Η Μαρίνα Δανέζη μας μιλά για το ολοκαίνουριο κλιπ των Chickn που σκηνοθέτησε
Το κλιπ του 'Is this Cher?' είναι μια συνάντηση πρωταγωνιστών του Jodorowsky σε ένα πάρτυ ταινίας του Νικολαίδη.
- 24 ΜΑΙ 2018
Η Μαρίνα Δανέζη είναι βραβευμένη σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, ταινιών μικρού μήκους, αλλά και πίσω από την πολύ ωραία σειρά εκπομπών της ΕΡΤ ‘Τα Στέκια’.
Σήμερα κυκλοφόρησε το κλιπ για το ‘Is this Cher?’ των Chickn, το οποίο σκηνοθέτησε η ίδια και εμείς την ρωτήσαμε από τι επηρεάστηκε και πώς της φάνηκε η σκηνοθετική της μετάβαση στο ποπ.
Πώς σου έγινε η πρόταση για το κλιπ; Γνωριζόσουν με τους Chickn;
Με τους Chickn γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 2016. Είχαν κυκλοφορήσει 3 singles και ήταν στην προετοιμασία του πρώτου τους LP. Tους είχαμε προσκαλέσει στο Gagarin για να ανοίξουν την συναυλία των Budos Band. Ομολογώ οτι τους είδα live για πρώτη φορά εκείνη την μέρα. Ε-ΚΡΗ-ΚΤΙ-ΚΟΙ. Ενθουσιαστήκαμε και τους προτείναμε να παρουσιάσουν σε εμάς το ντεμπούτο τους. Και κάπως έτσι άρχισαν όλα.
Όταν, μετά από 2 σχεδόν χρόνια, ήταν έτοιμος ο δεύτερος δίσκος τους κλείσαμε ραντεβού για να συζητήσουμε την παρουσίαση και αυτού του δίσκου.
Καθήσαμε μπροστά στον υπολογιστή και ακούσαμε τον δίσκο. Εκεί έγινε η συμφωνία. Νομίζω δεν έγινε πρόταση. Μου πρότειναν ή τους πρότεινα δεν θυμάμαι… Ήταν αυθόρμητο μάλλον και κοινή συναινέσει. Παραδοθήκαμε άνευ όρων υποθέτω. Έτσι θα έγινε.
Η ιδέα βγηκε συνεργατικά με τη μπάντα; Πού έγιναν και πώς περάσατε στα γυρίσματα;
Το ίδιο το τραγούδι μας οδήγησε από κοινού στην ιδέα. Ψυχεδελικός ήχος που ντύσαμε πολύχρωμα -σαν να τριπάρεις με ένα πολύχρωμο καλειδοσκόπιο. Το γύρισμα έγινε μια νύχτα λίγο πριν το Πάσχα σε ένα κτίριο γραφείων στην Αγίου Μάρκου. Στήσαμε ένα ξέφρενο πάρτυ σε έναν μεταμορφωμένο άδειο διάδρομο.
Ποιες είναι οι απευθειας επιρροές από τις οποίες εμπνεύστηκες; Ήταν η Cher μία από αυτές;
Η Cher στο κλιπ είναι ένα club kid. Τα club kids τα οποία πρωτοεμφανίστηκαν την δεκαετία του 80 στην Νέα Υόρκη , ήταν εκκεντρικές περσόνες, party animals που με τα «εκκωφαντικά» τους κοστούμια σκανδάλιζαν όλα τα clubs. Υπήρξαν ένα κομμάτι της υποκουλτούρας που κατάφερε να αναδυθεί και να περάσει στο mainstream. Όχι εύκολα βέβαια και καθόλου ανώδυνα. Μια διαφορετική Cher που δεν ξέρει αν κυνηγάει ή κυνηγιέται πρωταγωνιστεί στο κλιπ.
Πώς ηταν η μετάβαση της από το ντοκιμαντέρ σε κάτι ποπ, όταν συνήθως συμβαίνει το αντίθετο στους σκηνοθέτες;
Δεν νομίζω οτι υπάρχει κανόνας για ένα σκηνοθέτη πως θα το πάει.
Το θέμα είναι να “βουτάς” σε άλλους κόσμους, τους κόσμους άλλων, και να συμπαρασύρεσαι. Εγώ τουλάχιστον αυτό έκανα και ομολογώ το διασκέδασα.
Πιστεύεις ότι πλεον έχουμε φτάσει στο επίπεδο που πιο ρισκέ εικόνες μπορούν να γίνουν πιο εύκολα αποδεκτές από το πιο mainstream ελληνικό κοινό;
Το θεμα που ουσιαστικά τίθεται ειναι κατα πόσον χρησιμοποιούνται πολλές φορές πιο ρισκέ εικόνες με μόνο στόχο την αναδημοσίευση, τη συζήτηση, την πρόκληση. Στην δική μας περίπτωση δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόθεση. Το τι είναι αποδεκτό και το τι όχι δεν μας απασχολησε, ούτε πιστεύω θα έπρεπε. Δουλέψαμε το κόνσεπτ αποκλειστικά με βάση το ύφος και το περιεχόμενο, την αλλόκοτη και ψυχεδελική διάσταση που επιτάσσει το συγκεκριμενο μουσικό κομμάτι. Θα ήταν ατόπημα οι δεύτερες και τρίτες συντηρητικές σκέψεις.
Άμα το κλιπ ήταν ταινία, ποια θα ήταν;
Αλήθεια δεν ξερω ποια ταινία, μπορώ όμως να φαντασιωθώ ότι το κλιπ είναι μια συνάντηση πρωταγωνιστών του Jodorowsky σε ένα πάρτυ ταινίας του Νικολαίδη.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ
