Κανονικά, ο Elton John θα ‘πρεπε να κάνει τον Γιάννη Σαββιδάκη

Η ζωή καμιά φορά είναι ανυπόφορα άδικη για έναν σταρ. Στα μέσα των 90s, ο Γιάννης Σαββιδάκης στο απόγειο της καριέρας του έπαιζε τον Ντάλας στης ‘Ελλάδος Τα Παιδιά’ και έγραφε το ένα απαλό -αλλά μεγάλο- χιτ μετά το άλλο. Ήταν αυτό που λέμε ‘in the zone’. Ο καλλιτέχνης υπήρξε πιο 90s κι απ’ όλα τα άσματα των 90s μαζί.

Τι γίνεται σήμερα με τον Γιάννη; Τον βλέπουμε την Κυριακή το βράδυ στο σόου μεταμφιέσεων ‘Your Face Sounds Familiar’ και δεν. Δεν. Δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μπει σε διαδικασία αξιολόγησης του πώς τα πήγε, αν έκανε καλά τον Elton John ή αν έβλεπε μέσα απ’ τα μαύρα γυαλιά. Δεν έχει καμία δουλειά με τέτοια μπλεξίματα ο Γιάννης.

Τέλος πάντων, ας το λήξουμε εδώ το θέμα με το Your Face Sounds Familiar και το Γιάννη Σαββιδάκη. Η Μαρία Μπεκατώρου είναι η τέλεια παρουσιάστρια γι’ αυτό το σόου (μεροληπτώ υπέρ της, είναι ‘φίλη’ μου, αλλά το πιστεύω) σε σημείο ‘Δεν υπάρχει YFSF χωρίς αυτήν παρουσιάστρια’. Τόσο απλά.

Επίσης, το σόου είναι ιδανικό τον Άρη Πλασκασοβίτη ή τη Σοφία Κουρτίδου ή τον Παντελή Καναράκη. Για τα νέα τα παιδιά.

Σε αυτό το σόου δεν έχει καμία δουλειά ένας μύθος σαν τον Σαββιδάκη. Κι αυτό δεν το λέω με ύφος ‘τόπο στα νιάτα’, αλλά με ύφος ‘μικροί μεγάλοι στο καφενείο’. Δεν γίνεται. Δεν χρειάζεται Γιάννη να σε βλέπουμε κάπου.

Το σόου δεν είναι για Σαββιδάκηδες. Είσαι ένας θρύλος των 90s. Αρκεί. Οι περισσότεροι δεν θα το ζήσουν ποτέ.

Άσε τα παιδιά να παίξουν και έλα να τραγουδήσουμε παρέα το ‘Με το Ραβδί του Μωυσή’, ένα απ’ τα λίγα τραγούδια στα οποία ο Σαββιδάκης δεν είχε συμμετοχή ούτε στο στίχο ούτε στη μουσική

“Με το ραβδί του Μωυσή

χτυπώ τον βράχο της καρδιάς σου

γλυκό νερό, γλυκό κρασί

να πιω μια νύχτα τα φιλιά σου”

Ο μουσουργός Γιάννης Σαββιδάκης

Ο Γιάννης έγραψε για τον έρωτα. Και ξαναέγραψε και ξαναέγραψε. (Συνεχίζω με το μένος για τη συμμετοχή του και επισημαίνω ότι αν αποκλειστεί νωρίς απ’ το σόου, το σόου οφείλει να αναθέσει σε κάποιο μειράκιον να τον ενσαρκώσει). Για τον έρωτα έχει γράψει και ο Γιάννης Πλούταρχος, για τον έρωτα έχει τραγουδήσει και η Ήβη Αδάμου. Δεν είναι εκεί το θέμα.

Το θέμα είναι ότι η σαββιδάκειος μέθοδος δεν είχε προηγούμενο στα ελληνικά χρονικά. Ο Σαββιδάκης αποθέωσε τη Γυναίκα με εξαιρετικές μελωδίες, χαρακτηριστικές και υπεράνω κριτηρίων τύπου ‘έντεχνο’ ή ‘λαϊκό’.

Είναι σαν να έχει βρει την απόλυτη αξία του έρωτα και να ‘χτυπάει’ ακριβώς εκεί. Στο τέλος της ακρόασης δηλαδή, είσαι χαρούμενος, δεν έχεις πέσει.

