Η τελευταία σου ευκαιρία να δεις τους Protomartyr πριν γίνουν τεράστιο όνομα
Συνέντευξη με την μπάντα που "επιτέλους θα παίξει κάπου που ξέρουν τι σημαίνει το όνομά της".
- 20 ΜΑΙ 2018
Οι Protomartyr, ένα εναλλακτικό όνομα που συνεχώς αυξάνει το ακροατήριο του, έρχεται για live τώρα που βρίσκεται στα καλύτερά του, στο Ejekt Festival, και εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί τους.
Η πρώτη ερώτηση έβγαλε από μέσα μου τον πατέρα της Νία Βαρντάλος (“Μίλερ βγαίνει απ’ το ‘μήλο’ και άλλα γραφικά), αλλά πιστεύω ότι στη συνέχεια το ισορρόπησα κάπως με λιγότερο ελληναράδικες ερωτήσεις. Άλλωστε, όταν μιλάς με τον frontman της μπάντας που τον χειμώνα που πέρασε, σου πήρε τα μυαλά με το υπέροχο ‘Relatives in Descent’, δυο τρεις παλαβομάρες πάνω στον ενθουσιασμό σου θα τις πεις.
Κύριος εκείνος πάντως. Απάντησε σε όλα και με χιούμορ.
Δες:
Πρόκειται να παίξετε στη μόνη χώρα σε ολόκληρο τον πλανήτη, όπου κανείς δεν πρόκειται να γκουγκλάρει το όνομά σας. ‘Πρωτομάρτυρας’ είναι μία ελληνική λέξη, το ξέρετε, έτσι; Σας ανακουφίζει καθόλου αυτό;
Ναι, είναι μία ανακούφιση. Σκέψου ότι κάποιοι ηλίθιοι πιστεύουν ότι εγώ εφηύρα αυτήν τη λέξη.
Δεν νομίζεις ότι το ‘Protomartyr’ είναι στην πραγματικότητα ένα όνομα για metal μπάντα;
Μας έχουν ‘κατηγορήσει’ ξανά για αυτό. Αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθώ να γράφω καθαρά το όνομά μας και ποτέ πάνω σε ένα αστείο φόντο με γράμματα γεμάτα ‘φιοριτούρες’. Ωστόσο, ο μπασίστας μας μοιάζει με τύπο που θα μπορούσε να παίζει σε metal μπάντα. Πάντως, αν θελήσουμε ποτέ να μεταπηδήσουμε σε αυτό το είδος, θα έχουμε ήδη διανύσει τη μισή διαδρομή.
Για να τελειώνουμε αυτήν την κουβέντα με το όνομά σας, ξέρεις ποιος ήταν ο πρωτομάρτυρας του χριστιανισμού; Και ποιον θα θεωρούσατε rock ‘n’ roll πρωτομάρτυρα.
Ναι, ξέρω. Απ’ την άλλη όμως δεν ξέρω ποιον να επιλέξω ως πρωτομάρτυρα του rock. Ίσως τον πρώτο κακομοίρη που έπαθε ηλεκτροπληξία στη σκηνή; Τον πρώτο τύπο που πέθανε γιατί τα δερμάτινα παντελόνια του ήταν πολύ στενά; Δεν ξέρω. Το rock ‘n’ roll είναι γεμάτο με στενάχωρες ιστορίες.
Στην Ελλάδα υπάρχει μία ετήσια ψηφοφορία μεταξύ των bloggers (Blogovision), όπου διαλέγουν τα 20 καλύτερα albums της χρόνιας. Το ‘Relatives in Descent’ ψηφίστηκε ως το τρίτο καλύτερο album του 2017. Το ήξερες ότι είστε τόσο δημοφιλείς ανάμεσα στους φαν της εναλλακτικής μουσικής στη χώρα μας;
Αυτό εμένα μου ακούγεται σαν να είμαστε δυο θέσεις πριν γίνουμε οι πραγματικά OI πιο δημοφιλείς και αυτό είναι κρίμα. Πρέπει να προσπαθήσουμε πιο σκληρά αυτήν τη χρονιά. Είναι πολλοί οι bloggers που παίρνουν μέρος στη ψηφοφορία; Ειλικρινά, δεν ήξερα καν αν επρόκειτο να πατήσει έστω και ένα άτομο στη συναυλία μας, οπότε θα είμαι πολύ χαρούμενος αν εμφανιστεί έστω κι ένας.
Το περίμενες ποτέ ότι το δεύτερό σας album, το ‘Under Color of Official Right’, θα γινόταν ο ‘δίσκος-άνοιγμα’ σε μεγαλύτερα κοινά; Εναλλακτικά βέβαια, αλλά μεγαλύτερα.
