Κυλιστήκαμε με τους Wixers πάνω σε σπάλες, κατσίκια και τρυφερούς κιμάδες
Φοβόμασταν ότι από κοντά θα ήταν ακόμα πιο προβληματικοί (και όντως ήταν).
- 8 ΝΟΕ 2018
Τους πετύχαμε σε παλέψιμη ψυχική κατάσταση και αυτό τελικά λειτούργησε προς όφελος όλων. Θα περίμενε κανείς ότι θα έπρεπε να μείνουμε ευχαριστημένοι απ’ την τύχη μας και να μην παίξουμε άλλο μαζί της, να μη δοκιμάσουμε τα όρια της, αλλά όχι. Θέλαμε κι άλλο. Γι’ αυτό τους χώσαμε μέσα σε ένα κρεοπωλείο, γνωρίζοντας από πριν ότι η μυρωδιά του αίματος θα μπορούσε να τους αφηνιάσει, γνωρίζοντας ότι στη σπάλα του αρνιού, εκεί που κάποτε άλλοι έβλεπαν το μέλλον, αυτοί θα έβλεπαν το τέλος μας, την καταστροφή μας, πώς να διαλύσουν όποια ελπίδα είχαμε για μία νορμάλ συνέντευξη.
Αν αναρωτιέσαι γιατί το λέμε αυτό, τότε δεν έχεις δει κανένα βίντεό τους, δεν ξέρεις τι θα πει Wixers και καλά θα κάνεις να τρέξεις στον πλησιέστερο Mozilla και να καταναλώσεις τα megabyte καφρίλας που με τόση ευσπλαχνία μας προμηθεύουν εδώ και ένα χρόνο στο Netwix. Οι υπόλοιποι αντιλαμβάνεστε τον φόβο μας, αντιλαμβάνεστε τι εννοούμε όταν λέμε “παλέψιιμη ψυχική κατάσταση”.
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου–Watkinson
Όμως ο Φάνης Λαμπρόπουλος, ο Θανάσης Πασσάς και ο Νικόλας Ράπτης ήταν τρεις κύριοι, τρία γιουτιουμπικά είδωλα που στάθηκαν στο ύψος τον περιστάσεων και μας απάντησαν σε όλες τις ερωτήσεις με ευθύνη, σοβαρότητα και παρρησία.
Δες και μόνος σου για να πιστέψεις:
Πάμε λίγο απότομα. Στον δρόμο σας αντιμετωπίζουν με τον σεβασμό που σας αξίζει;
Όχι.
Για πείτε κανά καφριλίκι που σας έχουν κάνει.
Ράπτης: Εγώ πήγαινα στο σινεμά με την κοπέλα μου και περνούσε μια παρέα πιτσιρικάδων από απέναντι -το έχω πει και στα παιδιά εδώ, το ξέρουν- και όταν με είδαν άρχισαν να φωνάζουν δυνατά “ΚΑΙ ΠΟΥΤΣΕΣ ΜΑΛΑΚΑ, ΠΟΥΤΣΕΣ”.
Λαμπρόπουλος: Εντάξει, όμορφα μας αντιμετωπίζουν, δεν μπορώ να πω κάτι.
Πασσάς: Μια φορά ήμουν στον δρόμο, στο φανάρι, έρχεται δίπλα μου ένας ποδηλάτης και φωνάζει “ΣΕ ΠΑΩ ΕΣΕΝΑ”, μετά βάζει το κεφάλι του μέσα απ’ το παράθυρο και μου γλείφει τον λαιμό. Και έφυγε.
Ράπτης: *ήχος εμετού.
Πασσάς: Όχι δεν αηδίασα, ωραίο ήταν.
Πασσάς: Θέλω να πω εδώ μιας και δίνουμε την πρώτη μας συνέντευξη ως ομάδα, ότι ο Φάνης φαίνεται ότι είναι ο πιο κωμικός από όλους, ο πιο ασόβαρος, αλλά να ξέρετε ότι είναι ο πιο σοβαρός. Αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος, αυτός μας κρατάει και βγαίνει η δουλειά.
