Και οι καλοί (σαν τον Durant) μπορούν να πηδήξουν

Δύο πράγματα είναι πάντα τα ίδια όταν ο Kevin Durant πηγαίνει στη συνέντευξη Τύπου μετά από ένα ματς. Το χαμόγελο εφήβου που είναι ζωγραφισμένο στο πρόσωπο και το backpack, επίσης εφήβου, που φοράει στην πλάτη. Το περιεχόμενο του backpack περιγράφει σε απρόσμενα ικανοποιητικό βαθμό την άλλοτε παιδική κι άλλοτε ηγετική περίπτωση ονόματι KD.

Περιέχει μια Βίβλο, ένα iPad, τα ακουστικά του κι έναν φορτιστή. Πολύ συχνά περιγράφει τον εαυτό του σαν γυμνασιόπαιδο που στον ελεύθερο χρόνο του παίζει video games. Ε, η τσάντα βοηθάει κάμποσο στο να κλειδώσει σαν γυμνασιόπαιδο στο μυαλό μας.

“Είμαι απλός άνθρωπος, δεν χρειάζομαι πολλά. Και είμαι αυθόρμητος. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που με περιγράφουν μακριά από το γήπεδο”, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του με αφορμή την καμπάνια του Nike Tech Fleece, στην οποία είναι μια από τις τρεις φιγούρες που πρωταγωνιστούν. (Οι άλλες δύο είναι ο Cristiano Ronaldo και ο Neymar Jr).

Όλα εντάξει με τα καινούργια σου ρούχα, Kevin;

Υποθέτω ότι αυτό σημαίνει ‘ναι’.

Δεν έχει σημασία πόσες φορές θα πέσει(ς)

Ο Durant μοιάζει με τον τελευταίο επαγγελματία του ΝΒΑ που θα μπορούσε να σε τρομάξει, αν και στα αποδυτήρια των Thunder είναι αυτός που προκαλεί τις περισσότερες νίλες στα μέλη του τεχνικού τιμ.  Κι όμως, υπάρχει κάτι βαθιά τρομακτικά με την περίπτωσή του.

Η ερμηνεία γι’ αυτό το κενό μεταξύ αντίληψης και πραγματικότητας είναι οι εξωφρενικές του χρονιές στο ΝΒΑ. Με εξαίρεση την περσινή. Μια σεζόν που η πίστη και οι αντοχές του δοκιμάστηκαν πιο σοβαρά από ποτέ.

Μια σεζόν στην οποία ήταν υγιής μόνο για 27 παιχνίδια. Βέβαια, η αυτού ‘εξωφρενικότης’ κατάφερε σε αυτά τα 27 παιχνίδια ασύλληπτους μέσους όρους όπως 25.4 πόντοι, 6.6 ριμπάουντ και 4.1 ασίστ ανά παιχνίδι.

Σαν πληγωμένος δέσμιος μιας χρονιάς γεμάτη τραυματισμούς, ο KD χτυπούσε ανελέητα τα βράδια που κατάφερνε να πατήσει παρκέ. Από την άλλη, η παρατεταμένη απουσία του από το δυναμικό των Thunder τους άφησε εκτός playoffs (παρά τις εξωγήινες προσπάθειες του Westbrook) για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2008-09.

“Απλώς θέλω να είμαι συνεπής με ό,τι κάνω. Θέλω συνεχώς να είμαι ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο κάθε βράδυ. Αυτό μπορεί να το κάνει κανείς μία ή δύο φορές σε όλη τη σεζόν, αλλά εγώ θέλω να το κάνω κάθε βράδυ. Έτσι, θέλω να συνεχίζω να προπονούμαι και απλώς θέλω να είμαι ο καλύτερος παίκτης που μπορώ να είμαι. Η επαγγελματική ηθική μου είναι κάτι που κουβαλάω από παιδί, γι’ αυτό και δεν την ξεχνώ ποτέ”.

