Κανένας δεν μας είπε την αλήθεια τόσο ωμά όσο ο Άντονι Μπουρντέν

Σεφ, παρουσιαστής, συγγραφέας, ταξιδευτής, κουλ τύπος. Ο Άντονι Μπουρντέν ζούσε τη ζωή του στα άκρα, στα ‘κόκκινα’, επιλέγοντας να περάσει σε μας την εικόνα που εκείνος ήθελε. Μια εικόνα ενός ανθρώπου ολοκληρωμένου, φιλοσοφημένου, γεμάτου ζωή και γιατί όχι, ευτυχισμένου.

Όλα αυτά μέχρι και την περασμένη Παρασκευή, όταν ο 61χρονος σεφ σόκαρε τον πλανήτη, δίνοντας τέλος στη ζωή του, αφήνοντας πίσω παγωμάρα, ερωτηματικά και την υπενθύμιση πως κανένας μας δεν είναι άτρωτος απέναντι στο τέρας της κατάθλιψης.

Εκτός των ερωτημάτων όμως, η κληρονομιά που επίσης αφήνει πίσω της η σπουδαία αυτή προσωπικότητα, είναι αδιαμφισβήτητη. Μια βόλτα άλλωστε στα social media τα αμέσως επόμενα λεπτά της ανακοίνωσης των τραγικών νέων, ήταν αρκετή για να δείξει την τεράστια απήχηση που είχε ο Μπουρντέν. Εκτός όμως από το θαυμασμό, ίσως και τη ζήλεια της πλειονότητας των ανδρών του πλανήτη, ο σεφ απολάμβανε την καθολική αναγνώριση και το σεβασμό των συναδέλφων του. Όχι -μόνο- επειδή μαγείρευε καλά, αλλά επειδή ήταν ο πρώτος που τόλμησε να μιλήσει για όσα πραγματικά συμβαίνουν μέσα στις κουζίνες, προβάλλοντας ταυτόχρονα χωρίς κόμπλεξ και φόβο, την εικόνα ενός σεφ ροκ σταρ.

Στους μάγειρες που σέβονταν και θαύμαζαν τον Μπουρντέν, ανήκει και ο εξαιρετικά ταλαντούχος Άνταμ Κοντοβάς, executive σεφ του Mylos Restaurant Santorini και ένας εκ των πιο λαμπρών εκπροσώπων της νέας γενιάς των Ελλήνων σεφ. Εμείς, ζητήσαμε από τον Άνταμ να μας εξηγήσει τι ήταν αυτό που έκανε τον Μπουρντέν τόσο ξεχωριστό, τι θαύμαζε περισσότερο σε εκείνον και τι αφήνει πίσω του ένας από τους πιο ‘αληθινούς’ σεφ που είχαμε την χαρά να ‘γνωρίσουμε’.

“Ο Μπουρντέν δεν ήταν ένας τοπ σεφ, κατάφερε όμως να αγγίξει όλους τους μάγειρες στον πλανήτη. Όταν έγραψε το βιβλίο ‘Κουζίνα εμπιστευτικό’ ήταν η πρώτη φορά που κάποιος μάγειρας έγραψε το τι συμβαίνει αληθινά σε μια επαγγελματική κουζίνα. Αυτό ήταν που εκτόξευσε το όνομά του, δεν είχε ξαναγραφτεί ποτέ το πόσο σκληρά είναι, ότι υπάρχουν ναρκωτικά, βρωμιά, δεν ήξερε κανείς πώς είναι”.

“Ήταν ένας γενικότερα ταλαντούχος άνθρωπος, έχω διαβάσει και μυθιστορήματα που έχει γράψει. Στο ‘Bone in the Throat’ για παράδειγμα, υπήρχε ένας ήρωας που σχετιζόταν με την κουζίνα, όμως το βιβλίο δεν ήταν σε καμία περίπτωση αμιγώς μαγειρικό”.

“Διάβασα το ‘Κουζίνα Εμπιστευτικό’ όταν ήμουν σου σεφ και με στιγμάτισε. Το διάβαζα και σκεφτόμουν τα όνειρά μου, όλα αυτά που ήθελα να κάνω και συνειδητοποίησα πόσο σκληρά πρέπει να εργαστώ. Επειδή ήμουν κι εγώ έτσι στη ζωή μου, ταυτίστηκα πάρα πολύ. Αργότερα, όταν ήμουν στην Ιρλανδία γύρναγα από τη δουλειά και διάβαζα το μυθιστόρημά του που ήταν πολύ κουλ κι είχε εκπλήξεις, με συντρόφευε που ήμουν μόνος μου, ήταν η παρέα μου”.  

