«Η σειρά είναι ηλίθια και αστεία»: Το καστ του The Gentlemen στο OneMan
Ο Theo James, ο Daniel Ings και η Kaya Scodelario μάς μιλούν για το The Gentlemen και τις μεθόδους του Guy Ritchie.
- 25 ΜΑΡ 2024
Από το ντεμπούτο του Guy Ritchie το 1998 με την κωμωδία δράσης Lock, Stock and Two Smoking Barrels, ο δημιουργός έχει περάσει 25 χρόνια απεικονίζοντας τις γυναίκες ως κρεμάστρες για υπέροχα ρούχα ή κωμικούς αντιπάλους, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τον Jason Statham και τον Vinnie Jones σε κινηματογραφικά υποδείγματα βρετανικής μαγκιάς. Όμως η Kaya Scodelario, άλλοτε child star του Skins που έχει περάσει τα τελευταία 15 χρόνια δουλεύοντας στην Αμερική, υποδύεται έναν μοναδικό χαρακτήρα στην πρώτη τηλεοπτική σειρά του Ritchie, το The Gentlemen στο Netflix.
Η Susie Glass δεν είναι απλώς γοητευτική. Έχει περισσότερο μυαλό από όλους τους άντρες της σειράς μαζί. Υποδύεται μία γυναίκα που διευθύνει μία εγκληματική επιχείρηση, παράγοντας και πουλώντας παράνομα χόρτο, ενώ ο μπαμπάς της κάνει φυλακή. Η σειρά ονομάζεται The Gentlemen, όμως ο πρωταγωνιστής-κλειδί είναι γυναίκα. Όταν η Scodelario μπαίνει στο πλάνο, ξέρεις πως όποιος δεν την πάρει στα σοβαρά έχει κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του.
Τον συμπρωταγωνιστή της, Theo James, τον έχετε δει στη μεγάλη οθόνη τη τελευταία δεκαετία ως τον γοητευτικό πρωταγωνιστή στα Divergent ή τα Underworld. Πολλοί θα τον θυμούνται επίσης ως Cameron, τον ξεκαρδιστικά υπερπρονομιούχο, αξιοθρήνητο τύπο στη δεύτερη σεζόν του White Lotus. Αυτό όμως που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι ο Βρετανός ηθοποιός μοιράζεται την αγάπη του για το στεγνό χιούμορ και τον σαρκασμό με τον χαρακτήρα του στο Gentlemen, τον Eddie.
Ο Eddie κληρονομεί την οικογενειακή περιουσία, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι το κτήμα τους φιλοξενεί μία τεράστια αυτοκρατορία χόρτου, της οποίας οι ιδιοκτήτες δεν πρόκειται να πάνε πουθενά. Πρέπει επίσης να κρατήσει υπό έλεγχο τον αδελφό του Freddy, τον οποίο υποδύεται ο Daniel Ings που τα τελευταία χρόνια έχει χαράξει τον χώρο του στις μικρές μας οθόνες. Παίζει τους σικ ηλίθιους. Στο The Gentlemen καμαρώνει για στη ζωή του με έναν αέρα δικαιωματισμού, σκατώνοντάς τα συστηματικά χωρίς να νοιάζεται για το ποιος θα μαζέψει τα κομμάτια. Λίγο μετά από μία κατάρρευσή του που προκλήθηκε από το γεγονός ότι η κληρονομιά του πατέρα του δόθηκε στον μικρότερο αδελφό του αντί γι’ αυτόν, η ακριβώς επόμενη κατάρρευση έχει να κάνει περισσότερο με τα εκατομμύρια λίρες που χρωστάει σε σκωτσέζικη συμμορία εμπόρων ναρκωτικών.
Με τη βοήθεια του Eddie διαπραγματεύεται μία ανταλλαγή: το χρέος θα διαγραφεί αν ο Freddy ζητήσει συγγνώμη στην κάμερα φορώντας κοστούμι κοτόπουλου. Ο εξευτελισμός όμως αποδεικνύεται πολύ μεγάλο τίμημα, και έτσι σε μία έκρηξη υποβοηθούμενη από κόκα, τινάζει με μία καραμπίνα το κεφάλι του αρχηγού της συμμορίας, πυροδοτώντας έτσι μία καταστροφική αλυσίδα γεγονότων που περιλαμβάνει αντιμαχόμενες συμμορίες, πυγμαχίες σε υπόγεια και παράνομους αγώνες δρόμου.
