Κιντάνα χωρίς ανήφορο, ψάρι χωρίς ποδήλατο!

Ο Αλεχάνδρο Νάιρο Κιντάνα υπήρξε η μεγάλη αποκάλυψη του φετινού, 100ου Γύρου Γαλλίας. Για πολλούς λόγους, που μόνος του ο κάθε ένας από αυτούς θα ήταν αρκετός για να προκαλέσει θετικά σχόλια. Το γεγονός ότι ήρθε δεύτερος στη γενική κατάταξη σε ηλικία μόλις 23 ετών (όταν τα καλύτερα χρόνια των ποδηλατών είναι ανάμεσα στα 28 και τα 32), το ότι κέρδισε τη λευκή φανέλα του καλύτερου νέου αθλητή, το ότι έγινε ο πρώτος αθλητής στην ιστορία του Tour de France που μαζί με τη λευκή κέρδισε και την πουά φανέλα ως ο κορυφαίος ανηφορίστας της διοργάνωσης, το ότι κέρδισε ένα ετάπ βουνών μπροστά από όλα τα υπόλοιπα φαβορί και τέλος, το ότι υπήρξε ο μοναδικός ποδηλάτης που κόντραρε στα ίσια τον τελικό νικητή, Κρίς Φρουμ.

Ο Κιντάνα στο φετινό Παρίσι – Νίκαια

Ο νεαρός Κολομβιανός, πέρα από τα φετινά του κατορθώματα, ξεχωρίζει για ακόμα πιο σημαντικούς λόγους. Είναι εντυπωσιακά ψύχραιμος και ήρεμος στη διάρκεια των ετάπ. Μετριόφρων, ήσυχος και ευγενικός μετά τους τερματισμούς. Προσγειωμένος στις δηλώσεις του, με απόλυτη συναίσθηση των ικανοτήτων του και φιλοδοξίες τελείως ρεαλιστικές. Μπροστάρης της χρυσής νέας γενιάς των Κολομβιανών ποδηλατών (Ουράν, Ενάο, Μπετανκούρ, Σαρμιέντο) που πρωταγωνιστούν την τελευταία διετία, ο Κιντάνα κουβαλάει πίσω του μια ιδιαίτερη ιστορία και μαζί της χιλιάδες χιλιόμετρα στα βουνά της πατρίδας του.

Στο ξεκίνημα της καριέρα του με τη φανέλα της “Boyaca” (2009)

Ο Νάιρο γεννήθηκε το 1990 στην Τούνχα της Κολομβίας, όμως μεγάλωσε σε υψόμετρο 3000 μέτρων, σε ένα μικρό ορεινό χωριό, την Κόμπιτα, που στην γλώσσα των αυτόχθονων Ινδιάνων της φυλής των Τσίμπτσα σημαίνει «η δύναμη της κορυφής». Ο πατέρας του, Λουίς, έμεινε ανάπηρος από αυτοκινητιστικό ατύχημα και ο 7χρονος τότε Νάιρο αναγκάστηκε να δουλέψει για να βοηθήσει το οικογενειακό εισόδημα. «Με θυμάμαι», διηγείται ο ίδιος, «πάνω σε ένα φορτηγάκι μαζί με άλλους εργάτες, δίπλα σε σακιά με φρούτα και λαχανικά. Δεν ήταν άσχημα, όπως και με τα υπόλοιπα πράγματα, όταν ξεκινήσεις κάτι, στην πορεία το συνηθίζεις. Είχαμε και καλές στιγμές».