Η φετινή σεζόν του ΝΒΑ θα είναι ενδεχομένως η πιο κομβική στην καριέρα του KD. Οι Thunder τον περιμένουν με ανοιχτές τις αγκάλες, αλλά αυτό για το οποίο μιλάνε όλοι στην άλλη μεριά του Ατλαντικού είναι η απόφαση που θα κληθεί να πάρει στο τέλος της σεζόν, που σύμφωνα με το παρόν συμβόλαιό του θα αποτελεί τον πιο περιζήτητο free agent της λίγκας.

Θα ανανεώσει τους όρκους αιώνιας πίστης με τους Thunder ή θα μετακομίσει στους Heat που μοιάζουν οι πιο αφοσιωμένοι μνηστήρες της καλαθομηχανής με το 35;

We need to talk about Kevin

Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, για τη γιαγιά που τον μεγάλωσε και για τις θυσίες της μητέρας του. Μάλιστα, την τελευταία χορτάσαμε να τη βλέπουμε σε ένα πολύ συγκινητικό βίντεο του ΝΒΑ που παίχτηκε κατά κόρον πέρυσι και την έδειχνε να πανηγυρίζει δακρυσμένη ένα σημαντικό καλάθι του γιου της.

Αυτά που έχει κάνει είναι τρομακτικά: Φυσικά Rookie της Χρονιάς το 2008 με τους Supersonics, τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με τους Thunder, MVP της λίγκας για το 2014, δηλαδή τη χρονιά πριν από αυτή με τους τραυματισμούς, ενώ παράλληλα έχει ήδη κερδίσει ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα (2010) και μια Ολυμπιάδα (2012) με τα χρώματα των ΗΠΑ.

Μιλώντας για το μεγαλύτερο πάθος, αλλά και τον μεγαλύτερο φόβο του, ο Durant ουσιαστικά αποκαλύπτει το μυστικό πίσω από αυτά τα -εκ πρώτης όψεως- ρομποτικά που κάνει στο ΝΒΑ τα τελευταία οκτώ χρόνια.

“Το μεγαλύτερο πάθος μου είναι να βοηθώ τους νέους ανθρώπους. Μπορώ να είμαι καλό παράδειγμα για τα παιδιά που με προσεγγίζουν, να τους μάθω την αξία της δουλειάς χρησιμοποιώντας παράδειγμα τη δική μου πορεία και μιλώντας τους. Όσο μπορώ, προσπαθώ να μιλάω με άλλους ανθρώπους και να τους λέω για τους αγώνες που έδωσα και τις μάχες που θα δώσουν κι αυτοί όταν ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι. Απλώς προσπαθώ να βοηθήσω.

Από την άλλη, ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι μπορεί να θεωρήσω τα πράγματα δεδομένα. Το να μπορώ να κάνω κάτι που αγαπώ κάθε μέρα είναι ευλογία. Παίζουμε τόσα πολλά παιχνίδια, έχουμε τόσες πολλές προπονήσεις όλα γίνονται γρήγορα. Όταν θα έχουν τελειώσει όλα, φοβάμαι ότι μπορεί να μην έχω απολαύσει κάθε μία ημέρα ως επαγγελματίας”.

Από την άνεση του καναπέ μας, μπορούμε να φωνάξουμε στον Kevin, τον άνθρωπο που διάλεξε το 35 στη φανέλα για να τιμήσει τον μπασκετικό του μέντορα Charles Craig που δολοφονήθηκε στα 35 του, ότι -εμείς τουλάχιστον- έχουμε απολαύσει κάθε του μέρα ως επαγγελματίας.

Αυτό που εσχάτως αρχίζουμε να απολαμβάνουμε είναι οι στιλιστικές του ανησυχίες, με αφορμή την πιο πρόσφατη συνεργασία του με τη ΝΙΚΕ. Μάλιστα, ο Durant είναι τόσο team player (και) έξω από το γήπεδο, που παραδέχεται ότι το έτερον του ήμισυ στους Thunder είναι ο πιο στιλάτος παίκτης του ΝΒΑ.

Σωστά. Τόση ώρα ξεχάσαμε να πούμε ότι παρά τις τρελές προσωπικές του επιδόσεις, ο KD θα παίζει πάντα για την ομάδα. Έτσι δεν κάνουν οι καλοί;