Happy!: Oύτε ο Christopher Meloni μπορεί να περιγράψει τη νέα του σειρά

Μην πεις ότι δεν σε προετοιμάσαμε. Μόλις έναν μήνα πριν, σε προειδοποιούσαμε ότι το ‘Happy!’ θα ήταν η πιο καμμένη κόμικ μεταφορά του χειμώνα.

Θα μπορούσαμε βέβαια να σου είχαμε πει ότι θα είναι η πιο καμμένη σειρά που θα δεις φέτος, ΤΕΛΕΙΑ, και να αφήσουμε τη λεπτομέρεια μιας ακόμη κομιξικής μεταφοράς, αλλά 1. η σειρά δεν είναι με κανέναν τρόπο “μία ακόμη κομιξική μεταφορά” και 2. θα στερούσαμε την αναφορά στον Grant Morrison, το μεγαλύτερο μάλλον όνομα στα κόμικ του 21ου αιώνα.

Το ‘Happy!’, η νέα σειρά της ήρεμης δύναμης για την επιστημονική φαντασία δίκτυο SyFy που προβάλλεται από την COSMOTE TV (κάθε Δευτέρα, 23.00 μ.μ., COSMOTE CINEMA 4HD), βασίζεται στο ομώνυμο graphic novel του Morrison και βάζει τον Christopher Meloni που θυμάσαι από το δωδεκαετές του run ως Detective Elliot Stabler στο ‘Law & Order: Special Victim Unit’, από το υψηλού προφίλ ‘Oz’ του HBO ως Chris Keller, από το καλτ ‘Wet Hot American Summer’ όπου έκλεψε την παράσταση με τον λόγο του ως Gene, ή πιο πρόσφατα ως August Pullman στο υποτιμημένο ‘Underground’ για το οποίο έκατσε και στην καρέκλα του σκηνοθέτη, σε παντελώς σουρεάλ καταστάσεις.

Όχι, δες:

Για το ‘Happy!’ ένιωσε πως μπήκε αμέσως στα παπούτσια του Nick Sax, αν και, όπως μας είπε, δεν ξέρει τι σημαίνει αυτό για εκείνον. Για μας σημαίνει ότι βρήκε το κατάλληλο ταίρι στο πρόσωπο του σκηνοθέτη του ‘Crank’, Brian Taylor, την ενέργεια για το στιλ κινητικής φρενίτιδας του δεύτερου, και έναν υπομονετικό συνεργάτη στον Patton Oswalt που καθόταν νύχτα-μέρα μαζί του στο Skype για να του δώσει μια ιδέα για το πώς θα ηχογραφούσε τις ατάκες του.

Αν σου φαίνεται παράξενο το τελευταίο, σκέψου πως ο Oswalt υποδύεται έναν animated μπλε μονόκερο που ζητά τη βοήθεια του εκτελεστή, εθισμένου Sax για να φέρει πίσω το κοριτσάκι που απάχθηκε και τον είχε φανταστικό φίλο.

Επειδή φανταζόμαστε πώς σου ακούγεται όλο αυτό, ζητήσαμε από τον Meloni να το περιγράψει ο ίδιος για σένα.

***

Πριν απ’ οτιδήποτε άλλο, θέλω να μου δώσεις την πρώτη σου αντίδραση όταν διάβασες το σενάριο και διαπίστωσες ότι ο χαρακτήρας σου συνδιαλέγεται με έναν ιπτάμενο, μπλε μονόκερω.

Η πρώτη μου αντίδραση ήταν “What the fuck?!”. Τι στο διάολο είναι αυτό;

Αλλά ο Brian Taylor, ο δημιουργός και σκηνοθέτης της σειράς, με έπεισε. Αν και όταν τον ρώτησα σε πρώτη φάση για τον κόσμο της σειράς – “τι στο καλό είναι αυτό;” δηλαδή – μου είπε “δεν ξέρω, θα το βρούμε μαζί”, τελικά είχε μια καλή ιδέα για το πώς θα έβγαινε όλο αυτό. Για το πώς θα έπαιρνε σάρκα και οστά.