Νικητής στο Tour de l’Avenir του 2010 με τη φανέλα της “Colombia es pasión”

Η δύσκολη οικονομική κατάσταση των Κιντάνα ήταν αυτή που έδωσε στον Νάιρο την «ευκαιρία» να μάθει να ποδηλατεί. Η Κόμπιτα δεν είχε Γυμνάσιο και έτσι τα τρία παιδιά (η μεγαλύτερη αδερφή και ο μικρότερος αδερφός) έπαιρναν κάθε μέρα το λεωφορείο και κατέβαιναν 16 χιλιόμετρα, μέχρι την κωμόπολη Αρκαμπούκο, στα 1800 μέτρα υψόμετρο για να πάνε στο σχολείο. Κάποια στιγμή οι γονείς ανακοίνωσαν στον Νάιρο ότι δεν μπορούσαν να πληρώνουν τρία εισιτήρια, έτσι θα έπρεπε να πηγαινοέρχεται με το ποδήλατο στο Αρκαμπούκο, ώστε να εξοικονομούν τουλάχιστον τα χρήματα του ενός ναύλου.

Το 2012 υπογράφει συμβόλαιο με την ισπανική Movistar

Ο Νάιρο λοιπόν άρχισε να κάνει τη διαδρομή με ένα μεταχειρισμένο ποδήλατο. Κατέβαινε το πρωί τα 16 χιλιόμετρα μέχρι το σχολείο και το μεσημέρι τα ανέβαινε ξανά, σε μια μέση κλίση στο 8%. Για να κάνετε μια σύγκριση, η ανάβαση στην Πάρνηθα (μέχρι το καζίνο) είναι 17.5 χιλιόμετρα με μέση κλίση στο 5.5% και φυσικά σε πολύ χαμηλότερο υψόμετρο. Η ανηφόρα που ανέβαινε ο Κιντάνα κάθε μέρα, επί τρία χρόνια, από τα 15 μέχρι τα 18, ισοδυναμούσε στην ουσία με ένα βουνό εκτός κατηγορίας (η πιο δύσκολη δηλαδή κατηγορία) στον Γύρο της Γαλλίας! Και ήταν μια διαδρομή, η οποία δε γινόταν μόνο καλοκαίρι, όπως το Tour, αλλά κάτω από όλες τις καιρικές συνθήκες, από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Ιούνιο.

Τέταρτος από δεξιά, στη νίκη της Movistar στο ομαδικό χρονόμετρο του περσινού Γύρου της Ισπανίας (2012)

Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι η Κολομβία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ποδηλατική παράδοση σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική. Έχει βγάλει μεγάλους ποδηλάτες στο παρελθόν και βέβαια στην πλειοψηφία τους, ήταν όλοι εκπληκτικοί ανηφορίστες. Στην ανηφόρα αυτή λοιπόν, από το Αρκαμπούκο στην Κόμπιτα, έκαναν προπόνηση πολλοί ερασιτέχνες ποδηλάτες που ανήκαν σε τοπικές ομάδες. Μια μέρα, ο Νάιρο αποφάσισε να ακολουθήσει τον ρυθμό τους για να δει μέχρι πού αντέχει. Οι ερασιτέχνες άρχισαν να κάνουν συνεχώς αλλαγές ρυθμού, προσπαθώντας να «ξεφορτωθούν» τον πιτσιρικά, όμως δεν τα κατάφεραν και έφτασαν όλοι μαζί στην κορυφή.

Οδηγώντας τον αρχηγό του, Αλεχάνδρο Βαλβέρδε, στον περσινό Γύρο Ισπανίας, μπροστά από τους Χοακίν Ροντρίγκεθ και Αλμπέρτο Κονταδόρ (2012)

Ο μικρός ανακοίνωσε χαρούμενος το κατόρθωμά του στον πατέρα του και εκείνος, ενθουσιασμένος με τις ικανότητες του γιού του, του αγόρασε ένα αγωνιστικό ποδήλατο. Αυτό ήταν. Από τότε και στο εξής, ο Νάιρο ανέβαινε τα 16 χιλιόμετρα περνώντας όποιον έβρισκε μπροστά του, ενώ παράλληλα άρχισε να παίρνει μέρος και σε τοπικούς αγώνες. Μέσα σε μερικές εβδομάδες υπέγραψε συμβόλαιο στην Continental (τρίτης κατηγορίας) ομάδα «Boyaca», περνώντας έτσι από τους έφηβους στους ημιεπαγγελματίες, χωρίς δηλαδή να αγωνιστεί ποτέ στο ενδιάμεσο στάδιο των ερασιτεχνών, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει μόνιμα αθλητές πού ήταν τρία και τέσσερα χρόνια μεγαλύτεροί του.