Δεν είναι ο Ράπτης ο πιο σοβαρός;
Πασσάς: Όχι, κάνεις λάθος. Ο Νίκος είναι ο άνθρωπος που θα νευριάσει πάρα πολύ αν δεν βγει η δουλειά, είναι αυτός που λέει “άντε να τελειώνουμε, να το κάνουμε σωστά”. Εγώ είμαι εντάξει το ό, τι να ‘ναι, θα δώσω μια καλή ιδέα αλλά θα καταστρέψω όλο το γύρισμα γιατί θα είμαι 3 λαλούν και 2 χορεύουν. Και ο Φάνης είναι “έλα, παιδιά το ‘χουμε το αστείο, πάμε απ’ την αρχή”. Σαν ομάδα μετράμε και οι τρεις. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
Γιατί βρίζετε τόσο;
Λαμπρόπουλος: Γιατί έτσι γουστάρουμε. Επόμενη ερώτηση.
Πασσάς: Ξέρεις γιατί βρίζουμε; Γιατί είμαστε σε μια χώρα που από τη μέρα που γεννιόμαστε ακούμε για έναν μαλάκα και μια πουτάνα, γι ‘αυτό βρίζουμε.
Λαμπρόπουλος: Κοίτα έχει να κάνει με τον ρεαλισμό. Εσύ με τις παρέες σου πώς μιλάς;
Πασσάς: Δηλαδή θέλουν να μας πουν τώρα ότι ένας έφηβος μιλάει με τη μάνα του, του έχει σπάσει τα νεύρα, και της λέει “μητέρα, σας παρακαλώ, μη μου απευθύνετε τον λόγο”; Θα της κατεβάσει δυο τρία καντήλια…
Λαμπρόπουλος: …Εγώ δεν βρίζω τη μάνα μου.
Ράπτης: Ούτε εγώ. Κανείς δεν βρίζει τη μάνα του
Λαμπρόπουλος: Μαλάκα Θανάση πραγματικά βρίζεις τη μάνα σου;
Πώς αποφασίζετε ποιος θα είναι αυτός που θα δείξει την κοιλιά του σε κάθε επεισόδιο;
Ράπτης: Είναι ανάλογα με τον χαρακτήρα.
Πασσάς: Όχι ρε ποιο χαρακτήρα; Απλά δεν μας κάνουν τα ρούχα.
Λαμπρόπουλος: Ντάξει τώρα μην το παρουσιάζουμε ως κάτι περίπλοκο, ότι και καλά τα έχουμε σκεφτεί όλα πριν το γύρισμα κτλ..
Ειρωνικό ήταν το σχόλιο, επειδή δείχνετε πάντα τις κοιλιές σας. Τρομερό;
Πασσάς: Αααα…
Λαμπρόπουλος: Ο Ράπτης δείχνει το σώμα του, γιατί έχει κάνει μποξ 4 χρόνια, έχει μετάλλιο. Σε άλλο άθλημα, αλλά δεν έχει σημασία. Έχει μετάλλιο.
Πώς γνωριστήκατε;
Πασσάς: Εγώ γνωρίστηκα με τον Νίκο το 2014 στο MTV, ήμουνα υπεύθυνός του, μου παρέδιδε τα κείμενα του.
Τον διόρθωνες; Τον τέντωνες;
Πασσάς: Ναι.
Ράπτης: Εννοείται πως όχι. Το έχεις καταλάβει αυτό, έτσι;
Πασσάς: Τον Φάνη τον ξέραμε, τον βλέπαμε στην τηλεόραση, ήταν σταρ πριν από μας.
Τι γνώμη είχατε ο ένας για τον άλλον πριν συνεργαστείτε;
Πασσάς: Μου έσπαγε τα νεύρα ο Ράπτης.
Ράπτης: Δεν του έδινα καμία σημασία γι’ αυτό του έσπαγα τα νεύρα. Τον Φάνη τον γνώρισα σε ένα γύρισμα, μέχρι τότε απλά ξέραμε ο ένας τον άλλον.
Πασσάς: Εμένα μου φαινόταν απόμακρος ο Φάνης γιατί τον είχα συναντήσει μια φορά στον Θέμο τον Αναστασιάδη που είχα πάει για μια συνέντευξη και του λέω “γεια σου, Φάνη, να γνωριστούμε” και μου λέει “ναι, ναι φίλε μου θα τα πούμε”.
