Η Σοφία Μπεκατώρου δεν μετανιώνει στιγμή που τελικά μίλησε

Η Σοφία Μπεκατώρου έχει μάθει από μικρή να αγωνίζεται και συνήθως να βγαίνει νικήτρια. Αυτό άλλωστε το αποδεικνύουν και τα δύο μετάλλια που έχει κατακτήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και του Πεκίνου το 2008 αντίστοιχα.

Ακόμα και όταν σταμάτησε τον πρωταθλητισμό όμως, η χρυσή ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας συνέχισε να αγωνίζεται. Τον Ιανουάριο του 2021 κατήγγειλε στο πλαίσιο διαδικτυακής ημερίδας τη σεξουαλική κακοποίησή της, το 1998, από τον τότε αντιπρόεδρο της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας και παρόλο που η δικογραφία που σχηματίστηκε για τον βιασμό της αρχειοθετήθηκε λόγω παραγραφής, η Σοφία Μπεκατώρου δε σταμάτησε να μιλά, δίνοντας φωνή σε δεκάδες άλλες γυναίκες.

Ήταν εκείνη που με την εξομολόγησή της έφερε επιτέλους το κίνημα #MeToo στην Ελλάδα και σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά τη γενναία αποκάλυψή της συνεχίζει να στέκεται στο πλευρό των θυμάτων. Αυτή τη φορά θέλει να το κάνει και από τα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου, αφού κατεβαίνει ως υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου.

Λίγες μέρες πριν κληθούμε όλοι να πάμε στις κάλπες, η Σοφία Μπεκατώρου μίλησε στο OneMan για την απόφαση της να ασχοληθεί με την πολιτική, τα θέματα με τα οποία σκοπεύει να ασχοληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και για το αν ο τρόπος που τα media και η πολιτεία αντιμετώπισαν το #MeToo ήταν τελικά επιδερμικός.

Το όνομά σου είχε ακουστεί αρκετά τα τελευταία χρόνια και πολλοί ήταν εκείνοι που θέλησαν να σε συνδέσουν με διάφορα κόμματα. Τι ήταν αυτό που σε έκανε τελικά να πεις το «ναι» στον ΣΥΡΙΖΑ;

H συμμετοχή μου στην ενεργό πολιτική έρχεται ως μια φυσική εξέλιξη για να διευρύνω την προσφορά μου σε πολλούς κρίσιμους τομείς και ζητήματα που αφορούν άμεσα την ελληνική κοινωνία και τις ζωές μας. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μεγάλη ανάγκη για να ασχοληθεί κόσμος με κοινωνική δράση με την πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε αυτή την ανάγκη και έκανε ένα μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία.

Προσκαλεί και εντάσσει στις γραμμές του νέα πρόσωπα βγαλμένα από την κοινωνία. Ανανεώνει τον πολιτικό του λόγο, αναζητάει νέες φωνές. Αυτό το προσκλητήριο με βρήκε σύμφωνη και έτσι αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα.

Γιατί επέλεξες να κατέβεις ως υποψήφια στις ευρωεκλογές και όχι στις βουλευτικές;

Γιατί πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλο πεδίο δράσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για πολλά από τα κρίσιμα ζητήματα που ασχολούμαι. Το θέμα της έμφυλης βίας αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Παρόλο που έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την καταπολέμηση του φαινομένου, υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για περαιτέρω παρεμβάσεις. Κυρίως στην ενίσχυση των νομοθετικών πλαισίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο με στόχο τη διασφάλιση ομοιόμορφης προστασίας κατά της έμφυλης βίας σε όλα τα κράτη-μέλη. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την αναθεώρηση ή την εισαγωγή νέων οδηγιών που θα εστιάζουν στην πρόληψη, την προστασία των θυμάτων, και την ποινική δίωξη των δραστών. Έχουμε τη γνώση και την εμπειρία να προσφέρουμε πολλά πράγματα στην Ευρώπη.

Θεωρείς πως τα όσα συμβαίνουν στην Ευρωβουλή καλύπτονται επαρκώς από τα ελληνικά μέσα;

Έχω δει το σημαντικό έργο που πραγματοποιείται στην Ευρωβουλή και δε φωτίζεται όσο θα έπρεπε. Δεν ξέρω γιατί, όμως είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι πολίτες τι συμβαίνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό θα βοηθούσε πολύ το κύρος του θεσμού.