Το The Gentlemen, μία spin-off σειρά που προέκυψε από την ομώνυμη ταινία του Ritchie, έχει ήδη περάσει δύο εβδομάδες στο Νο.1 της κατάταξης του παγκόσμιου Netflix. Εμείς βρεθήκαμε σε μία press conference μέσω Zoom με τους πρωταγωνιστές της.
Ποιο ήταν το πιο ελκυστικό πράγμα στο να δουλεύεις με τον Guy Ritchie και να μπαίνεις σε αυτή την επέκταση του σύμπαντός του;
Theo James: Η κεντρική ιδέα ήταν πολύ Guy Ritchie, επίσης όμως ήταν κάτι που δεν είχε κάνει ξανά στο παρελθόν, το αριστοκρατικό στοιχείο δηλαδή, ο παλιός κόσμος, η καταρρέουσα βιτρίνα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται, σε συσχετισμό με μία εγκληματική αυτοκρατορία. Και το χιούμορ, πραγματικά. Είναι πάνω απ’ όλα κωμωδία. Μου άρεσε αυτό το πολύ βρετανικό, σαρδόνιο χιούμορ. Και το πολύ τσάι!
Kaya Scodelario: Νομίζω ότι η οπτική γωνία που με ενδιέφερε πραγματικά, ήταν η ιδέα να δω έναν γυναικείο χαρακτήρα σε αυτό το σύμπαν να είναι στο επίκεντρο περισσότερο από ό,τι έχουμε ίσως συνηθίσει στο πλαίσιο του Guy Ritchie. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και πως όταν τη συναντάμε είναι ήδη στην κορυφή του παιχνιδιού, είναι έξυπνη, ξέρει τι θέλει, ξέρει τι κάνει. Είναι αριστοτεχνική χειρίστρια, αλλά έχει επίσης τα τρωτά της σημεία και τις αχίλλειες πτέρνες της. Μου αρέσει πολύ η ιδέα να παίζω κάποια που δεν χρειάζεται να αποδείξει ποια είναι σε κανέναν στο δωμάτιο. Και μετά μπορείς να αρχίσεις να το ξεφλουδίζεις αυτό καθώς προχωράς. Αλλά είναι αρκετά σπάνιο, νομίζω, να συναντάς έναν γυναικείο χαρακτήρα που είναι ήδη εκεί.
Daniel Ings: Για μένα το δέλεαρ ήταν ότι τοποθετείται κατά κάποιο τρόπο στον κόσμο της ταινίας, αλλά μεγεθύνει σε μία πτυχή της που ήταν έξυπνο να εξερευνηθεί περαιτέρω. Η ιδέα αυτών των πλούσιων λιμοκοντόρων που είναι εξαθλιωμένοι στην πραγματικότητα. Αν παίρνεις μια ταινία και κάνεις μια spin-off τηλεοπτική σειρά, δεν θέλεις απλώς να επαναλαμβάνεις τους ρυθμούς της ταινίας, αλλά να προεκτείνεις κάποιο στοιχείο της και στη συνέχεια να εστιάσεις σε αυτό λίγο περισσότερο. Και όσον αφορά τον χαρακτήρα μου, ήταν απλά παλαβός. Ήξερα ότι θα μπορούσα να το παρακάνω με τούτον, πράγμα που είναι η αγαπημένη μου μέθοδος.