Λαμπρόπουλος: Σε είπα εγώ “φίλε μου”;
Πασσάς: Ναι.
Λαμπρόπουλος: Φαντάσου.
Πασσάς: Και μετά με πλησίασε μόνος του και μου είπε “θέλω να σου πω για τις ραδιουργίες, πώς λειτουργεί εδώ ο χώρος, πώς θα εξελιχθείς, πώς θα γίνεις ένα σιχαμένο φίδι σαν κι εμένα”…
Λαμπρόπουλος: Όντως με τον Θανάση έτσι γνωριστήκαμε, σχεδιάζοντας πως θα κατατροπώσουμε άλλους σελέμπριτι, σοβαρά το λέω.
“Πώς θα κατατροπώσετε άλλους σελέμπριτι”;;;
Λαμπρόπουλος: Τίποτα. Να τους βάλουμε τρικλοποδιές, τέτοια.
Δηλαδή κάτι σε φάση “δεν αξίζει αυτός ο μπαγλαμάς, θα του φάμε τη θέση”;
Λαμπρόπουλος: Αξίζει δεν αξίζει, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Θέλαμε απλά να του φάμε τη θέση.
Πασσάς: Άλλοι θέλουν να βρουν το φάρμακο για τον καρκίνο, άλλοι θέλουν να κατακτήσουν το Έβερεστ, εμείς δεν θέλουμε τέτοια, ούτε λεφτά. Εμείς θέλουμε απλώς να καταστρέψουμε τις καριέρες των άλλων.
Λαμπρόπουλος: Όπα όπα, εγώ τα θέλω τα λεφτά.
Ράπτης: Κι εγώ. Είμαστε μόνο για τα λεφτά εδώ πέρα. Ο Θανάσης ας πεθάνει φτωχός, δεν μας ενδιαφέρει. Εγώ διαφημίζω και σερβιέτα για 500 ευρώ.
Λαμπρόπουλος: Εγώ για 400 ευρώ.
Ράπτης: Ματώνω για σερβιέτες.
Πασσάς: Βλέπετε με τι συνεργάζομαι. Οι άνθρωποι είναι λιμούτσιδες. Εγώ πάω για τα δεκαχίλιαρα και αυτοί πάνε για τα 100 ευρώ.
Λαμπρόπουλος: Άκου. Επειδή υπάρχουν πολλές φήμες ότι η Μαντόνα έχει πουλήσει την ψυχή της στον Διάβολο κτλ, θέλω να πω ότι αν υπάρχει Διάβολος, πού είναι να πάω να πουληθώ ΤΩΡΑ. Μπορεί να με πάρει ένα τηλέφωνο; 693…
Οι ιδέες πώς έρχονται;
Πασσάς: Μαζευόμαστε στο γραφείο όπως είμαστε τώρα, με τον διευθυντή μας…
Λαμπρόπουλος: …Εμείς έχουμε διευθυντή τον Διομήδη τον Πίτουρα, του οποίου δικιά του ιδέα ήταν οι Wixers ούτως ή άλλως και αυτός μας κόλλησε εμάς τους τρεις. Ο καθένας γράφει τις ιδέες στο σπίτι του, μετά βρισκόμαστε όλοι μαζί και διαλέγουμε ποιες ιδέες θα κάνουμε. Αλλά την τελευταία απόφαση την παίρνει ο Διομήδης που είναι και ο υπεύθυνος όλου αυτού του πράγματος.
Πασσάς: Ο Διομήδης τα σκέφτεται όλα γιατί αυτή είναι και η ουσία κάθε επιτυχημένης εκπομπής: να υπάρχουν τρία ανδρείκελα που να ξεφτιλίζονται και ο πραγματικά έξυπνος να μη φαίνεται.
Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιος που να γράφει τα κείμενα;
Ράπτης: Δίνουμε όλοι μαζί τις ιδέες και επιλέγουμε. Απ’ τους 30 χαρακτήρες για παράδειγμα που είχαμε όταν θέλαμε να κάνουμε το βίντεο για το ποδόσφαιρο, διαλέξαμε 20 χαρακτήρες, και τελικά κάναμε τους 10.
