Φαίη Θεοχάρη, τι κοινό έχουν τα ναυτιλιακά με τα μπουζούκια;
Μιλήσαμε με τη νεαρή τραγουδίστρια που σαρώνει στο TikTok λίγο πριν ξεκινήσει τις εμφανίσεις της στον Βοτανικό στο πλευρό του Γιώργου Σαμπάνη και της Δέσποινας Βανδή.
- 8 ΝΟΕ 2023
Μόλις είπα στην παρέα μου ότι θα μιλήσω με τη Φαίη Θεοχάρη, το πρώτο πράγμα που με ρώτησαν είναι το αν θα κομπλάρω. Δεν είναι κάτι που δεν είχα σκεφτεί κι εγώ, ούτε θα κρύψω ότι η συγκεκριμένη αγωνία υπήρχε έντονα στο μυαλό μου. Ακόμα μία φορά όμως η πραγματικότητα ήρθε να διαψεύσει αυτά που πίστευα μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Είχαμε δώσει ραντεβού μία Τετάρτη μεσημέρι, στη Βούλα, στον υπέροχο χώρο του Riviera Coast και ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι, ενώ κάποιοι έκαναν ακόμα μπάνιο χωρίς να τους πτοεί ότι έξω ήταν Οκτώβρης. Η Φαίη ήρθε στην ώρα της και θέλησε αμέσως να γνωριστούμε, πριν ξεκινήσουμε να συζητάμε όσα ακολουθούν παρακάτω. Ήπιε μια γρήγορη γουλιά καφέ και αμέσως στήθηκε μπροστά από τον φακό του Θωμά Μπαχτσόγλου που έκανε τη φωτογράφηση. Χρειάστηκαν μόλις λίγα λεπτά και ο φωτογράφος γύρισε ευτυχής με το αποτέλεσμα που είχε.
Η συζήτησή μας έγινε λίγο πριν ξεκινήσει τις εμφανίσεις της στον Βοτανικό στο πλευρό του Γιώργου Σαμπάνη και της Δέσποινας Βανδή και δεν περίμενα ότι θα έχω απέναντί μου ένα τόσο ακομπλεξάριστο και έτοιμο για συζήτηση άτομο. Είναι μόλις 24, φοβερά επικοινωνιακή, εμφανώς εντυπωσιακή και μοιάζει πανέτοιμη για το ντεμπούτο της στα «μπουζούκια».
Κι όμως, φαινόταν σαν έτοιμη από καιρό για αυτό που ξεκινά. Τον τελευταίο χρόνο έχει κυκλοφορήσει τρία κομμάτια στην Panik Records, και τα τρία σε στίχους Νίκου Γρίτση και μουσική Γαβριήλ Γαβριήλογλου και έχει ξεκινήσει να συστήνεται στο αθηναϊκό και όχι μόνο κοινό. Τα πρώτα της τραγούδια «Δεν πας αλλού» και «Για σένα ζω ακόμα» είχαν περάσει από το TikTok και το YouTube μου και όλοι σχολίαζαν με τα καλύτερα λόγια τόσο τη φωνή όσο και την εμφάνισή της. Στο ενδιάμεσο, κυκλοφόρησε το «Σπάστο» – που έχει ήδη γίνει viral στο TikTok.
Η Φαίη Θεοχάρη πιάνει το τιμόνι της αφήγησης και μιλά σε πρώτο πρόσωπο στο OneMan για πρωινές δουλειές, μπουζούκια, πτυχία, μουσική, όνειρα και όλα όσα την έφεραν ως εδώ.
Μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη και τα τελευταία χρόνια ζω στα Νότια προάστια. Έχω περάσει όλα τα χρόνια της ζωής μου στα νότια και εκεί έβγαινα συνήθως. Είχα αρκετές παρέες, από όλες τις δραστηριότητες μου.
Έπαιζα βόλεϊ, έκανα χορό, είχα παρέες από το σχολείο, από το χωριό και το πρόβλημα που είχαν οι γονείς μου ήταν ότι δεν ήξεραν τους βασικούς μου φίλους, γιατί πάντα έβρισκα νέες παρέες.
Ήμουν ένα παιδί που έβγαινε συνέχεια και θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που είχα βγει έξω. Ήμουν 13 και είχα πάει σε μια χοροεσπερίδα στο «Απλά ελληνικά».
Με την παρέα μου ακούγαμε ελληνικά και το ίδιο έκανα ακόμα και με τους γονείς μου, που ήταν αρκετά μοντέρνοι και πηγαίναμε συχνά στα μπουζούκια. Με τις φίλες μου θυμάμαι να τους κατσικωνόμαστε.