Η θανατηφόρα κομψότητα είναι η κλασική συνταγή του Τζέιμς Μποντ. Πώς αποτυπώσατε αυτή την ουσία, αλλά με το ύφος του Guy Ritchie για τους Gentlemen;
James: Είναι το χιούμορ. Μόλις πλησιάσεις πολύ σε οποιοδήποτε είδος δράματος, ο Guy το υπονομεύει πολύ γρήγορα. Αυτός είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος για να αντιμετωπίσεις μία σειρά που είναι τρομερά κωμική, αλλά, επίσης, αντιμετωπίζει τρελές καταστάσεις. Ποτέ δεν παίρνει τον εαυτό της πολύ σοβαρά. Η μαγκιά της είναι επίσης κάτι που νομίζω ότι σε όλους μας αρέσει στη δουλειά του Guy, οι χαρακτήρες του έχουν μία συγκεκριμένη μαγκιά. Και ο τρόπος με τον οποίο κάνει γύρισμα, ο φωτισμός, τα ρούχα, η μουσική, απογειώνει τη σειρά.
Συνήθως δεν βλέπουμε τόσο δυναμικές γυναίκες σε ταινίες μαφίας, όμως ο Guy έχει δημιουργήσει έναν καλό χαρακτήρα εδώ. Ποια ήταν η έμπνευσή σου, και ποιες ήταν οι πιο ενδιαφέρουσες και δύσκολες πλευρές στον ρόλο;
Scodelario: Δεν ήθελα να την κάνω μία ισχυρή γυναίκα , ήθελα απλώς να την κάνω ένα ισχυρό άτομο. Αυτό που είναι ενδιαφέρον σε αυτήν, αυτό που την κουβαλάει, είναι το γεγονός ότι είναι καλή σε αυτό που κάνει και το κάνει απενοχοποιημένα. Ίσως δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε γυναίκες να είναι απενοχοποιημένα κουλ, δυνατές και έξυπνες. Δεν προσπάθησα να το δω ως ότι θέλω να παίξω έναν δυνατό γυναικείο χαρακτήρα, αλλά απλά έναν δυνατό χαρακτήρα. Αυτό ελπίζω να συμβεί στο μέλλον, αντί δηλαδή ο κόσμος να παρατηρεί έναν δυνατό γυναικείο χαρακτήρα, να τον εκτιμάει ως έναν ακόμα δυνατό χαρακτήρα. Γιατί έτσι θα έπρεπε να είναι, σωστά;
Η πρόκληση ήταν το να σιγουρευτούμε ότι της δώσαμε αρκετή ζωή και ότι δεν βασιζόταν αποκλειστικά στην ιδέα ότι είναι η μοναδική γυναίκα στο παιχνίδι. Αυτή δεν είναι καν μία ιδιότητα που χρησιμοποιεί πάρα πολύ. Δεν το χρειάζεται. Έχει πολλούς άλλους τρόπους να χειραγωγεί τους ανθρώπους και να παίρνει αυτό που θέλει.
Είχαμε την ιδέα ότι είναι χαμαιλέων. Όταν βρίσκεται στην εξοχική έπαυλη και συναντά τους Δούκες, είναι ντυμένη με τουίντ, σχεδόν σαν κοστούμι. Όταν τη βλέπουμε στο Λονδίνο, στο γυμναστήριο πυγμαχίας, είναι λίγο πιο σέξι. Πιο Kate Moss. Θέλει καμπαρντίνα και ψηλά τακούνια. Ξέρει πώς να χρησιμοποιεί όλα αυτά τα εργαλεία για να ταιριάξει στο περιβάλλον, να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων και στη συνέχεια να τους χειραγωγήσει. Είναι από τη φύση της καλή σε αυτό.
Είχες κάποια συμβολή σε αυτές τις ενδυματολογικές επιλογές; Και πώς σε βοήθησε αυτό να τη βρεις;
Scodelario: Ήταν η καλύτερη εμπειρία σχεδιασμού γκαρνταρόμπας για χαρακτήρα που είχα ποτέ, γιατί είχαμε ελευθερία. Αυτό είναι αρκετά σπάνιο. Από την προσωπική μου εμπειρία με άντρες σκηνοθέτες, έχω διαπιστώσει ότι συνήθως δεν είναι σίγουροι για τι θα φορούσαν οι χαρακτήρες. Τα βρίσκεις με το ενδυματολογικό. Ο Guy ήταν πραγματικά αρκετά συγκεκριμένος και ήθελε να βεβαιωθεί ότι είχε πραγματική αίσθηση του στυλ, και είχε πραγματικά μεγάλη συμβολή σε αυτό. Στη συνέχεια, εγώ και η Lulu, η ενδυματολόγος, αποφασίσαμε να δούμε τι της ταιριάζει, ένα συγκεκριμένο ύψος τακουνιού για παράδειγμα. Υπήρχε πολλή σκέψη για κάθε μικρό πράγμα που κάνει, ακόμα και για τα νύχια της. Είχα αυτή την ιδέα ότι θα είχε αυτά τα γελοίου μάκρους εξτένσιον νυχιών, μόνο και μόνο για να δείξει ότι μπορεί να είναι απολύτως υπεύθυνη αυτής της τεράστιας αυτοκρατορίας χωρίς να λερώνει τα χέρια της. Αυτό όμως σήμαινε ότι πέρασα έξι μήνες με αυτά τα ηλίθια μακριά νύχια, και έσπασα όλα μου τα πραγματικά για πάντα.
