christos Gage έχει γράψει το νουάρ “Area 10” για την Vertigo/DC, και γράφει τις σειρές “Avengers: The Initiative” για την Marvel και “Angel & Faith” για την Dark Horse.