Με την παραδοσιακή τσαπέλα στο ψηλότερο σκαλί του Γύρου της Χώρας των Βάσκων, πάνω από τους Ρίτσι Πορτ (αριστερά) και Σέρχιο Ενάο της Sky (2013)

Όταν η «Boyaca» έπεσε κατηγορία και δεν μπορούσε πλέον να πάρει μέρος σε αγώνες στην Ευρώπη, ο Κιντάνα πήγε σε μια άλλη κολομβιανή ομάδα Continental, την «Colombia es pasión», σε ηλικία 20 ετών. Η πρώτη του μεγάλη νίκη ήρθε στο Tour de l’Avenir του 2010, έναν Γύρο στον οποίο παίρνουν μέρος μόνο αθλητές κάτω των 23 ετών. Όχι μόνο πήρε την πρώτη θέση, αλλά κέρδισε και τα δυο τελευταία ετάπ, ένα με τερματισμό σε ανηφόρα και μια χρονοανάβαση, δείχνοντας ότι είναι καλός όχι μόνο στις ανηφόρες, αλλά και στη μάχη με τον χρόνο. Την επόμενη χρονιά (2011) η ομάδα του ανέβηκε κατηγορία και έγινε Professional Continental, με άμεσο επακόλουθο τη συμμετοχή της στον Γύρο της Καταλονίας, όπου ο Κιντάνα κέρδισε τη βαθμολογία των βουνών.

Με τον αρχηγό της Movistar, Αλεχάνδρο Βαλβέρδε, στη διάρκεια του φετινού Γύρου Γαλλίας (2013)

Στον Γύρο της Κολομβίας του 2011, ο Νάιρο είχε την πρώτη του ποδηλατική ατυχία, όταν λόγω μιας μαζικής πτώσης, χτύπησε άσχημα και στους δυο καρπούς, με αποτέλεσμα να χάσει σχεδόν τη μισή σεζόν. Όμως, από το 2010 και το Tour de l’Avenir, ο Εουσέμπιο Ουνθούε, τιμ μάνατζερ της ισπανικής επαγγελματικής Pro Tour (η ανώτατη κατηγορία) ομάδας Movistar, παρακολουθούσε εντυπωσιασμένος την – γρήγορη – εξέλιξη του νεαρού Κολομβιανού και το 2012 αποφάσισε να τον πάρει μαζί του. Έτσι, ο Νάιρο, μέσα σε 4 χρόνια, από τις ανηφόρες του χωριού του, βρέθηκε στην πιο ιστορική και μια από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου τα τελευταία 30 χρόνια, την ισπανική Movistar, έχοντας πλέον στη διάθεσή του την πιο εξελιγμένη υλικοτεχνική και αγωνιστική υποστήριξη.

Ανεβαίνοντας το Αλπ ντ’Ουέζ μαζί με τον Χοακίν Ροντρίγκεθ και τον Κρις Φρουμ στον φετινό Γύρο Γαλλίας (2013)