Δυσκολεύεσαι να περιγράψεις τη σειρά; Φαντάζομαι ναι.

Για να δοκιμάσουμε τώρα.

Λοιπόν, παίζω έναν έκφυλο εκτελεστή στη μέση μιας δουλειάς που ξυπνάει μέσα σε ένα νοσοκομειακό και… [αγκομαχάει] … βλέπει έναν μικρό, μπλε, πετούμενο μονόκερω. Φίλο ενός μικρού κοριτσιού. Και δεν είναι εφιάλτης!

Χωρίς πλάκα, είχα θέμα πολύ καιρό μ’ αυτό και τώρα πια λέω το εξής: Μην ρωτάς. Δες το. Είναι διαφορετικό απ’ οτιδήποτε μπορεί να έχεις δει ποτέ στη ζωή σου.

Σε μία του συνέντευξη, ο Brian Taylor αποκάλεσε τον εαυτό του “τονικά αυτιστικό”. Βρήκατε παρέα τον τόνο της σειράς;

Πολύ ενδιαφέρον. Θα πω ναι.

Το λέω αυτό γιατί όταν δουλεύω με τον Brian, νιώθω ότι λειτουργεί με το ένστικτό του. Πλανάρει πράγματα φυσικά, αλλά στη διάρκεια του πλάνου, είναι πάρα πολύ ανοιχτός στο να βρει κάτι ακόμη καλύτερο. Δεν έχω δουλέψει ποτέ ξανά με κάποιον τόσο πρόθυμο να αφήσει τους ηθοποιούς να κάνουν αυτό που θέλουν. Παίζει να αυτοσχεδίασα τουλάχιστον τα μισά πράγματα που βγαίνουν απ’ το στόμα μου. Είναι πολύ εξυπηρετικός, πολύ απελευθερωμένος και το εκτίμησα τρομερά αυτό. Ένιωσα ότι ήμασταν πραγματικά συνέταιροι, ακόμα κι αν είχε χωρίς καμία αμφιβολία την τελευταία λέξη στα πάντα. Ήταν τέλεια.

Φαίνεται να το καταδιασκεδάζεις στη σειρά, αν και υποθέτω θα ήταν εξαντλητικό το γύρισμα.

Έχει πλάκα αυτό που λες, γιατί οι φίλοι μου, όλοι όσοι με ξέρουν, μου λένε ότι δεν με έχουν ξαναδεί τόσο χαρούμενο σε δουλειά. Είναι πολύ ωραίο να το ακούς και χαίρομαι που φαίνεται ότι το διασκέδασα.

Σωματικά ήταν πραγματικά πολύ απαιτητικό. Θα έλεγα ότι μου πήρε από έξι εβδομάδες μέχρι περίπου δύο μήνες να συνέλθω. Στις περισσότερες σκηνές έτρωγα κανονικό κοπάνημα. Σκαρφάλωνα σε εξόδους κινδύνου, έτρεχα σε κουζίνες και χαλάσματα, τα έκανα όντως όλα αυτά. Δεν θα έλεγα ότι ήταν κουραστικό τόσο, όσο δύσκολο.

Θα έλεγες ότι σ’ αυτό το σημείο της καριέρας σου σε ελκύει περισσότερο η κωμωδία ή είναι τυχαίο ότι έχεις κάνει αρκετούς κωμικούς ρόλους τα τελευταία χρόνια;

Ναι; Ή και όχι. Δεν ξέρω. Κάνω αυτό που μου λέει το ένστικτό μου, δεν θα έλεγα ότι κάνω επιλογές με συνειδητό ή στρατηγικό τρόπο. Αν δηλαδή τώρα πρέπει να διαλέξω έναν κωμικό ή δραματικό ρόλο.

Τι πιστεύεις ότι λέει για το σήμερα η άνοδος του αντι-ήρωα; Χαρακτήρες σαν τον Sax έχουν πάρει τα πάνω τους τα τελευταία πολλά χρόνια.

