Η Zoë Bell έμαθε στον Leonardo DiCaprio πώς να καίει τους Ναζί

Κάποτε ήταν ένα κορίτσι που σκαρφάλωνε δέντρα στο Waiheke. Καβαλούσε άλογα και έφτιαχνε οχυρά στην παραλία μέχρι να πέσει ο ήλιος στο μικρό νησάκι της Νέας Ζηλανδίας. Τότε μαζευόταν στο σπίτι της. Αθλητική και δραστήρια, λάτρης της γυμναστικής μέχρι τα 15-16 της και θαυμάστρια των πολεμικών τεχνών χωρίς να έχει αποκτήσει ποτέ της κάποια ζώνη, η Bell βρήκε τον προσανατολισμό της όταν διαπίστωσε ότι υπήρχαν άνθρωποι που πληρώνονταν για να χτυπιούνται μπροστά στην κάμερα.

Το stunt work ήταν ακόμα φρέσκο στα μέρη της και ελάχιστα γνωστό, αλλά το ανακάλυψε με τη βοήθεια του πατέρα της. Όταν ένας stuntman νοσηλεύτηκε με διάσειση στη εντατική όπου δούλευε, ο μπαμπάς της όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αλλά γύρισε σπίτι και με την επαγγελματική του κάρτα. Φοβισμένη και αμήχανη, η Bell ντρεπόταν να καλέσει τον άνδρα στο τηλέφωνο. Ο πατέρας της όμως την κλείδωσε έξω από το σπίτι και της είπε το εξής. Μπορείς να μην πάρεις τηλέφωνο και να συνεχίσεις τη ζωή σου. Μια χαρά είναι ούτως ή άλλως. Ή μπορείς να τον πάρεις και να ξυπνήσεις αύριο stuntwoman.

Κάπως έτσι βρέθηκε στο σετ της ‘Xena’ ως stuntwoman της Lucy Lawless.

«Έχω υπάρξει πολύ τυχερή με τις ηθοποιούς που έχω δουλέψει και με τις προσωπικές σχέσεις που έχω κάνει μαζί τους», θυμάται. «Ήταν όλες τους πολύ γενναιόδωρες, θαρραλέες γυναίκες».

Εκτός από τη Lawless, μερικές από αυτές ήταν η Uma Thurman στα ‘Kill Bill’ και η Cate Blanchett στο ‘Thor: Ragnarok’. Για τη δεύτερη έπιασε ξανά τα stunts αφού τα είχε σταματήσει για χάρη της υποκριτικής και του stunt coordination. Για την πρώτη μελέτησε σε βάθος τις πολεμικές τέχνες και κατάλαβε στ’ αλήθεια τι σημαίνει stunt work μπροστά από την κάμερα. Τι σημαίνει τουλάχιστον για τον Quentin Tarantino. Όπως της εξηγούσε στις πρόβες του πρώτου ‘Kill Bill’, για το διάστημα όπου ήταν εκείνη στον φακό ως Νύφη, η Bell θα έπρεπε να λειτουργεί ως προέκτασή της. Να υποδύεται τον θυμό της. Να νιώθει τη δίψα για εκδίκηση όταν ορμάει στις σκάλες για να τσακίσει τους εχθρούς της και να μην ανησυχεί απλά για το πώς θα τις ανέβει σωστά για το τεχνικό μέρος του γυρίσματος.

Ο Tarantino τής έδωσε τη δουλειά αμέσως μετά την πρώτη εντυπωσιακή οντισιόν της. Εκτός από την εμπειρία της ως Warrior Princess, δεν υπήρχαν και πολλές ψηλές, ξανθές γυναίκες με τις δεξιότητές της για να βάλει στο πλευρό της Thurman.Έκτοτε, οι δυο τους έχουν συνεργαστεί σε όλα του τα φιλμ. Το να κάνεις ταινία χωρίς την Bell, έχει αναφέρει ο δημιουργός, «είναι απερίσκεπτο».

Στο ‘Death Proof’, το φιλμ του όπου μέχρι το ‘Once Upon a Time’ είχε εκφράσει περισσότερο την αγάπη του για τους stuntmen ως αφανείς ήρωες του Χόλιγουντ, της έδωσε και τον πρώτο της πραγματικό ρόλο κρεμώντας την έξω από ένα αμάξι. Επειδή αυτό θα ήταν άλλη μια Δευτέρα γι’ αυτή, η Bell τον ρώτησε αν θα έπρεπε να κάνει μαθήματα υποκριτικής. Δεν υπήρχε λόγος γιατί ό,τι θα χρειαζόταν από εκείνη, το είχε ήδη μέσα της.