Αμέσως έδειξε ότι η αλλαγή αυτή δεν τον επηρέασε στο παραμικρό. Συνέχισε να κάνει αυτό που ήξερε τόσο καλά, δηλαδή να κερδίζει αγώνες προσφέροντας θέαμα. Ήρθε πρώτος στον Γύρο της Μούρθια (2012), κερδίζοντας φτασμένους ποδηλάτες, όπως ο Ολυμπιονίκης του Πεκίνου, Σάμουελ Σάντσεθ και ο Ρόμπερτ Γκέσινκ. Παράλληλα έδειξε ότι ήταν καλός και στη αχίλλειο πτέρνα όλων των Κολομβιανών, το χρονόμετρο, βαδίζοντας στα χνάρια του συμπατριώτη του, Σάντι Μποτέρο, του μοναδικού που στο παρελθόν έχει κερδίσει ετάπ ατομικής χρονομέτρησης στο Tour και έχει κατακτήσει τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο αγώνισμα. Η Μούρθια ήταν απλά ένα δείγμα, γιατί η πρώτη μεγάλη παράσταση ήρθε λίγους μήνες αργότερα, στο περσινό Criterium du Dauphine, έναν από τους σημαντικότερους εβδομαδιαίους αγώνες στο καλεντάρι της UCI, της Παγκόσμιας Ποδηλατικής Ομοσπονδίας.

Στην ατομική χρονομέτρηση στο Μον Σεν Μισέλ (Γύρος Γαλλίας 2013)

Εκεί ο Κιντάνα έγινε ο πρώτος αθλητής που αμφισβήτησε με επιτυχία την απόλυτη κυριαρχία της παντοδύναμης Sky, της ομάδας που έχει κερδίσει τους δυο τελευταίους Γύρους Γαλλίας (2012 & 2013). Στο «βασιλικό» ετάπ της διοργάνωσης, έκανε επίθεση στην ανηφόρα του Joux Plane και έφτιαξε διαφορά την οποία διατήρησε μέχρι τον τερματισμό στο Μορζίν, παίρνοντας έτσι τη σημαντικότερη νίκη του μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τον Αύγουστο του 2012, ο Νάιρο πήρε μέρος στην Vuelta a España, τον πρώτο μεγάλο Γύρο τριών εβδομάδων της καριέρας του, όπου δούλεψε για τον αρχηγό του, Αλεχάνδρο Βαλβέρδε (δεύτερο τελικά στη γενική, πίσω από τον Αλμπέρτο Κονταδόρ).

Ανεβαίνοντας το Μον Βαντού μαζί με τον Κρις Φρουμ (Γύρος Γαλλίας 2013)

Φέτος, ξεκίνησε και πάλι εντυπωσιακά, κερδίζοντας ένα ετάπ στον Γύρο της Καταλονίας, όμως ακολούθησε μια ακόμα μεγαλύτερη εμφάνιση στον Γύρο της Χώρας των Βάσκων. Εκεί ο Κιντάνα κέρδισε ένα ετάπ και πραγματοποίησε ένα εκπληκτικό χρονόμετρο, τερματίζοντας δεύτερος πίσω από τον παγκόσμιο πρωταθλητή Τόνι Μάρτιν. Αυτή ήταν και η δεύτερη, ολοκληρωτική αυτή τη φορά και ξανά επιτυχημένη, σύγκρουσή του με την παντοδύναμη Sky των Ρίτσι Πορτ και Σέρχιο Ενάο, τους οποίους άφησε τελικά στη δεύτερη και τρίτη θέση του βάθρου αντίστοιχα. Ήταν τόσο εντυπωσιακή η εμφάνισή του σε αυτόν τον αγώνα, ώστε λίγο πριν την εκκίνηση του φετινού Γύρου Γαλλίας, ο τιμ μάνατζερ της Sky, Ντέιβ Μπρέιλσφορντ, δήλωσε πως «ο Κιντάνα είναι τόσο επικίνδυνος, που δεν θα του αφήσουμε το παραμικρό περιθώριο δράσης»!

