Naomi Ackie, πώς είναι να δουλεύεις με τον Bong Joon-ho στο Mickey 17;

Η πολυαναμενόμενη επιστροφή του Κορεάτη σκηνοθέτη μετά τον οσκαρικό θρίαμβο του Parasite είναι ένα sci-fi σατιρικό υπερθέαμα, γύρω από ένα συναρπαστικό κεντρικό concept: Την ύπαρξη της «ανθρώπινης εκτύπωσης».

Στο μέλλον του Mickey 17, υπάρχει η τεχνολογία της εκτύπωσης, που επιτρέπει σε ανθρώπους να πεθαίνουν και να εκτυπώνονται ξανά, με τις παλιές τους αναμνήσεις. Ένας από αυτούς, ο Mickey Barnes του Robert Pattinson, είναι κάτι σαν «πειραματόζωο» που βοηθάει σε μια μεταναστευτική αποστολή στο διάστημα.

Η Nasha της Naomi Ackie είναι εκείνη που συνδέεται με τον Mickey όταν οι πάντες τον έχουν παραπεταμένο. Είναι πολύ δυναμική, βλέπει κάτι το ενδιαφέρον εκεί που οι πάντες δεν κοιτάζουν καν. Και μπορεί να αντιστέκεται στους πάσης φύσεως δικτάτορες, όπως ο τραμπικός πολιτικός που παίζει ο Mark Ruffalo.

Καθώς η πολυαναμενόμενη ταινία κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες σήμερα, το OneMan εξασφάλισε αποκλειστικά ένα Q&A με την ηθοποιό Naomi Ackie (I Wanna Dance with Somebody, Blink Twice, The End of the Fucking World) η οποία μας συστήνει τον κόσμο του Mickey 17 και μιλάει για τη συνεργασία της με τον Bong Joon-ho και τον Robert Pattinson.

Όταν διάβασες για πρώτη φορά το σενάριο του Mickey 17, τι σκέφτηκες;

Σε παρακαλώ, θεέ μου, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, άσε με να παίξω σε αυτή την ταινία! [γελάει]

Τι ήταν αυτό στη Nasha που σε έκανε να θες να την υποδυθείς;

Ω, φίλε. Απλά ερωτεύτηκα την αυτοπεποίθησή της και την παρορμητικότητά της. Υπήρχε κάτι τόσο ελεύθερο στον τρόπο με τον οποίο κινούνταν σε αυτόν τον κόσμο και ήταν τόσο άγρια για το πόσο αγαπούσε τον Mickey… και δεν ένιωθε καμία ντροπή για τίποτα ή για τον εαυτό της. Αυτό ήταν πραγματικά, πραγματικά, πραγματικά, πραγματικά, πραγματικά διασκεδαστικό.

Ποια είναι η ιστορία της Nasha όταν τη συναντάμε στην ταινία;

Πάντα υπάρχει το ερώτημα γιατί επιλέγεις να μπεις σε ένα πλοίο που πηγαίνει κάπου τελείως διαφορετικά; Είναι εξαιρετικά ικανή, ειδικά όταν πρόκειται για μάχη, είναι πρωταθλήτρια. Υπάρχει κάτι στη Nasha, νομίζω ότι… η Γη δεν της άρεσε πια. Και είναι ένα περιπετειώδες πλάσμα που παίρνει ρίσκα.

Τώρα εργάζεται στην ασφάλεια του διαστημόπλοιου, φροντίζοντας να είναι όλοι ασφαλείς. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται πάνω από αυτήν, αλλά είναι ένας από τους ανθρώπους που δεν ξεγελιέται από τους ηγέτες που ετοιμάζονται να δημιουργήσουν αυτόν τον νέο κόσμο. Δεν την έχουν πάρει με το μέρος τους. Δεν τους ανεβάζει σε βάθρο και απλώς το χρησιμοποιεί ως όχημα για να ξεκινήσει ξανά σε ένα καινούριο μέρος.

Τι κρύβεται πίσω από αυτό το βλέμμα που ανταλλάσσει η Nasha με τον Mickey στην καφετέρια, το οποίο λέει: «Ω, ναι, αυτός είναι»;

Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Νομίζω ότι το γεγονός ότι είναι μόνος του. Υπάρχει κάτι στη Νάσα, είναι ευγενική και υπάρχει κάτι προστατευτικό πάνω της. Είναι σαν λέαινα. Και όταν βλέπει κάποιον μόνο του που μοιάζει λίγο παράταιρος, νομίζω ότι το φυσικό της ένστικτο είναι να πει: «Έλα να κάτσεις δίπλα μου, να με γνωρίσεις». Και νομίζω επίσης ότι την ελκύει. Είναι κι αυτό [γέλια].