“Έβλεπε τη ζωή με έναν ‘αλέγκρο’ τρόπο, αντιπροσώπευε πολύ αυτό το ακραίο lifestyle των σεφ, που βγαίνουν, πίνουν όμως όταν είναι στην κουζίνα είναι 100% εκεί. Ταυτίστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι με αυτή τη φάση”.

“Έκανε πολλά ταξίδια με τους γονείς του σε μικρή ηλικία και ήρθε σε επαφή με το fine dining στη Γαλλία πάρα πολύ νωρίς, έτσι του μπήκε το μικρόβιο. Βλέπεις πόσο σημαντική είναι η παιδεία και πώς τα ερεθίσματα που λαμβάνεις σε μικρή ηλικία επηρεάζουν την πορεία σου, είναι τρομερό αυτό”.  

Η εκπομπή του ήταν πολύ διαφορετική, πιο ‘κουλ’, δεν είχε κανόνες και συγκεκριμένο μοτίβο. Περιελάμβανε μουσική, κουλτούρα, αλληλεπιδρούσε με ανθρώπους απ’ όλους τους χώρους, την έβλεπες πολύ ευχάριστα

“Η στάση που είχε μέχρι τέλους ήταν αυτή ενός πολύ κουλ ανθρώπου, που φιλοσοφεί και ζει τη ζωή του στο έπακρο. Απ’ αυτά που έχω διαβάσει κι έχω δει, ξέρω ότι ήταν ένας πολύ σκληρός μάγειρας, πολύ εργατικός, έπαιρνε πολλά ρίσκα, τα έδινε όλα, ζούσε τη μαγειρική του καριέρα στο ‘κόκκινο’”.

“Ο μαγειρικός του χαρακτήρας δεν είναι εύκολο να πεις ποιος είναι. Κανείς δεν τον ταυτίζει μόνο με την μαγειρική. Ήταν μια ξεχωριστή οντότητα, τον σκέφτομαι σαν έναν πολύ αληθινό μάγειρα ο οποίος στην ουσία μάς αντιπροσωπεύει όλους, σαν χαρακτήρας γενικότερα”.

“Το μυαλό του ανθρώπου είναι μια κλωστή, η γραμμή είναι πολύ λεπτή και κανείς δεν ξέρει τι κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες, ακόμα και για ανθρώπους που φαινομενικά έχουν σωστό mindset. Κανείς δεν ξέρει τι έγινε ακριβώς, ήταν πολύ αναπάντεχο, σοκαριστικό, ήταν ο τελευταίος που περίμενα ότι θα αυτοκτονήσει. Τα τελευταία χρόνια φαινόταν να ακολουθεί έναν υγιεινό τρόπο ζωής, έκανε και πολεμικές τέχνες με άλλους μάγειρες φίλους του. Κρίμα”.

Ο Μπουρντέν υπάρχει στο μυαλό του κάθε μάγειρα σαν προσωπικότητα κι όταν μαθεύτηκε το νέο, το όνομά του συζητήθηκε σε κάθε κουζίνα και σε κάθε άκρη του πλανήτη

“Η μεγαλύτερη κληρονομιά που αφήνει ο Μπουρντέν είναι ότι έμαθε σε όλους τους μάγειρες να έχουμε ανοιχτό μυαλό, να ταξιδεύουμε, να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά μας και να ρουφάμε τα πάντα από τη ζωή και τον κόσμο γύρω μας”.

“Παρήγε ανθρωπιστικό έργο. Όλη του η πορεία, ο χαρακτήρας του, η πολυπλοκότητά του, ήταν συγγραφέας, μάγειρας, παρουσιαστής, φιλάνθρωπος, ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος που προσωπικά για μένα λειτούργησε σαν πρεσβευτής της εικόνας του μάγειρα. Άφησε πίσω του παρακαταθήκη, να σκεφτόμαστε έξω από το κουτί, να είμαστε ανοιχτοί σε αυτό που έρχεται, να μην βλέπουμε μόνο ίσια αλλά και δεξιά κι αριστερά”.