Περνώντας πρώτος τη γραμμή του τερματισμού στο Ανεσί Σεμνόζ, στην παρθενική του νίκη στον Γύρο Γαλλίας (2013)

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο Tour de France, με τον Νάιρο να κάνει την παρθενική του εμφάνιση στον σημαντικότερο αγώνα της επαγγελματικής ποδηλασίας. Εκεί ο Κολομβιανός έπρεπε να δουλέψει για τον αρχηγό του, Αλεχάνδρο Βαλβέρδε και να τον βοηθήσει να ανέβει στο τελικό βάθρο. Πράγματι, η Movistar κατάφερε να ανεβάσει τον Βαλβέρδε στη δεύτερη θέση της γενικής, ενώ ο Κιντάνα «πάλευε» με τον Πολωνό Κβιατκόφσκι για το ποιος θα κερδίσει τη λευκή φανέλα του καλύτερου νέου (κάτω των 25 ετών) αθλητή. Όλα αυτά μέχρι που φτάσαμε στο 13ο ετάπ, εκεί όπου μια μηχανική βλάβη στον πίσω τροχό του Βαλβέρδε, άφησε την ισπανική ομάδα και φυσικά τον αρχηγό της, 10 ολόκληρα λεπτά πίσω από τα υπόλοιπα φαβορί.

Ο πατέρας του Λουίς πανηγυρίζει έξαλλα τη νίκη του γιου του παρακολουθώντας το 20ο ετάπ του Γύρου Γαλλίας στην πλατεία της Κόμπιτα (2013)

Ο Βαλβέρδε κατρακύλησε στη γενική χάνοντας κάθε ελπίδα για το βάθρο και ο Ουνθούε δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά: αλλαγή ρόλων μέσα στην ομάδα και τα «γαλόνια» του αρχηγού στον Κιντάνα. Ο Βαλβέρδε μπορεί να στάθηκε άτυχος, όμως όλοι εμείς που παρακολουθήσαμε τον Γύρο Γαλλίας σταθήκαμε πολύ τυχεροί, γιατί μπορέσαμε να θαυμάσουμε τον Κολομβιανό τελείως «απελευθερωμένο» με τη δική του επιθετική φιλοσοφία και όχι με την αμυντική τακτική που θα εφάρμοζε η Movistar θέλοντας να κρατήσει τη δεύτερη θέση του Ισπανού. Το πρώτο δείγμα ήρθε στο 15ο ετάπ με την ανάβαση στο μυθικό Μον Βαντού. Ο Κολομβιανός επιτέθηκε από το ξεκίνημα της ανηφόρας και παρά το γεγονός ότι ο Φρουμ τον έφτασε και τον ξεπέρασε, τερμάτισε δεύτερος ανεβαίνοντας στην έκτη θέση της γενικής και κερδίζοντας χρόνο από όλα τα υπόλοιπα φαβορί.

Οι κάτοικοι του Αρκαμπούκο στην Κολομβία, παρακολουθούν τον Γύρο Γαλλίας και τη νίκη του Κιντάνα από γιγαντοοθόνη στην κεντρική πλατεία (2013)

Στο ετάπ με τη διπλή ανάβαση στις 21 φουρκέτες του Αλπ ντ’Ουέζ, ο Κιντάνα επιτέθηκε στην ανηφόρα τερματισμού και άφησε πίσω του τον Φρουμ, ο οποίος για πρώτη φορά στο Tour έπαθε μια μίνι κρίση και έχασε χρόνο. Ο Κιντάνα σιγούρεψε εκείνη τη μέρα τη λευκή φανέλα και έθεσε υποψηφιότητα και για την πουά, αυτή των βουνών. Στις 20 Ιουλίου, την ημέρα που στην Κολομβία γιορτάζεται η ημέρα της «Κραυγής για την Ανεξαρτησία», ο Νάιρο κέρδισε το πρώτο ετάπ της καριέρας του στον Γύρο της Γαλλίας. Σε μια διαδρομή γεμάτη βουνά και τερματισμό στην ανηφόρα του Ανεσί Σεμνόζ, ο Κιντάνα επιτέθηκε μαζί με τον Πουρίτο Ροντρίγκεθ στην τελευταία ανάβαση, αφήνοντας πίσω του, πρώτα τον Κονταδόρ, μετά τον Φρουμ και τέλος τον Ροντρίγκεθ, για να φτάσει πρώτος στην κορυφή, την ίδια στιγμή που όλοι οι κάτοικοι της Κόμπιτα, ανάμεσά τους ο πατέρας και η μητέρα του, παρακολουθούσαν τον θρίαμβο του Νάιρο από μια γιγαντοοθόνη που είχε στηθεί στην πλατεία του χωριού!