James: Λειτουργούν όμως για τον χαρακτήρα σου.
Scodelario: Σωστά.
Ings: Υπέφερες για την τέχνη σου.
James: Για μένα, ο χαρακτήρας μου έχει μία εξέλιξη όσον αφορά την εμφάνιση, το περπάτημα και τα ρούχα που φοράει, επειδή επιστρέφει ως στρατιώτης και φοράει πολύ σικ ρούχα. Και στη συνέχεια, καθώς η αυτοπεποίθησή του αυξάνεται αλλά η ψυχή του σκοτεινιάζει, γίνεται πιο δομημένος. Φοράει κοστούμια τριών τετάρτων και, στη συνέχεια, στο τέλος της σειράς, φοράει τουίντ τριών κομματιών. Σου δίνει μία συγκεκριμένη αίσθηση του κόσμου το να τα φοράς όλα αυτά; Εννοείται.
Ings: Ο σχεδιασμός των κοστουμιών είναι πολύ σημαντικός, γιατί βοηθάει πολύ γρήγορα στο να καθοριστούν οι χαρακτήρες. Είχα επίσης ένα καταπληκτικό fitting με τη Lulu, την ενδυματολόγο μας, και μου άρεσαν όλα όσα είχε φέρει. Μιλήσαμε πολύ για το ότι έχει πολύ ακριβά ρούχα, αλλά ότι είναι εντελώς ακατάλληλος για να τα φορέσει. Δεν τακτοποιεί τίποτα πάνω του. Σε κάποιο σημείο φοράω τις πιτζάμες μου και ένα καπέλο ανάποδα, επειδή ο χαρακτήρας είναι η επιτομή του να έχεις όλα τα προνόμια και απλά να μη δίνεις δεκάρα. Πίνει ένα καλό ποτό για πρωινό επειδή μπορεί. Ή υπάρχει ένα κομμάτι στη σκηνή της πυγμαχίας στο πρώτο επεισόδιο που φοράω μία μεγάλη γούνα και θυμάμαι τον Guy να λέει, «όχι, όχι, είναι υπερβολικό», όμως εγώ του έλεγα πως ο άνθρωπος νομίζει πως ο Brick Top στο Snatch θα φορούσε κάτι τέτοιο. Και ο Guy πως ο Brick Top δεν θα φορούσε τη γούνα, όμως δεν είναι αυτό το νόημα. Το νόημα είναι πως ο Freddy νομίζει κάτι τέτοιο.
Υπάρχει επίσης το κοτόπουλο.
Ings: Επεξεργάζονται όλοι ακόμα το τραύμα που έπαθαν ακούγοντάς με να μιλάω γι’ αυτό. Ήταν ωραία στιγμή γιατί με βοήθησε να καταλάβω τι είναι η σειρά κατά μία έννοια. Είναι τόσο oξυμένη, τόσο γελοία. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τρόπος για να είναι κάτι άλλο εκτός από ηλίθια και αστεία. Χάρη στον τρόπο με τον οποίο συντέθηκε η σκηνή στο τέλος, τα γρήγορα cuts, η μουσική, όλα αυτά τα στοιχεία, γίνεται αυτή η βαθιά ανατριχιαστική σεκάνς βασανιστηρίων σχεδόν. Δεν ξέραμε πώς θα εξελιχθεί. Απλά ακολουθήσαμε τη διαδικασία και την εμπιστευτήκαμε. Με όλα αυτά τα στοιχεία μαζί, απλά λειτουργεί.
