Μιλήσαμε με τον άνθρωπο που έκανε τατουάζ την αγκαλιά Ομπράντοβιτς-Διαμαντίδη
Από την έναρξη του Athens Tattoo Convention ο Νικόλας Μαρτίνος μας δείχνει τα σούπερ ρεαλιστικά τατουάζ του και μας 'δίνει' τα σημεία του σώματος που πονάνε πιο πολύ.
- 12 ΜΑΙ 2017
Η φωτογραφία με το τατουάζ του Darth Vader ήταν η πρώτη που εμφανίστηκε στο mail μου. Ήταν τόσο ρεαλιστικά ζωντανή που σχεδόν πίστεψα ότι το πόδι αυτού ή αυτής που το κουβαλάει, σίγουρα έχει αρχίσει τις επαφές με άλλους πλανήτες. Μία γρήγορη ματιά στο άλμπουμ που ο Νικόλας Μαρτίνος από το DarkSide Tattoo Society έστειλε περίπου μία ώρα μετά τη συνάντησή μας στην οδό Λυκαβηττού 11, ήταν αρκετή για να καταλάβω ότι αν τελικά, είχε ακολουθήσει τη ζωγραφική, σήμερα θα μιλούσαμε για έναν εξαιρετικό ρεαλιστή ζωγράφο.
(Σύμφωνα με τον Νίκολας, δεν υπάρχουν περίεργα τατουάζ. Υπάρχουν τατουάζ που έχουν ωραία αισθητική και τατουάζ που δεν έχουν)
Αφορμή για τη συνάντησή μας, το Athens Tattoo Convention που σήμερα ανοίγει τις πύλες του και για τις επόμενες δύο ημέρες (12-13-14 Μαΐου) θα φιλοξενήσει περισσότερους από 370 καλλιτέχνες της τέχνης που έγινε λατρεία.
Στο DarkSide Tattoo Society είχε παντού κόσμο, μουσική και μία μυρωδιά από μελάνι διάχυτη στο χώρο. Με τον Νίκολας πήγαμε στο πίσω μέρος που ήταν κάτι σαν μπαλκόνι-αυλή. Αρχίσαμε να μιλάμε για τα τατουάζ και για τον όχι και τόσο περίεργο κόσμο τους.
“Συνέχεια περίεργα σχέδια μου ζητούν. Δεν με χαλάει αυτό. Εκείνο που δεν μου αρέσει και συνήθως αποφεύγω να κάνω είναι ‘έτοιμα’ τατουάζ. Μου φέρνουν μία φωτογραφία και μου λένε ‘θέλω αυτό’. Σε αυτές τις περιπτώσεις ή που θα το αλλάξω και θα το προσαρμόσω στο δικό μου στυλ ή που δεν θα το κάνω καθόλου“.
(Με φωνή ανιματέρ: ‘Δημήτρης Διαμαντίιιιιιιιιιδης’)
Ο Νίκολας βρέθηκε στον κόσμο των τατουάζ χάρη στην ζωγραφική. Ένας μαθητής που δεν του άρεσαν τα μαθήματα αλλά τα σχέδια ξεκίνησε στην ηλικία των 15-16 να θαμπώνεται από τον μαγικό κόσμο των τατουάζ και να ζωγραφίζει μόνος του το κορμί του. Σπούδασε γραφιστική έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι ίσως κάποτε ασχοληθεί και επαγγελματικά με τα τατουάζ. Πράγμα το οποίο και έγινε, κατά τύχη.
“Μία μέρα, ήρθε ένας φίλος μου και μου πρότεινε να αγοράσουμε για πλάκα ένα μοτεράκι από το ebay. Έτσι για να το δοκιμάσουμε. Το δοκιμάσαμε. Και είδα ότι άρχισε να μου βγαίνει. Όλο και περισσότεροι μου ζητούσαν να τους κάνω τατουάζ. Ε, και τους έκανα“.