Τα ακούσματα στο σπίτι ήταν Ρέμος, Θεοδωρίδου, Βίσση αλλά και Πάριος και Αλεξίου. Είναι μουσική που ακούω ακόμη και σήμερα.
Έχω καταγωγή από το Γαλαξίδι και από τα Δολιανά Αρκαδίας και πήγαινα συχνά στα χωριά μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου.
Η Σίλια, η αδερφή μου είναι 10 χρόνια μικρότερη αλλά έχουμε τέλεια σχέση και κάνουμε φουλ παρέα. Έρχεται σε όλα μου τα videoclips και είναι η τέλεια μάνατζερ. Είμαστε αρκετά διαφορετικές, είναι πολύ σκληρή και ήρεμη δύναμη. Μου δίνει συνέχεια συμβουλές, τόσο για τη μουσική όσο και για τα προσωπικά μου.
Από μικρή είχα αυτοπεποίθηση και τραγουδούσα παντού. Στο μπάνιο, στο αμάξι, παντού. Δεν υπήρχε στιγμή που να μην τραγουδούσα και αυτό το κάνω μέχρι σήμερα. Έχω δοκιμάσει και 2-3 φορές να τραγουδήσω αγγλικά κομμάτια, δεν είναι ότι το φοβάμαι, αλλά προτιμώ το ελληνικό ρεπερτόριο γιατί το νιώθω περισσότερο.
Πάντα θυμάμαι ότι ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά με κάτι καλλιτεχνικό. Μικρή, σκέψου, ήθελα να γίνω ηθοποιός. Από πάντα θυμάμαι να με συναρπάζει η ιδέα της Eurovision ή των μεγάλων συναυλιών και τις έβλεπα σαν κάτι το φαντασμαγορικό. Ήταν το όνειρό μου, αλλά δεν έλεγα πάντα ότι «θέλω να γίνω τραγουδίστρια» γιατί μέχρι σήμερα άλλο είναι το επάγγελμά μου και φαινομενικά δεν έχει καμία σχέση με το τραγούδι.
Τελείωσα ένα αγγλικό σχολείο στην Αθήνα και σπούδασα σε αγγλόφωνο Πανεπιστήμιο ναυτιλιακά και πρόσφατα πήρα το Μεταπτυχιακό μου, επίσης στα ναυτιλιακά. Από 18 χρονών δουλεύω στην εταιρεία του πατέρα μου, στον κλάδο τον οποίο σπούδαζα.
Τα ναυτιλιακά και το τραγούδι παρά το γεγονός ότι μοιάζουν τόσο διαφορετικά, έχουν και ορισμένα κοινά. Οι δημόσιες σχέσεις, τα events και τα τηλέφωνα που δεν έχουν ώρα, είναι μερικά από αυτά.
Μέχρι στιγμής τα συνδυάζω αρκετά καλά παρόλο που βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν ξεκινήσω στον Βοτανικό. Η μέρα πάει ως εξής: Το πρωί πάω στο γραφείο και το απόγευμα μπορεί να έχω πρόβες ή να πάω στο στούντιο. Υπάρχει όμως η ευχέρεια να μπορώ να μην πάω μια μέρα στο γραφείο και αυτό με βολεύει αρκετά.
Οι εμφανίσεις μου στον Βοτανικό θα είναι Παρασκευή και Σάββατο, οπότε ελπίζω ότι δεν θα επηρεαστεί ιδιαίτερα το πρόγραμμά μου. Δεν θέλω να το αφήσω αυτό που κάνω γιατί έχω επενδύσει σε αυτή τη δουλειά και έχω δουλέψει πολλά χρόνια για να μάθω όσα ξέρω μέχρι σήμερα. Αν την αφήσω, θα με αφήσει και αυτή και δεν θέλω να συμβεί κάτι τέτοιο.
Ο τελευταίος μήνας είναι αρκετά άστατος, μιας και έχω τη δουλειά το πρωί και τις πρόβες το απόγευμα στον Βοτανικό. Αλλά ένα τυπικό 24ωρο είναι κάπως έτσι: Ξυπνάω, δεν μιλάω, κάνω τις ασκήσεις φωνητικής μου και μετά σηκώνομαι, πίνω καφέ και αρχίζω να μιλάω σιγά-σιγά. Έπειτα θα πάω στο γραφείο και θα κάνω τις δουλειές μου και το απόγευμα θα γυρίσω να κάνω τις ασκήσεις φωνητικής μου. Το απόγευμα θα ασχοληθώ με ό,τι έχω σχετικά με τη μουσική και το βράδυ συνήθως κάθε μέρα βγαίνω έξω. Γενικά είμαι πολυάσχολη και σπάνια μένω με τις ώρες στο σπίτι.