Ήλπιζα να καταφέρω να κάνω μεγάλο άνοιγμα ανάμεσα στους ακροατές της σύγχρονης country, αλλά δεν έχω αυτό το γρέζι στη φωνή μου που χρειάζεται. Ήταν ένα ηλίθιο όνειρο, μάλλον. Πιστεύω ότι όλα τα album μας είναι αξιοπρεπή, οπότε είμαι περήφανος αν τα γουστάρει ο κόσμος.
Είστε απ’ το Detroit, οπότε είναι κατά κάποιον τρόπο ‘φυσιολογικό’ να έχετε αυτόν τον post-punk ήχο, με θορυβώδεις κιθάρες, βρόμικο ήχο κτλ, αλλά παίζετε σαν να προτιμάτε μπάντες από την Αγγλία, σαν τους Joy Division ή τους Fall. Γιατί έτσι; Μπορείς να μας πεις μερικές από τις αγαπημένες σου μπάντες στο σχολείο, ώστε να καταλάβουμε τι τρέχει μέσα στο μυαλό σου;
Καλή ερώτηση, αν και δεν νομίζω ότι οι αγαπημένες μου μπάντες στο Λύκειο εξηγούν και πολλά. Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε, όχι αρκετός όμως για να μη θυμάμαι ότι είχα φέρει μία κασέτα των U2 για να την ανταλλάξω με έναν φίλο. Εκείνος μου έδωσε μία κασέτα των Nirvana και ήμουν σίγουρος ότι αυτοί δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από ένα πυροτέχνημα. Για έναν περίεργο λόγο ήμουν αρκετά πιο χαζός τότε, αν και από ό, τι βλέπεις, μπορείς εύκολα να το πιστέψεις.
“My children, They are the future, Good luck with the mess I left, you innovators”. Μας απειλείς; Θα ψάχνεις για εκδίκηση ακόμα και μετά τον θάνατό σου; Τι προσπαθείς να πεις μ’ αυτό το τραγούδι;
Εννοείται ότι μ’ αρέσει να απειλώ τον κόσμο μέσα απ’ τα τραγούδια μου και αν ξεφύγει το πράγμα, και παραγίνει σκληρό, λες ότι απλά προσπαθείς να είσαι ‘καλλιτέχνης’. Νομίζω ότι με αυτό το κομμάτι απλώς σκεφτόμουν πόσο μεγάλο και χωρίς κανένα νόημα τσιτάτο είναι αυτή τη στιγμή στην Αμερική η λέξη ‘καινοτομία’. “Οι καινοτόμοι θα τους σώσουν όλους”! Δεν νομίζω ότι τα προβλήματα που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές θα διορθωθούν εφευρίσκοντας πιασάρικες λέξεις και με το να καθόμαστε σε πουφ, πίνοντας artisanal καφέδες, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Έτσι κι αλλιώς, θα ‘μαι νεκρός μέχρι τότε.
Έχω ένα φίλο που λέει ότι ο Joe Casey ακούγεται “σαν ο Nick Cave να προσπαθεί να τραγουδήσει σαν τον Joe Strummer”. Εγώ ξέρω ότι ο φίλος μου είναι ηλίθιος, εσύ τι πιστεύεις γι’ αυτόν;
Ναι, ο φίλος σου είναι εντελώς ηλίθιος. Είναι προφανώς σαν “ο Joe Strummer να προσπαθεί να τραγουδήσει σαν τον Nick Cave”. Ειλικρινά, είμαι τυχερός αν βγαίνει οτιδήποτε σαν ‘τραγουδιστική φωνή’ απ’ αυτό το στόμα, οπότε θα δεχτώ οποιαδήποτε αξιοπρεπή σύγκριση.
Έχετε ξαναπαίξει live μαζί με τον Nick Cave ή τους Editors ή αυτή θα είναι η πρώτη σας φορά.
Ποτέ πριν. Ελπίζω να μη γεμίσω τη σκηνή με πολύ ιδρώτα πριν απ’ αυτούς. Ελπίζω επίσης ότι ο Nick Cave δεν θα ‘ναι τόσο αναστατωμένος που τον συγκρίνουν μαζί μου, θα είναι σαν να συγκρίνουν ένα κανίς που βρυχάται μπροστά σε ένα λυκόσκυλο.
Έχει κάποιος από εσάς βρεθεί στην Ελλάδα ξανά; (σ.σ. την είδες να έρχεται την πιο κλισέ ερώτηση εκεί έξω, παραδέξου το)
Όχι, αλλά τρώμε συνέχεια σε ελληνικά εστιατόρια στο Detroit. Ονομάζονται Coney Island Restaurants για κάποιον περίεργο λόγο. Αυτή είναι, δυστυχώς, η μόνη μας εμπειρία από την Ελλάδα. Είμαι σίγουρος όμως ότι θα περάσουμε φανταστικά.
Οι Protomartyr θα εμφανιστούν στις 23 Ιουνίου στο Ejekt Festival στην Πλατεία Νερού, την ίδια ημέρα με τους Wolf Alice, τους Editors και φυσικά τον Nick Cave.