Μιλήσαμε λίγο για τη νέα μόδα των τατουάζ, τις λεγόμενες επιδιορθώσεις παλαιότερων τατού που δεν φτούρισαν για τον όποιο λόγο. Ο Νικόλας, δεν τα πολυαναλαμβάνει. “Δεν είμαι πολύ των διορθώσεων. Θα πρέπει να ξέρω ότι θα πετύχει σίγουρα επειδή οι επιδιορθώσεις χρειάζονται πολύ μαύρο και εγώ δεν χρησιμοποιώ πολύ χρώμα“.
Υπάρχουν φορές που λέει όχι; Ναι φυσικά.”Όταν κάποιος έρχεται και μου λέει να του κάνω τατουάζ στην μούρη, δύσκολα θα αναλάβω να του το κάνω“. Το ίδιο συμβαίνει και στις περιπτώσεις που η επιθυμία για το πρώτο τατουάζ συνάδει με την υπερβολή της ύπαρξής του.
“Συνήθως, το πρώτο τατουάζ είναι μικρό. Ωστόσο μου έχει τύχει παιδί 19 χρονών να θέλει να ‘χτυπήσει’ ένα σχέδιο που θα του καλύπτει όλο το λαιμό. Εντάξει, όταν μου τυχαίνουν τέτοια, προσπαθώ όσο μπορώ να τα αποτρέψω. Στην τελική, αν ο άλλος είναι αποφασισμένος να το κάνει, θα το κάνει ακόμη και εγώ του το αρνηθώ“.
Γενικά, αν κατάλαβα καλά, του ζητούν τα πάντα. Οι περισσότεροι ωστόσο, εκείνοι που έχουν δει δουλειές του και έχουν καταλάβει τις δυνατότητές του, τον ‘κλείνουν’ για να τους φτιάξει κάτι πραγματικά δυνατό. Όπως το πορτρέτο κάποιου σούπερ ήρωα. “Γενικά, τα ρεαλιστικά πορτρέτα είναι το στυλ μου. ‘Black and grey’ λέγονται“.
(Τα ραντεβού του Νίκολας διαρκούν περίπου τέσσερις ώρες το καθένα)
Πιάσαμε λίγο το κλασικό θέμα του ‘αν και κατά πόσο τα τατουάζ έχουν φύγει πλέον από τη μόδα’. Ο Νίκολας είναι αντίθετος αυτής της άποψης. “Τα τατουάζ ήταν πάντοτε στη μόδα, απλώς τώρα έχουν γίνει λίγο πιο ανοιχτά. Τα δέχονται σε περισσότερες δουλειές“. Τον ρώτησα αν του έχει τύχει πελάτης με ‘περιορισμούς’ τέτοιου είδους.
“Βέβαια, μου έχει τύχει. Δούλευε σε τράπεζα και να δεν μπορούσε να χτυπήσει σε αρκετά εμφανές σημείο όπως στα δάχτυλα ας πούμε“.
Από πόνο πώς πάμε; Ρώτησα. “Δεν με έχουν σταματήσει πολλές φορές επειδή δεν αντέχουν. Ωστόσο κάθε φορά που γίνεται, προσπαθώ να αφήνω το τατουάζ σε ένα σημείο ώστε να μπορώ να το ξαναπιάσω“. Μου απάντησε.
(Σε περίπτωση που ενδιαφέρεσαι, στα πλευρά, το στομάχι και γενικά οτιδήποτε έχει να κάνει με τον κορμό πονάει περισσότερο)
Πριν τον αποδεσμεύσω, του ζήτησα να μου δώσει ένα tip για αυτούς που όντας όχι και τόσο σχετικοί με την τέχνη του θα επισκεφθούν αυτό το τριήμερο (12-13-14/05) το Athens Tattoo Convention. Τι πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσουν; (Σημείωνε)
“Αυτός που θα βρεθεί στο Athens Tattoo Convention και δεν έχει κάποια σχέση με τα τατουάζ θα έχει πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθήσει το παραδοσιακό ιαπωνικό τατουάζ το οποίο γίνεται με μία μέθοδο που γίνεται με το χέρι, χωρίς μοτεράκι. Και σαν ιστορία, έχει ενδιαφέρον. Κατά τα άλλα έρχονται εξαιρετικά ονόματα με πολλές ενδιαφέρουσες ιδέες για να ανοίξει το μάτι του“.