Πασσάς: Επίσης θέλουμε να πούμε ότι πολλές ιδέες έχουν προέλθει και από τους φανς μας, έτσι; Να συνεχίζουν να στέλνουνε.
Λαμπρόπουλος: Μαλάκα πόσο γλείψιμο; Πάρτο πίσω αυτό. ΠΑΡΤΟ ΠΙΣΩ. Τι φανς; Ποιοι φανς; Οι Μπον Τζόβι είμαστε;
Πασσάς: Οι γκρούπις τότε.
Λαμπρόπουλος: Έτσι, ναι. Οι λυσασμένοι φανς. Ακόμα καλύτερο.
Και πόσο καιρό μπορεί να πάρει ένα γύρισμα;
Λαμπρόπουλος: Κάθε βίντεο παίρνει 8 με 12 ώρες.
Λοιπόν έψαχνα έναν τρόπο να συνδέσω κάπως τη συνέντευξη με το κόνσεπτ του χασάπικου, οπότε ακούστε τι εμετικό σκέφτηκα. Ντρέπομαι λίγο, αλλά θα το πω. Την κάνουμε εδώ τη συνέντευξη επειδή κόβετε σε φέτες την πραγματικότητα και σερβίρετε στο κοινό τα καλύτερα φιλέτα. Πώς σας φάνηκε;
Πασσάς : * ήχο εμετού
Λαμπρόπουλος: ΘΑ ΞΕΡΑΣΩ ΣΦΗΚΕΣ (+ ήχος εμετού)
Ράπτης: Είσαι απ’ το Μαρί Κλερ;;;
Πασάς. Βασικά το νόημα είναι απλό. Είμαστε ωμοί, ρεαλιστικοί γι’ αυτό και ήρθαμε και σε χασάπικο.
Από όσους τους χαρακτήρες έχετε υποδυθεί, ποιον σιχαίνεστε περισσότερο;
Πασσάς: ΚΑΝΕΝΑΝ!!! ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. (Αυτήν τη μαλακία πάντα ήθελα να την πω.)
Να λέτε “αν τον πετύχω αυτόν τον τύπο έξω θα του σπάσω τα μούτρα”.
Ράπτης: Νομίζω ό, τι κάνουμε το αγαπάμε, γι’ αυτό το κάνουμε.
Αγαπάς όλα αυτά τα καθάρματα;
Ράπτης: Ναι ναι ναι.
Πασσάς: Καταρχάς, να εξηγήσουμε κάτι. Δεν είμαστε ηθοποιοί, οπότε όλα αυτά δεν είναι μυθοπλασία, είναι όντως βιώματα απ’ τη ζωή μας.
Λαμπρόπουλος: Ψυχή μου…. ψυχούλα μου… Ρε μαλάκα Θανάση, πόσο μπακαλιάρος είσαι; Λες και δίνει συνέντευξη κανάς τραγουδιστής πίστας ρε, έλεος.
Αυτή η εκπομπή θα έβγαινε ποτέ στην τηλεόραση;
Πασσάς: Εγώ πιστεύω ότι η τηλεόραση κάποτε πρέπει να ρισκάρει και να δείξει και ένα προϊόν διαφορετικό.
Λαμπρόπουλος: Πωωω τι απαντάει, θέλει να γίνει σελέμπριτι. Πήγαινε στους σελέμπριτι και κωλοτρίψου ρε Πασσά.
Όρια υπάρχουν; Έχετε πει αυτό είναι ομοφοβικό, αυτό είναι σεξιστικό, δεν θα το κάνουμε;
Λαμπρόπουλος: Άκου να σου πω. Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Είναι αυτοί που νομίζουν ότι όντως έτσι είναι, ότι δηλαδή βγαίνουμε και κάνουμε βίντεο σε εισαγωγικά σεξιστικό και υπάρχουν και αυτοί που καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι κωμωδία και ότι προσπαθούμε κάτι να το σατιρίσουμε. Σκέψου ότι έχουμε κάνει τόσους ρόλους. Σε κάποιο βίντεο λέμε πχ “όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες”. Προφανώς και δεν πιστεύουμε ότι όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες. Προσπαθούμε να σατιρισουμε την κατάσταση αυτή. Τώρα αν κάποιος νομίζει ότι αυτό είναι το σωστό, τότε αυτό είναι δικό του πρόβλημα, οπότε τα όρια τα βάζει αυτόματα αυτός που το βλέπει, δεν τα βάζουμε εμείς τα όρια…. ΤΙ ΕΙΠΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΓΑΜΩ;;;
Ράπτης: Πολύ καλός, πολύ καλός. (*υπέροχο ειρωνικό χειροκρότημα)
Πώς φαντάζεστε τον μέσο φανατικό θεατή σας;
Ράπτης: Σαν κι εμάς.