Εξαίρεση στον κανόνα αποτελεί το ‘Πίστεψέ Με’, το πρώτο χρονολογικά χιτ του Γιάννη με το δυναμικό ρεφρέν που καλεί Εκείνη να πιστέψει ότι ο τραγουδιστής την έχει ξεπεράσει. Διακρίνουμε τον πόνο και το άχτι εδώ, αλλά το αντέχουμε. Είναι πόνος, όχι κλάψα.

Το ότι ο Γιάννης ήταν ατόφιο 90s αποδεικνύει και η πολύ μέτρια συνεργασία του το 2005 με την Κατερίνα Τσάβαλου στο ‘Γίνομαι Θεός’. Τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο του ευρύτερου revival των 90s με τις εμφανίσεις μεγάλων καλλιτεχνών όπως ο Κώστας Μπίγαλης και ο μέγας Μιχάλης Ρακιντζής σε ‘στέκια της πόλης’, ο Γιάννης Σαββιδάκης κάνει εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα και λέει τα διαμάντια της δισκογραφίας του.

“Κορίτσια με βίτσια

που το παίζουν ντροπαλά και σε μπερδεύουνε

Κορίτσια με βίτσια

στην κόλαση τις νύχτες σε χορεύουνε”

Ο ηθοποιός Γιάννης Σαββιδάκης

Όπως μας ενημερώνει η σελίδα του YFSF, ο Γιάννης έχει παίξει στις ‘Γυναίκες’ της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, στο ‘Μικροί Μεγάλοι’ αγνώστων λοιπών στοιχείων και στης ‘Ελλάδος Τα Παιδιά’. Εν ολίγοις, ο Γιάννης Σαββιδάκης έχει παίξει στης ‘Ελλάδος Τα Παιδιά’. (Όπως δεν μας ενημερώνει η σελίδα, ο Γιάννης είναι απόφοιτος της Γυμναστικής Ακαδημίας).

Στο ρόλο του Ντάλας, δηλαδή στον μάλλον δεύτερο πιο σπουδαίο ρόλο της σειράς μετά τον διαπλανητικό Χλαπάτσα, ο άνθρωπος έγραψε ιστορία. Χρονικά, η σειρά τον βρήκε αμέσως μετά το ‘Έτοιμος Για Όλα’ και πολύ πριν τα περισσότερα μεγάλα σουξέ του.

Κανένα πρόβλημα. Ο Ντάλας, εκτός από τη μουσική για τη σειρά, έγραψε και μικρά έπη της στιγμής με την κιθάρα του και τη στολή του φαντάρου αεροπόρου.

(Τι στίχος, τι γυρίσματα, τι πάταγος)

Προφανώς ο Τζιοβάνι ή Ντάλας είναι κλασική περίπτωση για τη στήλη Serious Men, γι’ αυτό και εδώ θα περιοριστούμε στα τεχνικά χαρακτηριστικά του ρόλου και 2-3 βιντεάκια έτσι, για να ανοίξει η όρεξη.

Τεχνικά χαρακτηριστικά: Κουλ μέχρι αηδίας, κουλ στα όρια της αφέλειας, καλλιτέχνης με ψυχούλα, βύσμα-ανιψιός του Κάκαλου και ο μόνος που φορούσε επιγονατίδα από την πεντάδα με Απόστολο Γκλέτσο στο επεισόδιο ‘Είμαστε πια Πρωταθλητές’, σ’ ένα από τα κορυφαία κωμικά επεισόδια της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Αυτό:

To ONEMAN επιφυλάσσεται για την ανάλυση του ρόλου του Ντάλας εν ευθέτω καιρώ. Μέχρι τότε, Γιάννη Σαββιδάκη, είσαι και θα είσαι κάτι ξεχωριστό στις καρδιές μας.

(Συγγνώμη, αλλά στο YFSF είμαστε με τον Λευτέρη Ελευθερίου).

“Στης καρδιάς στους διαδρόμους

στης ανατολής τους δρόμους

μ’ έμαθες να περπατώ

Και ζωγράφισα τη νύχτα

στο κορμί σου και την ήπια

πιο πολύ να ζαλιστώ”