Η Παυλίνα Βουλγαράκη είναι ευγνώμων που η ζωή της τα έφερε έτσι

Τώρα πιο πολύ από ποτέ άλλοτε, μετά από αυτό τον πρωτόγνωρο ενάμιση χρόνο της πανδημίας και των αλλεπάλληλων lockdowns, θέλει να αφήσει το φρένο και να πατήσει δυνατά το γκάζι. Να επικοινωνήσει, να βγει από τη μοναξιά της, να εκτονωθεί.

Ένα είδους εκτόνωσης, μουσικής και προσωπικής, θα είναι η εμφάνιση της στο φετινό SNF Nostos. Στη σκηνή που θα στηθεί στα τέλη Αυγούστου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, η 30χρονη τραγουδοποιός θα αποχαιρετήσει το καλοκαίρι με μία συναυλία-πέρασμα από το σκοτάδι στο φως, από το «Από το Εγώ στο Εμείς», όπως θέλησε να την τιτλοφορήσει.  

Στη σύντομη συζήτηση που είχαμε μαζί της, η μουσική είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. 

Παυλίνα, τι θα μας παρουσιάσεις στη σκηνή του SNF Nostos, λίγο πριν φύγει το καλοκαίρι;

Θα παρουσιάσουμε με την μπάντα μου μία παράσταση όπου η μουσική είναι απολύτως συντονισμένη με τα φώτα. Κάτι σαν ένα lighting show, που στην εικόνα και στον ήχο θα υπάρχουν αναφορές σε άλλους πλανήτες του γαλαξία μας. Ο ήχος θα είναι κυρίως electro ακόμα κι όταν θα ερμηνεύουμε τραγούδια που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε από παιδιά. Θα υπάρχει επίσης έντονα το πολυφωνικό στοιχείο, καθώς μας συνοδεύουν εδώ και χρόνια δυο εξαιρετικές τραγουδίστριες, η Μαργαρίτα Παπαδημητρίου και η Άννα Τάρμπα.

Γιατί επέλεξες να βαφτίσεις τη συναυλία «Από το Εγώ στο Εμείς»;

Στην ουσία τροποποιήσαμε ή μάλλον αντιστρέψαμε τον στίχο «Από το εμείς στο εγώ» που υπάρχει στο τελευταίο τραγούδι μου που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, το «Ενικός».

Μετά από σχεδόν δύο χρόνια αποχής από τις μουσικές σκηνές και τις συναυλίες έχουμε την ανάγκη όσο ποτέ να αλληλεπιδράσουμε με το κοινό και να μοιραστούμε την αγάπη μας για τη μουσική, την επιθυμία μας για επικοινωνία ακόμα και για εκτόνωση. Περάσαμε ένα μεγάλο διάστημα μοναξιάς και ενδοσκόπησης και αυτές τις συναυλίες τις βλέπω σαν ένα κάλεσμα «από το Εγώ στο εμείς».

 

Θα ακούσουμε και κάποια κομμάτια από το νέο, δεύτερο κατά σειρά, άλμπουμ που έχεις στα σκαριά;

Ναι, έχουν κυκλοφορήσει ήδη 6 τραγούδια. Κάποια από αυτά έχει συνθέσει η Δημήτρη Γαλάνη. Ένα είναι σε στίχους του πολλά υποσχόμενου Δημήτρη Αναγνωστόπουλου και ένα άλλο σε δικούς μου. Υπάρχει επίσης η συμμετοχή της Ελεάνας Βραχάλη και του Γιώργου Κυριάκου. 

Έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από όταν ξεκίνησα να γράφω το άλμπουμ και έχει μαζευτεί πολύ υλικό. Κάθε τραγούδι είναι μία άλλη ιστορία που συντελείται από ένα τελείως διαφορετικό ηχόχρωμα, κάτι που ισχύει και στα υπόλοιπα τραγούδια που ακούσετε προσεχώς. Μεταξύ αυτών είναι ένα τανγκό σε μουσική της Δήμητρας (Γαλάνη) και σε δικούς μου στίχους, ένα τρυφερό ντουέτο που φτιάξαμε με τον Νίκο Πορτοκάλογλου, το «Ποτέ και Πουθενά» του Νίκου Μωραΐτη και του Στάθη Δρογώση, όπως και ορισμένα ακόμα που έχω γράψει η ίδια τους στίχους και τη μουσική.

Αλήθεια, η ενασχόληση με τη μουσική και τον στίχο πώς προέκυψαν; 

Ήταν το πιο εύκολο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω. Αν και παλαιότερα αυτή η πρόταση μου ακουγόταν τεμπέλικη, πλέον μου επιβεβαιώνει ότι κάνω το καλύτερο για εμένα. Από παιδί σκάλιζα στίχους και μελωδίες. Ωστόσο, ασχολήθηκα επαγγελματικά με τη μουσική εντελώς τυχαία στα φοιτητικά μου χρόνια. Αισθάνομαι ευγνώμων που η ζωή τα έφερε έτσι.

Μετά από δύο προσωπικά άλμπουμ, πολλές συνεργασίες με καταξιωμένους δημιουργούς και ζωντανές εμφανίσεις, τι θα έλεγες ότι έχει αλλάξει μέσα σου από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησες να τραγουδάς;

Έχω περισσότερη πίστη στον εαυτό μου. Πλέον, αναλαμβάνω την ευθύνη των επιλογών μου. Ακόμα και με τις άστοχες είμαι οk. Έχω καταλάβει ότι η φωνή και η μουσική μου είναι η ζωή μου. Όχι η δουλειά ή ένα όνειρο, αλλά το είναι μου. Γι’ αυτό και δεν απολογούμαι πια για τις ανάγκες μου, ούτε προσπαθώ να χωρέσω σε καλούπια. Έχουν αλλάξει πολλά.

Κάποια στιγμή είχες δηλώσει ότι οι συνεντεύξεις σου προκαλούν τρομερό άγχος. Το ξεπέρασες ή όχι ακόμα;

Ευτυχώς, ναι. Πλέον, κάθε συζήτηση την απολαμβάνω.

Info: Κυριακή 29 Αυγούστου, 20:00 – 21:00, Σκηνή στο Κανάλι

Ώρα προσέλευσης 18:30.

Για την εκδήλωση απαιτείται το SNF Nostos ID και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας μέχρι τον μέγιστο επιτρεπτό αριθμό θεατών.