Αν τελικά εκλεγείς, ποια είναι τα θέματα με τα οποία σκοπεύεις να ασχοληθείς από τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο;

Ανθρώπινα Δικαιώματα, Δικαιοσύνη, Χρηστή Διακυβέρνηση, Παιδεία, Περιβάλλον. Αυτή είναι η ατζέντα που γεννήθηκε μέσα από την καθημερινή επαφή μου με τον κόσμο, όλα τα χρόνια της κοινωνικής μου δράσης και είναι αυτή με την οποία θα ασχοληθώ στην Ευρωβουλή αν τελικά εκλεγώ. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά κρίσιμα θέματα και για την Ευρώπη και φυσικά για τη χώρα μας.

Angelos Zymaras / SOOC

Ήσουν η γυναίκα που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και μετά από μια πολύ γενναία κίνηση, μίλησες για την κακοποίηση σου, φέρνοντας επιτέλους το #MeToo και στην Ελλάδα. Αναπόφευκτα θα σε ρωτήσω αν στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν από την εξομολόγησή σου, έγιναν πραγματικά βήματα από την πολιτεία για να δικαιωθούν τα θύματα, αλλά και για να μην έχουμε νέα θύματα.

Βήματα έχουν γίνει κυρίως όμως στο επίπεδο της κοινωνίας. Έχει σπάσει η κουλτούρα της σιωπής που υπήρχε και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Δεν είναι όμως αρκετό.

Η πολιτεία οφείλει να κάνει το καθήκον της σε πολλά επίπεδα αλλά δεν το βλέπω να γίνεται με τρόπο συστηματικό. Το #MeToo δεν είναι μια μόδα που πάει και πέρασε. Χρειάζεται αγώνας, πίεση και πολιτικές προστασίας και πρόληψης. Και εδώ στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Πιστεύεις πως ίσως ο τρόπος που τα media, αλλά και η πολιτείας ασχολήθηκε με το #MeToo ήταν επιδερμικός;

Είναι η φύση και η λειτουργία των media τέτοια που ακόμα και σε τόσο σημαντικά ζητήματα στέκονται για λίγο διάστημα. Το ζήτημα όμως είναι ο ρόλος της πολιτείας. Αυτή πως αντιδρά και πόσο σοβαρά παίρνει ζητήματα όπως είναι τα θέματα κακοποίησης ή γενικότερα τα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τι θεωρείς πως πρέπει να αλλάξει στον τρόπο που η πολιτεία αντιμετωπίζει τα θύματα έμφυλης βίας;

Καταρχάς να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος. Η αντιμετώπιση των θυμάτων έμφυλης βίας από την πολιτεία θέλει σχέδιο, συστηματικότητα, αφοσίωση, αλλά και αυστηροποίηση των νόμων, εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των αστυνομικών και δημόσιων υπαλλήλων, δημιουργία ειδικών δικαστηρίων, ενίσχυση δομών φιλοξενίας και προστασίας θυμάτων, παροχή ψυχολογικής και οικονομικής υποστήριξης.

Επιπλέον, η εγκαθίδρυση ασφαλών διαδικασιών καταγγελίας και η συνεργασία με ΜΚΟ θα συμβάλλουν στην καλύτερη υποστήριξη και προστασία των θυμάτων, εξασφαλίζοντας την άμεση και ουσιαστική ανταπόκριση στις ανάγκες τους.

Έχουν υπάρξει στιγμές που να κουράστηκες και να θεώρησες πως το βάρος που σήκωσες στις πλάτες σου ήταν υπερβολικό;

Όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή κουραζόμαστε, νιώθουμε το βάρος της ευθύνης επάνω μας. Όμως πίστεψε με ούτε μια στιγμή δε μετανιώνω. Παίρνω μια ανάσα και συνεχίζω.

Είσαι μια από τις κορυφαίες αθλήτριες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού; Πόσα κοινά έχει ο πολιτικός στίβος με τον πρωταθλητισμό;

Υπάρχουν αρκετά κοινά σημεία. Παρατηρώ όμως πως στην πολιτική το αντιαθλητικό παιχνίδι είναι περισσότερο διαδεδομένο απ’ όσο περίμενα. Αλλά είμαι συνηθισμένη στα δύσκολα. Ποτέ δεν το βάζω κάτω.