Στο ‘Hateful Eight’ λίγα χρόνια μετά, θα χρειαζόταν την παιδικότητά της για τη Six-Horse Judy. Στο ‘Once Upon a Time’ που θα προβάλλει σε πρώτη τηλεοπτική προβολή η Nova τον ερχόμενο Απρίλιο όπου υποδύθηκε τη σύζυγο του Jeff Bridges, του stunt coordinator στο western που γυρίζει ο χαρακτήρας του Leonardo DiCaprio, επιστράτευσε την περιορισμένη της ανοχή με τους ανθρώπους που φέρνουν προβλήματα σε ένα σετ. Ως stunt coordinator της ταινίας πίσω από τις κάμερες – το πρώτο της coordination σε μπλοκμπάστερ – η Bell είχε την ευθύνη επικίνδυνων σκηνών όπως το κάψιμο των ψεύτικων Ναζί που ξεπαστρεύει ο DiCaprio. Αυτό θυμάται ως δυσκολότερο όταν τη ρώτησα τι τη ζόρισε πιο πολύ.

«Δεν ήταν ακριβώς δύσκολο πρακτικά, χρειάστηκε όμως πολλή διαχείριση και προετοιμασία από νωρίτερα. Ακόμα και σε σχέση με τα υλικά που έπρεπε να φέρουμε και το πώς θα καίγονταν σε σχέση με την ασφάλειά μας. Πρέπει να μαζέψεις τους ανθρώπους που θα αντέξουν σε δύσκολες μέρες γυρισμάτων, ανθρώπους στους οποίους μπορείς να στηριχθείς και δεν θα χρειαστεί να σκεφτείς δεύτερη φορά τι θα κάνουν στο σετ με μια τόσο μεγάλη φωτιά. O Leo το διασκέδασε, αλλά ήταν και πολύ προσεκτικός. Βεβαιώθηκε πρώτα πως ήταν όλα ασφαλή και μετά το έριξε έξω!

Επειδή, επίσης, έπρεπε να καίγονται όλοι μαζί και ο Leo είχε το flamethrower, οι λήψεις ήταν περιορισμένες. Θες την άδεια του χώρου, θες να είναι όλοι στη θέση τους, θες ο Leo να νιώθει άνετα. Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα στην προετοιμασία χωρίς φωτιά, ώστε τη μέρα των γυρισμάτων να λειτουργήσουμε ρολόι και να μην χάσουμε άσκοπα χρόνο. Μόνο ένα πράγμα αρκεί να πάει στραβά για να βγούμε όλοι εκτός προγράμματος. Ήταν περίπλοκο, αλλά ήμουν περιτριγυρισμένη από τέτοιους επαγγελματίες που πήγαν όλα όπως έπρεπε».

Είχε από μόνη της, όμως, αναλάβει και ένα ακόμη βάρος για τη συγκεκριμένη σκηνή που δεν είχε καμία σχέση με το άγχος του DiCaprio με το flamethrower.

«Κάτι που ήταν στο μυαλό μου για εκείνη τη μέρα ήταν ότι ήθελα να έχουμε και γυναίκες στη σκηνή. Ήθελα και γυναίκες στην ομάδα ασφαλείας. Ήταν ειρωνεία για μένα να διαπιστώνω ότι δεν υπήρχαν πολλές εκεί έξω με εμπειρία σε stunts φωτιάς γιατί, πολύ απλά, δεν τους έχει δοθεί η ευκαιρία. Είναι ένα από αυτά τα πράγματα όπου αν δεν έχεις την εμπειρία δεν σε προσλαμβάνουν και αν δεν σε προσλαμβάνουν δεν την αποκτάς και ποτέ».

Η Bell είναι, μαζί με τη Melissa Stubbs, μία από τις ελάχιστες γυναίκες που κάνουν stunt coordination στο Χόλιγουντ και δεν της διαφεύγει. Μέρος της κληρονομιάς της θέλει να είναι μια επόμενη γενιά.

«Υπάρχει σίγουρα πίεση», παραδέχεται. «Πίεση επειδή είμαι γυναίκα και πίεση επειδή θέλω να κάνω καλά τη δουλειά μου. Το καλό με το να είμαι πια stunt coordinator είναι πως μπορώ να προσλάβω τους ανθρώπους που σέβομαι και που είναι ενθουσιασμένοι όταν είμαι σε αυτόν τον ρόλο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το γεγονός ότι είμαι γυναίκα, δεν το προσέχουν καν. Τέτοιους χρειάζομαι ώστε να μπορώ να έχω τον έλεγχο σε αυτό το κομμάτι – όσο μπορώ.

Σε ότι αφορά το γεγονός ότι είμαι και stunt coordinator και γυναίκα, ναι, υπάρχει βάρος και προσπαθώ να κλείνω τον διακόπτη. Θέλω να είμαι καλή στη δουλειά μου, να είναι όλοι ασφαλείς, να φτιάχνουν οι δημιουργοί σπουδαίο περιεχόμενο και να είναι χαρούμενοι».