Με την πουά φανέλα του καλύτερου ανηφορίστα στο βάθρο των Ηλύσιων Πεδίων στο Παρίσι (2013)

Ο Κιντάνα έφτασε έτσι στη δεύτερη θέση της γενικής και έγινε ο πρώτος αθλητής στην ιστορία του Tour de France που κερδίζει λευκή και πουά φανέλα μαζί. Την επόμενη ημέρα, στο Παρίσι, ανέβηκε στο βάθρο των Ηλυσίων Πεδίων και παρέλαβε τα βραβεία του, ενώ στην Κολομβία όλα τα δελτία ειδήσεων, οι εφημερίδες και ο ηλεκτρονικός Τύπος τον είχαν ως πρώτη είδηση. Ο ίδιος, στις δηλώσεις του, είπε πως ήταν ένας απολαυστικός όσο και δύσκολος αγώνας, ενώ ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους αν πιστεύει ότι μπορεί κάποια στιγμή να κερδίσει τον Γύρο της Γαλλίας. Η απάντησή του ήταν «ναι, νομίζω ότι σε δυο χρόνια από τώρα θα μπορώ να ξεκινήσω τον αγώνα με τον τίτλο του φαβορί».

Το βάθρο των νικητών της γενικής κατάταξης του φετινού Γύρου Γαλλίας στα Ηλύσια Πεδία. Από αριστερά: Νάιρο Κιντάνα (δεύτερος), Κρις Φρουμ (πρώτος) και Χοακίν Ροντρίγκεθ (τρίτος)

Ο Νάιρο Κιντάνα είναι πλέον ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του αθλήματος. Μόλις στα 23 του έχει κατακτήσει νίκες που μέχρι πριν λίγο φάνταζαν απίστευτες για αυτόν τον έφηβο που ποδηλάτησε χιλιάδες χιλιόμετρα σε απίστευτα υψόμετρα μόνο και μόνο για να μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο του. Το ταλέντο του είναι δεδομένο, οι ικανότητές του αναμφισβήτητες, ο χαρακτήρας του αψεγάδιαστος. Αν βελτιωθεί στο χρονόμετρο και αποκτήσει την απαραίτητη εμπειρία, θα βρίσκεται ανάμεσα στους κορυφαίους για την επόμενη δεκαετία. Η Movistar βρήκε στο πρόσωπό του τον ιδανικό διάδοχο του Βαλβέρδε και η ποδηλασία έναν πρωταγωνιστή. Έχει φτάσει πολύ κοντά στην κορυφή, πολύ γρήγορα, όπως λέει κι ο ίδιος. Το αν και πόσο θα παραμείνει εκεί, θα το δείξει ο χρόνος. Τα κατορθώματά του πάντως το υπόσχονται. Και όσο θα συμβαίνουν όλα αυτά, εμείς θα τον απολαμβάνουμε!

Πηγές: El Tiempo, As, Marca, La Opinión de Málaga, Deia, cyclingnews.com

 

Βίντεο: Το 20ο ετάπ του φετινού Γύρου Γαλλίας, η πρώτη νίκη του Νάιρο Κιντάνα στη διοργάνωση (20/7/2013)

Βίντεο: Η ανάβαση στο Μον Βαντού και η μονομαχία ανάμεσα στον Κιντάνα και τον Φρουμ (14/7/2013)