Πώς ήταν η πρώτη σου συνάντηση με τον σκηνοθέτη Bong Joon-ho; Πήγες με κάποιες συγκεκριμένες προσδοκίες;

Καμία προσδοκία. Ήμουν στη Βοστόνη εκείνη την εποχή, είχα μια μέρα ρεπό από τη βιογραφία της Whitney Houston, και με εξέπληξε το γεγονός ότι ήθελε να μου μιλήσει. Είχαμε μια πολύ καλή κουβέντα, μια πολύ χορταστική κουβέντα για την τέχνη και για το πώς μας αρέσει να δουλεύουμε, και έμαθα γι’ αυτόν και τον τρόπο που δουλεύει, και εκείνος έμαθε για μένα. Βρισκόμουν σε ένα χώρο όπου ένιωθα πραγματικά ανοιχτή και πραγματικά ειλικρινής – είχα μια νέα συνειδητοποίηση για το πώς μου αρέσει να δουλεύω και πώς ήθελα να δουλεύω στο μέλλον.

---

Υπήρχε μια πραγματική ειλικρίνεια στη συζήτησή μας, και μου άρεσε πολύ να μοιραστώ μαζί του την αγάπη μου για το θέατρο, το πώς μεγάλωσα στο θέατρο. Και έχει κι εκείνος μια πραγματική αγάπη για το θέατρο, και νομίζω ότι έτσι ξεκίνησε. Και εξελίχθηκε από εκεί. Και μετά από αυτό, σκέφτηκα: «Ουάου, το να δουλέψω μαζί του θα ήταν μια τόσο όμορφη εμπειρία και ένα πείραμα για μένα». Ήλπιζα ότι θα με άφηνε να περάσω από οντισιόν… Έλεγα: «Ίσως όχι αυτή τη δουλειά, αλλά ίσως στο μέλλον να δει ότι δεν είμαι κακή ηθοποιός και να με βάλει σε κάτι άλλο». Αλλά όχι – χαίρομαι πολύ που ήταν αυτή!

Παίρνεις το ρόλο, εμφανίζεσαι στη δουλειά. Πώς είναι να βρίσκεσαι σε αυτό το τεράστιο πλατό με όλους αυτούς τους ανθρώπους και με τον σκηνοθέτη Bong στο τιμόνι; Είπε κάποιος άλλος ότι φοβόταν πως θα ήταν νευρικός, αλλά είπε «νιώθεις να σε αγκαλιάζουν και είναι υπέροχο».

Δε θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα. Η τελευταία φορά που βρέθηκα σε ένα τόσο μεγάλο πλατό ήταν το Star Wars, το οποίο μη με παρεξηγήσετε, ένιωσα επίσης να με αγκαλιάζουν, αλλά ήμουν επίσης αρκετά νέα και ήταν η πρώτη μου τέτοια εμπειρία. Έτσι, ήμουν προετοιμασμένη για το μέγεθος μιας στουντιακής ταινίας. Ήμουν προετοιμασμένη για τις πολλές ώρες εργασίας. Αυτό για το οποίο δεν ήμουν απαραιτήτως προετοιμασμένη ήταν το πόσο διασκεδαστικό θα ήταν, πόσο ασφαλής ένιωθα, πόσο όλοι ήταν ενθουσιασμένοι που ήταν εκεί κάθε μέρα.

Το πώς ο σκηνοθέτης Bong ως άνθρωπος καταφέρνει να κάνει όλους να αισθάνονται άξιοι, σημαντικοί και καλλιτεχνικοί. Νομίζω ότι υπήρχε πολύς χώρος για τη δημιουργικότητα του καθενός. Ήταν πραγματικά τόσο διασκεδαστικό να το κάνουμε. Και κοιτάξτε, είμαι Βρετανίδα, μπορώ να παραπονιέμαι, αλλά δεν υπήρξε ούτε μια μέρα που ξύπνησα και είπα: «Δεν θέλω να πάω στη δουλειά». Ξύπνησα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι μου, μπήκα στο ντους, μπήκα στο αυτοκίνητο και ήμουν ενθουσιασμένη που θα πήγαινα στη δουλειά. Και αυτό οφείλεται στην ατμόσφαιρα που δημιούργησε.