Όσο για τους γυναικείους ρόλους στη δράση γενικά, οι απαιτήσεις της Bell δεν πλέον σταματούν στην συμπερίληψή τους στο παιχνίδι.

«Δεν έχω βιώσει σεξισμό. Ξέρω ότι υπάρχει και ξέρω ανθρώπους που τον έχουν βιώσει. Από τη δική μου σκοπιά, τον έχω δει πιο πολύ στο υλικό που μου παρουσιάζεται και στις ταινίες που μπαίνουν σε παραγωγή. Με τους ρόλους για τις γυναίκες δηλαδή και η δράση που τις αφορά. Κυρίως όμως, αυτό που έχω αρχίσει μόλις να νιώθω ότι αλλάζει και εύχομαι από την καρδιά μου να συμβαίνει όντως – και αν δεν ισχύει, θα το κάνω μόνη μου γαμώτο! – είναι οι ενδιαφέροντες γυναικείοι χαρακτήρες στη δράση.

Πολυδιάστατοι χαρακτήρες και όχι απλά το ‘σκληρό κορίτσι’. Αυτό νιώθω ότι αρχίζω να βλέπω. Γυναίκες που έχουν σκοπό, δική τους ιστορία και έναν λόγο πίσω από το γεγονός ότι είναι badass και όχι απλά γυναίκες ντυμένες με λύκρα που τις βάζεις να κάνουν τις θυμωμένες για 1,5 ώρα».

Τα πράγματα δείχνουν – με πολύ αργά βήματα – να αλλάζουν απ’ όταν προσγειώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και το εξελιγμένο τους, παρότι περιορισμένο για τις γυναίκες, stunt work.

«Όταν ήμουν ακόμα στη Νέα Ζηλανδία, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι θα ανήκα στους old school επαγγελματίες του χώρου μου. Ήμουν σίγουρα new school όταν ξεκίνησα και για τα πρώτα 6-7 χρόνια, γιατί η βιομηχανία των stunts στη Νέα Ζηλανδία ήταν καινούρια. Ήμασταν new school, λοιπόν, αλλά επειδή ήμασταν τόσο εξερευνητικοί, όταν ήρθα στην Αμερική ένιωσα αμέσως πολύ old school. Εγώ είχα συνηθίσει στα καουμποϊλίκια. Και δεν εννοώ ότι έκανα ριψοκίνδυνα πράγματα χωρίς να με ενδιαφέρει, αλλά σίγουρα είχα συνηθίσει στο να βρίσκουμε πώς γίνονται κάποια πράγματα επιτόπου, να εξερευνούμε τις σκηνές καθ’ οδόν κατά κάποιον τρόπο. Η δοκιμασία και η αποτυχία ήταν μεγάλο μέρος της διαδικασίας».

«Εδώ υπήρχαν ήδη τεχνολογίες με τις οποίες είχαν δουλέψει για περισσότερο καιρό. Παρότι ένιωθα old school, ήμουν ουσιαστικά μέρος της νέας τότε γενιάς. Υπήρχαν οι καουμπόηδες – και σίγουρα το γενικοποιώ τώρα – και μετά, όταν εισχώρησαν οι πολεμικές τέχνες, ήρθε η επιρροή του Hong Kong και έγινα μέρος αυτού. Τώρα, πάλι, έχουμε μια νέα γενιά».

Τα καουμποϊλίκια, μου εξομολογείται γελώντας, ήταν ένας από τους λόγους που ένιωσε αμέσως δέσιμο με τον Cliff του Brad Pitt. Έναν ανεπιθύμητο πια stuntman που δεν θα ζητήσει σκάλα για να ανέβει στη σκεπή ενός σπιτιού. Η 19χρονη Zoë, στην αγωνία της να μην τη θεωρήσουν αδύναμη ή δύσκολη στο σετ της ‘Xena’, άφησε μονάχα ένα 24ωρο να περάσει από το εξιτήριο που είχε πάρει μια φορά απ’ το νοσοκομείο για να επιστρέψει στη δουλειά. Είχε τραυματιστεί από ένα άλμα και οι εντολές του γιατρού ήταν να μείνει σπίτι της για τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Είπε να μη μασήσει. Όταν τελικά χρειάστηκε να σπάσουν μια καρέκλα στην πλάτη της, κατέρρευσε από τον πόνο και αναγκάστηκε να πάρει την αναρρωτική της. Κανείς δεν έχει ανάγκη μια σπασμένη stuntwoman.

