ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ

Για τον Λούκα Γιώρκα η δημιουργία είναι υπέρβαση

Μιλήσαμε με τον Κύπριο τραγουδιστή, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού, Σ’ ευχαριστώ για την τηλεοπτική σειρά του Mega, Μαύρο Ρόδο.
Έχουν περάσει σχεδόν 15 χρόνια από τότε που ο Λούκας Γιώρκας καθήλωσε με την κρυστάλλινη, μεστή φωνή του το τηλεοπτικό κοινό και στέφθηκε ο μεγάλος νικητής της πρώτης σεζόν του ελληνικού μουσικού διαγωνισμού, X Factor.

Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ο γεννημένος στην Αραδίππου της Κύπρου τραγουδιστής, που εκτός από μουσικές, έχει στο βιογραφικό του και σπουδές βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους εκπροσώπους της νέας γενιάς στο λαϊκό τραγούδι. 

Η τελευταία του δουλειά είναι ίσως η πιο ώριμη στιγμή του. Είναι ο ερμηνευτής του τραγουδιού Σ’ ευχαριστώ, που περιλαμβάνεται στο soundtrack της επιτυχημένης σειράς του MEGA, Μαύρο Ρόδο

Τη μουσική υπογράφει ο Γιώργος Θεοφάνους και τους στίχους ο σεναριογράφος της σειράς, Γιώργος Κρητικός. Με τον πρώτο, ο Λούκας συναντιέται ξανά καλλιτεχνικά, 14 χρόνια μετά το X- Factor και το CD single τους, Μαζί. 

«Είμαι πολύ χαρούμενος για τη φετινή συνεργασία μου με τον Γιώργο και που το συγκεκριμένο τραγούδι έτυχε να εκφράζει και τους δυο μας αυτή την περίοδο», αναφέρει, μεταξύ άλλων, στη σύντομη συζήτηση που είχαμε, με αφορμή την κυκλοφορία του Σ’ ευχαριστώ.

Τα υπόλοιπα από τον ίδιο σε πρώτο πρόσωπο. 

Για τη συμμετοχή του στο Μαύρο Ρόδο

Πρόκειται για μία όμορφη συγκυρία η οποία προέκυψε μέσω του Γιώργου Θεοφάνους, που έχει τη μουσική επιμέλεια της σειράς και υπογράφει τα αντίστοιχα soundtracks. 

Με τον Γιώργο συνεργάστηκα στα πρώτα μου βήματα. Η σύμπραξη μας αυτή, θεωρώ ότι με βρίσκει πολύ πιο ώριμο καλλιτεχνικά και το αποτέλεσμα μου αρέσει πάρα πολύ. Ήταν κάτι με το οποίο «φλερτάραμε» τα τελευταία χρόνια και φαίνεται ότι φέτος, ήρθε τελικά το πλήρωμα του χρόνου. Το Σ’ ευχαριστώ είναι μόνο η αρχή αυτής της συνεργασίας.

Για το Σ’ ευχαριστώ

Είναι ένα απόλυτα ερωτικό ζεϊμπέκικο, το οποίο αναδεικνύει μια πολύ αγνή πλευρά του έρωτα, με τον δυναμισμό που του αρμόζει. Όταν άκουσα για πρώτη φορά το τραγούδι στο πιάνο του Γιώργου, υπήρξε και μια άλλη διάσταση του στο μυαλό μου. Ένιωσα λες και ήταν μία προσευχή. Μία ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό για όλα τα όμορφα που μου συμβαίνουν. Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή και εύχομαι να το αγαπήσετε και εσείς.

Για τον έρωτα

Αποτελεί την κινητήριο δύναμή μου. Ο έρωτας για μία γυναίκα, ο έρωτας για τη ζωή, ο έρωτας για τα πιστεύω μου, ο έρωτας για τον τόπο μου. Ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη δύναμη που προκαλεί και προσκαλεί τα πάντα. Είναι η πηγή και ο λόγος να υπερβεί ένας άνθρωπος τον εαυτό του. Και η δημιουργία είναι μια υπέρβαση. Είναι μία οντότητα από το μηδέν. Είμαι άνθρωπος που διεκδικεί καθημερινά τον έρωτα. Είναι η βενζίνη μου, πώς να το κάνουμε.

Για το ξεκίνημά του στη μουσική

Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο που ουσιαστικά αποφάσισα να γίνω τραγουδιστής, καθώς με τη μουσική ασχολούμαι από τα παιδικά μου χρόνια. Κάπως έτσι, η αγάπη μου για το τραγούδι εξελίχθηκε φυσικά. 

Τη σεζόν 2008-2009 συμμετείχα στο Χ-factor και με τη βοήθεια του κοινού, πήρα την 1η θέση. Έτσι, ξεκίνησα την πορεία μου στη δισκογραφία. 

Πρώτη μου δισκογραφική δουλειά ήταν ένα cd single με την υπογραφή του Γιώργου Θεοφάνους στη μουσική και του Θάνου Παπανικολάου στους στίχους, το οποίο έγινε χρυσό για τις πωλήσεις του.


Για τις καλλιτεχνικές του επιρροές ως παιδί και έφηβος

Στο σπίτι μας δεν έπαιζε κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής. Δύο άνθρωποι οι γονείς μου και τέσσερα αδέρφια εμείς, έπρεπε να «υποστούμε» όλοι, όλα τα μουσικά γούστα του καθενός. Λόγω αυτού, τα δικά μου ακούσματα είναι κάπως μπερδεμένα. Ακούγαμε από Νότη Σφακιανάκη μέχρι Παύλο Σιδηρόπουλο και από Olympians και Poll μέχρι βυζαντινή μουσική. 

Με συγκινούσαν όμως από πάντα τα πατριωτικά τραγούδια. Έχω ιδιαίτερη ευαισθησία σε αυτό το θέμα, μέχρι και σήμερα. Μία στιγμή που θυμάμαι πολύ καθαρά, ήταν όταν κάναμε μια Κυριακάτικη εκδρομή οικογενειακώς και έπαιζε μια κασέτα στο αυτοκίνητο με τραγούδια για την Κύπρο. Τότε μπήκε το κομμάτι Θα πάρω μιαν ανηφοριά του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, που κάποια στιγμή μέσα έχει μια μικρή απαγγελία, πρόζα. Ε, δεν άντεξα. Έβαλα τα κλάματα. Οι γονείς μου μού μιλούσαν, αλλά εγώ ήμουν απαρηγόρητος. Ήμουν 6 χρονών τότε, αλλά αυτή είναι μία πολύ δυνατή μουσική ανάμνηση.

Για τα καινούργια που έρχονται

Το περασμένο Σάββατο (11/03) ξεκινήσαμε με την Έλλη Κοκκίνου τις εμφανίσεις μας στη Θεσσαλονίκη, στο Stage. 

Παράλληλα, σχεδιάζω την καλοκαιρινή μου περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ με τον Γιώργο Θεοφάνους ετοιμάζουμε τα επόμενα τραγούδια μας.

Exit mobile version