James: Είναι καλός ο Guy σε αυτό. Μερικές φορές ως ηθοποιός είναι αποπροσανατολιστικό επειδή δεν γνωρίζεις όλα τα κομμάτια του παζλ. Αλλά τα συναρμολογεί πολύ καλά.
Scodelario: Ξέρει πραγματικά τι κάνει. Δεν μπορεί να σου το εξηγήσει.
James: Αλλά το να σε βάζει, για παράδειγμα, στην τουαλέτα, για εκείνες τις στιγμές που μιλάς στον καθρέφτη και κάνεις γραμμές κόκας, αυτό σε βοηθάει πραγματικά να αντιληφθείς την ευαλωτότητα του χαρακτήρα.
Ο χαρακτήρας του Freddy είναι γεμάτος λύσεις που πέφτουν στο κενό. Ποια ήταν η πιο διασκεδαστική; Και έχεις ξανακάνει σκοποβολή;
Ings: Το έχω κάνει δύο φορές. Την πρώτη φορά ήμουν πολύ κακός σε αυτό. Είμαι πολύ ανταγωνιστικός και ήμουν τσαντισμένος που δεν ήμουν καλός. Τη δεύτερη φορά που το έκανα πέτυχα όλες τις βολές.
James: Θυμάμαι είχες ενοχληθεί που ήταν ένα πήλινο περιστέρι σε σχήμα περιστεριού.
Ings: Μα ναι! Ας μπορούμε να βάλουμε μπαταρίες σε αυτό το πράγμα. Στείλαμε τον άνθρωπο στο φεγγάρι και δεν μπορούμε να έχουμε ένα μη πήλινο περιστέρι;
Ο χαρακτήρας μου είναι εθισμένος, κολλημένος στο επόμενο μεγάλο πράγμα. Είναι κατά κάποιο τρόπο κρίσιμο για τον χαρακτήρα, ότι ψάχνει συνεχώς αυτό που θα του δώσει το κύρος που αισθάνεται πως του αξίζει τόσο πολύ. Παίρνει τη μία σκατένια απόφαση μετά την άλλη, επειδή προφανώς αυτό που πρέπει να κάνει είναι να κάνει πέρα τον εγωισμό του, κάτι στο οποίο ίσως αρχίζει να φτάνει στο τέλος της σειράς. Είναι διασκεδαστικό γιατί μπορείς να πας οπουδήποτε με αυτό. Ποιο είναι το επόμενο πράγμα; Θα ασχοληθεί με το να γίνει οδηγός αγώνων ή οτιδήποτε άλλο; Δεν ξέρω, ένα σύστημα πυραμίδας;
Η σχέση του Eddie και του Freddy είναι ένας πολύ περίεργος, σαθρός δεσμός. Μιλήστε για την εύρεση αυτής της σχέσης.
James: Θέλαμε να έχουν πραγματική σχέση μέσα στον υπερτονισμένο κόσμο του Guy Ritchie. Αγαπούν ο ένας τον άλλον, σαφώς, αλλά και μισούν ο ένας τον άλλον. Υπάρχει η ενοχή, η ντροπή, η ανταγωνιστικότητα. Αυτό ήταν πλούσιο έδαφος για εμάς, έτσι δεν είναι; Θέλαμε να το εξορύξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Είναι μία διασκεδαστική δυναμική, γιατί νομίζω ότι αν έχετε αδέρφια, έχετε βρεθεί εκεί με κάποιο τρόπο. Υπάρχουν πάντα αυτές οι συνεχώς μεταβαλλόμενες αντιπαλότητες μεταξύ των αδελφών. Είναι ένα πραγματικά γόνιμο έδαφος.