Η δική της ανάγκη πάντως να ικανοποιήσει, να μη φανεί λιγότερο ετοιμοπόλεμη σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, με τα χρόνια τη σκλήρυνε. Όπως είχε μοιραστεί πριν πέντε χρόνια σε συνέντευξή της στο Elle, ήταν σε διαδικασία επαναπροσδιορισμού και επανασύνδεσης με την πιο θηλυκή της πλευρά που είχε απαρνηθεί. Όταν τη ρώτησα πώς τα πάει σήμερα με αυτό, η απάντησή της ήταν αφοπλιστική.

«Κλαίω κάθε μέρα!», φώναξε γελώντας. «Αυτή η χρονιά συγκεκριμένα είχε ενδιαφέρον για μένα γιατί, με λίγα λόγια, βρήκα ένα διαφορετικό επίπεδο δύναμης που απορρέει από την ευαισθησία μου. Έχω διαπιστώσει, επιπλέον, ότι υπάρχουν μέρη όπου η ευαισθησία επιτρέπεται και άλλα όπου δεν επιτρέπεται. Ως stunt coordinator δεν μπορώ να βάλω τα κλάματα στο σετ. Δεν θα συμβεί αυτό. Δεν θα λειτουργήσει για μένα, δεν θα λειτουργήσει για κανέναν. Στην προσωπική μου ζωή όμως είμαι πιο χαλαρή. Ούτε καν πιο χαλαρή, απλώς εκτιμώ την ευαίσθητη πλευρά μου και έρχομαι συχνά σε επαφή μαζί της τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι πολύ απελευθερωτικό».

Λίγες μέρες πριν τα Όσκαρ και αφού κέρδισε φέτος μια υποψηφιότητα SAG για το stunt coordination στο ‘Once Upon a Time’, της είπα ότι η αναγνώριση της ειδικότητάς της από την Ακαδημία Κινηματογράφου έχει ήδη καθυστερήσει πολύ.

«Ναι, δεν το συζητώ. Είναι ενδιαφέρον αυτό το κομμάτι για μένα γιατί είμαι λίγο old school. Μου αρέσει η ιδέα του stunt work ως μέρος του behind the scenes κομματιού μιας δουλειάς. Είμαστε οι μάγοι που δεν βλέπεις κατά κάποιον τρόπο. Είναι μαγεία και είναι κρυφή. Σήμερα οτιδήποτε συμβαίνει behind the scenes δεν είναι μαγεία γιατί εκτίθεται. Υπάρχουν κι άλλα τμήματα που δεν αναγνωρίζονται και οι πιθανότητές τους για αναγνώριση λιγοστεύουν όσο δεν αναγνωριζόμαστε εμείς. Και όχι λόγω του παράγοντα της επικινδυνότητας, αλλά λόγω της επιδεξιότητας και του ταλέντου. Εμείς που έχουμε μεγάλη εμπειρία και έχουμε δουλέψει πολύ σκληρά για να αποκτήσουμε τα προσόντα, έχουμε ξοδέψει χρόνια για να βρούμε την επιστήμη πίσω από αυτές τις δεξιότητες και την εκτέλεσή τους. Σήμερα κιόλας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ιστορίας, η δράση έχει ενσωματωθεί τόσο πολύ στις αφηγήσεις. Πάντα έτσι ήταν βέβαια, αλλά τώρα ακόμη περισσότερο. Το να αναγνωριστούμε, λοιπόν, είναι σημαντικό. Σε πολλές από αυτές τις ταινίες η δράση είναι μέρος του σκελετού τους. Εάν την αφαιρούσες, απλά δεν θα ήταν οι ίδιες ταινίες».

Μπορεί κατά τα φαινόμενα να απέχουμε από μια κατηγορία Όσκαρ για stunts, ίσως όμως δεν απέχουμε και τόσο από την επιστροφή της Bell ως Νύφη. Όταν της ανέφερα πως ο Tarantino δήλωσε επισήμως ότι βρήκε την ιδέα για το ‘Kill Bill 3’, χρειάστηκε αποδείξεις. Άκουγε για χρόνια αβάσιμες φήμες που ο αγαπημένος της φίλος φρόντιζε να τις διαψεύδει όταν τον ρωτούσε. Την παρέπεμψα λοιπόν στη συνέντευξή του με τον Andy Cohen όπου επιβεβαίωνε το νέο και η αντίδρασή της ήταν εκρηκτική.

«Πλάκα μου κάνεις… Shit! Αν γίνει το ‘Kill Bill 3’, θέλω να είμαι μέσα!».

Δεν θα τολμούσαν να κάνουν διαφορετικά.

***

Το ‘Once Upon a Time… in Hollywood’ θα προβληθεί αποκλειστικά από τη Nova τον ερχόμενο Απρίλιο.