Εμφάνιση, ηλικία;
Ράπτης: 25 με 30, 125 κιλά, άνεργο, και να κάθεται όλη μέρα σπίτι, να τρώει και να βλέπει Wixers.
Θα σας διαβάσω δυο comments που βρήκα κάτω από βίντεο σας στο Youtube για να τα σχολιάσετε. Πρώτο από τον Viκtor Bekiarhs, πριν από τρεις βδομάδες:
“Πώω ρε αυτό το μούσι του Πασσά αηδία είναι… Κόφτα ρε γίδιιιι”.
Πασσάς: Ε άμα δεν του αρέσω να το κόψω, τι να πω; Με έχουν πρήξει για το μούσι. Εν τω μεταξύ το έχω απ’ το 2011.
Λαμπρόπουλος: Πρέπει να δεις φωτογραφία στρατού.
Πασσάς: Είμαι σαν τον μπαμπά από το Family Guy με αυτό το σαγονάκι.
Έχεις αυτό το σαγόνι όντως;
Πασσάς: Ναι έχω αυτό το σαγόνι.
Λαμπρόπουλος: Αυτό που μοιάζει με αρχίδια. Άσχημος, κακάσχημος.
Λοιπόν, δεύτερο comment από Ρανταπλάν, ένα μήνα πριν.
“Για την μεσημεριανή μου, προτίμησα Λαμπρόπουλο αντί για Khalifa..!”
Λαμπρόπουλος: Να του πω ότι με συγκινεί. Είναι ευχαρίστησή μου να τον παίζει κόσμος για μένα.. Ρε Ρατανπλάν… Βγες έξω απ’ το σπίτι σου ρε αγόρι μου. Τεσπά, να ‘ναι καλά το παιδί. Αλλά να βγει κι έξω απ’ το σπίτι του.
Αν κάνετε έτσι τώρα, στο Λύκειο πώς κάνατε;
Πασσάς: Εμένα με είχαν διώξει από δύο λύκεια. Το ένα βασικά δεν ήταν λύκειο, ήταν η Ευαγγελική Σχολή, ένα γυμνάσιο. Με διώξανε γιατί ήθελα να τεστάρω αν όντως τα θρανία αρπάζουν φωτιά με το ουίσκι.
Λαμπρόπουλος: Πόσο αλήτης είσαι; Πόσο;
Πασσάς: Μετά πήγα στο 2ο Ομήρειο…
Λαμπρόπουλος: …στο οποίο πήγαινα κι εγώ και ήμασταν όλοι φλώροι έτσι; Καμία σχέση.
Ράπτης: Εμένα ο πατέρας μου στην 3η λυκείου, όπου είχαμε φτάσει σε πολύ τεταμένα επίπεδα, με είχε ρωτήσει “αγόρι μου, θες να τα παρατήσεις όλα και να πας να μάθεις μια τέχνη να τελειώνουμε”;
Πήγες;
Ράπτης: Όχι, τελείωσαν όλα όταν είπε η μάνα μου “ΓΙΩΡΓΟ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ”!!!
Τώρα που σε ρωτάνε τι δουλειά κάνεις, τι τους λες;
Ράπτης: Δηλαδή;
Είσαι σε ένα τραπέζι και είναι ένας παππούς, μια θειά και σε ρωτάνε που δουλεύεις, πώς τους το εξηγείς αυτό που κάνεις;
Λαμπρόπουλος: Τους λες “δουλεύω στην τηλεόραση’, γιατί στο μυαλό τους όλα αυτά είναι το ίδιο. Κωμικοί είμαστε αλλά δεν το λέω με την αυστηρή έννοια του όρου. Αν καταφέρεις να κάνεις κάποιον να γελάσει, είσαι καλός κωμικός για μένα. Οπότε μην το πάμε με την επαγγελματική έννοια του κωμικού.