Ings: Ακόμα και με τους φίλους. Ο Freddy είναι ο μεγαλύτερος αδελφός του. Αυτό σημαίνει κάτι. Όταν ήταν μικρός, θαύμαζε αυτόν τον τύπο. Νομίζω ότι και οι δυο τους είναι είδωλα ο ένας για τον άλλον, αλλά αυτό μπορεί συχνά να είναι το θέμα, δηλαδή να θες αυτό που δεν έχεις. Επειδή δεν πρόκειται για ταινία και απλώνεται σε οκτώ επεισόδια, πρέπει να έχεις λίγο χώρο ώστε να δώσεις στους χαρακτήρες σου κάτι να κάνουν. Δεν μπορείς να έχεις μόνο όλο αυτό το καταπληκτικό στιλ που φέρνει ο Guy στον συγκεκριμένο κόσμο. Πρέπει να επενδύσεις στους χαρακτήρες. Πρέπει να είσαι σε θέση να πιστέψεις σε αυτή την οικεία, ανθρώπινη ιστορία που βρίσκεται στην καρδιά της.
Η σκηνή που περιλαμβάνει την κλοπή της Lamborghini είναι ένα τέλειο παράδειγμα για την υποκριτική στη σειρά και του ταλέντου του Guy στη συγγραφή διαλόγων. Μπορείτε να μιλήσετε για το πώς εσείς, ως ηθοποιοί, απολαύσατε το γύρισμα αυτής της σκηνής, ειδικά με το πρόσθετο bonus της Martha Millan στη σκηνή;
James: Το ουρλιαχτό που κάνει στη σκηνή ήταν ένας ήχος που δεν έχω ξανακούσει ποτέ στη ζωή μου.
Ings: Νομίζω ότι αναδιαμορφώσαμε τη σκηνή εκείνη την ημέρα, έτσι δεν είναι; Αυτό ήταν ένα καλό παράδειγμα για κάτι που ήταν πολύ αστείοτερο στο σενάριο και πολύ πιο ανόητο. Και στην πραγματικότητα, ξέρεις, όλοι αισθανθήκαμε – επειδή έχεις αυτή την επαυξημένη, όσον αφορά τη σεκάνς, τρέλας του χαρακτήρα μου που κάνει και ρωσική προφορά – πως ήταν κάπως χαμηλό το διακύβευμα σε εκείνο το σημείο του επεισοδίου. Θέλαμε να δούμε το σκοτάδι του αργότερα.
James: Έχεις δίκιο. Είχαμε δουλέψει πάνω σε αυτό κατά τη διάρκεια των ημερών των γυρισμάτων, επειδή όλοι συνειδητοποιήσαμε ότι το διακύβευμα δεν ήταν αρκετά υψηλό χωρίς να νιώθουμε ανησυχία και τρόμο, μέσα στην γκάμα της κωμωδίας Gentlemen.
Ings: Όταν όμως έχεις και μία τέτοια ερμηνεία από τη Martha νιώθεις ότι μάλλον θα πρέπει να στηριχτείς σε αυτή. Γιατί μπορεί να γίνει πολύ τρομακτική.
Και μιλάμε για απίστευτο καστ. Joely Richardson, Vinnie Jones, Giancarlo Esposito, και άλλοι τόσοι.
Scodelario: Είναι τόσοι πολλοί που χάνεις την αίσθηση ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα τρομερό ensemble. Είναι πραγματικά ποικίλο. Κάθε ηθοποιός φέρνει τη δική του ενέργεια, και στη συνέχεια εμείς διαμορφώνουμε τη συνθήκη σύμφωνα με αυτή. Μου άρεσε πολύ αυτό το κομμάτι της διαδικασίας.
Ings: Υπάρχουν απίστευτοι ηθοποιοί σε όλη τη σειρά για τους οποίους δεν έχουμε μιλήσει, όπως η Chanel Cresswell που έχει κερδίσει BAFTA. Ο Michael Vu ως Jimmy Chang, ο Pearce Quigley, ο Freddie Fox. Νομίζω ότι αυτό είναι άλλο ένα από τα πράγματα που κάνει πολύ καλά ο Guy. Μιλούσαμε για το Snatch νωρίτερα ας πούμε. Ξεχνάς πόσοι άνθρωποι παίζουν σε εκείνη την ταινία. Είναι μεν μία τεράστια ταινία, αλλά ξεχνάς το μέγεθος του καστ της.