Νομίζω είναι φυσική αντίδραση. Ακόμα και με τους καθιερωμένους υπερήρωες. Ο Christopher Nolan το έκανε για παράδειγμα με έναν πολύ σκοτεινότερο Batman, ήταν σχεδόν σαν αντι-ήρωας. Κι ο Iron Man είναι ακόμη ένα παράδειγμα. Δεν είναι πια μόνο για παιδιά. Ο κόσμος έχει διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Καταλαβαίνουν ότι τα συναισθήματα μπορούν να είναι περίπλοκα και γκρίζα, ακόμα και στους υπερήρωες.

Νιώθεις ότι η τηλεόραση είναι αυτή τη στιγμή το κατάλληλο μέσο για τους δημιουργούς και τους ηθοποιούς που αγαπούν το ρίσκο;

Οπωσδήποτε. Είναι και ο τρόπος που έχει διαμορφωθεί το οικονομικό τοπίο. Στο τέλος της μέρας εμείς θέλουμε να βγάλουμε ένα πρότζεκτ ψυχαγωγίας εκεί έξω και θέλουμε ο κόσμος να το δει. Στην τηλεόραση μπορείς να βρεις το κοινό σου και να βγάλεις και χρήματα. Με τις ταινίες το κόστος έχει γίνει σχεδόν απαγορευτικό κι έτσι οι άνθρωποι [της βιομηχανίας] δεν νιώθουν έτοιμοι να πάρουν ρίσκα. Ενώ με τις σειρές, με ένα μπάτζετ 50 εκατ. δολαρίων, λογικά μπορείς να φτιάξεις από 8 έως 13 επεισόδια που ουσιαστικά είναι 8 έως 13 ευκαιρίες να προσελκύσεις το κοινό, σε αντίθεση με τη μία ευκαιρία για τα ίδια λεφτά που έχεις στις αίθουσες. Ειδικά όταν στοχεύεις στο πολυπόθητο πρώτο σαββατοκύριακο της πρεμιέρας.

Ως ηθοποιός που έχεις κάνει πολλή τηλεόραση, νιώθεις δικαιωμένος που άλλαξε η ατμόσφαιρα γύρω από το μέσο; Γιατί στο παρελθόν πολλοί στη βιομηχανία τη σνόμπαραν.

[γέλιο δικαίωσης]

Μπορούν πάντα να την περιφρονήσουν αν θέλουν.

[συνέχεια γέλιου δικαίωσης]

Εγώ είμαι απλώς ένας ηθοποιός που προσπαθεί να γίνεται καλύτερος σε ό,τι πρότζεκτ έρθει στον δρόμο μου. Σημασία έχει να κάνω την καλύτερη δουλειά που μπορώ να κάνω με το υλικό που επιλέγω. Αυτό είναι το μόνο που μετράει. Οι άλλοι μπορούν να συνεχίσουν με το παιχνιδάκι τους, ας πράξουν όπως νομίζουν. Δεν με ενδιέφερε ποτέ.

Δεν είναι κακό. Όσο έκανα τηλεόραση, είχα την επιθυμία να κάνω και σινεμά, αλλά ήθελα και τη σταθερότητα.

Θα ήσουν ανοιχτός στην επιστροφή σου στο ‘SVU’ αν όλα έρχονταν ευνοϊκά;

Αμέ. Φυσικά. Κάθε φορά που μου κάνουν αυτή την ερώτηση λένε μετά ότι ετοιμάζω την επιστροφή μου. Η απάντηση είναι ναι, θα το έκανα, αλλά δεν έχει να κάνει με μένα. Δεν είναι στο δικό μου χέρι.

Γνωρίζεις αυτή τη στιγμή αν θα έχει δεύτερη σεζόν το ‘Happy!’;

Σίγουρα το ελπίζω!

* Το ‘Happy!’ προβάλλεται κάθε Δευτέρα βράδυ στις 23.00 μ.μ. στο COSMOTE CINEMA 4HD.