Πήγαινα συνέχεια στα μπουζούκια. Ειδικά τον τελευταίο χρόνο πήγαινα σίγουρα μια φορά την εβδομάδα. Μέχρι στιγμής δεν έχω ανέβει και πολλές φορές στην πίστα. Ερασιτεχνικά κυρίως, με σήκωνε κάποιος καλλιτέχνης και τραγουδούσα. Πάντα έχω τρακ, αλλά μετά το πρώτο λεπτό σταματάω να σκέφτομαι και το ζω απελευθερωμένη. Τώρα που είμαστε λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα, έχω λίγο άγχος, αλλά δεν έχω τρακ για την επικοινωνία μου με τον κόσμο. Με τον καιρό όμως, είμαι σίγουρη ότι θα το βρω.
Είμαι πολύ αισιόδοξη. Σίγουρα, οι αποτυχίες είναι μέσα στη ζωή και εγώ η ίδια έχει τύχει να αποτύχω ή να μην τα πάω καλά κάπου, αλλά δεν θα το αφήσω να με καταβάλλει. Θα στεναχωρηθώ αλλά θα το προσπεράσω και θα το ξαναπροσπαθήσω.
Βλέπω ότι δεν είμαι άγνωστη πλέον, γιατί και τα τραγούδια έχουν πάει αρκετά καλά και έχουν πολλές προβολές στα social και αυτό οφείλεται αρκετά και στη δουλειά που γίνεται στην Panik Records- ωστόσο αυτό δεν έχει αλλάξει κάτι σε εμένα. Μου φαίνεται ακριβώς το ίδιο και αν κάποιος έχει τα μυαλά του στο κεφάλι του, είναι δύσκολο να αλλάξει.
Όσο ανοιχτά μιλάω σε εσένα που πριν μια ώρα δεν σε γνώριζα, έτσι μιλάω σε όλον τον κόσμο. Είχα πάντα κοινωνική ζωή, επομένως για εμένα δεν αλλάζει κάτι. Οι ουσιαστικές αλλαγές είναι άλλες: Αυτές που έχω δει στη φωνή μου, το ότι μπορώ και πηγαίνω στο στούντιο και κάνω βίντεο κλιπ και άλλες, που αφορούν τα επαγγελματικά μου.
Είναι τρομερή αλλαγή για εμένα το ότι θα βρεθώ δίπλα σε δύο τόσο καταξιωμένους καλλιτέχνες, όπως η Δέσποινα Βανδή και ο Γιώργος Σαμπάνης και φυσικά και τα υπόλοιπα παιδιά, τους Kings και την Klavdia.
Το στούντιο το λάτρεψα. Όταν ηχογράφησα το πρώτο μου τραγούδι ανυπομονούσα για το πότε θα έρθει το επόμενο. Όταν γύρισα το πρώτο μου βίντεο κλιπ, το ίδιο. Είναι δύσκολη διαδικασία αλλά μου αρέσει. Ξέρεις, μπορεί να βλέπεις ένα βίντεο κλιπ για 3 λεπτά, όμως αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να έχει βγει μετά από 15-20 ώρες συνεχόμενης δουλειάς. Όμως κάθε φορά θέλω κι άλλο.
Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, πάντα θέλεις κι άλλο.
Είχα κυκλοφορήσει δύο τραγούδια μέχρι στιγμής, το «Δεν πας αλλού» και το «Για σένα ζω ακόμα» και τώρα κυκλοφορεί το τρίτο με τίτλο «Σπάστο». Είναι και τα τρία σε στίχους Νίκου Γρίτση και μουσική του Γαβριήλ Γαβριήλογλου, τους οποίους και ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη. Ειδικά ο Γαβριήλ βρίσκεται συνεχώς δίπλα μου, με βοηθά με τις γνωριμίες του και είναι ο άνθρωπος που για να το πω απλά «με τρέχει».
Το τελευταίο μου τραγούδι είναι ουσιαστικά γραμμένο για εμένα, γιατί πέρασα πολλές ώρες και με τους δύο και οι στίχοι με χαρακτηρίζουν. Σε κάποιο σημείο του τραγουδιού αναφέρεται ο στίχος «δες το θέμα μου πως έχει, με κρατάει όποιος αντέχει».
Το όνειρο που έχω για το τραγούδι δεν είναι εύκολο να το ακολουθήσει κάποιος που είναι μαζί μου, όμως όποιος αγαπά αληθινά στηρίζει στο 100% και κάποια στιγμή έρχονται οι σωστοί άνθρωποι στη ζωή μας.
