H ιερή οργή του Mel Gibson

Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από την θεαματική πτώση του πάλαι ποτέ σταρ των Mad Max, Lethal Weapon και Braveheart όταν, αφού τον συνέλαβαν να οδηγεί μεθυσμένος στο Malibu, γύρισε και είπε στον αστυνομικό ‘Είσαι Εβραίος; Γαμη&@νοι Εβραίοι. Φταίνε για όλους τους πολέμους στον κόσμο’. Και μετά ‘Το Malibu μου ανήκει. Θα σε πηδήξω’

Καπάκι τον παράτησε, μετά από 26 χρόνια, η νοσοκόμος γυναίκα του και μητέρα των επτά παιδιών του. Παίρνοντας μαζί της ως ‘αποχαιρετιστήριο’ δώρο πάνω από 400 εκ. δολάρια, ποσό ρεκόρ για διαζύγιο στο Χόλιγουντ.

Με άλλα λόγια την μισή ‘μπάζα’ που έκανε από τις θηριώδεις -και απολύτως δικαιολογημένες- επιτυχίες των Braveheart και Passion of Christ στα οποία ήταν ταυτόχρονα σκηνοθέτης και παραγωγός.

Και, όταν τα πράγματα λίγο ηρέμησαν, ήρθαν στη δημοσιότητα οι ‘συνομιλίες’ που είχε με την Ρωσίδα πιανίστρια σύντροφό του Oskana Grigorieva. Εκεί που έδωσε ρεσιτάλ με ατάκες τύπου ‘Θα κάνω στάχτη το σπίτι. Αλλά πρώτα θα μου κάνεις στοματικό’, ‘Μοιάζεις με μια σκύλα σε έξαψη. Και αν καταλήξεις να σε βιάσουν ένα πάκο αράπηδες, θα είναι δικό σου το λάθος’ και ‘Το άξιζες’ όταν τον ρώτησε τι είδος άντρα χτυπάει μια γυναίκα στο πρόσωπο όταν κρατάει στα χέρια το παιδί του. (Εδώ η ‘λυπητερή’ ήταν αποζημίωση 750.000$ και δώρο μια έπαυλη 3 εκ. δολαρίων στο Beverly Hills).

Ενώ, ήδη πολύ πριν από όλα αυτά, πίσω στο 1991, είχε εκφράσει τη ‘γνώμη’ του περί ομοφυλόφιλων λέγοντας ‘Τον παίρνουν από τον κ@λο. Ενώ ο0 δικός μου είναι μόνο για να πηγαίνω για χ#σιμο’

Ταυτόχρονα, πέρα από ρατσιστής, σεξιστής και ομοφοβικός, ο Gibson είναι (ή τουλάχιστον ήταν) αλκοολικός. Συγκεκριμένα ξεκίνησε στα 13 του, φτάνοντας την εποχή του Lethal Weapon να πίνει πέντε μισόλιτρα μπύρας για πρωινό. Επίσης έχει τρακάρει 5-6 φορές, έχει μπει στην αποτοξίνωση 5-6 φορές, μέχρι που απομονώθηκε στην φάρμα του στην Αυστραλία επί ένα χρόνο για να συνέλθει.

Τέλος, ως ‘κεράσακι’ στην τούρτα, αφήσαμε τις πολιτικές και θρησκευτικές του απόψεις. Συγκεκριμένα ο Gibson είναι υπερ-συντηρητικός και, όσον αφορά τη θρησκεία, τόσο φανατικός καθολικός (όπως και ο μπαμπάς του) που πιστεύει ότι κανείς δεν μπορεί να μπει στον παράδεισο πέρα από όσους ανήκουν στην συγκεκριμένα ‘φραξιά’ του δόγματος.

Όπως είναι σαφές, τα αμαρτήματά του είναι πολλά για να βρούμε δικαιολογίες για όλα. Όσο και αν μας έχουν ζητήσει ακριβώς αυτό κατά καιρούς φίλοι του όπως οι Jodie Foster, Whoopi Goldberg και, πιο επίσημα από όλους, ο Robert Downey Jr. στα Όσκαρ.

Από την άλλη όντως ακούγεται σαν αντίστροφος ρατσισμός/ υποκρισία να αρνούνται π.χ. να συνεργαστούν μαζί του τα μέλη του cast του Hangover 2 όταν ήταν ΟΚ να δεχτούν ανάμεσά τους τον Mike Tyson o οποίος, μην ξεχνάμε, ότι είχε καταδικαστεί για βιασμό.

Οπότε ερχόμαστε ξανά στο δίλημμα του προλόγου. Τον συγχωρούμε; Ή απλώς, από εδώ και πέρα, απλά τον ανεχόμαστε; Κρατάμε τις καλές στιγμές του ή του επιτρέπουμε να μας χαρίσει καινούργιες; Συνεχίζουμε να θεωρούμε απλώς υποκριτική και όχι δείγμα ψυχασθένειας το πόσο γυαλίζει το βλέμμα σου σε σχεδόν όλους τους ρόλους που παίζει;

Στην τελική ούτε σκότωσε, ούτε βίασε κανέναν. Θέλω να πω η ζημιά που προκάλεσε είναι ψυχολογική, όχι σωματική. Επίσης όλοι δεν αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία; Ακόμη και κάποιος ο οποίος, μετά από όλα αυτά, βγαίνει και δηλώνει

Αποδεικνύοντας περίτρανα ότι ο άνθρωπος ποτέ ουσιαστικά δεν αλλάζει. Ειδικά σε τόσο μεγάλη (έφτασε τα 59 το παλικάρι μας) ηλικία.

Δεν ξέρω. Ακόμη δεν έχω αποφασίσει τι να κάνω με την περίπτωσή του. Η αλήθεια είναι ότι, εδώ και χρόνια, δεν μπορώ να τον δω με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο ποτέ δεν θα ξεχάσω το σοκ που έπαθα όταν είδα για πρώτη φορά το Apocalypto. Μια, κατά τη γνώμη μου, από τις καλύτερες ταινίες δράσης όλων των εποχών. Και απόδειξη του θράσους που έχει ως καλλιτέχνης.

Ναι, ως άνθρωπος είναι σίχαμα. Όμως θα προτιμούσα κάποιος να τον αφήσει να μας δείξει ξανά τι έχει στο μυαλό του. Γιατί στην καρδιά του είναι σαφές πως δεν υπάρχει και πολύ χώρος, με τόσο αποθηκευμένο μίσος και οργή να στοιβάζεται ως το ταβάνι.