Πάντα πιστεύαμε ότι, με την ταξική δομή στην Αγγλία, ο καθένας συνυπάρχει κυρίως με τους ομοίους του. Σε αυτή τη σειρά, βλέπουμε ότι αυτά τα όρια ξεπερνιούνται. Τι είδους σχόλιο πιστεύετε ότι κάνει η σειρά γι’ αυτό;
James: Το παλιό χρήμα, η αριστοκρατία, ο έμμισθος πλούτος, είναι η ραχοκοκαλιά της βρετανικής κουλτούρας και του βρετανικού ταξικού συστήματος. Και παρ’ όλα τα μεγάλα προβλήματά του, εξακολουθεί να επηρεάζει ένα μεγάλο μέρος της πολιτιστικής μας αντίληψης. Συνηθίζαμε να πιστεύουμε ότι η εξουσία υπήρχε σε αυτά τα μέρη, και σίγουρα υπήρχε, αλλά η ιδέα του Gentlemen είναι ότι όλο αυτό είναι ένα προσωπείο που καταρρέει. Εκεί όπου η πραγματική δύναμη βρίσκεται τώρα είναι στην εργατική τάξη, τις ρίζες που χτίζουν μία κληρονομιά από το τίποτα, αντί να τα έχουν πάρει όλα στο πιάτο.
Ποιες είναι κάποιες άλλες πτυχές της Αγγλίας που θα θέλατε να ανακαλύψετε στις επόμενες σεζόν;
James: Τη Σκωτία.
Ings: Θα έλεγα επίσης τη Σκωτία. Θα ήταν πολύ διασκεδαστικό. Είχε συζητηθεί σε κάποια φάση.
James: Ναι, για έναν Σκωτσέζο βουλευτή που θα προσπαθούσε να προωθήσει τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας. Προφανώς αυτό θα κατέστρεφε το επιχειρηματικό μας μοντέλο, οπότε θα έπρεπε να πάμε εκεί και να τον χειραγωγήσουμε.
Ings: Αυτό μου αρέσει βασικά. Δεν υπάρχει πολιτική τάξη για την αριστοκρατία. Και θα ήταν ενδιαφέρον επειδή ο Guy αποφεύγει σκόπιμα να συμπεριλάβει την αστυνομία, όπως και οποιαδήποτε αόριστη αίσθηση ότι υπάρχει αστυνομία σε αυτόν τον κόσμο. Δεν αντιλαμβάνεσαι κάτι τέτοιο, απλά το αποδέχεσαι ως μέρος του κόσμου. Το ίδιο συμβαίνει και στο Lock, Stock.
Η δυναμική των χαρακτήρων καθιερώνεται σε αυτή τη σεζόν. Τι ελπίζετε ότι θα είναι το μέλλον των ιστοριών τους;
James: Πάντα μιλούσαμε για το ζήτημα του Freddy και της Susie. Ξέρεις, ή με σκοτώνεις ή σε σκοτώνω εγώ.
Ings: Η ιδέα μπορεί να είναι είναι ότι, φίλε, βάλε λουρί τον αδερφό σου αλλιώς θα πρέπει να τον σκοτώσω. Και εγώ να λέω στον αδερφό μου ότι η Susie θέλει να με σκοτώσει, οπότε πρέπει να τη σκοτώσουμε εμείς, βάζοντάς τον σε δύσκολη θέση. Γενικά θα ήθελα να δω ξαφνικές προδοσίες και, ανά πάσα στιγμή, οποιοσδήποτε από εμάς να μπορεί να στραφεί εναντίον των υπολοίπων.
James: Θα ήθελα επίσης μία ερωτική σκηνή μεταξύ εμού και του Vinnie.
Ings: Είναι τόσο σπουδαίος. Θα ήθελα περισσότερη Chanel Cresswell και Joely Richardson.
Scodelario: Θα ήθελα μία γυναίκα σκηνοθέτρια για την επόμενη σεζόν, παρακαλώ. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δούμε μία γυναικεία οπτική σε αυτόν τον κόσμο.
Το The Gentlemen στριμάρει αποκλειστικά στο Netflix.