Menelaos Myrillas / SOOC

Ποιο από τα δύο πεδία σε τρομάζει περισσότερο;

Δε θα έλεγα ότι με τρομάζει κάτι. Με πεισμώνει, ναι. Και τα δύο πεδία, για διαφορετικούς λόγους το κάθε ένα. Όταν όμως αποφασίζεις να ασχοληθείς με την πολιτική ξέρεις ότι το παιχνίδι είναι δύσκολο και πολλές φορές άδικο.

Θεωρείς πως ο πρωταθλητισμός σε έχει κάνει πιο δυνατή;

Ο πρωταθλητισμός μάς κάνει πιο δυνατούς με πολλούς τρόπους. Σου δίνει φυσική κατάσταση, αντοχή, δύναμη, ευελιξία. Ψυχολογικά, σου καλλιεργεί την αυτοπειθαρχία, την επιμονή, την ανθεκτικότητα, καθώς οι αθλητές μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες, τις αποτυχίες και την πίεση.

Επιπλέον, έχουμε δεξιότητες διαχείρισης του άγχους και της συγκέντρωσης. Νομίζω ότι όλα τα παραπάνω μου φαίνονται ήδη χρήσιμα και στην πολιτική.

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε σε παγκόσμιο επίπεδο να γίνεται πολύς λόγος για τις γυναίκες στα σπορ και βλέπουμε πολλές από αυτές (κυρίως στο WNBA και το ποδόσφαιρο γυναικών) να διεκδικούν επιτέλους την ισοτιμία τους. Στην Ελλάδα πόσο κοντά είμαστε σε κάτι τέτοιο;

Στην Ελλάδα, η πορεία προς την ισοτιμία των γυναικών στα σπορ αντιμετωπίζει αρκετές προκλήσεις, όπως οι ελλείψεις στη χρηματοδότηση και στους πόρους, η περιορισμένη κάλυψη των γυναικείων αθλημάτων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα ισχυρά κοινωνικά στερεότυπα και οι περιορισμένες επαγγελματικές ευκαιρίες.

Ωστόσο, υπάρχουν θετικά βήματα, όπως οι επιτυχίες Ελληνίδων αθλητριών σε διεθνές επίπεδο, οι διάφορες πρωτοβουλίες και προγράμματα που προωθούν την ισοτιμία και τη συμμετοχή των γυναικών στον αθλητισμό, και η αυξανόμενη υποστήριξη προς επαγγελματικές ομάδες γυναικών.

Συνολικά, η πορεία προς την ισοτιμία των γυναικών στα σπορ στην Ελλάδα είναι σταθερή αλλά αργή, με πολλά ακόμα βήματα που πρέπει να γίνουν για την πλήρη ισοτιμία και την αναγνώριση των γυναικών στον αθλητισμό.

Υπάρχουν κίνητρα για να ασχοληθεί ένα νεαρό κορίτσι επαγγελματικά με τα σπορ; Αν όχι, ποιες κινήσεις πιστεύεις πρέπει να γίνουν από την πολιτεία;

Προφανώς και είναι περιορισμένα τα κίνητρα. Είναι πολλά που πρέπει να γίνουν που αφορούν στην αύξηση της χρηματοδότησης στα γυναικεία σπορ.

Η πολιτεία θα μπορούσε να θεσπίσει προγράμματα υποτροφιών και επιχορηγήσεων για νεαρές αθλήτριες, ώστε να διευκολύνει την πρόσβασή τους σε υψηλού επιπέδου προπονήσεις και διαγωνισμούς. Αυτά όλα όμως προϋποθέτουν συγκροτημένες πολιτικές και όχι εξαγγελίες πυροτεχνήματα μετά από κάθε επιτυχία.

Πώς θα ήθελες να βρει η 10η Ιουνίου τη χώρα μας, αλλά και την Ευρώπη γενικότερα;

Θα ήθελα να είναι πιο αισιόδοξη, με ένα εκλογικό αποτέλεσμα που θα μας λέει ότι υπάρχει ελπίδα αλλαγής των πραγμάτων. Για την Ευρώπη θα ήθελα λιγότερη Ακροδεξιά και ξενοφοβία και περισσότερη κοινωνική Ευρώπη της αλληλεγγύης.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