Αγαπημένοι σας κωμικοί δηλαδή ποιοι είναι;
Πασσάς: Να πω εγώ; Έχω δυο και τους ακολουθώ από μικρό παιδάκι, γι’ αυτό κι έχω καταστραφεί έτσι. Will Ferrell και Sacha Baron Cohen.
Λαμπρόπουλος: Μ’ αρέσει πάρα πολύ ο Leslie Nielsen. Και ο Will Ferrell εννοείται.
Εσένα δεν σε έχουν πρήξει ότι παίζεις σαν τον Καλυβάτση;
Λαμπρόπουλος: Όχι.
Έλα, αφού σου έχουν γράψει πολλές φορές κάτω από βίντεο ότι τον θυμίζεις.
Λαμπρόπουλος: Ίσως να το έχεις γράψει εσύ, εγώ πρώτη φορά το ακούω. Είναι προς τιμήν μου βέβαια άμα το λένε. Εμείς μεγαλώσαμε βλέποντας τους όλους αυτούς. Βασικά ίσως και να παραείναι καλό σχόλιο αυτό.
Ράπτης: Εμένα μ’ αρέσει ο Kevin Hart πολύ.
Πασσάς: Βλέπεις το παιδί; Δεν έχει ιδέα από κωμωδία ο άνθρωπος. Τι τον πήραμε μαζί μας;
Λαμπρόπουλος: Γενικά δεν βλέπω κωμωδίες πάντως.
Αν σας έλεγα να διαλέξετε μία κωμωδία;
Λαμπρόπουλος: Θα διάλεγα το Airplane.
Ράπτης: Κοίτα εγώ βλέπω μόνο θρίλερ, ψυχολογικά και τέτοια, δεν βλέπω κωμωδίες.
Πασσάς: Εμένα μ’ αρέσουν τα δράματα εποχής, όσο αντικρουόμενο κι αν είναι αυτό με τον χαρακτήρα μου, αλλά πιστεύω ότι η καλύτερη σειρά που πραγματικά πρέπει να τη δουν όλοι, είναι το Arrested Development. Η αποκορύφωση του χιούμορ για μένα. Αλλά βέβαια εγώ γελούσα και με τη Λάμψη. Ντάξει, γελούσα και με τον Ζαλμα, πώς το λέγανε αυτό που έκανε τον παπά; Το ‘Άγγιγμα Ψυχής’, ναι. Γι αυτό είμαστε έτσι όπως είμαστε. Μεγαλώσαμε σε μία ωραία εποχή που έπαιζε ρε φίλε αυτές τις σειρές. Εμείς δεν είχαμε ίντερνετ, είμαστε και μεγάλα παιδιά, μη μας βλέπεις έτσι.
Πόσο είστε δηλαδή;
Ράπτης: Εγώ είμαι 36. Είμαι του ’82.
Λαμπρόπουλος: Εγώ 34.
Πασσάς: Εγώ 29.
Ράπτης: Δεν μοιάζει πιο μεγάλος ο Φάνης; Μαλάκα Φάνη σαν 52 είσαι.
Και τώρα πραγματικά, αν έχετε κάνει το χόμπι σας επάγγελμα, τότε ποιο ήταν το χόμπι σας; (βαθύ)
Πασσάς: Κοίτα εγώ ακόμα κάνω πολύ ψυχοθεραπεία, δεν έχω καταλάβει τι κάνω στη ζωή μου. Ένα θα σου πω: είμαι σχεδόν 30 και με έχουν απολύσει από έξι δουλειές. Αυτή είναι η μόνη δουλειά που έχω κάτσει δύο χρόνια. Μιλάω για δουλειές εκτός χώρου, έτσι; Άσχετες. Ακόμα απ’ αυτόν τον χώρο δεν με έχουν απολύσει. ΑΚΟΜΑ. Σε άλλες δουλειές δεν με εμπιστεύονταν. Με έχουν διώξει από εταιρεία Logistics, από μεσιτικό…
Καταλαβαίνεις βέβαια πόσο σουρεάλ ακούγεται να πήγαινες εσύ κάποιον και να του δείχνεις ένα σπίτι…
Και όχι μόνο.