Στην ταινία περνάς πολύ χρόνο απέναντι όχι μόνο από τον Mickey 17, αλλά και από τον Mickey 18. Πώς είναι να είσαι απέναντι από τον Robert Pattinson σε δύο ρόλους;

Ο τύπος είναι ένα θαύμα. Αυτό θα ήταν μια δύσκολη απαίτηση από οποιονδήποτε, και το να τον βλέπεις να το χειρίζεται με τόση ευκολία και ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του ήταν απίστευτο. Πραγματικά, δεν ξέρω πώς τα κατάφερε, γιατί δεν είμαι μέσα στο μυαλό του, αλλά οι επιλογές που έκανε είναι τόσο συγκεκριμένες και τόσο σωστές για τον τόνο, και είναι τόσο καλός ηθοποιός. Τόσο καλός ηθοποιός!

---

Αυτό είναι όλο. Εγώ απλά παρακολουθούσα με δέος και έλεγα «Ουάου, αυτό είναι… ». Συμβαίνει και σε πραγματικό χρόνο, οπότε βλέπεις πραγματικά πώς δουλεύει κάποιος. Είναι μια μεθοδική διαδικασία, επειδή παίζεις δύο διαφορετικούς χαρακτήρες. Υπήρχε μια λεπτή ισορροπία μεταξύ προετοιμασίας και παιχνιδιού που νομίζω ότι τον κάνει έναν τέλειο ηθοποιό και πραγματικά σέβομαι πολύ τη δουλειά του.

Τόσο ο σκηνοθέτης Bong όσο και ο Robert Pattinson σχολίασαν πόσο απόλυτα άγρια είσαι σε αυτόν τον ρόλο. Και είπαν ότι αυτό ήταν εκπληκτικό. Πού το βρήκες αυτό μέσα σου;

Το ξέρω. Ξέρεις κάτι; Ο Mark Ruffalo ως Hulk, όταν τον ρώτησαν, «Πώς μεταμορφώνεσαι;», είπε, «Θέλετε να μάθετε το μυστικό μου; Είμαι πάντα θυμωμένος». Τώρα, δεν είμαι πάντα θυμωμένη, αλλά έχω ένα κομμάτι του εαυτού μου που μένει θυμωμένο μέχρι να το χρειαστώ – αυτό το μικρό κομμάτι αγριότητας που χρησιμοποιώ μόνο όταν το απαιτεί η κατάσταση. Ευτυχώς για μένα, στην πραγματική ζωή, δεν χρειάζεται ποτέ να το χρησιμοποιήσω, οπότε συνήθως το φυλάω μόνο για την υποκριτική.

Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει τις ταινίες του σκηνοθέτη Bong να προσελκύουν τους σινεφίλ σε όλο τον κόσμο;

Πρόκειται για έναν άνθρωπο που είναι τόσο σε επαφή με τον εαυτό του, νομίζω, με την ανθρωπιά του, τους φόβους του, τις ελπίδες του, το πώς αισθάνεται στον κόσμο και τι βλέπει. Είναι τόσο συνδεδεμένος με αυτά, και υπάρχει μια τέτοια ιδιαιτερότητα στον τρόπο με τον οποίο τα επικοινωνεί, που τα αισθάνεται καθολικά. Νομίζω ότι αυτό είναι.

Εξισορροπεί το χιούμορ, το βάθος, τη ζεστασιά και το φόβο – μερικές φορές όλα μέσα σε μια σκηνή – και αυτό απαιτεί πολλή προετοιμασία και προσοχή στη λεπτομέρεια, αλλά και μεγάλη επίγνωση του κόσμου γύρω σου, του πώς αισθάνονται οι άνθρωποι και πώς αισθάνεσαι εσύ μέσα σε αυτόν. Ειλικρινά, νομίζω ότι θα ήταν υπέροχο να ζήσω μέσα στο μυαλό αυτού του ανθρώπου για μια μέρα, γιατί πιστεύω ότι είναι τόσο καλός παραμυθάς.

---

Και είναι στην ακμή του! Η προηγούμενη δουλειά του ήταν καταπληκτική, και συνεχίζει αυτή την κληρονομιά, και αισθάνθηκα ένα τεράστιο προνόμιο και μόνο που του μίλησα. Ένιωθα ότι γινόμουν πιο έξυπνη και μόνο που μιλούσα μαζί του, οπότε το να μπορέσω να δουλέψω μαζί του ήταν μια εντελώς διαφορετική και καταπληκτική ατμόσφαιρα.

*Το Mickey 17 κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Tanweer.