Ανήκετε κι εσείς σε αυτήν τη μεγάλη ομάδα ανθρώπων που κάνουν τους άλλους να γελάνε, αλλά μέσα τους υπάρχει μαυρίλα, θλίψη κτλ; Αυτά τα κλισέ που λένε για τους κωμικούς.
Πασσάς: Ναι, έχουμε πολλά θέματα. Σκέψου ότι ο μόνος που έχει σχέση από μας είναι ο Νίκος. Και αυτό επειδή τον ανέχεται η κοπέλα. Γενικά δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε με άλλους ανθρώπους. Πολλά θέματα, πολλά.
Μια μέρα πλακώνεστε. Ποιοι θα είναι οι δύο πρώτοι που θα σταματήσουν να μιλάνε μεταξύ τους;
Πασσάς: Ε, πιστεύω ο Νίκος και ο Φάνης.
Ράπτης: Δεν νομίζω ότι θα πλακωθούμε ποτέ. Πολύ δύσκολο.
Πασσάς: Εγώ απάντησα ποιοι, γιατί είμαι ρεαλιστής και σίγουρα θα μπούνε τα λεφτά στη μέση.
Λαμπρόπουλος: Όχι μωρέ δεν πρόκειται να μαλώσουμε, γιατί εμείς έτσι κι αλλιώς δεν κάνουμε παρέα. Το κάνουμε καθαρά για δουλειά αυτό το πράγμα.
Δεν βγαίνετε μαζί έξω; Ο κόσμος σας θέλει ζευγάρι και στη ζωή, όχι μόνο στην οθόνη.
Λαμπρόπουλος: Όχι και δεν θέλουμε να κάνουμε παρέα μεταξύ μας.
Πασσάς: Κατάλαβες με τι μουνόπανα έχω να κάνω;
Ράπτης: Εγώ προσωπικά θα έκανα παρέα με τα παιδιά, τα παιδιά δεν ξέρω αν θα έκαναν παρέα μαζί μου.
Γιατί;
Ράπτης: Ε όχι θα κάναμε μωρέ, απλά είναι το πρόγραμμα μας λίγο αλλοπρόσαλλο. Του έχω πει του Θανάση ότι αν δεν είχα το ραδιόφωνο που με αναγκάζει να σηκώνομαι πολύ πρωί, θα έβγαινα μαζί του καθημερινές. Απλά τώρα πια με σκοτώνει αυτό, δεν το αντέχω. Το κάνω 9 χρόνια. Έχω κουραστεί.
Πείτε έναν τύπο χασάπη που θα κάνατε.
Πασσάς: Εγώ θα έκανα έναν χασάπη κάπως επίκαιρο, έναν χασάπη βίγκαν, ο οποίος έχει αλλεργία με το κρέας και κάθε φορά που κόβει κρέατα κλαίει και κάνει εμετό. Θα φτιάχνει γύρο από μανιτάρια.
Ποιο είναι το πιο light βιντεο που έχετε κάνει, το φιλέτο κοτόπουλο σας;
Ράπτης: Αυτό με τον σκύλο και τη γάτα.
Ποιο είναι ο κιμάς, ποιο έχει τα πάντα όλα μέσα, όλα τα μαχαιρώνουμε, όλα τα αλέθουμε;
Πασσάς: Το γυμναστηριακό.
Ράπτης: Το γυμναστηριακό και αυτό με τα τατού.
Πασσάς: Είναι όμως και οι κατηγορίες των μεθυσμένων…
Το καλύτερο κομμάτι σας; Το φιλέτο;
Πασσάς: Το 5×5 γιατί είναι και το βίντεο με το οποίο μας έμαθε το κοινό.
Ράπτης: Δεν πιστεύω ότι ήταν αυτό. Εγώ θα ξεχώριζα το γυμναστήριο.
Πασσάς: Βασικά τώρα που το σκέφτομαι το αλλάζω, θα πω ότι -και με βάσει την επιτυχία του απέναντι στο κοινό- είναι οι σερβιτόροι, γιατί σε αυτήν τη χώρα όλοι έχουμε κάνει σερβιτόροι. Να μας ρωτήσεις και για ένα κοινωνικό θέμα τώρα, να εκφράσουμε άποψη.
Ποιος πιστεύετε ότι θα είναι ο επόμενος πασόκος που θα μπει φυλακή;
Ράπτης: ΛΙΑΠΗΣ!!
Πασσάς: Δεν είναι ΠΑΣΟΚ ρε.
Λαμπρόπουλος: Καλά ρε είπες ‘Λιάπης’; Σοβαρά τώρα;
Ράπτης: Α, είναι Νέα Δημοκρατία.
Λαμπρόπουλος: Πρέπει να παραδεχτούμε όμως ότι είναι εντελώς ΠΑΣΟΚ ο Λιάπης, δηλαδή η φάτσα του ουσιαστικά είναι ΠΑΣΟΚ.
Πασσάς: Ποιοι ζούνε ρε παιδί μου απ’ τους καλούς πασόκους, θύμισέ μου, να σου πω.
Τι δεν ρώτησα και θα πείτε μετά μεταξύ σας “ευτυχώς που δεν ρώτησε αυτό”;
Ράπτης: Τα κιλά μας.
Λαμπρόπουλος: Επίσης θέλω να δώσω ένα credit στον Θανάση. Έχει μακράν το πιο αηδιαστικό σώμα που έχω δει ποτέ σε άντρα.
Πασσάς: Μου το λέει συνέχεια.
Λαμπρόπουλος: Είχε νεύρα ο Θεός όταν τον έφτιαξε. Καταρχάς έχεις γυναικομαστία ρε, τεράστια.
Πασσάς: Έχω εγώ άσχημο σώμα και έχει αυτός το ωραίο, που δεν ξεχωρίζει ο σβέρκος απ’ τους ώμους του. Α να το πω κιόλας, μη το ξεχάσω. Το ψευδώνυμο του Φάνη είναι ‘Τατάνγκα’ και καλώ όποιον διαβάσει τη συνέντευξη να το κάνει χάσταγκ και να τον αποκαλεί μόνο έτσι. Η λέξη προέρχεται από μια ταινία, του το έβγαλε ο Ράπτης, απ’ το ‘Χορεύοντας με τον λύκο’.
Λαμπρόπουλος: Ποιον λύκο ρε μπακαλιάρε, ‘λύκους’.
Ράπτης: Είναι στη σκηνή που χορεύουνε, εκεί που είναι ο άλλος με τους ινδιάνους και αρχίζει να μαθαίνει τη γλώσσα και βλέπουνε τους βίσονες που δεν έχουνε σβέρκο και του κάνουν ‘ΤΑΤΑΝΓΚΑ’… Και κάνει ο Μελ Γκίμπσον…
Πασσάς: …ο Κέβιν Κόστνερ ρε.
Ράπτης: Και κάνει ο Κέβιν Κόστνερ “ΤΑ-ΤΑ-ΝΓΚΑ!!!” και επειδή ο Φάνης είναι έτσι όπως είναι, δεν έχει λαιμό, είναι σαν βίσονας ρε, του λέω είσαι “ΤΑ-ΤΑ-ΝΓΚΑ”.
Λαμπρόπουλος: Μ’ αρέσει πάντως το παρατσούκλι, με κολακεύει.
Πασσάς: Είναι πολύ κολακευτικό όντως. ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ‘ΤΑΤΑΝΓΚΑ’ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ! ΧΑΣΤΑΓΚ ‘ΤΑΤΑΝΓΚΑ’ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΤΕ!!!
Ως κείμενο θα βγει η συνέντευξη, γιατί φωνάζεις; Όσο και να φωνάζεις, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ! ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΓΡΑΦΤΕΙ!
Πασσάς: Α, ναι.
Ευχαριστούμε θερμά το κρεοπωλείο ‘Aggelis’ Βουλιαγμένης 170 στη Γλυφάδα για τη φιλοξενεία.